Δεν υπάρχει δύναμη ικανή να κατεδαφίσει το έργο του Θεού. Ο Πύργος της Βαβέλ δεν είναι το μοναδικό κτίσμα στην ιστορία που κατέπεσε. Πολλοί πύργοι που οικοδόμησαν ιδιώτες, με την επιθυμία να κυβερνήσουν τα πλάσματα του Θεού, το λαό του Θεού, να γίνουν δηλαδή μικροί θεοί, σκορπίστηκαν κι έγιναν καπνός. Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Μην Δεκέμβριος έχων ημέρας λα’.
Η ημέρα έχει ώρας θ’, και η νυξ ώρας ιε’.

Προφήτης Ναούμ (7ος αιώνας π.Χ.)
Ονήσιμος, Αρχιεπίσκοπος Εφέσου (περ. 107–17)
Ανανίας και Σολόχων Αρχιεπισκόποι Εφέσου. (δείτε επίσης: 2 Δεκεμβρίου)
Ιερομάρτυς Ανανίας της Περσίας (345)
Πορφύριος, Πατριάρχης Αντιοχείας (404-413)
Δίκαιος Φιλάρετος ο Ελεήμων, της Αμνίας Παφλαγονίας της Μικράς Ασίας (792)
Αντώνιος ο Νέος, ο εν Ολύμπω Κίου στη Βιθυνία (865)
Θεόκλητος Αρχιεπίσκοπος Σπάρτης και Λακεδαιμονίας (870)
Διόδωρος και Μαριανός, και οι συμμάρτυρες εν Ρώμη υπό τον Νουμεριανό (περίπου 283)
Λούκιος, Ρογάτος, Κασσιανός και Κανδίδα, μάρτυρες εν Ρώμη.
Ουρσίκινος της Μπρέσια, στην Ιταλία, έλαβε μέρος στη Σύνοδο της Σάρδικης (347)
Ιερομάρτυς Ευάσιος, πρωτοεπίσκοπος Άστις του Πιεμόντε της Ιταλίας, μαρτύρησε επί Ιουλιανού του Αποστάτη (περίπου 362)
Λεόντιος του Fréjus, στην Προβηγκία Γαλλίας, μεγάλος φίλος του Αγίου Ιωάννη Κασσιανού (περίπου 432)
Ελίγιος (Eloi, Eloy), Επίσκοπος Noyon (Νεθ.) (660)
Βιτάλιος Σιντόρενκο, διά Χριστόν σαλός και ομολογητής, ιδρυτής και ηγούμενος πολλών κρυφών Μονών, στην Τιφλίδα (=Tbilisi) Γεωργίας, από Krasnodar Ρωσίας (1992))

Εορτάζουν την 1 Δεκεμβρίου

Στίχοι
Ναούμ, τον Ελκεσαίον εκπεπνευκότα,
Έλκει πόθος με σμυρνίσαι σμύρνη λόγου.
Πρώτη εκ βιότοιο Δεκεμβρίου ώχετο Ναούμ.

Oρών προς Aντώνιον ούτος τον Mέγαν,
Kαι τοις τρόποις όμοιος ασκών ωράθη.

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΝΑΟΥΜ
Άγιος Νικόλαος Βελιμιροβιτς

Ο Ναούμ ήταν από τη φυλή του Συμεών από ένα μέρος που λέγεται Ελκός στα βάθη της Ιορδανίας. Έζησε περίπου επτακόσια χρόνια πριν από τον Χριστό και προφήτεψε την καταστροφή της Νινευή περίπου διακόσια χρόνια μετά τον Προφήτη Ιωνά. Λόγω του κηρύγματος του Ιωνά, οι Νινευίτες μετανόησαν και ο Θεός τους έσωσε και δεν τους κατάστρεψε. Με τον καιρό όμως ξέχασαν το έλεος του Θεού και πάλι διεφθάρησαν. Ο Προφήτης Ναούμ προφήτευσε την καταστροφή τους και αφού δεν υπήρχε μετάνοια, ο Θεός δεν τους λυπήθηκε. Ολόκληρη η πόλη καταστράφηκε από σεισμό, πλημμύρα και πυρκαγιά, με αποτέλεσμα να μην είναι πλέον γνωστή η τοποθεσία της. Ο Άγιος Ναούμ έζησε σαράντα πέντε χρόνια και αναπαύθηκε εν Κυρίω, αφήνοντάς μας ένα μικρό βιβλίο με τις αληθινές προφητείες του .

Το όνομα Ναούμ, ειναι εβραϊκό και στα ελληνικά θα πη παρηγορια ἤ ανάπαυση

Το βιβλίο της προφητείας του αποτελείται από τρία μικρά κεφάλαια και αφορά την τύχη της πόλης Νινευή.

Κεφάλαιο πρώτο

Ο Προφήτης υπενθυμίζει την πριν από εκατό χρόνια προφητεία του Ιωνά για τη Νινεβή και κηρύττει ότι η οργή του Θεού εκδηλώνεται στον κόσμο μαζί με το έλεός του· «εκδικών Κύριος», αλλά και «Κύριος μακρόθυμος».

Ο Θεός είναι ζηλότυπος σύζυγος της Ιουδαίας. Τόση δηλαδή είναι η μυστική αγάπη Του προς τον Ισραήλ ώστε θέλει να έχει την αποκλειστικότητα στην καρδιά του.
Την Νινευή ο Κύριος την υπέμεινε για πολλά χρόνια δείχνοντας έτσι την μακροθυμία Του. περίμενε την μετάνοιά της, όμως μάταια. Ο Δίκαιος και Παντοδύναμος Θεός που ενώπιόν Του κάθε τι τρέμει, και κανείς δεν μπορεί να Του αντισταθεί, θα καταστρέψει την πάλαι ποτέ κραταιά Ασσυριακή αυτοκρατορία. Η δε καταστροφή της θα είναι ριζική και ανεπανόρθωτη. Οι Νινευίτες για χρόνια καταδυνάστευαν την Ιουδαία. Η αμαρτία τους αυτή θα είναι και η αιτία της καταστροφής της.

Κεφάλαιο δεύτερο

Μέγας στρατός οδεύει κατά της Νινευή. Η είδηση αυτή ακούγεται ως χαρμόσυνη είδηση στα αυτιά των Ιουδαίων διότι πλέον δεν θα φοβούνται πιθανότητα της Ασσυριακής εισβολής..
Πανικόβλητοι οι άρχοντες της Νινευή ετοιμάζονται για να αμυνθούν. Όμως τίποτε και κανείς δεν μπορεί να αποτρέψει το τραγικό τους τέλος. Οι εχθροί θα εισβάλλουν στην πόλη τους, τους περισσότερους θα τους φονεύσουν ενώ κάποιους θα τους οδηγήσουν αιχμάλωτους και ταπεινωμένους.

Στην Νινευή για χρόνια είχαν συγκεντρωθεί αμύθητοι θησαυροί από τις αρπαγές και τις κλεψιές που είχαν επιτύχει εναντίον άλλων βασιλείων. Τίποτα όμως δεν θα μείνει, οι εισβολείς δεν θα αφήσουν τίποτα που να μην το λεηλατήσουν. Πράγματι· οι αρχαιολόγοι κατά τις ανασκαφές της Νινευή δεν βρήκαν κανένα ίχνος πλούτου από τους περιβόητους θησαυρούς της Νινευή.

Κεφάλαιο τρίτο

Ο Προφήτης προβλέποντας την επικείμενη καταστροφή της Νινευή, την ονομάζει πόλη αιμάτων· «Ω πόλις αιμάτων, όλη ψευδής, αδικίας πλήρης».

Η Νινευή ήταν περίφημη για την σκληρότητα των κατοίκων της και τους φόνους που διέπρατταν. Δεν υπήρχε κανένα στοιχείο ηθικής στους κατοίκους της.
Όμως το τέλος τους έφτασε, ο εχθρός σύντομα θα εισβάλλει, τόσοι θα είναι αυτοί που θα φονευθούν, ώστε οι εισβολείς θα σκοντάφτουν πάνω στα πτώματα των φονευθέντων Νινευιτών.

Το πιο τραγικό όμως απ’ όλα θα είναι ότι κανείς δεν θα λυπηθεί, κανείς δεν θα συμπονέσει, κανείς δεν θα θελήσει να βοηθήσει, ή έστω να παρηγορήσει του Νινευίτες, διότι όλοι ήταν δυσαρεστημένοι μ’ αυτούς.

«Χριστὸς Κύριος τοις υπομένουσιν αυτόν εν ημέρα θλίψεως και γινώσκων τους ευλαβουμένους αυτόν και εν κατακλυσμοίς πορείας συντέλειαν ποιήσεται τους επεγειρομένους, και τους εχθρούς αυτού διώξεται σκότος» (Ναούμ, Α΄ 7-8). Δηλαδή, ο Κύριος είναι ευεργετικός για εκείνους που μένουν κοντά Του στις ημέρες των θλίψεών τους. Γνωρίζει ο Κύριος και περιβάλλει με συμπάθεια εκείνους που Τον σέβονται. Εναντίον όμως των αμαρτωλών, που αλαζονικά με κάθε είδους αμαρτία εγείρονται εναντίον Του, θα ορμήσει σαν κατακλυσμός για να τους εξαφανίσει τελείως. Θα καταδιώξει τους εχθρούς Του και θα τους κυριεύσει το σκοτάδι του θανάτου.

https://orthodoxoiorizontes.gr/Palaia_Diathikh/Naoum/Naoum.htm

***

Εκατό χρόνια πριν από το Ναούμ, με εντολή του Θεού κήρυξε μετάνοια στη Νινεβή ο προφήτης Ιωνάς. Τότε, επειδή μετανόησαν οι Νινεβίτες, η πόλη δεν καταστράφηκε, αλλά τώρα, λίγα χρόνια μετά την προφητεία του Ναούμ, η Νινεβή καταστράφηκε ολοκληρωτικά από τους Βαβυλώνιους. Η Νινεβή ήταν η πρωτεύουσα των Ασσυρίων, μία πόλη τότε με ένα εκατομμύριο κατοίκους και με μία από τις μεγαλύτερες και σπουδαιότερες βιβλιοθήκες του αρχαίου κόσμου…

