Ο Άγιος Γαβριήλ ο διά Χριστόν σαλός και Ομολογητής της Γεωργίας
Εορτάζει στις 2 Νοεμβρίου
«τις ημάς χωρίσει από της αγάπης του Χριστού; Θλίψις ή στενοχωρία ή διωγμός ή λιμός ή γυμνότης ή κίνδυνος ή μάχαιρα;» (Ρωμ. 8, 35).
“Ο μοναχισμός είναι μία αγγελική τάξη. Για να επιτύχουμε την τελειότητα, πρέπει κανείς να περάσει μέσα από τη φωτιά του πειρασμού. “
Mου έλεγε ο π. Γαβριήλ για τον αγαπημένο του υποτακτικό π. Νικόλαο Μακαρασβίλι:
— Εγώ σε ευλογώ να πας στον π. Νικόλαο και να τον υπακούς. Αυτός είναι ο ιερομόναχος που τηρεί απαρέγκλιτα τους εκκλησιαστικούς κανόνες. Τέτοιον μοναχό δεν θα ξαναέχει η Γεωργία, η προσευχή του έχει μεγάλη δύναμη, αυτός έχει διαλεχθεί από την Παναγία. Η ταπείνωση του φθάνει μέχρι το θρόνο του Κυρίου. Ο «πρύτανης» στους μοναχούς είμαι εγώ. Όμως εμένα θα διαδεχθεί ο π. Νικόλαος. Θα τον βάλουνε να περάσει μέσα από «σωλήνα» και μετά θα γίνει γιατρός όλων των ψυχών. Εγώ πώς θα μπορούσα να αγαπήσω τους μέθυσους, αν δεν είχα περάσει μέσα απ’ αυτή την αμαρτία; Είμαι 40 χρόνια μοναχός και δεν είχα κοντά μου ποτέ ούτε έναν δόκιμο, και τώρα 40 ημερών μοναχοί έχουν! Ο Νικόλαος είναι η τελευταία μου ελπίδα. Ο μόνος που εμπιστεύομαι. Μόνο εγώ τον καταλαβαίνω, γιατί τον μοναχό μόνο ένας μοναχός μπορεί να τον καταλάβει. Ο Νικόλαος ξέρει να κλαδεύει τα ξερά δέντρα όσο κανείς άλλος!..Είχε πει ο π. Γαβριήλ στον π. Νικόλαο, προετοιμάζοντας τον για τις επερχόμενες δοκιμασίες:
— Παιδί μου, Νικόλαε, θα σε κατηγορήσουν για πόρνο, ομοφυλόφιλο, κλέφτη, τρελό και άλλα πολλά. Ο δρόμος όμως του μοναχού αυτός είναι.
Ποιοι θα σωθούν; ρώτησε κάποιος διάκος.
– «Και έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων διά το όνομά Μου. Ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται» (Μαρκ. 13:13). Ιδού ο Θεός! Ισχυρός και μέγας, για τον οποίο δεν γνωρίζουμε ούτε την αρχή ούτε το τέλος Του. Η σοφία Του είναι ανεξερεύνητη και η καλοσύνη Του κρυφή. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ο Κάιν πάντα σκοτώνει τον Αβελ και ο δρόμος του τελευταίου κατευθύνεται προς την ευλογημένη αιωνιότητα.
Όταν έβριζαν ή κατηγορούσαν τον άγιο, τον ρωτούσαν με ειλικρινή απορία:
— Στ’ αλήθεια, Γέροντα, ακόμη τους αγαπάς;
— Τώρα πιο πολύ τους αγαπώ και τους λυπάμαι, απαντούσε μελαγχολικά.
Όταν δεν έβλεπε στον άνθρωπο αγάπη, η καρδιά του πονούσε και παραπονιόταν:
— Εκεί που δεν υπάρχει η αγάπη βρίσκεται η κόλαση. Ο Κύριος σου δείχνει τη δυστυχία του άλλου για να δει πώς θα αντιδράσεις. Θα προσευχηθείς για τον πλησίον σου; Θα τον βοηθήσεις; Και με αυτό τον τρόπο σε καλεί να εκπαιδεύεσαι στην αγάπη και να την καλλιεργείς.
