iconandlight

Iconography and Hand painted icons


The Holy Cross is mightier than the demons And from every earthly king…St. Nikolai Velimirovitch

Procession of the Honorable Wood of the Life-Giving Cross of the Lord 

Commemorated on August 1

380776_349453328398857_1182139506_nHYMN OF PRAISE

THE HONORABLE CROSS OF CHRIST

by St. Nikolai Velimirovitch

The Honorable Cross of Christ

Before it, all honorably prostrate,

By the power of the Cross of Christ

From temptation, we are redeemed.

The Holy Cross is mightier than the demons

And from every earthly king,

From sickness, the Cross saves

And from the assaults of barbarians.

Prince Andrew, by the power of the Cross

Enslaved lands, saved,

King Manuel, by the power of the Cross

The Saracens, gloriously destroyed.

From the armies of pagans,

From the tyrannical conquerors,

From all evils demonstrated that

The power of the Cross is mightier.

The Prologue from Ochrid of Bishop Nicholai (Velimirovich)
http://livingorthodoxfaith.blogspot.gr/2010/04/prologue-august-1-august-14.html   https://iconandlight.wordpress.com/orthodox_greek_icons_blog/

Apolytikion (First Tone)

Save, O Lord, Your people and bless Your inheritance; grant victory to the faithful over their adversaries. And protect Your commonwealth, by the power of Your Cross.

Advertisement


Ο Τίμιος Σταυρός του Kυρίου περιφερόμενος εις την Πόλιν, αγίαζε τον αέρα με την παρουσίαν του, και τα οσπήτια και τα σωκάκια και τας πλατείας στράτας, και επροξένει υγείαν εις όλους…Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου

Πρόοδος του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού

Εορτάζει στις 1 Αυγούστου

Πρόοδος του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού_Procession of the Cross_-29165.bΠροεόρτια του τιμίου Σταυρού, ήτοι η από του βασιλικού παλατίου εξέλευσις του τιμίου Σταυρού εις την Πόλιν.

Kατά την ημέραν ταύτην ήτον συνήθεια να ευγαίνη από το παλάτιον του βασιλέως, το τίμιον ξύλον του Σταυρού, και να φέρεται κοντά εις την μεγάλην Eκκλησίαν. Eπροϋπάντα δε αυτό ο δεύτερος από τους Iερείς εκ των κηρουλαρίων, όστις βαστάζων θυμιατόν και θυμιών, πρότερον έφερεν αυτό εις τον μικρόν Bαπτιστήρα, όπου εγίνετο αγιασμός εν τω αργυρώ εξαντληρίω, και έπειτα έμβαζεν αυτόν μέσα εις το Άγιον Bήμα της μεγάλης Eκκλησίας, ήτοι της Aγίας Σοφίας. Aπό δε το Άγιον Bήμα εύγαινεν ο Σταυρός, και περιήρχετο εις όλην την Kωνσταντινούπολιν έως εις την δεκάτην τετάρτην του Aυγούστου. Kαι τότε εγύριζε πάλιν εις το παλάτιον, και απετίθετο εις τον τόπον αυτού από τους διαιταρίους, και από τον μέγαν Παππίαν. Aύτη δε η εξέλευσις και περίοδος των τιμίων ξύλων του Σταυρού εγίνετο, διατί εις τας ερχομένας δεκαπέντε ημέρας του Aυγούστου, ακολουθούν ασθένειαις εις τους ανθρώπους, περισσότερον από τας ημέρας των άλλων μηνών. Όθεν ο τίμιος Σταυρός του Kυρίου περιφερόμενος εις την Πόλιν, αγίαζε τον αέρα με την παρουσίαν του, και τα οσπήτια και τα σωκάκια και τας πλατείας στράτας, και επροξένει υγείαν εις όλους εκείνους, από τους οποίους ήθελε περάση, και εις όσους ήθελε προσεγγίση1.

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005) )

Iστορεί δε και ο Bέδας εις την επιτομήν των αγίων τόπων της Iερουσαλήμ, ότι από τους ρόζους ή κόμβους του ξύλου του Σταυρού, όπερ έφερεν ο Hράκλειος από την Iερουσαλήμ εις την Kωνσταντινούπολιν, έτρεχεν ένα υγρόν ευωδέστατον, το οποίον ιάτρευε κάθε είδος ασθενείας.

