Saint Alexander of Svir

Saint Alexander of Svir

Commemorated on August 30

One night he was praying in his hut. …Suddenly a great light appeared in the cabin where he stood. The Saint was astonished and thought to himself: “What does this mean?” And suddenly he saw three men coming to him in most bright garments and clothed in white, beautiful in purity, shining more than the sun and illuminated with unutterable heavenly glory, and each holding a staff in his hand. The Saint, seeing them, was all trembling; for fear and terror seized him. And coming to himself a little, he understood, and strove to bow down to the ground before them. But they, taking him by the hand, raised him up, saying, “Have hope, O blessed one, and do not fear … for the Holy Spirit has been pleased to dwell in you because of the purity of your heart.” … And the Lord said to the Saint, “Beloved … you see the One speaking to you in Three Persons…” And suddenly the Saint saw the Lord with spread wings going on the ground as if by feet, and then He became invisible. (The Northern Thebaid: Monastic Saints of the Russian North,Compiled and translated by Fr Seraphim (Rose) and Abbot Herman Podmoshensky of Platina with an Introduction by I. M. Kontzevitch, St. Herman of Alaska Brotherhood, 2004 , p. 120)

Apolytikion Saint Alexander of Svir in the Fourth Tone

Thou didst settle in the wilderness from thy youth eager to follow Christ’s footsteps, O Alexander. The Angels were amazed when they beheld thee struggling in the flesh and conquering onslaughts of passions. Dwelling on earth thou wast equal to the Angels. Pray to Christ our God to save our souls.

Advertisement

Ο κόσμος αυτός είναι γεμάτος από Ηρώδες, και ζητούν τις κεφα­λές όλων των δικαίων της γης. Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς

Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς

*Οι άνθρωποι, με τυφλωμένο τον νου και την ψυ­χή, δεν βλέπουν μα και δε θέλουν να δουν ότι σε τού­το τον κόσμο ο άνθρωπος -ο γνήσιος άνθρωπος- δεν μπορεί να σταθεί δίχως τον Θεό. Γιατί άραγε αυτό; Μα επειδή ο κόσμος αυτός είναι γεμάτος από Ηρώδες, γεμάτος από Φαρισαίους. Οι Ηρώδες ζητούν την κεφαλή Ιωάννου του Βαπτιστού, ζητούν τις κεφα­λές όλων των δικαίων της γης. Και οι Φαρισαίοι, οι ψευδείς Γραμματείς και οι ψευδοσοφοί του κόσμου αυτοί απαιτούν τον θάνατο του Θεανθρώπου Χριστού.

*Ω ναι, όταν οι άνθρωποι τρελαθούν από την υ­περηφάνεια, όταν αλλοφρονήσουν από την αυταρέσκεια, τότε δεν τους χρειάζεται ο Θεός, δεν χρειάζο­νται την Δικαιοσύνη Του αφού ανακηρύσσουν τον ε­αυτό τους για θεό. Προτείνουν την ελάχιστη και ψεύ­τικη αλήθεια τους ως την μεγάλη, την σωτήρια αλή­θεια. Ανακηρύσσουν ακόμα, την ελάχιστη γήινη, δι­κή τους ανάπηρη δικαιοσύνη ως την μέγιστη δικαιο­σύνη: δεν μας χρειάζεται η Δικαιοσύνη του Χριστού, δεν θέλουμε την Δικαιοσύνη του Θεού.

*Η Δικαιοσύνη και η Αλήθεια του Θεού ενοχλούν τους άνομους, ενοχλούν αυτούς που είναι ανή­μποροι από τις αμαρτίες, ενοχλούν όλους όσοι είναι μεθυσμένοι από τα διάφορα πάθη. Μήπως και σήμερα δεν κραυγάζουν οι Χριστομάχοι: σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν! Μήπως και σήμερα δεν ζητούν την κεφα­λή του Ιησού από την Ναζαρέτ;