Στα δύσκολα χρόνια του ισραηλιτικού λαού, ο Θεός κάλεσε ωρισμένους ανθρώπους, που τους έστειλε να κηρύξουν στο λαό μετάνοια και επιστροφή… Οι Προφήτες βλέπουν εξωκόσμια οράματα και κρίνουν τα ιστορικά γεγονότα της εποχής των και την πολιτική και κοινωνική κατάσταση του Ισραήλ από τη σκοπιά του θείου νόμου. Η γλώσσα τους είναι συμβολική και η αλήθεια μες από τις προφητείες βγαίνει αινιγματική, περιμένοντας έναν καιρό στα κατοπινά χρόνια, για να ξεδιαλυθή. Ο Προφήτης δεν εξηγεί, αλλά σημαίνει και προμηνάει ο,τι θα βρη την εκπλήρωσή του στο πρόσωπο και το έργο του Μεσσία. Το Άγιον Πνεύμα λαλεί στις Γραφές «διά των Προφητών» και προμηνάει «τα εις Χριστόν παθήματα και τας μετά ταύτα δόξας». Η προφητεία του Ναούμ τις παραμονές της καταστροφής της Νινευή είναι η κραυγή των βασανισμένων του κόσμου για δικαιοσύνη. Αμήν.
Διονύσιος Ψαριανός (Μητροπολίτης Σερβίων καί Κοζάνης)

***

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Εκείνος που πιστεύει πως ο κόσμος αυτός είναι ένα από τα θαύματα του Θεού, όπως κι ο ίδιος, ερευνά πάντα τους τρόπους της θείας πρόνοιας, παρατηρώντας με δέος την άπειρη σειρά των θαυμάτων. Τέτοιος άνθρωπος μπορεί να μιλήσει όπως ο απόστολος Παύλος: «Εγώ εφύτευσα, Απολλώ επότισεν, αλλ’ ο Θεός ηύξανεν· ώστε ούτε ο φυτεύων εστί τι ούτε ο ποτίζων, αλλ’ ο αυξάνων Θεός» (Α’ Κορ. γ’ 6-7). Κάποια ανάλογη σκέψη εκφράζεται με μια παροιμία που υπάρχει σε πολλούς λαούς: «Ο άνθρωπος προτείνει, μα ο Θεός ρυθμίζει».

Ο άνθρωπος προτείνει σχέδια, ο Θεός τ’ αποδέχεται ή τ’ απορρίπτει. Ο άνθρωπος κάνει σκέψεις, λέει λόγια και πράττει έργα· ο Θεός είτε τα υιοθετεί είτε όχι. Τί υιοθετεί ο Θεός; Αυτά που είναι δικά Του, που προέρχονται από Εκείνον. Ό,τι δεν είναι δικό Του, δεν προέρχεται από Εκείνον, το απορρίπτει. «Εάν μη Κύριος οικοδομήση οίκον, εις μάτην εκοπίασαν οι οικοδομούντες» (Ψαλμ. ρκστ’ 1). Όταν οι «οικοδομούντες» οικοδομούν στο όνομα του Θεού, θα φτιάξουν παλάτι, ακόμα κι αν τα χέρια τους είναι αδύνατα και τα υλικά τους φτωχά. Αν όμως οι οικοδομούντες χτίζουν στο δικό τους όνομα, αδιαφορώντας για το Θεό, το έργο των χεριών τους θα πέσει, όπως έγινε με τον πύργο της Βαβέλ.

Ο Πύργος της Βαβέλ δεν είναι το μοναδικό κτίσμα στην ιστορία που κατέπεσε. Υπήρχαν και πάρα πολλοί άλλοι πύργοι, που οικοδομήθηκαν από εγκόσμιους κυβερνήτες, στην επιθυμία τους να μαζέψουν όλα τα έθνη κάτω από μια οροφή – τη δική τους – και κάτω από ένα χέρι – το δικό τους. Πολλοί πύργοι πλούτου, δόξας και μεγαλείου που οικοδόμησαν ιδιώτες, με την επιθυμία να κυβερνήσουν τα πλάσματα του Θεού, το λαό του Θεού, να γίνουν δηλαδή μικροί θεοί, σκορπίστηκαν κι έγιναν καπνός. Οι πύργοι που έχτισαν όμως οι απόστολοι κι οι άγιοι, καθώς κι άλλοι θεάρεστοι άνθρωποι, δεν σκορπίστηκαν. Πολλές βασιλείες που δημιούργησε η ματαιότητα των ανθρώπων, έπεσαν και διαλύθηκαν σαν σκιά. Η αποστολική Εκκλησία όμως ζει ως σήμερα και θα στέκεται όρθια πάνω στους τάφους πολλών από τις σημερινές βασιλείες. Τα παλάτια του Ρωμαίου Καίσαρα, που πολέμησε την Εκκλησία, έγιναν στάχτη. Τα χριστιανικά σπήλαια κι οι κατακόμβες όμως παραμένουν μέχρι σήμερα. Εκατοντάδες βασιλιάδες κι αυτοκράτορες κυριάρχησαν στη Συρία, στην Παλαιστίνη και την Αίγυπτο. Τα μόνα που έχουν απομείνει από τα μαρμάρινα παλάτια τους είναι μερικές μαρμαρένιες πλάκες σε μουσεία. Τα μοναστήρια και τα ησυχαστήρια όμως που έχτισαν την ίδια εποχή άνθρωποι της προσευχής και ερημίτες μέσα σε χαράδρες και σε αμμουδερές ερήμους, στέκονται όρθια μέχρι σήμερα κι αναδίδουν την ευωδία των προσευχών και του θυμιάματος που ανεβαίνει στο Θεό εδώ και δεκαέξι ή δεκαεπτά αιώνες. Δεν υπάρχει δύναμη ικανή να κατεδαφίσει το έργο του Θεού. Τα ειδωλολατρικά παλάτια κι οι πόλεις καταστρέφονται, τα παραπήγματα του Θεού όμως παραμένουν όρθια. Αυτό που κρατά το δάχτυλο του Θεού στέκεται πιο σταθερά από εκείνο που κρατά ο Άτλας στους ώμους του.

(Απόσπασμα από το βιβλίο «ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟ Β’ – ΟΜΙΛΙΕΣ Ε’ Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Κυριακή Α’ Λουκᾶ: Ἡ μεγάλη ψαριά », Επιμέλεια – Μετάφραση: Πέτρος Μπότσης, Αθήνα 2013)

***

Ο Γέροντας Βιτάλιος (Σιδόρενκο):

Ο θαυμάσιος αυτός άνθρωπος, πυρπολήθηκε από την αγάπη προς τον Θεό και περισσότερο από όλα προσπαθούσε να υπηρετεί μόνο Εκείνον, στον οποίο έδωσε όλο τον εαυτό του.
Με την γεμάτη αυταπάρνηση αγάπη του δούλευε αυτός στα χωράφια του Κυρίου και καλλιεργούσε τα λεπτά βλαστάρια των πολύτιμων ανθρώπινων ψυχών, προστατεύοντάς τα από τον μεσημεριανό καύσωνα, με την σκιά του και από την χειμωνιάτικη παγωνιά, με την ζεστασιά της αναπνοής του.

Η ταπείνωση ήταν η κυριώτερη αρετή του, την οποία ο πατήρ Βιτάλιος άκρως απέκτησε, και η αρετή αυτή προκαλούσε θαυμασμό και έκπληξη στο περιβάλλον του Γέροντα. Γι’ αυτήν μάλλον και εδόθηκε σ’ αυτόν η χάρη του Αγίου Πνεύματος, για την οποία απόδειξη είναι η γεμάτη αυταπάρνηση αγάπη του προς τον Θεό και τους ανθρώπους. Είναι αδύνατο να καθορίσει κανείς εξακριβωμένα πόσες ακόμα άλλες αρετές έκρυβε μέσα του αυτό το δοχείο του Αγίου Πνεύματος. Αυτό είναι γνωστό μόνο σ’ Εκείνον, στον Οποίον αφιέρωσε όλη την ζωή του. Ο πατήρ Βιτάλιος Τον ακολούθησε, κρατώντας τον σταυρό του.

Ο πολυέλεος Θεός μας, θέλοντας την σωτηρία κάθε ψυχής και ξεσκεπάζοντας την δολιότητα της ψεύτικης ταπείνωσης άφησε κάποιους ανθρώπους στην πονηρή σκέψη τους να καταστρέψουν τον νεαρό ασκητή. Οι ζηλόφθονοι τον χτύπησαν στο κεφάλι του, τον έβαλαν σε ένα μεγάλο τσουβάλι και κρυφά, καλυπτόμενοι από το σκοτάδι, τον πέταξαν σε μια άβυσσο. Πέρασε λίγη ώρα και στην μονή ήρθαν, κάποιοι κυνηγοί κουβαλώντας μαζί τους καταπληγωμένο αλλά ζωντανό τον μάρτυρά μας. Όταν ο Γέροντας συνήλθε του ζήτησαν να δείξει τους δράστες. Αυτός όμως απάντησε ότι δεν θυμάται τα πρόσωπά τους. Η συμπεριφορά του συγκίνησε βαθιά τους κακούργους και αυτοί μετάνοιωσαν πραγματικά και άρχισαν μια ενάρετη ζωή….

«Σ᾿ όλη την ζωή μας πρέπει να μαθαίνουμε την ταπείνωση»

«Όλους να αγαπάς, όλους να έχεις σαν αγίους, να κατακρίνεις τον εαυτό σου και με δάκρυα να εργάζεσαι το θέλημα του Κυρίου μας».

Γέροντας Βιτάλιος (Sidorenko) της Γεωργίας, για τα δεινά του κόσμου φταίει ο καθένας μας, φταίνε οι αμαρτίες μας.
https://iconandlight.wordpress.com/2020/11/30/%ce%b3%ce%ad%cf%81%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%ce%b2%ce%b9%cf%84%ce%ac%ce%bb%ce%b9%ce%bf%cf%82-sidorenko-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b3%ce%b5%cf%89%cf%81%ce%b3%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1/

Απολυτίκιον
Ήχος β’.

Του Προφήτου σου Ναούμ την μνήμην, Κύριε εορτάζοντες, δι᾽ αυτού σε δυσωπούμεν· Σώσον τας ψυχάς ημών.

Έτερον Απολυτίκιον
Ήχος γ’. Θείας πίστεως.

Νόμω έλαμψας, προαναγγέλλων, τας της χάριτος, Ναούμ Προφήτα, ομωνύμως παρακλήσεις εν Πνεύματι· δι’ ων ο Λόγος ουσίαν την βρότειον, επιφανείς τοις ανθρώποις κατηύφρανεν όθεν πρέσβευε, Τριάδι τη πανοικτίρμονι, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Απολυτίκιον
Ήχος γ’. Θείας πίστεως.

Θείας πίστεως περιουσία, διεσκόρπισας τοις δεομένοις τον προσιόντα σοι πλούτον, Φιλάρετε· και ευσπλαχνία κοσμήσας τον βίον σου, τον χορηγόν του ελέους εδόξασας· Ον ικέτευε δοθήναι τοις ευφημούσι σε ρανίδα οικτιρμών και θείον έλεος.