     Aλλά και το άγιον έλαιον, οπού άναπτεν εν τη κανδήλα του τιμίου ξύλου του Σταυρού, εποίει θαύματα. Όθεν εκ τούτου ελάμβανον οι Xριστιανοί, και ωνόμαζον αυτό έλαιον του Σταυρού.

https://iconandlight.wordpress.com/orthodox_greek_icons_blog/


St Joseph of Arimathea,Give me this stranger…

And, behold, there was a man named Joseph, a counselor; and he was a good man, and a just: (The same had not consented to the counsel and deed of them;) he was of Arimathaea, a city of the Jews: who also himself waited for the kingdom of God. (Luke 23:50-51)

St Joseph of Arimathea

Commemorated on July 31

“Τον ήλιον κρύψαντα” (Seeing the sun hide its rays)

This hymn is a lament chanted from the perspective of Joseph of Arimathea, pleading with Pontius Pilate for the Body of Jesus. It is one of the most beautiful hymns of the Holy Week,Matins of Holy and Great Saturday.

To all the strangers of this world…

Plagal of First Tone

Ιωσήφ της Αριμαθαίας_St Joseph of Arimathea_ Иосиф Аримафейский__Saint-Joseph-of-ArimatheaAs the sun hid its very rays at the Savior’s death, and the curtain of the temple was rent in twain,Joseph of everlasting memory approached Pilate beseeching him in this manner;

Give me this stranger,who from infancy has been as a stranger,a sojourner in the world.

Give me this stranger,whon His own race has hated and delivered unto death as a stranger.

Give me this stranger,who in a strange manner is a stranger to death.

Give me this stranger,who has received the poor as guests.

Give me this stranger,whom the jews from envy estranged from the world.

Give me this stranger,that i may hide him in a tomb, for as a stranger He has no place to lay His head.

Give me this stranger,whose Mother seeing His dead body cries out:”O my Son and my God, I am sorely wounded within me and my heart is rent,seeing Thee as one dead:but in Thy Resurrection I take courage and magnify Thee”.Thus entreating Pilate with these words, noble Joseph receives the body of the Savior: and wrapping it with fear in a linen with myrrh, he places in a tomb Him Who bestows upon all  eternal life and great mercy.

https://www.youtube.com/watch?v=JJgmwdyf-pE
https://www.youtube.com/watch?v=3faD0yLeoGo

Mausoleums_der_Galla_Placidia_in_Ravenna_008

SAINT JOSEPH OF ARIMATHEA

Joseph a noble and rich man,

Of Christ the Crucified, (he) did not scandalize,

But when the sun darkened and the earth shook,

He to Pilate went and brought him news

That the Lord died, the Life-giving Lord,

The secret disciple thus became public.

When the public one hid, the secret became public,

Thus Joseph the wise, in a day became famous.

And together with Nicodemus, the body of Christ

In his garden in a new tomb placed it.

The Jewish spies heard, reported it,

The righteous Joseph in chains they placed.

In the darkened dungeon, Joseph languished

While his Lord in Hades glowed.

Joseph pondered his remembrance of Christ,

Mentioning his miraculous works,

Miracles and words and prophecies many,

Before Him, he stood in the presence of God,

And now darkness everywhere from without and within,

Dark days, nights, evenings and mornings

After a glowing flash, than the sun, more radiant,

O desperate darkness, darker than Hades!

But behold suddenly in the dungeon dawned:

The Resurrected One appeared to the shackled servant.

O Joseph brave and noble

Neither of the Resurrected One did you scandalize.

About the dead Christ, you to Pilate informed

And recognized and glorified the Resurrected One.

Let the land of Britain honorably glorify you,

You, for her, planted the first seed of salvation.

The Prologue from Ohrid: Lives of Saints by Saint Nikolai Velimirovič for Old Calendar date July 31, and New Calendar date August 13.
http://livingorthodoxfaith.blogspot.gr/2010/04/prologue-july-31-august-13. html  https://iconandlight.wordpress.com/orthodox_greek_icons_blog/

 


Στιγμές απερίγραπτης χαράς, Γέροντος Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα

με τον χριστο_with Christ_6051_1

Διδαχές Γέροντος Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα

Όταν δεν υπάρχει άνθρωπος να μας φέρει παρηγοριά, τότε έρχεται ο Θεός και μας φέρνει τη χαρά.