Επιλεγμένα κείμενα από κηρύγματα του Αββά Ιουστίνου Πόποβιτς

Hymn of praise SAINT JOHN THE BAPTIST, Saint Nikolai Velimirovič

 Hymn of praise
SAINT JOHN THE BAPTIST

Saint Nikolai Velimirovič

O Saint John, wonderful Baptizer,
Of the Savior, you were the glorious Forerunner,
You, with your purity, touched human souls
And, as an awesome trumpet, from the Jordan resounded
From sleep and idle vices, awakening men,
When the axe was near to the root.
To you I bow, to you I pray:
Every temptation, help me to resist.
Prophet most powerful, to you I bow,
And before you kneel and before you I weep:
From your heart, grant me the strength of a lion,
From your spirit, grant me angelic whiteness.
Grant me your strength that by practice to attain
To God be submissive and to rule over myself,
To baptize by fasting, to purify by all-night vigils,
To sweeten by prayer and heavenly vision,
And to every martyrdom, walk without fear
With your courage and with a strong faith.
O Saint John, God’s chosen one,
And glorious martyr for supreme justice,
You, of whom the godless armies are afraid
To my prayers, do not turn a deaf ear,
But, strengthen me by your prayers,
That as a true candle before the Lord, I stand.

The Prologue from Ohrid: Lives of Saints by Saint Nikolai Velimirovič for Old Calendar date August 29, and New Calendar date September 11.

http://livingorthodoxfaith.blogspot.gr/2010/04/prologue-august-29-september-11.html   https://iconandlight.wordpress.com/orthodox_greek_icons_blog/

Κείνο που δεν θα σου συχωρέσουνε ποτέ…Φώτης Κόντογλου

«Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η Βασιλεία των Ουρανών» και «ποιήσατε καρπούς αξίους της μετανοίας»

Aν ποθήσουμε να ακολουθήσουμε τα ίχνη του Ιωάννη του Προδρόμου, θα ζήσουμε αιώνια. Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά

Αποτομή της κεφαλής του Τιμίου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου.

Εορτάζει στις 29 Αυγούστου (αυστηρή νηστεία)

Φώτης Κόντογλου

*Οι άνθρωποι,αν τους βρίσεις ή λογοφέρεις μαζί τους,ή γράψεις γι’αυτούς κακό,έρχεται ώρα που μπορεί να σου το συχωρέσουν.(Δεν βαριέσαι,αδελφέ,ξέχασέ τα).

Κείνο που δεν θα σου συχωρέσουνε ποτέ και για το οποίο θα σε μισήσουνε,είναι να ζεις κατά τέτοιον τρόπο,που να ντρέπονται εκείνοι για τη δική τους τη ζωή, νά’ναι η ζωή σου σαν ένας έλεγχος της δικής τους.

* Όποιος αγαπά τον Θεό, φλέγεται χωρίς να το δείχνει, χαίρεται χωρίς να γελά, συντρίβεται μέσα στον βυθό του εαυτού του.

* Όποιος απογεύθηκε κατάκαρδα την ειρήνη του Χριστού, δεν βιάζει τον εαυτό του νάναι φτωχός, μα θεληματικά ποθεί τη φτώχεια, και χάνει τη χαρά του σαν αποκτήσει κάτι τι παραπάνω, ας είναι και το πιο τιποτένιο πράγμα. Κι’ ό,τι είναι ταπεινό και φτωχικό και καταφρονεμένο, τ’ αγαπά κρυφά μέσα στην καρδιά του χωρίς να λέγει τίποτα σε κανέναν, γιατί ο ταπεινός αγαπά τη σιωπή και τη λησμονιά: «Εγγύς ο Θεός της λυπηράς καρδίας».