Κοντάκιον
Ήχος δ’. Επεφάνης σήμερον.

Ως πυρσός ακοίμητος Ναούμ Προφήτα, φρυκτωρείς εν πέρασι, δι’ αινιγμάτων ιερών, την των μελλόντων αλήθειαν, ων τας εκβάσεις ορώντες τιμώμέν σε.

Κάθισμα
Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.

Αμιγή χαρακτήρων των κάτω ένδοξε, συ τον νούν κεκτημένος, του θείου Πνεύματος, καθαρώτατον Ναούμ δοχείον γέγονας, τας ελλάμψεις τας αυτού, εισδεχόμενος λαμπρώς, και πάσι διαπορθμεύων· διό σε εκδυσωπούμεν, υπέρ ειρήνης του κόσμου πρέσβευε.

Μεγαλυνάριον

Φρόνημα ουράνιον αισχηκώς, ουρανίου δόξης, εχρημάτισας θεωρός,βίω τε τον λόγον, Ναούμ επισημαίνων· διό σε ως Προφήτην, θείον γεραίρομεν.

Χαίροις των πενήτων ο προμηθεύς, και των δυστυχούντων, αντιλήπτωρ και βοηθός· χαίροις ο εν οίκτω, τον Λόγον θεραπεύσας, Φιλάρετε τρισμάκαρ, Δικαίων σύσκηνε.

Advertisement

We need to live with God! Then there will be nothing to fear. But we are afraid of everything, because we are far from God and do not trust Him. St.Vitaly (Sidorenko) of Glinsk and Tbilisi

Prophet Nahum (7th century BC)
Righteous Philaret the Merciful, of Amnia in Asia Minor (792)
Saint Anthony the New, monk of Kios in Bithynia (865)
St. Onesimus, Archbishop of Ephesus (c. 107-17)
Hieromartyr Ananias of Persia (345
Saint Porphyrios, Patriarch of Antioch (404-413)
Hieromartyrs Diodorus and Marianus, and Companions, martyrs in Rome under Numerian (c. 283)
Martyr Olympiades (Olympias), a noble from Rome (ex-consul) martyred in Amelia in Italy under Diocletian (c. 303)
Martyrs Lucius, Rogatus, Cassian and Candida, in Rome
Venerable NAHUM of Holy Trinity (1396) Radonezh
Repose of Schema-archimandrite Vitaly (Sidorenko) of Glinsk and Tbilisi (1992).

Commemorated December 1

Verses
Longing doth draw me to anoint with the myrrh of discourse,
Nahum the Elkoshite, who hath yielded up his spirit.
On the first, Nahum was conveyed out of life

THE HOLY PROPHET NAHUM
by Bishop Nikolai Velimirovich

Nahum was born of the tribe of Simeon in a place called Elkosh on the far side of the Jordan. He lived about seven hundred years before Christ and prophesied the destruction of Nineveh about two hundred years after the Prophet Jonah. Because of Jonah’s preaching, the Ninevites had repented, and God had spared them and not destroyed them. In time, however, they forgot God’s mercy and again became corrupt. The Prophet Nahum prophesied their destruction, and since there was no repentance, God did not spare them. The entire city was destroyed by earthquake, flood and fire, so that its location is no longer known. St. Nahum lived for forty-five years and entered into rest in the Lord, leaving us a small book of his true prophecies.
From The Prologue From Ochrid by Bishop Nikolai Velimirovich

The Holy Prophet Nahum, whose name means “God consoles”, “comforter.”

***

Archbishop Andrei (Gvazava) of Samtavisi and Gori (Georgian Orthodox Church) says about Fr. Vitaly: ”I would like to tell about his amazing love and humility. He was ready to give his life for another. If he had to do it in a moment, he would do it—without a thought, he would give his life for the salvation of a human soul, with great humility and dedication to God’s will. This is what I remember most of all about Fr. Vitaly. He loved Georgia very much. He always said to his spiritual children, “Come to Georgia! It is a holy land.” He especially loved monastics; he loved them with particular warmth and tenderness.”

According to Abba Evagrius, “Blessed is the monk who considers every person to be a god after God.” These words echo the beloved thought that is constantly repeated in the teachings and letters of Father Vitaly: “Consider yourself a bastard, and everyone around you – angels.”

Father Vitaly always relied on the Lord in everything. And he tried to develop this property in children who turn to him for help or advice. He said to all suffering people: “If you had even a small grain of faith, sorrow would never have overcome you.” Father tried to explain: “We need to live with God! Then there will be nothing to fear. “ But we are afraid of everything, because we are far from God and do not trust Him. If we pray, it is so absent-mindedly that it turns out only to read the words of the prayer, and the heart is so far from the Lord!
The life of Schema-Archimandrite Vitaly is a living preaching of the Gospel.

Father Vitaly (Sidorenko) of Tbilisi, We need to live with God! Then there will be nothing to fear.
https://iconandlight.wordpress.com/2020/11/30/father-vitaly-sidorenko-of-tbilisi-we-need-to-live-with-god-then-there-will-be-nothing-to-fear/

https://www.ellopos.net/elpenor/greek-texts/septuagint/chapter.asp?book=37

Troparion of Prophet NAHUM — Tone 4

We celebrate the memory / of Your prophet Nahum, O Lord; / through him we beseech You: / Save our souls.

Apolytikion of Prophet NAHUM ― Tone 3

O Prophet Nahum, thou didst shine forth in the Law, and proclaim the consolation of grace from of old in the Spirit. Even so, by appearing unto men, God the Word gladdened mortal nature. Intercede with the compassionate Trinity to grant us His great mercy.

Apolytikion of ST PHILARET the Almsgiver — Tone 3

From the wealth of God-like faith, thou didst distribute thy riches to the poor, O Philaret; thy life was adorned with compassion, and thou didst glorify the Giver of Mercy. Beseech Him to have compassion and to be merciful to those who praise thee.

Kontakion of Prophet NAHUM ― Tone 4

Illumined by the Spirit, thy pure heart was a vessel of illustrious prophecy. For thou seest the far-off things as though they were present, O Prophet Nahum. Wherefore we venerate thee.

Kontakion of ST PHILARET the Almsgiver — Tone 3

Thou didst possess the spirit of Job in temptations, and compassionately distribute thy wealth to the poor. Thou wast a living fountain of almsgiving, and by thy manner of life thou dost gladden those who cry: Rejoice O Philaret, servant of Christ.

Glory to the Father and to the Son and to the Holy Spirit.
Tone 4

Thy pure heart, enlightened by the Spirit, became the dwelling place of most splendid prophecy; for thou beholdest things afar off as though they were near. Wherefore, we honor thee,// O blessed and glorious Prophet Nahum.

Chapter 1 :: Nahum

The burden of Nineve: the book of the vision of Naum the Elkesite. 2 God is jealous, and the Lord avenges; the Lord avenges with wrath; the Lord takes vengeance on his adversaries, and he cuts off his enemies. 3 The Lord is long-suffering, and his power is great, and the Lord will not hold any guiltless: his way is in destruction and in the whirlwind, and the clouds are the dust of his feet. 4 He threatens the sea, and dries it up, and exhausts all the rivers: the land of Basan, and Carmel are brought low, and the flourishing [trees] of Libanus have come to nought. 5 The mountains quake at him, and the hills are shaken, and the earth recoils at his presence, [even] the world, and all that dwell in it. 6 Who shall stand before his anger? and who shall withstand in the anger of his wrath? his wrath brings to nought kingdoms, and the rocks are burst asunder by him. 7 The Lord is good to them that wait on him in the day of affliction; and he knows them that reverence him. 8 But with an overrunning flood he will make an utter end: darkness shall pursue those that rise up against [him] and his enemies. 9 What do ye devise against the Lord? he will make a complete end: he will not take vengeance by affliction twice at the same time. 10 For [the enemy] shall be laid bare even to the foundation, and shall be devoured as twisted yew, and as stubble fully dry. 11 Out of thee shall proceed a device against the Lord, counselling evil things hostile [to him]. 12 Thus saith the Lord who rules over many waters, Even thus shall they be sent away, and the report of thee shall not be heard any more. 13 And now will I break his rod from off thee, and will burst [thy] bonds. 14 And the Lord shall give a command concerning thee; there shall no more of thy name be scattered: I will utterly destroy the graven [images] out of the house of thy god, and the molten [images]: I will make thy grave; for [they are] swift.

Η Εκκλησία των εσχάτων, το όραμα του π. Θεοδοσίου Ορλόφ της Λαύρας Ποτσάεφ για την Εκκλησία

Αγίου Ανδρέα αποστόλου του πρωτοκλήτου (†62)
Φρουμεντίου αρχιεπισκόπου και φωτιστού Αιθιοπίας (†380)
Αλεξάνδρου του θαυματουργού, πρώτου επισκόπου Μηθύμνης Λεσβου (325)
Κάστουλος και Ευπρέπης, μάρτυρες στή Ρώμη (4ο αιών )
Τρωιανός επίσκοπος  Saintes της Γαλλίας, όπου έγινε επίσκοπος μετά τον άγιο Βιβιανό (533)
Κωνστάντιος ιερομάρτυς στη Ρώμη που αντιτάχθηκε στους Πελαγιάνους (5ος αἰ.)
Βαχτάνγκ Γκοργκασάλι, βασιλέως της Καρτάλης Γεωργίας και ιδρυτής της Τιφλίδος Γεωργίας (502)
Πέτρος I (5th c.) και Σαμουήλ Α’ (5ος-6ος αιων.), καθολικοί της Γεωργίας.
Ιωάννης, μαθητής του Οσίου Λαζάρου του Στυλίτη, στο Γαλήσιον Όρος, δίπλα στην Έφεσσο. (11ος αιων.)
Ηλίας όσιος στη Μονή Νήσων Valaam Φιλλανδίας-Ρωσίας (1900)