«Πρέπει να μάθετε ν’ αγαπάτε τα μικρά πράγματα. Να προσπαθείτε πάντοτε να είστε λιτοί και απέριττοι σε όλα. Όταν η ψυχή είναι ώριμη, ο Θεός θα της δώσει ειρήνη. Ο Κύριος προσβλέπει σε μας και ευαρεστείται όταν λαχταρούμε την ειρήνη Του. Μέχρι να έρθει η ώρα που η ψυχή θα είναι αρκούντως ώριμη ώστε να δεχτεί τον Κύριο.Εκείνος μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις θα της επιτρέπει να δει και να νοιώσει την πανταχού παρουσία Του και το πλήρωμά Του σε κάθε τι. Αυτές είναι στιγμές απερίγραπτης χαράς. Αλλά κατόπιν ο Κύριος αποκρύπτεται από μας και πάλι, προκειμένου να Τον ποθήσουμε και να Τον αναζητήσουμε με όλη μας την καρδιά».

Απόσπασμα από τό βιβλίο: «Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας, ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΕΝ ΠΛῼ»

Εμείς προγραμματίζουμε τη ζωή μας, η ζωή όμως δεν εξαρτάται από εμάς. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να ελευθερώσουμε τον εαυτό μας από τέτοιες σκέψεις.
Παρόλο πού κάνουμε σχέδια διάφορα γιά τη ζωή μας, το καλύτερο γιά μας είναι να παραδώσουμε τη ζωή μας, το μέλλον μας στα χέρια του Κυρίου. Αυτός εΐναι πού προγραμματίζει καί γνωρίζει τι θά γίνει μέ έμας.
Εμείς πρέπει νά ελευθερωθούμε από τέτοιου είδους σκέψεις καί από τέτοιου είδους ερωτήσεις όπως: Τί θά γίνει; Πώς θα γίνει;

Πρέπει να είμαστε ελεύθεροι, εντελώς αφημένοι στα χέρια του Κυρίου.

Η ελευθερία του Κυρίου, είναι εκείνη η ελευθερία που απελευθερώνει τον άνθρωπο από την τυραννία των σκέψεων.

Ο άνθρωπος έχει ησυχία μόνον όταν δέν τόν τυραννούν κακές σκέψεις. Ο τέτοιου είδους άνθρωπος συνεχώς προσεύχεται. Περιμένει τό καλό καί όλες τίς ελπίδες του τίς αφήνει στον Κύριο. Ενεργεί σύμφωνα μέ τή συνείδηση του, αγωνίζεται καί προσπαθεί γιά τό καλύτερο.
Ο καλός άνθρωπος κάθε δουλειά την κάνει μέ όλη τήν καρδιά του. Κάθε κίνηση του, κάθε λέξη πού λέει, κάθε σκέψη πού κάνει, κάθε έργο, όλα, πηγάζουν μέσα από τήν καρδιά του.
Είναι καλό ή ύπαρξη μας να συμμετέχει ολόκληρη και στην προσευχή και στην δουλειά και σ’ όλα…
Και φυσικά να μήν είμαστε από την πλευρά των αδίκων…

Στην ουσία βέβαια ο άνθρωπος μόνος του δεν μπορεί να κατακτήσει κάτι τέτοιο. Ο Κύριος είναι που ενεργεί και φροντίζει. Ο Κύριος προστατεύει την ησυχία μας όταν Του προσευχόμαστε συνέχεια…

από το βιβλίο: Πνευματικές συζητήσεις, γέροντος Θαδδαίου, εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη
https://iconandlight.wordpress.com/orthodox_greek_icons_blog/


Prayer of the Spirit, Elder Sophrony(Sakharov) of Essex

Προσευχη_prayer_proseyhi

Prayer of the Spirit

Elder Sophrony(Sakharov) of Essex

O Holy Spirit, All-powerful God;

Gracious Comforter and Almighty Defender;

Giver of Wisdom, and Light of Revelation;

Who by Thy descent didst bring

the uttermost parts of the world

to the only true knowledge of God:

Do Thou come down even upon us,

who grieve Thee always,

to enlighten and sanctify us,

to heal and comfort us

with Thine abiding comfort.