Αν μισήσεις έστω κι έναν άνθρωπο, είσαι μακριά από τη Βασιλεία των Ουρανών!
Όταν κατακρίνεις κάποιον πεσμένο, κατακρίνεις τον Κύριο.Ο Κύριος ταπεινώνει και ο Κύριος ανυψώνει.
Μπροστά στον Κύριο συσσωρεύονται οι αμαρτίες των ανθρώπων σαν τα βότσαλα της θάλασσας. Δεν υπάρχει όμως αμαρτία που να υπερβαίνει τη μετάνοια. Αν συναντήσεις έναν φονιά ή μια πόρνη ή έναν μεθύστακα, μην τον κατηγορήσεις. Είναι πλάσματα του Θεού, των οποίων τα λουριά έχει αφήσει ο Κύριος. Έτσι καλούνται να βρουν οι ίδιοι, μόνοι τους, το σωστό δρόμο με τη μετάνοια. Το δικό σου όμως λουρί το κρατάει ο Κύριος και, αν το αφήσει, εσύ θα πέσεις σε χειρότερη κατάσταση και θα καταστραφείς.
Και αν ο Κύριος επιτρέπει την πτώση, εσύ, που κατηγορείς τον άνθρωπο, κατηγορείς τον Ίδιο τον Θεό, που επέτρεψε να περιέλθει αυτός ο άνθρωπος σε μια τέτοια κατάσταση. Αν αυτός ο άνθρωπος, που αμάρτησε, κι εσύ τον κατέκρινες, το βράδυ έκλαψε και μετάνιωσε για το σφάλμα του, ο Κύριος θα πει: «Εγώ, τον συγχώρεσα! Εσύ, το είδες αυτό;».
–Πόσο φοβερό είναι που οι άνδρες μοιάζουν με τις γυναίκες! σχολίασε μια φορά, με λύπη, ο Γέροντας.
–Ναι, π. Γαβριήλ, τι φοβερό! σχολίασε, γελώντας, ένα πνευματικό του τέκνο. Και ακούγοντάς τον, εξοργίστηκε ο όσιος του Θεού.
–Ξέρεις, τώρα, πόσο θύμωσε ο Κύριος γι’ αυτό; Τι νομίζεις; Πως εσύ είσαι καλύτερος απ’ αυτούς; Εγώ το είπα με πόνο και τους λυπήθηκα· εσύ, όμως, γέλασες! Άλλη φορά μην το ξανακάνεις…
«Ότι είναι κακό στον άνθρωπο είναι συμπτωματικό. Να μην περιφρονείτε κανέναν, ακόμη κι αν βλέπετε πόσο ανήθικοι, μέθυσοι και βλάσφημοι είναι. Η Εικόνα του Θεού υπάρχει και σ’αυτούς κάπου, χωρίς βέβαια να το συνειδητοποιούν.. Είναι φυσιολογικό ο εχθρός να θέλει να λερώσει αυτήν την Εικόνα. Δεν είναι καθόλου εύκολο να βλέπεις την εικόνα του Θεού σε εκείνους που σε ονειδίζουν και σου συμπεριφέρονται σαν θηρία. Αυτούς όμως πρέπει να τους λυπάσαι ακόμη πιο πολύ επειδή η ψυχή τους έχει παραμορφωθεί, χωρίς ίσως να μπορεί να επανορθωθεί ποτέ, καταδικάζοντας τη ψυχή τους σε αιώνια βάσανα… Πόσο δύσκολο είναι αυτό: Ν’αγαπήσει κάποιος τους εχθρούς του!