Εορτάζει στις 30 Νοεμβρίου

Το θαύμα του αποστόλου Ανδρέα στην μικρή Θεογνωσία

Ήταν μία ανοιξιάτικη ωραία ημέρα και η Θεογνωσία βρισκόταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι του πόνου κατά το έτος 1934 σε ηλικία μόλις έντεκα ετών. Εκεί πού φαίνονταν όλα σκοτεινά, ξαφνικά φάνηκε μέσα στο δωμάτιο μία λάμψη. Εμφανίστηκε μπροστά της ένας κατάλευκος γέροντας. Το πρόσωπο του έλαμπε και ήταν τόσο γλυκύ, ώστε από την πρώτη στιγμή προδιέθεσε την κόρη όχι μόνο να μην φοβηθεί, αλλά τουναντίον μέσα της αισθάνθηκε χαρά. Σημειωτέον ότι, κατά τούς Αγίους πατέρες, ένα σημείο ότι είναι θεϊκή μία οπτασία, είναι όταν κάποιος δει έναν Άγιον, και μέσα του αισθάνεται γαλήνη και χαρά- ενώ αν είναι δαιμονική, σύγχυση και ταραχή. Γι’ αυτό και ή μικρή έλαβε αμέσως το θάρρος και τον ρώτησε:
— Παππού, γιατί είσαι λυπημένος; Μήπως θέλεις τίποτε;
— Όχι, κόρη μου, εγώ για σένα ήρθα. Πες μου που πονάς.
Κι εκείνη του έδειξε τα πόδια.
— Να, αποδώ πάνω μέχρι κάτω υποφέρω απ’ τούς πόνους.
Τής λέει ό γέροντας προστακτικά.
— Σήκω πάνω στην άκρη του κρεβατιού.
Εκείνη χωρίς δισταγμό, αν και μέχρι εκείνη την στιγμή δυσκολευόταν, παραδόξως σηκώθηκε αμέσως. Εν συνεχεία ο γέροντας επικαλέσθηκε το όνομα του Ιησού Χριστού.
— «Εν τω ονόματι του Ιησού Χριστού… κλπ» και έβαλε τα χέρια του πάνω στα πόδια. Εκείνη χωρίς να φοβηθεί τον άφησε να την σταυρώσει και αμέσως αισθάνθηκε μία μεγάλη ζεστασιά. Κατόπιν της λέει ό παππούλης.
— Τώρα πώς αισθάνεσαι;
Του λέει,
— Τώρα αισθάνομαι ένα μούδιασμα στα πόδια.
— Καλά, καλά κόρη μου, δόξασε τον Χριστό. Τώρα έγιανες.
Πραγματικά την ίδια ώρα αισθανόταν στο σώμα της ότι δεν είχε τίποτε. Μάλιστα δεν χάνει το θάρρος η μικρή να ρωτήσει ευθέως.
— Παππού, εσύ ποιός είσαι;
Και ό παππούς της απαντά.
— Είμαι παιδί μου ο Ανδρέας, ένας από τους Αποστόλους του Χριστού. Και τώρα έλα να κάνουμε μαζί προσευχή, να ευχαριστήσουμε τον Κύριο πού σ’ έκανε καλά.. Αφού ευχαρίστησαν μαζί τον Κύριο, της λέει.
— Τώρα θα φύγω, θα ξανάρθω, αλλά μην το πεις σε κανένα.
Κατόπιν ό Αγιος την ασπάστηκε στο μετωπάκι και βγήκε από την κύρια είσοδο, όπου και έγινε άφαντος. Φανταστείτε τώρα υστέρα απ’ αυτήν την θαυμαστή επίσκεψη του Αποστόλου και την θαυματουργική θεραπεία τί συγκίνηση, τί χαρά είχε η μικρή Θεογνωσία. Έμεινε ώρα πολλή στο δωμάτιο και συνεχώς με δάκρυα ψέλλιζε με την αθώα φωνή της.
— Σ’ ευχαριστώ παππού μου, και πάλι• παππού μου σε ευχαριστώ, σε ευχαριστώ κλπ.

***

Ι’ Εωθινόν Ευαγγέλιον ·
Εκ του κατά Ιωάννην κα΄1-14

Το όραμα του π. Θεοδοσίου Ορλόφ της Λαύρας Ποτσάεφ
για την Εκκλησία των εσχάτων

Κάποτε η απρόσμενη αναφορά του ακριβούς αριθμού των ψαριών που έπιασαν οι απόστολοι -η οποία αναφέρεται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη (21:11) «ἀνέβη Σίμων Πέτρος καὶ εἵλκυσε τὸ δίκτυον ἐπὶ τῆς γῆς, μεστὸν ἰχθύων μεγάλων ἑκατὸν πεντήκοντα τριῶν·» – εκατόν πενήντα τρία, προξένησε έπληξη στον πατέρα Θεοδόσιο. Συλλογίστηκε πολύ πάνω σ’ αυτό – γιατί ο Ευαγγελιστής Ιωάννης δεν έγραψε απλά: υπήρχαν πολλά ψάρια; Αυτός ο αριθμός, όπως και άλλοι που αναφέρονται στη Βίβλο, πρέπει να έχει τη δική του συμβολική σημασία. Ο γέροντας προσευχήθηκε να τον φωτίσει το Άγιο Πνεύμα και να του αποκαλύψει αυτό το νόημα. Σε τελική ανάλυση, αυτό το επεισόδιο τελειώνει πιο υπέροχα από τα τέσσερα Ευαγγέλια, και θα πρέπει να σχετίζεται άμεσα με τη σωτηρία μας.
Ο Θεός απάντησε στον γέροντα με ένα θαυμαστό όραμα, για το οποίο είπε ο ίδιος ο π. Θεοδόσιος στα πνευματικά του παιδιά: «Εντελώς απροσδόκητα, μια γυναίκα εμφανίζεται μπροστά μου σε ένα απότομο στενό μονοπάτι ανάμεσα στα απρόσιτα βουνά. Βλέποντάς την, θωράκισα τον εαυτό μου με το σημείο του σταυρού, για να μην πέσω στην πλάνη του εχθρού. Ωστόσο, η εμφάνισή της ήταν εξαίσια, και το φόρεμά της υπέροχο. Πλησιάζοντας, με κοίταξε με το θαυμάσιο βλέμμα Της και είπε: «Θέλεις να μάθεις τι σημαίνει αυτό; Δώσε προσοχή και να το θυμάσαι.
Στην αρχή, το 100% όσων επικαλούνταν τον Θεό σώθηκαν, μετά το 50% και στα έσχατα μόνο το 3%.»
Ήθελα να τη ρωτήσω και κάτι άλλο, αλλά ξαφνικά χάθηκε, σαν να διαλύθηκε στην ομίχλη που κατέβαινε από τα βουνά, και το μονοπάτι ήταν τέτοιο που ήταν αδύνατο να χαθεί».
Αυτό δεν ήταν το τελευταίο όραμα. Την επόμενη φορά ο πατέρας Θεοδόσιος είδε τρεις γυναίκες με μακριά, αρχαία ρούχα. Ήταν μια νεαρή κοπέλα, μια μεσήλικη γυναίκα και μια πολύ γερασμένη. Ο πάτερ τις ρώτησε: «Ποιές είστε;». Πρώτα απάντησε η νεαρή: «Είμαι η Εκκλησία των πρώτων αιώνων του Χριστιανισμού. Σε εκείνους τους ευλογημένους καιρούς, όλοι όσοι πίστεψαν στον Χριστό πίστεψαν αληθινά, και από τους εκατό Χριστιανούς, και οι εκατό σώθηκαν!». Η μεσαία των θαυμάσιων γυναικών είπε: «Είμαι η Εκκλησία των Μέσων αιώνων, που ενώνει όλους εκείνους που πιστεύουν αληθινά στον Σωτήρα. Τότε από τους εκατό πιστούς, μόνο πενήντα σώζονταν!». Και η μεγαλύτερη αποκάλυψε: «Εγώ είμαι η Εκκλησία των εσχάτων. Σε αυτούς τους θλιβερούς καιρούς, από τους εκατό ανθρώπους, μόνο τρεις θα μπορούν να σωθούν».
Ο πατέρας δεν είπε υπό ποιες συνθήκες και πού του συνέβη αυτό το εξαιρετικό γεγονός, αν ήταν κατ’ όναρ ή καθ’ ύπαρ. Μία από τις πνευματικές κόρες του γέροντα, η μοναχή Δαρεία, μαρτυρεί ότι με την πρώτη ματιά στο μονοπάτι του βουνού, ο πατέρας Θεοδόσιος είπε ότι «σαφώς, ήταν η Μητέρα του Θεού, γιατί τέτοια ομορφιά και με τέτοια ρούχα θα μπορούσε να είναι μόνο αυτή». .
http://www.logoslovo.ru/forum/all/topic_13427/

Τελικά θα έλθει καιρός πού θα βάλουν μπροστά σας τον ΣΤΑΥΡΟ και το ΨΩΜΙ και θα σας πουν «Διαλέξετε!», δεν πρέπει να φοβάται κανείς τίποτα, όσο φοβερό και αν φαίνεται αυτό. Όλα θα τα κανονίσει ο ίδιος ο Κύριος Αγία Ματρώνα η Τυφλή της Μόσχας
https://iconandlight.wordpress.com/2020/11/29/54588/

Ο Άγιος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος στο Ακρωτήριο της Κύπρου, Μητροπολίτου Κεφαλληνίας Γερασίμου Φωκά
https://iconandlight.wordpress.com/2016/11/29/%ce%bf-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b4%cf%81%ce%ad%ce%b1%cf%82-%ce%bf-%cf%80%cf%81%cf%89%cf%84%cf%8c%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%84%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b1%ce%ba%cf%81%cf%89/

Απολυτίκιον Αγίου Ανδρέα Πρωτοκλητου .’Ηχος Δ’.

Ως των Αποστόλων πρωτόκλητος και του κορυφαίου Αυτάδελφος τω δεσπότη των όλων Ανδρέα ικέτευε ειρήνην τη οικουμένη δωρήσασθαι και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.

Δοξαστικόν
Ήχος δ’, Ανατολίου

Την των ιχθύων άγραν, καταλιπών Απόστολε, ανθρώπους σαγηνεύεις, καλάμω του κηρύγματος, χαλών ώσπερ άγκιστρον, της ευσεβείας το δέλεαρ, και ανάγων εκ του βυθού της πλάνης, τα έθνη άπαντα, Ανδρέα Απόστολε, του Κορυφαίου ομαίμων, και της οικουμένης υφηγητά διαπρύσιε, πρεσβεύων μη ελλίπης υπέρ ημών, των εν πίστει και πόθω ευφημούντων πανεύφημε, την αεισέβαστον μνήμην σου.

Ι’ Αναστάσιμον Εξαποστειλάριον
ήχος β’. Τοις μαθηταίς συνέλθωμεν.

Τιβεριάδος θάλασσα, συν παισί Ζεβεδαίου, Ναθαναήλ τω Πέτρω τε, συν δυσίν άλλοις πάλαι, και θωμάν είχε προς άγραν, οι Χριστού τη προστάξει, εν δεξιοίς χαλάσαντες, πλήθος είλκον ιχθύων, όν Πέτρος γνούς, προς αυτόν ενήχετο, οίς το τρίτον φανείς και άρτον έδειξε, και ιχθύν επ’ ανθράκων.