Ο Χριστός δεν απέλπισε κανέναν, όλους τους φώναζε κοντά του και τους έδινε ελπίδα, εξόν έναν μονάχα, τον υποκριτή. Το «ουαί!» ήγουν το «αλλοίμονο!» δεν το είπε ούτε για τον τελώνη, ούτε για την πόρνη, ούτε καν για τον φονιά. Ίσια ίσια είπε πως αυτοί δείχνουνε τον δρόμο του Θεού στους φαρισαίους. Το «ουαί» το είπε μονάχα για τον υποκριτή, για τον αγιάτρευτον. Αφού ο Χριστός, που ήρθε να γιατρέψει όλες τις αρρώστειες της ψυχής μας, απέλπισε τον υποκριτή, ποιος θα μπορέσει να τον σώσει; Κ’ αυτό γίνεται γιατί όποιος έχει τούτη την αρρώστεια δεν θαρρεί τον εαυτό του για άρρωστον, αλλά ίσια-ίσια θαρρεί πως είναι πολύ καλά, και περιπαίζει κρυφά τους άλλους, κ’ έχει την ιδέα πως η πονηρία του είναι η πιο μεγάλη γνώση και σοφία και το να μετανοιώσει είναι για δαύτον σαν να γίνει κουτός από έξυπνος, αθώος από πονηρός, φανερός από κρυφός, μ’ έναν λόγο άρρωστος από γερός.

Και σαν να μη φτάνανε τόσα «αλλοίμονο» λέγει παρακάτω: «Φίδια, γεννήματα της οχιάς, πώς θα ξεφύγετε από την κρίση που θα σας ρίξει στην αιώνια φωτιά; Για τούτο, να, εγώ σας στέλνω προφήτες και σοφούς και γραμματείς κι από δαύτους θα σκοτώσετε κάμποσους και θα τους σταυρώσετε και θα τους δείρετε στα συμβούλιά σας και θα τους κυνηγήσετε από πολιτεία σε πολιτεία, για νάρθει απάνω στα κεφάλια σας κάθε αίμα δίκαιο που χύνεται απάνω στη γη, από το αίμα του Άβελ του αθώου έως το αίμα του Ζαχαρία του γυιού του Βαραχία που τον σκοτώσατε ανάμεσα στην εκκλησιά και στην άγια τράπεζα».

Πρόσεξε να δεις την οικονομία του Θεού, πώς, την ώρα που κρεμότανε απάνω στον σταυρό, έρριξε το έλεός του στον ληστή που είτανε σταυρωμένος μαζί του, δηλαδή σε μιαν απλή ψυχή που είχε πέσει σε κρίματα βαρειά και που σκότωσε κιόλας, δίχως να ξέρει τι κάνει, δίχως δηλαδή να είναι υποκριτής πολύξερος. Για τούτο, μ’ ένα λόγο που είπε, συγχωρέθηκε κι άγιασε κι ο πρώτος που μπήκε στον παράδεισο ήτανε ένας φονιάς. Θαυμάσετε, Χριστιανοί, το έλεος! Ο ληστής άνοιξε τον παράδεισο για να μπούνε από πίσω του οι προφήτες, οι απόστολοι, οι ιεράρχες, οι όσιοι, οι μάρτυρες. Τι μυστήρια ξεσκέπασε στα μάτια μας ο φιλάνθρωπος κι ο γλυκύτατος Χριστός μας! Όσα είχε πρωτύτερα ο άνθρωπος για αδύνατα, για αδιόρθωτα, για άσβυστα, για αμετατόπιστα, ο Χριστός τα έσβυσε, τα έκανε σαν να μην γινήκανε· συγχώρησε τον ληστή που μετάνοιωσε και παρευθύς σβύσανε όσα έκανε, σαν να μη γινήκανε.

Λογισμοί αμαρτωλού Αξιοπρόσεκτες ευσεβείς σκέψεις του ακαταβλήτου αγωνιστού αειμνήστου Φώτη Κόντογλου † 1965, Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη”

Απολυτίκιον. Ήχος β’.

Μνήμη Δικαίου μετ’ εγκωμίων” σοι δε αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου Πρόδρομε” ανεδείχθης γαρ όντως και Προφητών σεβασμιότερος, ότι και εν ρείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τον κηρυττόμενον. Όθεν της αληθείας υπεραθλήσας χαίρων, ευηγγελίσω και τοις εν Άδη, Θεόν φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου, και παρέχοντα ημίν, το μέγα έλεος.