Μερικοί λένε: «Έχω αγάπη». Όμως ξέρουν τι είναι αγάπη; Ποιος μπορεί να φτάσει την αγάπη; Για πείτε μου τι είναι αγάπη; «Ή αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, ή αγάπη ου ζηλοί, ή αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ άσχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δέ τη άληθεία. Πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει». Αυτή είναι η αληθινή αγάπη, εδώ βρίσκεται η ευτυχία του ανθρώπου. Και βέβαια το σπουδαιότερο είναι η αγάπη, αλλά ακόμη πιο σημαντικό είναι το πώς μαθαίνουμε αυτή την αγάπη. Αν δεν ταπεινώσουμε τον εαυτό μας, δεν θα γίνει τίποτα. Πρέπει να απαρνηθούμε τον εαυτό μας, τη θέληση μας, να συναισθανόμαστε ότι είμαστε αμαρτωλοί. Ο άνθρωπος πρέπει να κοπιάσει για να φτάσει στην αληθινή πίστη, για να χτίσει, να πετύχει την αληθινή αγάπη και ζωή. Στην αγάπη αντιτίθεται ο εγωισμός. Ο εγωιστής δεν δίνει τίποτα. Μεριμνά μόνο για τον εαυτό του, αλλά και να αποκτήσει όλα τα πλούτη του κόσμου πάλι δεν θα χορτάσει. «Εγώ δέ λέγω υμίν, αγαπάτε τούς εχθρούς υμών, ευλογείτε τούς καταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς και προσεύχεσθε υπέρ των έπηρεαζόντων υμάς και διωκόντων υμάς, όπως γένησθε υιοί του πατρός υμών του εν ούρανοίς, ότι τον ήλιον αυτού ανατέλλει επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους».Ματθ. 5,44-48
«Ο άνθρωπος χωρίς αγάπη μοιάζει μ’ αυτήν εδώ τη στάμνα. Και να θυμάστε, παιδιά μου, ότι όλες οι καλές σκέψεις προέρχονται από τον Κύριο. Εσύ, ο άνθρωπος τίποτα καλό δεν μπορείς να κάνεις μόνος σου».
***
Στους έσχατους χρόνους να μην κοιτάτε τον ουρανό : Μπορεί να πλανηθείτε από τα ψευδοσημεία πού θα παρουσιάζονται εκεί. Θα εξαπατηθείτε και θα απωλεσθείτε…Εξαιτίας των αμαρτιών μας θα γίνουν φοβεροί σεισμοί.
Θα βάλουν το χάραγμα του Αντιχρίστου στο χέρι και το μέτωπο. Τα διάφορα προϊόντα δεν μπορούν να σας προκαλέσουν βλάβη. Έστω κι αν βάζουν σ’ αυτά τον αριθμό του Αντιχρίστου, αυτό δεν είναι ακόμη το χάραγμα. Πρέπει να λέτε το “Πάτερ ημών¨, να κάνετε το Σταυρό σας και η τροφή σας θα αγιάζεται.
Στα χρόνια του Αντιχρίστου οι άνθρωποι θα περιμένουν τη σωτηρία από το Διάστημα. Αυτό θα είναι το μεγαλύτερο τέχνασμα του Διαβόλου. Η ανθρωπότητα θα ζητεί βοήθεια απότους εξωγήινους, χωρίς να γνωρίζει ότι αυτοί στην πραγματικότητα είναι δαίμονες.
Ρώτησαν το στάρετς αν μπορεί κανείς να κλέψει τροφή, όταν δε θα μπορεί να την αγοράσει. Απάντησε έτσι: Αν κλέψεις, θα παραβείς μία από τις δέκα εντολές. Όποιος ενεργεί έτσι, ακόμη κι έτσι δέχεται τον Αντίχριστο. Ο πιστός άνθρωπος πρέπει να ελπίζει στο Θεό.
Ο Κύριος στους εσχάτους χρόνους θα ενεργεί τέτοια θαύματα, ώστε ένα φυλλαράκι από το δέντρο θα φθάνει για τροφή ενός μηνός. Στ΄αλήθεια. Ο πιστός άνθρωπος θα σταυρώνει τη γη και εκείνη θα του δίνει ψωμί.