Θεοτοκίον

Τον αναστάντα Κύριον, τριήμερον εκ τού τάφου, Παρθένε καθικέτευε, υπέρ των σε υμνούντων, και πόθω μακαριζόντων, σε γαρ έχομεν πάντες, καταφυγήν σωτήριον, και μεσίτιν προς τούτον, κλήρος γαρ σος, και οικέται πέλομεν Θεοτόκε, και προς την σήν αντίληψιν, άπαντες αφορώμεν.

Δόξα Πατρί… Εωθινόν Ι’  Ήχος πλ. β’

Μετά την εις Άδου κάθοδον, και την εκ νεκρών Ανάστασιν, αθυμούντες ως εικός, επί τω χωρισμώ σου Χριστέ οι Μαθηταί, προς εργασίαν ετράπησαν, και πάλιν πλοία και δίκτυα, και άγρα ουδαμού. Αλλά συ Σώτερ εμφανισθείς, ως δεσπότης πάντων, δεξιοίς τα δίκτυα κελεύεις βαλείν, και ήν ο λόγος έργον ευθύς, και πλήθος των ιχθύων πολύ, και δείπνον ξένον έτοιμον εν γη, ου μετασχόντων τότε σου των Μαθητών, και ημάς νυν νοητώς καταξίωσον, εντρυφήσαι φιλάνθρωπε Κύριε.

Ι’ Εωθινόν Ευαγγέλιον ·
Εκ του κατά Ιωάννην κα΄1-14

Τω καιρώ εκείνω, εφανέρωσεν εαυτόν ο Ιησούς τοις μαθηταίς αυτού, εγερθείς εκ νεκρών, επί της θαλάσσης της Τιβεριάδος, εφανέρωσε δε ούτως· Ήσαν ομού Σίμων Πέτρος, και Θωμάς ο λεγόμενος Δίδυμος, και Ναθαναήλ ο από Κανά της Γαλιλαίας, και οι του Ζεβεδαίου, και άλλοι εκ των μαθητών αυτού δύο. Λέγει αυτοίς Σίμων Πέτρος· Υπάγω αλιεύειν. Λέγουσιν αυτώ· Ερχόμεθα και ημείς συν σοι. Εξήλθον και ανέβησαν εις το πλοίον ευθύς, και εν εκείνη τη νυκτί επίασαν ουδέν. Πρωΐας δε ήδη γενομένης έστη ο Ιησούς εις τον αιγιαλόν· ου μέντοι ήδεισαν οι μαθηταί ότι Ιησούς εστι. Λέγει ούν αυτοίς ο Ιησούς· Παιδία, μη τι προσφάγιον έχετε; απεκρίθησαν αυτώ· Ου· ο δε είπεν αυτοίς· Βάλετε εις τα δεξιά μέρη του πλοίου το δίκτυον , και ευρήσετε. Έβαλον ούν, και ουκέτι αυτό ελκύσαι ίσχυσαν από του πλήθους των ιχθύων. Λέγει ούν ο μαθητής εκείνος ον ηγάπα ο Ιησούς τω Πέτρω· Ο Κύριός εστι. Σίμων ούν Πέτρος, ακούσας ότι ο Κύριός εστι , τον επενδύτην διεζώσατο – ην γαρ γυμνός – , και έβαλεν εαυτόν εις την θάλασσαν, οι δε άλλοι μαθηταί τω πλοιαρίω ήλθον – ου γαρ ήσαν μακράν από της γης, αλλ’ ως από πηχών διακοσίων -, σύροντες το δίκτυον των ιχθύων. Ως ούν απέβησαν εις την γην, βλέπουσιν ανθρακιάν κειμένην και οψάριον επικείμενον, και άρτον. Λέγει αυτοίς ο Ιησούς· Ενέγκατε από των οψαρίων ων επιάσατε νυν. Ανέβη ούν Σίμων Πέτρος, και είλκυσε το δίκτυον επί της γης, μεστόν ιχθύων μεγάλων εκατόν πεντηκοντατριών, και τοσούτων όντων, ουκ εσχίσθη το δίκτυον. Λέγει αυτοίς ο Ιησούς· Δεύτε αριστήσατε. Ουδείς δε ετόλμα των μαθητών εξετάσαι αυτόν. Συ τις ει; ειδότες ότι ο Κύριός εστιν. Έρχεται ούν ο Ιησούς, και λαμβάνει τον άρτον, και δίδωσιν αυτοίς, και το οψάριον ομοίως. Τούτο ήδη τρίτον εφανερώθη ο Ιησούς τοις μαθηταίς αυτού, εγερθείς εκ νεκρών.
http://graeca.mrezha.net/glt/texts/Och/Eothina10.htm

Ο παπά Ζαχαρίας, η παπαδιά και το σχέδιο του Αποστόλου Ανδρέα (30.11.16)
Κήρυγμα Μητροπολίτη Μόρφου Νεοφύτου στη Θεία Λειτουργία της εορτής του Αποστόλου Ανδρέα στον ιερό ναό Αποστόλου Ανδρέα στο χωριό Νικητάρι της μητροπολιτικής περιφέρειας Μόρφου (30.11. 2016).
youtube.com/watch?v=eQjOC3HRGwE&feature=emb_title

Ὁ Θεὸς φανερώνεται διὰ τῶν ἁγίων… (4.12.2019) Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου

Apostle of Christ the Savior Andrew, first-called star, by your prayers, help us. Saint Nikolai Velimirovič

St. Andrew the First-Called Apostle (62)
Saint Frumentius, Archbishop of Abyssinia (380)
Saint Alexander of Methymna, Wonderworker, first Bishop of Methymna on Lesbos and a member of the First Ecumenical Council (c. 325)
Saints Castulus and Euterpis, martyrs in Rome.
Saint Trojanus of Saintes (Troyen), a priest in Saintes in France where he later became bishop after St Vivianus (533)
Saint Constantius, confessor, a priest in Rome who opposed the Pelagians and at whose hands he suffered a great deal (5th century)
Saints Peter I and Samuel I (5th-6th centuries), Catholicoi of Georgia.
Saint Vakhtang Gorgasali, King of Georgia (502)
Father John, disciple of Saint Lazarus the Stylite  of Mount Galesius near Ephesus, Asia Minor (11th century)
Saint Andrew (Saguna), Metropolitan of Transylvania (1873)
Saint Elias, Schemamonk of Valaam and Verkhoturye (1900)

Commemorated on November 30

​ HYMN OF PRAISE
​ The Holy Apostle Andrew the First-called
by Saint Nikolai Velimirovič

St. Andrew, by the Spirit enlightened,
And the First-called Apostle of Christ,
Proclaimed the Lord day after day,
And baptized the people with the Cross.
Like a gardener in his own garden,
Through village and town he walked,
And skillfully grafted wild trees,
Watering them with Living Water,
Until he came to the end of his days,
And saw the Cross awaiting him.
Joyful Andrew said to the Cross:
“Greetings, O Cross! God sanctified thee,
Christ sanctified thee with His body.
O Cross, be thou my resting place.
From the dust of the earth, take me;
To God in the highest, raise me up,
And let Christ take me from thee-
The very Christ Who, because of me, was crucified on thee.”
Disciple of the holy Baptist,
And apostle of Christ the Savior
O Andrew, first-called star,
By your prayers, help us.
The Prologue from Ohrid: Lives of Saints by Saint Nikolai Velimirovič
​ prologue.orthodox.cn/November30.htm

***

Saint Nikolai Velimirovič

St. John Chrysostom says: “All is given to the Apostles.” That is, all gifts, all power, all the fullness of grace which God gives to the faithful. We see this in the life of the great apostle, St. Andrew the First-called: He was an apostle, evangelist, prophet, pastor and teacher (Ephesians 4:11). As an evangelist, he carried the good news of the Gospel to the four corners of the earth; as a prophet, he prophesied the baptism of the Russian people and the greatness of Kiev as a city and a Christian center; as a pastor, he established and organized many churches; as a teacher, he tirelessly taught people right up to and during his crucifixion, when he taught from the cross until his last breath. In addition to this, he was a martyr, which is also according to the gift of the Holy Spirit, and is not given to everyone. And so we see in this apostle, as in the others, the fullness of the grace of the Spirit of God. And every great work that a follower of Christ performs must be ascribed to that grace. St. Frumentius testifies this to us. When he returned from Alexandria to Abyssinia as a consecrated bishop, he began to perform the greatest miracles, thus converting great masses of people to the Faith. Then the amazed king asked him:“So many years have you lived among us and never have we seen you perform such miracles. How is it that you do so now?” To this, the Blessed Frumentius replied to the emperor: “This is not my work, but the work of the grace of the priesthood.” The saint then explained to the king how he had forsaken parents and marriage and the whole world for the sake of Christ, and how he had-by the laying on of hands by St. Athanasius-received the grace of the priesthood: miracle-working grace.
The Prologue from Ohrid: Lives of Saints by Saint Nikolai Velimirovič
prologue.orthodox.cn/November30.htm

***

​ Apolytikion of Apostle Andrew the 1st Called
​ Fourth Tone

As first of the Apostles to be called, O Andrew, brother of him (Peter) who was foremost, beseech the Master of all to grant the world peace and our souls great mercy.

Doxasticon St. Andrew the First-Called Apostle, Tone 8

Let us acclaim Andrew, the preacher of the Faith and servant of the Word. For he fisheth men out of the deep, holding in his hands the Rood instead of a rod; letting down its power like a fishing line, he draweth up souls from the error of the enemy, and offereth them as a wellpleasing gift unto God. O ye faithful let us ever extol him with the choir of Christ’s disciples, that he might intercede with Him to be gracious unto us in the Day of Judgment.

​ Kontakion of Apostle Andrew the 1st Called
​ Second Tone

Let us praise the namesake of bravery, the divinely eloquent and first to be called of the Disciples of Christ, the kinsman of Peter. As he called out to him in days of old, so now he calls to us, “Come, we have found Him for whom we yearned.”

Νίκησε ἡ φιλανθρωπία τοῦ Κυρίου μας!

Τό μαντήλι τῆς μετάνοιας.