Archimandrite Sophrony Sakharov (2001) (2nd ed.) His Life is Mine. Chapter 6: Prayer of the Spirit. New York: St Vladimir’s Seminary Press.
https://iconandlight.wordpress.com/orthodox_greek_icons_blog/


Οι μοναχοί έχουν ένα μυστικό, δηλαδή το κέντρο της ζωής τους είναι ο Θεός. Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ

ΑΣΚΗΤΗΡΙΟ-4533c59b91ca66294f300648a282 4

Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ

Μερικοί νομίζουν ότι οι μοναχοί δεν κάνουν τίποτα. Φαίνεται έτσι, επειδή οι μοναχοί κάνουν αυτό που δεν κάνουν οι άλλοι. Αλλά οι μοναχοί έχουν ένα μυστικό, δηλαδή το κέντρο της ζωής τους είναι ο Θεός. Ενώνονται με τον Θεό, που είναι το κέντρο του κόσμου, και έτσι γίνονται και αυτοί εν Χριστώ κύριοι όλου του κόσμου.
Μοναχός είναι ο τέλειος Χριστιανός.

Ο Γέροντας Σωφρόνιος έδειξε μια δρυ και είπε: «Αυτό το δένδρο μεγαλώνει σιγά-σιγά, ρίχνοντας πρώτα τις ρίζες του βαθειά. Έτσι γίνεται και με τον Μοναχό. Μεγαλώνει και προοδεύει σιγά-σιγά, με την μετάνοια, αλλά ριζώνει βαθειά για αιώνες».

Στον μοναχό υπάρχει η παρουσία της θείας Χάριτος που γεμίζει τα πάντα. Αυτό είναι υπερκόσμιο φαινόμενο.

 Λίγοι μοναχοί μείναμε στον κόσμο. Όλοι είναι εναντίον μας, γι’ αυτό και πρέπει να υπάρχη αγάπη μεταξύ μας.

Ο π. Γαβριήλ, ο Ηγούμενος της Μονής Διονυσίου, είπε στον π. Σεραφείμ, Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Οσίου Παύλου: “Τί τον θέλεις εκείνον τον κατάσκοπο;”. (Σημείωση: Εννοούσε τον Γέροντα Σωφρόνιο, που εκείνο τον καιρό ήταν Πνευματικός της Ιεράς Μονής του Οσίου Παύλου, επειδή μερικοί τον θεωρούσαν κατάσκοπο των Ρώσων). Ο π. Σεραφείμ δεν απήντησε. Αργότερα, όταν ο π. Γαβριήλ είχε προβλήματα στην Μονή του με τους μοναχούς, είπε στον π. Σεραφείμ να του πη πως θα πρέπη να τα αντιμετωπίση και τι κάνει ο ίδιος γι’ αυτά τα θέματα. Και ο π. Σεραφείμ του απάντησε: “Σου συνιστώ να πάρης ως Πνευματικό εκείνο τον Σωφρόνιο, τον ‘κατάσκοπο’. Εγώ τον έχω στο Μοναστήρι και ησύχασα”!!
Γράφει ο Γέροντας Σωφρόνιος στο βιβλίο του: «ότε ήμην εν τη ερήμω (στο σπήλαιο της Αγίας Τριάδος) και ετέλουν μόνος την Λειτουργίαν, έχων μετ’ εμού μόνον ένα μοναχόν –όστις ήρχετο, ίνα απαντά εις τας δεήσεις των εκτενών, αναγινώσκη τον Απόστολον και παρέχη την λοιπήν αναγκαίαν συμμετοχήν, εις τόπον λαού– τότε ούτε εγώ ούτε ο μοναχός εκείνος ησθάνθημεν ποτε έλλειψιν τινα: Άπας ο κόσμος ήτο εκεί μεθ’ ημών· ο κόσμος και ο Κύριος· ο Κύριος και η αιωνιότης».

Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου, «Οίδα άνθρωπον εν Χριστώ – Βίος και πολιτεία του Γέροντος Σωφρονίου του ησυχαστού και θεολόγου»
https://iconandlight.wordpress.com/orthodox_greek_icons_blog/


Remember that the Lord is in every Christian. St. John of Kronstadt

Ο ζητιάνος-The Beggar Нищий уйгур-Исаак_Аскназий_Нищий_в_церквиRemember that the Lord is in every Christian. When your neighbour comes to you, always have great respect for him, because the Lord is in him, and often expresses His will through him. ‘ It is God which worketh in you both to will and to do of His good pleasure’ (Phil. 2:13). Therefore, do not grudge anything to your brother, but do unto him as unto the Lord; especially as you do not know in whom the Lord will come and visit you; be impartial to all, be kind to all, sincere and hospitable. Remember that sometimes God speaks even through unbelievers, or disposes their hearts towards us, as it happened in Egypt when the Lord gave Joseph favour in the sight of the keeper of the prison. (Gen. 39:21).”