Στους εσχάτους χρόνους οι οπαδοί του Αντιχρίστου θα πηγαίνουν στην εκκλησία, θα βαπτίζονται, θα κηρύττουν για τις ευαγγελικές εντολές. Όμως μην τους πιστεύετε. Αυτοί δεν θα έχουν τα καλά έργα. Μόνο με τα καλά έργα μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει τον αληθινό χριστιανό.
– Θα έρθουν οι καιροί που ο Χριστιανός θα δυσκολευτεί να σωθεί. Τότε τι θα γίνει ο άπιστος;
Έπειτα αναφέρθηκε στις έσχατες μέρες, στις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουμε οι χριστιανοί, αλλά και στους πνευματικούς πατέρες, που αντί να σώζουν τις ψυχές θα τις καταστρέφουν.
– Τότε με ποιο κριτήριο πρέπει να διαλέξουμε τον πνευματικό μας πατέρα, Γέροντα;
–Από τα έργα του.
– Τον Αντίχριστο θα τον προλάβετε, αλλά δεν θα υπάρχουν τέτοιοι μεγάλοι πατέρες στους οποίους θα προσφεύγετε για να τους συμβουλευτείτε. Και όπως πηγαίνετε σε διάφορους γιατρούς και μπερδεύεστε, το ίδιο θα συμβαίνει και με τους πνευματικούς. Θα μπερδεύεστε και δεν θα μπορείτε να θεραπευτείτε πνευματικά.
Τις τελευταίες ημέρες ο γέροντας Γαβριήλ ομιλούσε μόνο για την Αγάπη και σε όλους τους επισκέπτες του με δακρυσμένα μάτια έλεγε:
– Να θυμάστε ότι ο Θεός είναι η Αγάπη! Να κάνετε όσο μπορείτε περισσότερο καλό για να σας σώσει η καλοσύνη σας. Να είστε ταπεινοί διότι ο Θεός στους ταπεινούς θα δώσει την χάρη*. Να μετανιώνετε για τις αμαρτίες σας και να τις παρατήσετε, γιατί το «αύριο» είναι μόνο παγίδα του πονηρού. Να αγαπάτε αλλήλους, διότι ο άνθρωπος χωρίς αγάπη δεν θα μπορέσει να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών.
* Ιακώβ., Δ΄- 6: «Ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν».
Από το βιβλίο: Ο Άγιος Γαβριήλ ο διά Χριστόν σαλός και Ομολογητής, 1929-1995, Μαλχάζι Τζινόρια, μτφρ. Νάνα Μερκβιλάτζε, Αθήνα 2013
Απολυτίκιον του Οσίου Γαβριήλ, του διά Χριστόν σαλού και ομολογητού, εν Γεωργία. Ήχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.
Πολιτεία ενθέω καλλωπιζόμενον, Αρχιμανδρίτην θεόπνουν πανευλαβώς Γαβριήλ ευφημήσωμεν ως φάρον διοράσεως και ασθενούντων ιατρόν, ου ο τάφος δαψιλώς ισχύος εκχέει ρείθρα, βοώντες· Πάτερ, ευλόγει θεόθεν πάντας τους τιμώντάς σε.
Ήχος πλ. α΄. Χαίροις, ασκητικών.
Χαίροις, εικών λαμπρά, Γαβριήλ, και διαυγής της του Χριστού αγαπήσεως, ο λύχνος ο φωτοφόρος ασκητικής αγωγής, ο στρουθός μονάζον επί δώματος, ο πόθον ακόρεστον έχων της εφαπλώσεως της Βασιλείας του Χριστού εν πατρίδι σου, ήνπερ άθεοι κατεπίεζον τύραννοι· χαίροις, Οσίων πρόβολε, πτωχείας θησαύρισμα του Ιησού και σοφίας της κεκρυμμένης απαύγασμα Αυτού, ο εν χρόνοις τοις εσχάτοις ευσεβείας εγείρας τρόπαιον.
iconandlight 