ΟΤΑΝ βασίλευε ὁ εὐσεβής αὐτοκράτορας Μαυρίκιος (6ος αἰ.), ζοῦσε στήν περιοχή τῆς Θράκης ἕνας ἀρχιληστής. Αὐτός εἶχε τρομοκρατήσει τόσο πολύ τούς κατοίκους, ὥστε οἱ δρόμοι κατάντησαν ἀδιάβατοι. Πολλοί στρατιῶτες καί ληστοδιῶκτες προσπάθησαν νά τόν συλλάβουν, ἀλλά χωρίς ἀποτέλεσμα. Τό ἔμαθε ὁ Μαυρίκιος, καί ἀποφάσισε νά στείλει στόν ἀρχιληστή τά προσωπικά του φυλαχτά. Αὐτή ἡ βασιλική χειρονομία, μαζί μέ ὅσα καλά τοῦ μήνησε, ἔφεραν τό ληστή, μέ τή συνέργεια καί τοῦ Θεοῦ, σέ ντροπή καί μετάνοια. Ἄφησε τήν παλιά του ζωή, κατέβηκε ἀπό τά βουνά καί πρόσπεσε στά πόδια τοῦ βασιλιά μετανοημένος.Δέν πέρασαν πολλές μέρες, καί ὁ ληστής ἀρρώστησε μέ πυρετό. Τόν δέχθηκαν καί τόν περιέθαλψαν στό νοσοκομεῖο τοῦ ἁγίου Σαμψών. Μιά νύχτα ἔνιωσε νά βαραίνει καί, βλέποντας ὅτι φεύγει ἀπ’ τή ζωή, ἐξομολογήθηκε μέ δάκρυα στό Θεό τά ἁμαρτήματά του, ζητώντας ἄφεση καί λέγοντας:

-Δέν σοῦ ζητάω, Φιλάνθρωπε, τίποτ’ ἄλλο: Μόνο ἐλέησέ με, τό ληστή, ὅπως ἐλέησες καί ἄλλους σάν κι ἐμένα. Δέξου τοῦτο τό κλάμα τῆς τελευταίας μου ὥρας, ὅπως δέχθηκες καί τοῦ ἀποστόλου σου Πέτρου. Πότισε μέ τά δάκρυά μου τό σπόγγο τῆς εὐσπλαχνίας Σου, καί σβῆσε μ’ αὐτό τίς ἁμαρτίες μου…

Τόν ἄκουγαν τή νύχτα ἐκείνοι οἱ ἄρρωστοι ἀπό τά πλαϊνά κρεβάτια νά λέει καί νά ξαναλέει τά λόγια αὐτά ὥρα πολλή, σφογγίζοντας μέ τό μαντήλι τά δάκρυά του, ὥσπου παρέδωσε τό πνεῦμα.

Τήν ὥρα ἐκείνη, ὁ ἀρχίατρος τοῦ νοσοκομείου, ἐνῶ κοιμόταν στό σπίτι του, βλέπει σέ ὄνειρο πολλούς δαίμονες νά πλησιάζουν στό κρεβάτι τοῦ ληστῆ μέ τά χαρτιά τῶν ἁμαρτιῶν του. Ὕστερα βλέπει καί δύο φωτεινούς ἄνδρες. Οἱ δαίμονες ἔφεραν ζυγαριά κι ἔβαλαν στόν ἕνα δίσκο τά χαρτιά μέ τίς ἁμαρτίες του. Ὁ δίσκος αὐτός κατέβηκε πολύ χαμηλά, ἐνῶ ὁ ἄλλος ἀνέβηκε στά ὕψη.

-Ἐμεῖς δέν ἔχουμε νά βάλουμε τίποτε, εἶπαν μεταξύ τους οἱ δύο ἄγγελοι. Τί θά ποῦμε; Δέν ἔχει οὔτε δέκα μέρες πού ἔπαψε τούς φόνους καί τίς ληστείες. Τί καλό ζητᾶμε νά βροῦμε σ’ αὐτόν;

Ἐνῶ μιλοῦσαν ἔτσι, ἔψαχναν στό κρεββάτι μήπως βροῦν κάτι καλό. Κάποια στιγμή, ὁ ἕνας ἄγγελος βρῆκε τό μαντήλι τοῦ ληστῆ, μέ τό ὁποῖο σφόγγιζε τά δάκρυά του.

–Κοίτα, λέει τότε στόν ἄλλο ἄγγελο, αὐτό εἶναι τό μαντήλι τῶν δακρύων του. Ἄς τό βάλουμε στήν ἄλλη πλευρά τῆς ζυγαριᾶς μαζί μέ τή φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ, καί κάτι μπορεῖ νά γίνει.

Μόλις τοποθέτησαν στόν ὑψωμένο δίσκο, ἐκεῖνος βάρυνε περισσότερο ἀπό τόν ἄλλον καί τά χαρτιά σκορπίστηκαν.

–Νίκησε ἡ φιλανθρωπία τοῦ Κυρίου μας! φώναξαν τότε μέ μιά φωνή οἱ ἄγγελοι. Καί παίρνοντας τήν ψυχή τοῦ ληστῆ, τήν ἀνέβασαν στόν οὐρανό, ἐνῶ οἱ δαίμονες ἔφυγαν ντροπιασμένοι.

Αὐτά εἶδε ὁ γιατρός στόν ὕπνο του, καί μόλις ξημέρωσε ἔτρεξε στό νοσοκομεῖο, ὅπου βρῆκε τό ληστή νεκρό. Τό σῶμα του ἦταν ζεστό, καί πάνω στά μάτια του ἦταν ἁπλωμένο τό μαντήλι του, μουσκεμένο στά δάκρυα. Ἀφοῦ ἀπό τούς ἄλλους ἀσθενεῖς πληροφορήθηκε ὅλα τά σχετικά μέ τίς τελευταῖες του στιγμές, πῆρε τό μαντήλι του καί πῆγε στό Μαυρίκιο. Τοῦ τό ἔδειξε, κι ἀφοῦ διηγήθηκε ὅλη τήν ὑπόθεση, τοῦ εἶπε:

-Ἄς δοξάσουμε τό Θεό, εὐσεβέστατε βασιλιά. Εἴχαμε ἀκούσει γιά τό ληστή πού σώθηκε μέ τήν μετάνοια ἀπό τόν σταυρωμένο Βασιλιά. Καί τώρα γνωρίσαμε ἕναν ἄλλο ληστή, πού σώθηκε πάλι μέ τή μετάνοια, στά χρόνια τῆς δικῆς σου βασιλείας.
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο, «Ἐμφανίσεις καὶ θαύματα τῶν Ἀγγέλων» (σελ.150-152), Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου, Ὠρωπὸς Ἀττικῆς 2007

Θα έρθουν πολύ δύσκολοι καιροί, αλλά όλα επιτρέπονται από τον Θεό. Θα πέσουν και οι εκλεκτοί. Θα σας κοσκινίσουν. Οι άνθρωποι θα έχουν χάσει την πίστη και όλοι αυτοί οι ναοί θα είναι άδειοι. Θα υπάρξει χάος… Μόνο αυτοί που κρατούν την αληθινή πίστη τους θα σωθούν. π. Αρσένιος Μπόκα, ο Προφήτης των εσχάτων

Όσιος Στέφανος ο Ομολογητής, ο Νέος Οσιομάρτυς στην Κωνσταντινούπολι υπέρ των Ιερών Εικόνων (767)
Άννα μοναχή, η κατασυκοφαντηθείσα υπό των εικονομάχων ότι πόρνευσε με Αγ. Στέφανο το Νέο, Οσιομάρτυς στην Κωνσταντινούπολι υπέρ των Ιερών Εικόνων (767)
Βασίλειος, “ος τυφλωθείς και εξεντερισθείς τελειούται”, οσιομάρτυς στην Κωνσταντινούπολι υπέρ των Ιερών Εικόνων (767)
Πέτρος, Ιωάννης, Βασιλείων (Α΄), Βασιλείων (Β΄), Γρηγόριος (Α΄), Γρηγόριος (Β΄) μοναχοί οσιομάρτυρες στην Κωνσταντινούπολι υπέρ των Ιερών Εικόνων (767) 
Στέφανος ο στην Σουγδία εξορισθείς, οσιομάρτυς στην Κωνσταντινούπολι υπέρ των Ιερών Εικόνων (767) 
Πλήθος μάρτυρες υπέρ των Ιερών Εικόνων στην Κωνσταντινούπολι, μετά του Αγ. Στεφάνου του Νέου (767) [υπέρ Ι. Εικόνων]
Άγιοι Πέντε καί δέκα Ιερομάρτυρες οσιομάρτυρες στην Στρουμίτσα (=παλαιά Τιβεριούπολι) Σκοπίων (362)
Θεόδωρος Επίσκοπος Erzurum (=παλαιά Θεοδοσιούπολι) Αρμενίας (6ος-7ος αιων.΄)
Ειρήναρχος ο δήμιος και οι συν αυτό 7 γυναίκες μάρτυρες στη Σεβάστεια Αρμενίας Μ. Ασίας (303)
Νεομαρτυς Κωνσταντίνος Zverev της Alma-Ata (1920)
Νεομαρτυς Ναζάριος Gribkov (1937)
Γέροντας Αρσένιος Μπόκα της Ρουμανίας (1910 – 28 Νοεμβρίου 1989)
Γέροντας Ιγνάτιος Καπνίσης της Ευβοίας (1931 – εκοιμήθη στις 28 Νοεμβρίου 2019)

Εορτάζουν στις 28 Νοεμβρίου 

Όσιος Αρσένιος Μπόκα της Ρουμανίας, ο Προφήτης των εσχάτων

Ο Όσιος πατέρας Αρσένιος Μπόκα είναι ένας από τους πιο γνωστούς πνευματικούς πατέρες της Ρουμανίας των τελευταίων χρόνων. Ο άγιος βίος του τον έκανε ανεπιθύμητο για το κομμουνιστικό καθεστώς το οποίο τον έδιωξε από το μοναστήρι. Αν και ήταν υπό συνεχή παρακολούθηση, τον αναζητούσαν χιλιάδες άνθρωποι.

Κάποια στιγμή από περιέργεια και ο δικτάτορας της Ρουμανίας Νικολάε Τσαουσέσκου ενδιαφέρθηκε για μια συνάντηση με τον μεγάλο πνευματικό, σύμφωνα με την εφημερίδα Jurnalul Naţional.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 τον πήγαν στον Τσαουσέσκου, ο οποίος τον ρώτησε:

«Εϊ παπά, άκουσα ότι προλέγεις το μέλλον των ανθρώπων. Για μένα τι ξέρεις;» διηγείται η ανηψιά του π.Αρσενίου, Ζωή Ντειάν.