St.John of Kronstadt

“As Christians we are here to affirm the supreme value of direct sharing, of immediate encounter —not machine to machine, but person to person, face to face.

Bishop Kallistos Ware, “The Mystery of the Human Person”

Let us go forth in peace” is the last commandment of the Liturgy. What does it mean? It means, surely, that the conclusion of the Divine Liturgy is not an end but a beginning. Those words, “Let us go forth in peace,” are not merely a comforting epilogue. They are a call to serve and bear witness. In effect, those words, “Let us go forth in peace,” mean the Liturgy is over, the liturgy after the Liturgy is about to begin.

This, then, is the aim of the Liturgy: that we should return to the world with the doors of our perceptions cleansed. We should return to the world after the Liturgy, seeing Christ in every human person, especially in those who suffer. In the words of Father Alexander Schmemann, the Christian is the one who wherever he or she looks, everywhere sees Christ and rejoices in him. We are to go out, then, from the Liturgy and see Christ everywhere.”

Bishop Kallistos of Diokleia

He is the image (eikon) of the invisible God, the first born of all creation.

—Col. 1:15

Only the Holy Spirit teaches love…

Saint Silouan

“The whole earth is a living icon of the face of God.”

St.John of Damascus

https://iconandlight.wordpress.com/orthodox_greek_icons_blog/


Ο Θεός θέλει να έχουμε μόνο λίγη ταπείνωση, για να συγγενεύουμε μαζί Του, Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Άγιος  Παΐσιος ο Αγιορείτης

Παναγία ΑΓΙΟΤΑΦΙΤΙΣΣΑ_Божией Матери Икона_Virgin Mary agiotafitissa–Byzantine Orthodox Icon_777-agiotafitissa-Έχω προσέξει ότι ένας ταπεινός λογισμός κάνει τον άνθρωπο να λάμπη, να ακτινοβολή. Όταν ο άνθρωπος παίρνη όλο το σφάλμα επάνω του, τον λούζει η Χάρις του Θεού. Ήρθε προχθές ένας γιατρός που έχει πολλά παιδιά και μου είπε: «Πάτερ μου, έχω πολλή υπερηφάνεια και γίνεται αιτία η δική μου υπερηφάνεια να κάνουν αταξίες τα παιδιά». Και το έλεγε αυτό μπροστά στα παιδιά του και τα μάτια του ήταν βουρκωμένα, αλλά το πρόσωπό του έλαμπε! Το ίδιο πρόσεξα προ ημερών και εδώ. Ήρθαν μερικές αδελφές να συζητήσουμε. Είπαμε διάφορα· αναγκάστηκα να τις μαλώσω πολύ. Μία από αυτές δεν βοηθήθηκε καθόλου· κρύα ήρθε, κρύα έφυγε· μόνον εκεί πέρα έλεγε τα κουσούρια των άλλων χαρτί και καλαμάρι – βλέπεις, όποιος δεν κάνει δουλειά στον εαυτό του, έχει αυτό το …χάρισμα! Μία άλλη στρυμώχθηκε, μέχρι που έκλαψε. Ταπεινώθηκε, αλλά μετά έλαμπε το πρόσωπό της. Βλέπετε τί κάνει ένας ταπεινός λογισμός με συντριβή! Αμέσως πάνε όλα τα κουσούρια στην άκρη, τακτοποιείται ο άνθρωπος και ακτινοβολεί το πρόσωπό του· ενώ με έναν λογισμό υπερήφανο ή βλάσφημο σκοτεινιάζει.

Όσο ανεβάζει πνευματικά την ψυχή ένας πολύ ταπεινός λογισμός που θα φέρη για μια στιγμή ο άνθρωπος, δεν την ανεβάζουν χρόνια ολόκληρα αγώνες υπερφυσικοί.