Let is entrust our life to God, Elder Ieronymos the Cappadocian of Aegina

Elder Ieronymos the Cappadocian of Aegina

And then, you also want not to have woes? It can’t be. God loves us, but we often do not understand it. If we enjoy everything here on earth, then we will forget God. God gives us opportunities to know Him, if only we take hold of the messages. He finds a thousand ways to make us come to know Him. St. Basil says somewhere, ‘Make weakness material for virtue.’ No matter what evil comes upon us, if we have patience, it is possible that what we see as evil, will guide us to virtue. The greatest evil is to become estranged from God.

Let is entrust our life to God, and may it be done as He wishes. Whatever the outcome may be for us, that’s the one that is for our good. For God does not want the perdition of man, but his salvation.

People need to teach more with doings rather than with words.

You want to love people? Fall in love with Christ too much – and you will see how to fall in love with people, too. Such love – coming out of the love of Christ, is true and strong.
When we are looking for the spiritual, then God sends us a lot more than what we are looking for.

Τον υπερήφανο, και με τη βία να τον βάλεις στον παράδεισο, κι εκεί δεν θα βρει ανάπαυση. Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

 Τέτοιος είναι ο παράδεισος του Κυρίου. Όλοι θα βρίσκονται μέσα στην αγάπη και από την κατά Χριστόν ταπείνωση όλοι θα χαίρονται να βλέπουν τους άλλους ανώτερούς τους. Η ταπείνωση του Χριστού κατοικεί στους μικρότερους κι αυτοί χαίρονται που είναι μικροί.
* Για να σωθείς είναι ανάγκη να ταπεινωθείς. Για τον υπερήφανο, και με τη βία να τον βάλεις στον παράδεισο, κι εκεί δεν θα βρει ανάπαυση, γιατί δεν θα είναι ικανοποιημένος και θα λέγει: «Γιατί δεν είμαι εγώ στην πρώτη θέση;»
* Η ψυχή του ταπεινού μοιάζει με πέλαγος. Ρίξε μια πέτρα στο πέλαγος. Θα ταράξει για λίγο την επιφάνεια και μετά καταδύεται αμέσως στα βάθη. Έτσι καταβυθίζονται στην καρδιά του ταπεινού οι θλίψεις, γιατί η δύναμη του Κυρίου είναι μαζί του.
* Ή υπερηφάνεια καίει σαν την φωτιά κάθε καλό, ενώ η κατά Χριστόν ταπείνωση είναι γλυκεία και δεν περιγράφεται. Κι αν το ήξεραν αυτό οι άνθρωποι, τότε όλη η οικουμένη θα σπούδαζε αυτήν την επιστήμη…«Ο εχθρός έπεσε από την υπερηφάνεια». Η υπερηφάνεια είναι η αρχή της αμαρτίας. Μέσα της περικλείονται όλες οι μορφές του κακού
* Ψυχή αμαρτωλή, αιχμάλωτη στα πάθη, δεν μπορεί να έχει ειρήνη και χαρά εν Κυρίω, έστω κι αν έχει όλα τα πλούτη της γης, έστω κι αν βασιλεύει σ’ όλον τον κόσμο.

*Πώς θα καταλάβεις αν η ψυχή είναι υγιής ή άρρωστη; Η άρρωστη ψυχή είναι υπεροπτική, ενώ η υγιής ψυχή αγαπά την ταπείνωση, όπως τη δίδαξε το Άγιο Πνεύμα, και όσο δεν γνωρίζει ακόμη αυτή τη Θεία ταπείνωση πρέπει να θεωρεί τον εαυτό της χειρότερο απ΄ όλους.

* Ο Κύριος μου λέει:
«Θα ελεήσω κάθε άνθρωπο πού επικαλέσθηκε τον Θεό έστω και μια φορά στη ζωή του…».
Μου ήρθε τότε η σκέψη:
«Τότε, γιατί εμείς πάσχουμε έτσι καθημερινά»;
Ο Κύριος στην κίνηση αυτή της σκέψεώς μου απήντησε:
«Εκείνοι που πάσχουν για την εντολή Μου, στη Βασιλεία των Ουρανών θα είναι φίλοι Μου, ενώ τους άλλους μόνο θα τους ελεήσω».
Και ο Κύριος έφυγε».