Η απάντηση όμως χάλασε την διάθεση του κομμουνιστή ηγέτη: «Θα σας σκοτώσουν και τους δύο σε μια μεγάλη γιορτή » (σ.σ. εκτελέστηκαν στις 25 Δεκεμβρίου 1989)

Αυτοί βέβαια δεν τον πίστεψαν και ζήτησαν από την φρουρά να τον πάρουν από μπροστά του και να μην τον ξαναδεί ποτέ, είπε η Ζωή Ντειάν.

Ταυτόχρονα ο π.Αρσένιος έστειλε ένα μήνυμα στον Ρουμανικό λαό μέσω της ανηψιάς του: «Μετά τον Τσαουσέσκου, όχι όμως αμέσως, ο λαός θα υποφέρει πολύ” και συμβούλευσε τους Ρουμάνους ”να μην σκύβουν το κεφάλι ” αλλά ” να έχουν αξιοπρέπεια και προσωπικότητα»

Ο γέροντας Αρσένιος Μπόκα εκοιμήθη λίγο καιρό νωρίτερα, στις 28 Νοεμβρίου 1989.
πηγή https://www.orp.gr/wordpress/?p=13919

***

Προφητείες του π.Αρσενίου Μπόκα

Προφήτευσε την πτώση του κομμουνισμού στην Ευρώπη και ότι η Ρουμανία θα είναι η μόνη χώρα η οποία θα ανατρέψει βίαια την κομμουνιστική κυβέρνησή της, λέγοντας ότι «άλλες χώρες θα στραφούν στον καπιταλισμό ειρηνικά, ακριβώς όπως κάποιος αλλάζει το πουκάμισο του, ενώ η Ρουμανία θα είναι η μόνη χώρα που θα κάνει τη μετάβαση στον καπιταλισμό με αιματοχυσία, και πολλοί θα πεθάνουν», και έτσι ακριβώς συνέβη.

Την ημέρα των Χριστουγέννων του 1989, οι Ρουμάνοι ανέτρεψαν την κομμουνιστική κυβέρνηση και εκτέλεσαν τον δικτάτορα Τσαουσέσκου και την οικογένεια του όπως ακριβώς είπε ο προφήτης. Ο στρατός άνοιξε επίσης πυρ κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν συνολικά 1104 άτομα και 3352 να τραυματιστούν.

Επίσης προειπε ότι θα αναχωρήσει για τον Κύριο τρεις εβδομάδες πριν τον Τσαουσέσκου.

Είπε για μετά την επανάσταση, «Πολλοί θα αφήσουν τη Ρουμανία και θα μεταναστεύουν σε χώρες του εξωτερικού, αλλά λίγοι θα επιστρέψουν πίσω. Ωστόσο, θα έρθει ο καιρός που όλοι τους θα θέλουν να επιστρέψουν, αλλά κανείς δεν θα μπορούν επειδή η Ρουμανία θα περιβάλλεται από φλόγες.» Η προφητεία συνεχίζεται με τον π. Αρσένιο να προειδοποιεί ότι «Σε μια μέρα, η Ρουμανία θα καταληφθεί από 3 ξένες χώρες, την Ουγγαρία, τη Βουλγαρία και τη Ρωσία. Η βροχή της φωτιάς θα πέσει πάνω της. Το Βουκουρέστι θα γίνει δεύτερη Ιερουσαλήμ «. Αυτό που εννοούσε ήταν ότι το Βουκουρέστι θα καταστραφεί όπως η Ιερουσαλήμ και δεν θα μείνει πέτρα πάνω στην πέτρα, αλλά ο προφήτης συνεχίζει παρηγορώντας εκείνους που έχουν πανικοβληθεί λέγοντας ότι «η Παναγία γονατιστή θα προσεύχεται στο Θεό για τη συγχώρεση της Ρουμανίας.»

Ο πατέρας Αρσενίος Μπόκα είπε ότι ζούμε στους έσχατους χρόνους και ότι η πρωτεύουσα της Ρουμανίας, το Βουκουρέστι θα σβηστεί από το πρόσωπο του πλανήτη από τη φωτιά.

Προσευχήθηκε στον Θεό για τη σωτηρία των Αμερικανών λέγοντας: «Θεέ μου σε παρακαλούμε μην τιμωρήσεις τους Αμερικανούς, συγχώρεσέ τους και ελέησέ τους, και αυτοί είναι δημιουργήματά Σου», και ο Θεός πήρε το πνεύμα του και του έδειξε σε τι κατάσταση είναι πραγματικά η Αμερική, μετά από αυτό ο π. Αρσενίος είπε: “Ναι Θεέ μου, είναι άξιοι της καταστροφής!”. Αμέσως μετά από αυτό, ζωγράφισε στην εκκλησία Draganescu, αυτό που παρουσιάστηκε στον ορίζοντα της Νέας Υόρκης με το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου φλεγόμενο, προφητεύοντας έτσι τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11/9.

Ανάμεσα σε πολλά άλλα πράγματα που σχετίζονται με την Αμερική, ο π. Αρσένιος προφήτευσε επίσης την καταστροφή της αποστολής του Apollo 13, την εφεύρεση των κινητών τηλεφώνων, ακόμα και τα διαστημικά λεωφορεία.

Προειδοποίησε επίσης ότι τις έσχατες ημέρες οι θρησκείες όλο και περισσότερο θα ενδιαφέρονται για τον οικουμενισμό (ένωση), αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες αρέσεις όλων των εποχών. Είνε η αίρεσι όλων των αιρέσεων! Η πτώσι της Εκκλησίας από τους ιδίους της τους υπηρέτες, τα όργανα της Δύσης. Τα αποτελέσματά του είνε τα σάπια συντρίμμια που πέφτουν, ακόμα κι αν είνε επίσκοποι, ιερείς, μοναχοί η λαϊκοί. Ας επιστρέψουμε στην αγία παράδοσι, στα δόγματα και στους κανόνες των αγίων πατέρων των 7 οικουμενικών Συνόδων. Διαφορετικά, θα πάμε στην κόλασι, συμπεριλαμβανομένων και των επισκόπων μας! Θεός φυλάξοι!

Ακόμα και για μετά την πτώση του κουμμουνισμού προείδε το τι θα επακολουθήσει: «Το κόκκινο απόβρασμα, το σφυροδρέπανο, το πεντάκτινο αστέρι θα εξαφανιστεί, αλλά μετά από αυτό το εξάκτινο αστέρι θα έρθει, και θα υπάρξει αναρχία», αναφέρεται σε μια εβραϊκη κυριαρχία πάνω στον κόσμο, αφού το εξάκτινο είναι γνωστο ως “αστέρι του Δαβίδ” που χρησιμοποιείται μόνο από αυτούς και το κράτος του Ισραήλ.

Είπε επίσης ότι ο διάβολος εργάζεται για να διαφθείρει τους ανθρώπους και να καταστρέψει τον κόσμο από την αρχαιότητα και κύριος στόχος του είναι να ελέγξει και να κηδεμονεύσει ολόκληρο τον κόσμο.

Ο π. Αρσένιος προειδοποίησε ότι θα έλθει η ώρα που θα δείτε και θα καταλάβετε όλη τη βρωμιά γύρω σας: «στη δουλειά, στα καταστήματα, στους κρατικούς θεσμούς, στην ηγεσία και κυρίως στην πολιτική, Η διαφθορά και η ανηθικότητα θα επικρατούν, ακόμη και εντός της εκκλησίας, στους ιερείς και στους επικεφαλής της εκκλησίας. Ναοί θα καταστραφούν από τους κομμουνιστές, αλλά νέοι θα κατασκευαστούν και άλλοι θα επισκευαστούν μετά το τέλος του κομμουνισμού. Οι άνθρωποι όμως θα έχουν χάσει την πίστη και όλοι αυτοί οι ναοί θα είναι άδειοι. Θα υπάρξει χάος, τα σπίτια των ανθρώπων θα καταστραφούν, ο ένας άνθρωπος θα πατάει πάνω στον άλλον, οι άνθρωποι θα τρώνε ανθρώπινη σάρκα και θα πίνουν ανθρώπινο αίμα, αλλά εγώ κι η γενιά μου δεν θα είμαστε ζωντανοί για να τα δούμε.»

«Σε λυπάμαι που είσαι αδύναμος στην πίστη. Θα αποτύχεις εξαιτίας του φόβου.
Ο φόβος είναι από τον διάβολο. Μην φοβάστε να σώσετε τις ψυχές σας. Θα έρθουν πολύ δύσκολοι καιροί, αλλά όλα επιτρέπονται από τον Θεό. Είναι ο σύντροφος του καθενός, από τη γέννηση μέχρι το θάνατο.
Θα πέσουν και οι εκλεκτοί. Λυπάμαι που είστε οι τελευταίοι. Θα σας κοσκινίσουν. Θα βάλουν φόρους, φόρους και άλλους φράχτες.
Θα τα πάρουν όλα! …Οι άνθρωποι σχεδόν θα χάσουν την ελπίδα τους.
Μόνο αυτοί που κρατούν την αληθινή πίστη τους θα σωθούν και μεγάλη θα είναι τότε η δόξα του Θεού πάνω τους…».

Συμβούλευε τους χριστιανούς: στα τελευταία χρόνια, είναι καθήκον σας να βοηθάτε τους ανθρώπους να σωθούν και να οδηγείτε τους πλανημένους στη σωστή πορεία, λέγοντας: «Ο γείτονάς σου θα πίνει στα μπαρ, ο ξάδελφός σου θα φεύγει μακριά από το γάμο του, ο γιος σου θα φεύγει μακριά από την εκκλησία, τα παιδιά σου κάθε βράδυ θα κάνουν πάρτι και θα φτύνουν τους ιερείς! Δεν θα έχετε κανέναν να φέρετε στον Ιησού; Μπορείτε να φέρετε τον εαυτό σας.»

Μια γυναίκα είπε στον π. Αρσένιο «Σχεδόν όλα τα τρόφιμα έχουν δηλητηριαστεί στις μέρες μας», εννοώντας τις χημικές ουσίες που προστίθενται στα τρόφιμα, κι ο π. Αρσένιος της απάντησε: «Κάνετε το σημείο του Τιμίου Σταυρού σε ό, τι τρώτε και πίνετε: νερό, τσάι, καφέ, μπισκότα, φρούτα, ψωμί και σε κάθε φαγώσιμο. Ακόμα κι αν είναι δηλητηριασμένα, το σημείο του Τιμίου Σταυρού καταργεί κάθε δηλητήριο. »

Ελεγε ότι είναι μόνο ένας αγγελιοφόρος του Θεού και του Ιησού Χριστό, αγγελιοφόρος τους για να μας καθοδηγήσουν στην τελική αποκαλυπτική εποχή που ζούμε σήμερα.
Το 2015, εικονίδιο του που βρίσκεται στη Μονή Prislop κλαίει, φωτογραφήθηκε και βιντεοσκοπήθηκε από χιλιάδες Ρουμάνους.