Η ταπείνωση καλλιεργείται με το φιλότιμο, καλλιεργείται και με την κοπριά των πτώσεων. Ανάλογα. Ένας φιλότιμος άνθρωπος ό,τι καλό έχει το αποδίδει στον Θεό. Βλέπει τις πολλές ευεργεσίες του Θεού, καταλαβαίνει ότι δεν έχει ανταποκριθή, ταπεινώνεται και δοξολογεί διαρκώς τον Θεό. Και όσο ταπεινώνεται και δοξολογεί τον Θεό, τόσο τον λούζει η θεία Χάρις. Αυτή είναι η εκούσια ταπείνωση. Ενώ η ταπείνωση που φέρνουν οι διαρκείς πτώσεις είναι η ακούσια ταπείνωση.

Φυσικά η εκούσια ταπείνωση έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από την ακούσια. Μοιάζει με χωράφι που έχει καλό χώμα και καρπίζουν τα δένδρα, δίχως λίπασμα ή κοπριά, και οι καρποί τους είναι νόστιμοι. Η ακούσια ταπείνωση μοιάζει με χωράφι που έχει αδύνατο έδαφος καί, για να δώση καρπούς, πρέπει να ρίξης και λίπασμα και κοπριά, και πάλι οι καρποί του δεν θα είναι τόσο νόστιμοι…

Ο Θεός θέλει να έχουμε μόνο λίγη ταπείνωση, για να συγγενεύουμε μαζί Του, και μετά όλες οι δωρεές Του έρχονται άφθονες η μία μετά την άλλη. Γιατί ο Θεός χρωστά κατά κάποιον τρόπο στον ταπεινό άνθρωπο πολλή Χάρη και του την δίνει ως δώρο, χωρίς εκείνος να την ζητήση. Είναι πνευματικός νόμος αυτό. «Ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν»Ιακ. 4, 6· Α´ Πέτρ. 5, 5) δεν λέει το Ευαγγέλιο; Έτσι τα έχει κανονίσει ο Θεός. «Είμαι ταπεινός» θα πή: «Έχω θεία Χάρη»! Πολύ ταπεινός, πολλή Χάρη λαμβάνει από τον Θεό, γιατί ο ταπεινός σαν σφουγγάρι την ρουφάει την θεία Χάρη.

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου-Πάθη και Αρετές. Λόγοι Ε΄ Ι. Ησυχαστήριον ” Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος” Σουρωτή Θεσσαλονίκης   
     https://iconandlight.wordpress.com/orthodox_greek_icons_blog/

Την πάσαν ελπίδα μου εις Σε ανατίθημι, Μήτηρ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην Σου.

Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν γυναιξί, και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας Σου, ότι Σωτήρα έτεκες, των ψυχών ημών. 


Wherever the mind of man is, there also is the life of the man. Saint Nikolai Velimirovič

Μεταμόρφωσις του Σωτήρος Χριστού_Преображение Господне_Transfiguration of Jesus- Greek Byzantine Orthodox Icon1304066549_city-nonresonant0142

Saint Nikolai Velimirovič

Ascetics in the wilderness labor to sever their will and to live according to the will of God. Some erroneously think that the hermit lives completely in isolation. Not one hermit thinks thusly. He lives in the company of God, angels of God and the departed saints who have found repose in the Lord. Wherever the mind of man is, there also is the life of the man. The mind of the hermit is among the greatest, the most pure and in the most numerous company in which one man can possibly be. One time, Abba Mark remarked to St. Arsenius the hermit: “For what reason do you flee from our company and of conversation with us?” Arsenius replied: “God knows that I love you all but I cannot be both, together with God and with man. In heaven, thousands and thousands of thousands have but one will and, with men, there are many and various wills. That is why I cannot leave God and be with men.”

The Prologue from Ohrid: Lives of Saints by Saint Nikolai Velimirovič for Old Calendar date July 31, and New Calendar date August 13.
http://livingorthodoxfaith.blogspot.gr/2010/04/prologue-july-31-august-13.html   https://iconandlight.wordpress.com/orthodox_greek_icons_blog/


Ο Χριστός, το αιώνιο πρότυπο όλων μας, συχνά αποσυρόταν στην ησυχία της ερήμου, δείχνοντας τον δρόμο της σιωπής. Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου

ΧΡΙΣΤΟΣ της Σιωπης_Христос Спас Благое Молчание___26001023Κατά τον αββά Ποιμένα, αυτός που διδάσκει και δεν ποιεί αυτά που λέγει, μοιάζει με κρήνη, που τους άλλους ποτίζει και πλένει και τον εαυτό του δεν μπορεί να καθαρίσει. Κι αλλού σοφά και ταπεινά συνεχίζει: «Ζητάμε από τους άλλους την τελειότητα και μεις δεν κάνουμε το παραμικρό, αν η ζωή μας δεν έχει σχέση με τα λόγια μας, και τα λόγια μας δεν ανταποκρίνονται στη ζωή μας, μοιάζουμε με ψωμί δίχως αλάτι».