* Αν ένας λαός ή μία πολιτεία υποφέρουν, τότε πρέπει να μετανοήσουν οι πάντες κι ο Θεός θα τα εξομαλύνει όλα προς το καλό.

… Ω, προσευχηθείτε για μένα όλοι οι Άγιοι, για να μάθει η ψυχή μου την ταπείνωση του Χριστού. Τη διψά η ψυχή μου, αλλά δεν κατορθώνω να την αποκτήσω και την ζητώ με δάκρυα, σαν το παιδί που ζητά τη μητέρα του, όταν τη χάσει.

… Κύριε , δώσε να γνωρίσουν όλοι οι λαοί της γης πόσο μας αγαπάς και ποια θαυμαστή ζωή χαρίζεις σε όσους πιστεύουν σε Σένα.

Από το βιβλίο “Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης”, Αρχιμ.Σωφρόνιου (Σαχάρωφ)

 

God is love, and therefore the preaching of His word must always proceed from love. Saint Silouan the Athonite

Saint Cosmas of Aetolia, Equal to the Apostles
Commemorated on August 24

Elder Sophronius Sakharov relates the following story:

I remember a conversation [Staretz Silouan] had with a certain Archimandrite who was engaged in missionary work. This Archimandrite thought highly of the Staretz and many a time went to see him during his visits to the Holy Mountain. The Staretz asked him what sort of sermons he preached to people. The Archimandrite, who was still young and inexperienced gesticulated with his hands and swayed his whole body, and replied excitedly, I tell them, “Your faith is all wrong, perverted. There is nothing right, and if you dont repent, there will be no salvation for you.”

The Staretz heard him out, then asked, “Tell me, Father Archimandrite, do they believe in the Lord Jesus Christ, that He is the true God?”

“Yes, that they do believe.”

“And do they revere the Mother of God?”

“Yes, but they are not taught properly about her.”

“And what of the Saints?”

“Yes, they honour them but since they have fallen away from the Church, what saints can they have?”

“Do they celebrate the Divine Office in their churches? Do they read the Gospels?”

“Yes, they do have churches and services but if you were to compare their services with ours how cold and lifeless theirs are!”

“Father Archimandrite, people feel in their souls when they are doing the proper thing, believing in Jesus Christ, revering the Mother of God and the Saints, whom they call upon in prayer, so if you condemn their faith they will not listen to you . . . But if you were to confirm that they were doing well to believe in God and honour the Mother of God and the Saints; that they are right to go to church, and say their prayers at home, read the Divine word, and so on; and then gently point out their mistakes and show them what they ought to amend, then they would listen to you, and the Lord would rejoice over them. And this way by God’s mercy we shall all find salvation . . . God is love, and therefore the preaching of His word must always proceed from love. Then both preacher and listener will profit. But if you do nothing but condemn, the soul of the people will not heed you, and no good will come of it.”

* This excerpt was taken from the book Saint Silouan the Athonite by Archimandrite Sophronius Sakharov.

***

Apolytikion of Saint Cosmas of Aetolia in the Third Tone

By teaching the Divine Faith, thou hast richly adorned the Church and become a zealous emulator of the Apostles; for having been lifted up by the wings of divine love, that hast spread far and wide the message of the Gospel. O glorious Cosmas, entreat God that He grants us His great mercy.

Ζούμε σε προνομιακή εποχή… π. Συμεών de la Jara από το Περού

Ο πατήρ Συμεών de la Jara από το Περού

 Κάθε χριστιανός είναι καλεσμένος να εκτελεί μέσα του καθημερινά και διηνεκώς τη θεία αναφορά, τη Θεία Λειτουργία, λέγοντας διηνεκώς μυστικά και μ’ όλη την ύπαρξη του το «Τα Σα εκ των Σων, Σοι προσφέρομεν κατά πάντα και δια πάντα». Σήμερα γίνεται ένα αδιάκοπο γκρέμισμα και είναι προνόμιο να ζούμε σ’ ένα πολιτισμό πού χάνεται, πού καταστρέφεται, πού είναι ερείπιο.