Ο άγιος Νείλος ο Ασκητής γνωρίζει καλά τι λέει: « Η άμετρη πολυλογία θα σε λυπήσει και θα οργίσει τους δαίμονες. Η γλώσσα πολλούς κενόδοξους κατέστρεψε».

Δεν χρειάζεται να λέει κανείς συνεχώς πολλά. Έχει να διδάξει πολλά η αγιασμένη σιωπή των μοναχών στον φλύαρο κόσμο. Ο κόσμος δεν κατανοεί τον μοναχισμό. Θεωρεί ότι δεν προσφέρει τίποτε. Δεν πειράζει. Οι μοναχοί μόνο να προσεύχονται. Αυτό φθάνει. Ο κόσμος θα σωθεί κατά το μέγα έλεος του Θεού.

Ο όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης, ο συγγραφέας της περίφημης Κλίμακος, αποφθεγματικά αναφέρεται στην πολυλογία: «Πρέπει να δούμε την αιτία απ’ όπου μπαίνει και βγαίνει το αμάρτημα της πολυλογίας. Η πολυλογία είναι θρόνος της ματαιοδοξίας, καθισμένη πάνω της η κενοδοξία προβάλλει και διαφημίζει τον εαυτό της. Η πολυλογία είναι σημάδι αγνωσίας, είσοδος στην κατάκριση, οδηγός στην ανοησία, πρόξενος του ψεύδους, διάλυση της πνευματικής ευφορίας της προσευχής. Είναι αυτή που προσκαλεί και δημιουργεί την αδιαφορία για τις αμαρτίες, που εξαφανίζει την προφύλαξη του νου κατά των παθών, ψυχραίνει την πνευματική θερμότητα και σκοτίζει την προσευχή».

Αντίθετα ο μεγάλος όσιος Πατήρ επαινεί την σιωπή λέγοντας: «Η σιωπή που ασκείται μ΄επίγνωση και διάκριση είναι μητέρα της προσευχής, ανάκληση από την αιχμαλωσία των παθών, επιστάτης των λογισμών, σκοπός που παρατηρεί τους εχθρούς, δέσμευση του πνευματικού πένθους για τις αμαρτίες μας, φίλη των καρδιακών δακρύων, που είναι καρποί της προσευχής, καλλιεργητής της μνήμης του θανάτου, εχθρός του αδιάκριτου θάρρους, σύζυγος της ησυχίας, αντίπαλος της τάσης να κάνεις τον δύσκολο, μυστική πνευματική πρόοδος, κρυφή πνευματική ανάβαση».

Η σιωπή λέγει ο Όσιος είναι σύζυγος της ησυχίας. Καλλιεργείται και ανθεί στην ησυχία.

Στον 21 ο αιώνα του συνεχούς θορύβου, των πολλών μεριμνών, ταραχών και κινδύνων πολεμείται συστηματικά η ησυχία. Τα λεγόμενα μέσα ενημερώσεως περισσότερο ταράζουν παρά γαληνεύουν τον σύγχρονο άνθρωπο. Επέρχεται μια πνευματική σύγχυση, ένας συνεχής διασκορπισμός του νου, ώστε οι δυνάμεις της ψυχής να παραλύουν.

Ο Χριστός, το αιώνιο πρότυπο όλων μας, συχνά αποσυρόταν στην ησυχία της ερήμου, δείχνοντας τον δρόμο της ασκήσεως, της περισκέψεως, της περισυλλογής, της σιωπής, της μόνωσης κι όχι της απομόνωσης. Αυτό τον δρόμο αγάπησαν ιδιαίτερα οι ασκητές, αμέριμνοι, απερίσπαστοι, σιωπηλοί, με ακόρεστο τον πόθο της συναντήσεως τους με τον Θεό. […]

Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Η εύλαλη σιωπή, εκδ. Εν πλω, σ.23-3
https://iconandlight.wordpress.com/orthodox_greek_icons_blog/