Γιατί προνόμιο;
Προνόμιο γιατί ο πολιτισμός αυτός είναι ψεύτικος. Φτιάχτηκε απ’ τον άνθρωπο πού θέλησε δίχως Θεό να γίνει Θεός. Τώρα αυτός ο πολιτισμός γκρεμίζεται Πέφτει το ψεύτικο και ο άνθρωπος αναγκαστικά συνειδητοποιεί το αδιέξοδο πού δημιουργήθηκε γύρω του απ’ τον πολιτισμό. Και δεν υπάρχει αμφιβολία, πως ο άνθρωπος θα αναγκασθεί να ψάξει και να βρει τη μοναδική αυθεντική αξία πού είναι το πρόσωπο του Θεού. Είναι η αύρα πού θα θεραπεύσει την ψυχή του βασανισμένου και πονεμένου σημερινού ανθρώπου. Από αυτή την άποψη, ζούμε σε προνομιακή εποχή…

Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος είχε πει «Μοναχός εστιν ο έξωθεν του κόσμου καθήμενος, και αεί δεόμενος του Θεού, τυχείν των μελλόντων αγαθών». Αυτό τι σημαίνει; Γιατί θα μπορούσε κανείς να ισχυρισθεί ότι ο μοναχός είναι απόκοσμος και ατομιστής.
Απόκοσμος είναι ο μοναχός. Δεν συμμετέχει στα του κόσμου και σε αυτό διαφέρει από τους δυτικούς μοναχούς και κληρικούς πού βρίσκονται μέσα στον κόσμο και ασκούν κοινωνικά επαγγέλματα. Ο ορθόδοξος μοναχός είναι εκτός κόσμου και σκάνδαλο για τον κόσμο γιατί ο Χριστός είναι μια μπόμπα για το ανατίναγμα του κόσμου. Να ανατιναχθεί ο κόσμος, ώστε να πάψει να είναι κόσμος και να γίνει Εκκλησία. Αλλά, δυστυχώς, υπάρχουν και στην Ορθόδοξη Εκκλησία μερικοί κληρικοί οι οποίοι έχουν αλλοτριωθεί από το δυτικό φρόνημα και προσπαθούν και αυτοί, όπως ακριβώς συμβαίνει με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, να εντάξουν την Εκκλησία στα καλούπια του κόσμου. Αυτό είναι το μεγαλύτερο αμάρτημα για ένα χριστιανό. Είναι φοβερό, να βάζεις το Χριστό στα καλούπια του κόσμου. Αυτό σημαίνει, πλήρη εκκοσμίκευση της Εκκλησίας. Ο κόσμος για μας είναι τα πάθη. Η Εκκλησία βρίσκεται μέσα στον κόσμο, αλλά δεν υποτάσσεται στον κόσμο.

Από το βιβλίο τουΤάσου Μιχαλά, Άθως, όρος άγιο, πολιτεία ανθρώπινη, Αθήνα 1981,
http://mporv.blogspot.gr/2013/04/blog-post_5950.html

Selected Prophecies of St. Kosmas Aitolos

Selected Prophecies of St. Kosmas Aitolos

“A time will come when people will speak from one distant place to another, as though they were in adjoining rooms–for example, from Constantinople to Russia.”

“You will see men flying in the sky like starlings, and throwing fire on the earth. Those who will live then will run to graves and will cry out: “Come out you who are dead so that we the living may enter.”

19 “When you will see the “one thousand ship” in Greek waters, then it will be resolved the issue of Constantinople (Istanbul)” .

48. “They will try to resolve it by pen, but they will not be able. 99 times by war and one by pen.”
49. “If 3 powers are found to agree, nothing bad will happen to you.”
50. “If the matter is solved by war you will suffer many disasters. In three countries one will remain …”

58. “In Constantinople will spill so much blood that a 3 year-old calf would swim in it.” – “In the City (Constantinople) so much blood will be spilled that a three-year old calf will swim in it.”

In Constantinople is a fierce battle between the Russian and Europeans. I shed a lot of blood.

“When you hear that the fleet is sailing in the Mediterranean Sea,-you know that soon will dare question of Constantinople.”

The Turks will learn the secret three days sooner than the Christians.

63. “The Turks will go away, but will come back again and will arrive up to the Hexamilia (6-miles location). Finally you will drive them out into the “Red Apple tree”. From the Turks the 1/3 will be killed, the other third will be baptized, and only 1/3 will go to Red Apple Tree”. And added the elder Paissios Holy Mountain. Although I do not like to talk on the subject of prophecy, but they forced me to explain to them the importance of shestimiliya, which says St. Cosmas and it is nothing like the sea six miles offshore. This is an issue because we recently gnawed with Turkey and because we finally “grab.” However, they will not enter to Greece: they will move only on the six miles, and then they find a great evil from the north, as the Scripture says, and all their plans will fail… There will be war between Russia and Turkey. In the beginning the Turks will believe they are winning, but this will lead to their destruction. The Russians, eventually, will win and take over Constantinople. After that it will be ours. They will be forced to give it to us.”“(The Turks) will be destroyed. They will be eradicated because they are a nation that was built without God’s blessing.The Russians will take Turkey and Turkey will disappear from the world map ..The Mid-East will become a theater of a war in which the Russians will take place. Much blood will be spilled.  “As long as there is faith and hope in God, a lot of people will rejoice. All that will happen in these years. The time has come.”

59. “Fortunate whoever will live after the general war. He will eat with silver spoons…”

74. “It will come suddenly. It will be either the ox in the field or the horse on the threshing floor.” (October or July. -LMD)

76. “After the (general) war, people will run half an hour to find a human and make him brother.” (In some places, as in Turkey, the situation will be even worse. You will walk 7 hours, says elder Paisios to see someone. – LMD)

80. “The reason will come from Deleiata.” At the 101st collection of Triantafyllou: “The very big war will begin from a small state.” Also in the 102nd of Triantafyllou: “The war will start from a small state of Ottomans. The Greeks will go to war last as gravediggers. In the end, the Christians will win.”

54. “The evil will come to you from the learned (educated).”

56. “Time will come when there will not be this harmony, as in our days, among the people and clergy.”

57. “The clergy will be the worst and most impious of all.”

90. “Curse the Pope, because he will be the reason.”

95. “Supplicate that it will be day and not night, summer and not winter.”

105. “A lot will happen. The cities will end up like shanty towns”.

103. “It will be eighth (great) century when these will take place”. (Eighth great century is the period between the years 7000 to 8000 approx since Adam. Because Christ was born in year 5508 since Adam, 1992 was the year 7500 since Adam, based on this numbering of the Fathers of the Orthodox Christian Church, which is different from that of the Jews. The year 2012 AD is the year 7520 since Adam. -LMD)

http://www.imdleo.gr/diaf/files/english/St_Kosmas/St.%20Kosmas_pro.html

Άφημα στα Χέρια Του Θεού, Γερόντισσα Γαβριηλία

Γερόντισσα Γαβριηλία
Άφημα στα Χέρια Του Θεού

Πολλές φορές στο ιατρείο ερχόταν κάποιος που πονούσε το χέρι του.
Πήγαινα να του κάνω μασάζ, αλλ΄αυτός δεν άφηνε το χέρι του χαλαρό.
Του έλεγα: «Άστε το ελεύθερο για να μπορέσω να εργαστώ»… Κι εκείνος δεν μπορούσε, το κράταγε τεντωμένο.

Τότε του έλεγα: «Παρ΄ όλη την καλή θέληση, την πείρα και την αγάπη που έχω στην δουλειά μου και στον άνθρωπο, αν δεν αφήσετε ελεύθερο το χέρι σας, δεν μπορώ να σας βοηθήσω».

Το παρακολούθησα αυτό και κατάλαβα ότι έτσι είμεθα κι εμείς απέναντι του Θεού.
Άμα αφήσουμε τον εαυτό μας ελεύθερο, τότε ο Θεός θα μας πλάσει όπως Εκείνος θέλει να είμαστε. Θα μας δίνει τόσες ευκαιρίες! Θα μας γνωρίσει πρόσωπα δικά Του! Θα προχωρήσουμε στην ζωή!
Και θα φθάσουμε ν΄ανθίσουμε εν Χριστώ, εν Θεώ.

Όταν όμως εμείς θέλουμε το δικό μας θέλημα και Του λέμε: «Όχι, δεν θέλω»,
τότε ο Θεός μας λέει πάλι: «Άφησε ελεύθερο τον εαυτό σου»…
«Όχι, θα κάνω το δικό μου»… «Άφησε τον ελεύθερο»
«Όχι! Αυτό θέλω»…

Κι επειδή μας έπλασε ελεύθερους, μας λέει: «Έ, άμα δεν θέλεις, σπάσε το κεφαλάκι σου! Και τότε, με σπασμένο κεφαλάκι θα΄ρθείς και θα πεις Κύριε, συγχώρεσέ με, Κύριε, ελέησέ με…»

Και μακάρι να το πάθουμε αυτό και να γυρίσουμε και να Του πούμε Κύριε, ελέησόν με. Γιατί και τότε ακόμα και με σπασμένο το κεφάλι, αν μας ανοίξει τα μάτια, θα είναι καλά.

Όταν πιστέψεις βαθειά, με όλη σου την ψυχή, θα αισθανθείς την Παρουσία Του Θεού, τόσο δυνατή, σαν να είναι μία πραγματικότητα. Και τότε πιά δεν θα υπάρχει τίποτε άλλο. Θα δώσεις το χέρι σου στο Χέρι Του κι όπου σε πάει, … θα πας! Για τους ανθρώπους μπορεί να είσαι τρελός. Για τους ανθρώπους μπορεί να είσαι επιπόλαιος, παράξενος. Αλλά καλύτερα να σε κρίνουν οι άνθρωποι, παρά ο Θεός μια μέρα…
Όταν ακούσεις την Φωνή Του να σου ζητεί κάτι κι εσύ πεις όχι για να μην κακοφανεί σε ανθρώπους, αυτό θα είναι πολύ τρομερό.

Τρία πράγματα χρειάζονται: Πρώτον Πίστις. Δεύτερον Πίστις. Τρίτον Πίστις.

Τότε βοήση, και ο Θεός εισακούσεταί σου• έτι λαλούντος σου ερεί• ιδού πάρειμι. Ησαΐας 58:9 [τότε θα φωνάξεις και ο Θεός θα σε ακούσει• ενώ ακόμα θα μιλάς, θα πει: Να, ήρθα].

Από το βιβλίο της μοναχής Γαβριηλίας “Γερόντισσα Γαβριηλία: Η Ασκητική της Αγάπης”,εκδ. Επτάλοφος

***

Αλλά και ο αγ. Εφραίμ ο Σύρος μας συστήνει να αποκτήσουμε τελείαν εμπιστοσύνη στον Θεό για όλα τα ζητήματα. ”Όποιος επιθυμεί να γίνει πράγματι άνθρωπος του Χριστού και πίστεψε στις υπέρλογες φρικτές αλήθειες, όπως η κληρονομία της Βασιλείας των Ουρανών, η αιώνιος και ατελεύτητος απόλαυσή της, ο αγιασμός της καρδιάς και η τελεία κάθαρση της ψυχής διά του Αγίου Πνεύματος, οφείλει να εμπιστευθεί στον Θεό και όλην την φροντίδα του σώματος. Και επί πλέον, οφείλει να θεωρεί την πενία ως πλούτο, την κακουχία ως ανάπαυση, την καταισχύνη ως τιμή και την ύβρη και την περιφρόνηση ως δόξα. Αυτά όλα είναι τα γνωρίσματα των γνησίων δούλων του Χριστού, οι οποίοι έχουν πραγματικώς πιστεύσει στα λόγια Του”.

«Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι Μήτερ του Θεού, φύλαξόν με
υπό την σκέπην σου. »