Θεία Κοινωνία

Το Αίμα του Αμνού της Θείας Μεταλήψεως συντηρεί την ψυχή βαθύτατα και στηρίζει τον κόσμο να στέκεται στα πόδια του. […] Ιδού γιατί όλος ο κόσμος θα έπρεπε να είναι στη Θεία Λειτουργία, διότι η παράταση της ζωής του είναι δώρο της Θείας Λειτουργίας. […] Συνεπώς όσο καιρό θα υπάρχουν άνθρωποι που θα ζητούν τη μετάνοια και τη Θεία Κοινωνία, ο σατανάς δεν θα έχει δύναμη. Τον εμποδίζει η δύναμη του Θεού. Αλλά, αφ’ ότου σκοτεινιάσει υπερβολικά ο νους των ανθρώπων, ώστε να αρνούνται με τη θέλησή τους τη Θεία Λειτουργία, λόγω της απιστίας τους, τις ημέρες εκείνες θα καταπαύσει να τελείται η θυσία αυτή και θ’ αρχίσει το «βδέλυγμα της ερημώσεως».

Βάδιζε εδώ στη γη όχι σαν θνητός, αλλά σαν Ουράνιος άνθρωπος! Ας κατευθύνεις τα μάτια σου κάτω για τις ανάγκες που αντιμετωπίζεις αλλά με την ψυχή σου να ταξιδεύει στον Ουρανό!

Η πρωϊνή προσευχή για τον άνθρωπο είναι όπως η πρωϊνή δροσιά στα φυτά. Όποιος προσεύχεται στον Θεό το πρωί, με προσοχή και ευλάβεια, είναι χαρούμενος και ειρηνικός όλη την υπόλοιπη ημέρα…

“Να είσαι πρώτα εσύ ο ίδιος, αυτό που θέλεις να κάνεις στον άλλον. Εάν θέλης να διδάξης τα παιδιά, δίδαξε πρώτα τα ιδικά σου εν πνεύματι του Θεού”.

Χριστιανός να είσαι και όχι μόνο να φαίνεσαι! Ιδού ένα από τα πρωταρχικά σου καθήκοντα. Το όνομα Χριστιανός χωρίς χριστιανική ζωή είναι μία υποκρισία.

Είναι αδύνατον να κυριαρχή κάποιος στα πάθη των άλλων, εάν ο ίδιος δεν ενίκησε τα ιδικά του. Εάν είσαι κυβερνήτης των άλλων ανθρώπων, να ενθυμήσαι ότι για σένα είναι κυβερνήτης ο Θεός. Να συμπεριφέρεσαι μ᾿ εκείνους που σε υπηρετούν, όπως θα επιθυμής να είναι απέναντί σου ο Θεός.

Είναι καλλίτερα οι υπήκοοί σου να σε αγαπούν, παρά να σε φοβούνται, διότι από τον φόβο γεννάται η υποκρισία και το ψέμμα, ενώ από την αγάπη γεννάται η αλήθεια.

Το καθήκον των κυβερνώντων είναι να σώζουν και όχι να παιδεύ­ουν. Αυτός που υποτάσσεται στον κυβερνήτη του εν ονόματι του Κυρίου Ιησού, υποτάσσεται στον Θεό.

Δια μέσου των αιώνων είναι γνωστό ότι όταν οι δυνατοί των διαφόρων εποχών υψώνουν χέρι επάνω στους υπηρέτες του Θεού, δεν διαρκεί για πολύ η εξουσία τους.

-Γνωρίζοντας ο Θεός την αδυναμία των πιστών και την ροπή προς την κακία, έρχεται και επανέρχεται συχνά με διάφορα φοβερά συμβάντα μέσα στην ζωή τους για να τους συνετίση και διδάξη την μετάνοια.

…όταν υπερτερήσουν τα θελήματα του παλαιού ανθρώπου, αναχωρεί το Άγιο Πνεύμα από τον άνθρωπο και έρχονται οι παιδεύσεις, που είναι καρπός της απομακρύνσεως του ανθρώπου από τον Θεό. Έτσι έχουμε την αιτία του κατακλυσμού: «Ου μη καταμείνη το πνεύμα μου εν τοις ανθρώποις τούτοις εις τον αιώνα διά το είναι αυτούς σάρκας» (Γεν.6,3)

Δώστε μας τις καλύτερες μητέρες (ταπεινές και πιστές στον Θεό) και θα σας δώσουμε τους καλλίτερους ανθρώπους.

Δεν υπάρχει καμμία ανώτερη τέχνη από την τέχνη της αγωγής.

Πολλές φορές το χάος της κοινωνίας ξεκινά από το πρώτο κύτταρό της, την αδιάφορη Χριστιανική Οικογένεια.

– Ο Ιησούς Χριστός και Θεάνθρωπος τρέχει παντού αοράτως ζητώντας πάντοτε τους αδελφούς Του (Ματ.28,10) μέχρι να τους οδηγήση όλους στην σωτηρία και στον Πατρικό Οίκο. Αυτό το έργο θα το κάνη μέχρι τέλος του κόσμου.

–Ο πόθος του Θεού για τον μεγαλύτερο αμαρτωλό είναι ανώτερος από τον πόθο της αγάπης του μεγαλυτέρου Αγίου για τον Θεό.

***

Όποιος θέλει να νικήσει τον κόσμο, ας προσεύχεται στον Πατέρα ή μυστικά ή με το νου του για όποιον ζει στο σκοτάδι της άγνοιας και της αμαρτίας. Η υπομονή στην πίεση του κακού, η συγχώρηση των αδελφών μας και η μυστική προσευχή γι’ αυτούς ενώπιον του Θεού είναι οι πνευματικές δυνάμεις, με τις οποίες μεταστρέφουμε προς το καλύτερο τον κόσμο με τις κακίες του. Επιμένοντας σ’ αυτό το έργο μπορείς να γίνεις αιτία σωτηρίας και των εκ του κόσμου αδελφών σου».

Τους εχθρούς, πρέπει να τους θεωρούμε σαν τους καλύτερους ευεργέτες μας. Πως να μη τους ευχαριστήσουμε, πως να μη προσευχηθούμε γι᾿ αυτούς για να τους διαφυλάττει ο Κύριος και να τους οδηγήση στην σωτηρία. Όταν προσευχώμεθα, η προσευχή μας να είναι περισσότερη γι᾿ αυτούς, παρά για τους αληθινούς ευεργέτες μας..

Υπάρχουν και δάκρυα αόρατα. Δεν πρέπει βέβαια να κλαις για να σε βλέπει ο κόσμος. Η βαθιά Μετάνοια είναι τα αόρατα δάκρυα. Αισθάνεσαι ξαφνικά πόσο αμαρτωλός είσαι και αμέσως αναβλύζουν τα δάκρυα από τα μάτια σου.

Μακάριος είναι εκείνος, ο οποίος ταπεινώνει τον εαυτό του σε όλα, διότι αυτός θα υψωθή.

Είναι προτιμώτερο να υποφέρης το κακό, παρά να γίνης αιτία του κακού. Είναι προτιμώτερη η λύπη σ᾿ αυτόν που υποφέρει αδίκως, παρά η χαρά σ᾿ αυτόν που εργάζεται με αδικία.
Εάν εμείς συγχωρούμε, θα συγχωρηθούμε. Ο Κύριος είπε και δεν αρνείται τον λόγο Του. Όπως εμείς συμπεριφερώμεθα προς τους συναθρώπους μας, έτσι θα συμπεριφερθή και σ᾿ εμάς ο Θεός. Ο Θεός μας έδωσε την κρίσι μας στα χέρια μας.

Μάταιες είναι οι προσευχές και οι ασκήσεις του ανθρώπου εκείνου, ο οποίος διατηρεί στην καρδιά του κακία εναντίον του πλησίον του. Η προσευχή αυτού που έχει μέσα του κακία για τον άλλον ομοιάζει με τον σπόρο που έπεσε στην πέτρα. Όπου δεν υπάρχει η ειρήνη, εκεί δεν υπάρχει ο Θεός!

Νίκησε το κακό με το καλό! Μείνε πρόβατο και με την δύναμη του Χριστού θα νικήσεις τους λύκους!

***

Γέροντας Ιγνάτιος Καπνίσης της Ευβοίας

_”Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι (οι ταπεινοί), τονίζει ο Κύριος, ότι αυτών εστι η βασιλεία των ουρανών”

Τίποτε άλλο δεν ξεχωρίζει τους αληθινούς χριστιανούς και μαθητές του Χριστού από την αληθινή ταπείνωση.

Όταν κάποιος μας αδικεί, πρέπει να χαιρόμαστε και να τον θεωρούμε σαν μεγααάλο ευεργέτη μας. Πήγε κάποιος στον γέροντα Παΐσιο και του λέει:
-Γέροντα με αδίκησαν,
-Ω, παιδί μου, αυτοί είναι ευεργέτες σου.
-Με αδίκησαν πολύ,
-Ω, τότε έχεις μεγάλους ευεργέτες!

Είναι αδύνατον να μη διωχθή ο εργάτης του Ευαγγελίου. «Ουκ έστι δούλος μείζων του κυρίου αυτού. εί εμέ εδίωξαν, και υμάς διώξουσιν·»

Όσοι δεν έχουν Αγάπη δεν γνώρισαν τον Θεό.

Η ταπείνωση είναι τα κλειδί που ανοίγει την πύλη του Ουρανού.

Πως γινόμαστε ταπεινοί;
Όταν δεν συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους αλλά ΜΟΝΟ με το Θεό.
Όταν δεν λησμονούμε ότι από την Γέννηση μέχρι τη Σταύρωση ο Χριστός μας κήρυξε με τα έργα Του και τη διδασκαλία Του την Ταπείνωση.
Ταπείνωση είναι η συντριβή της καρδιάς, η αληθινή μετάνοια, η μίμηση της ταπεινώσεως του Χριστού μας.
Τίποτε άλλο δεν ξεχωρίζει τους αληθινούς χριστιανούς και μαθητές του Χριστού από την αληθινή ταπείνωση.

Ο γνωρίζων την Αλήθεια ή γίνεται Μάρτυς ή προδότης.

Ξέρετε ποιά θρησκεία έχει τους περισσότερους οπαδούς; Η θρησκεία του εγώ. Ο εγωιστής άνθρωπος δουλεύει μόνο για τον εαυτό του, όπως ο διάβολος. Ξέρετε ποιά θρησκεία έχει τους λιγότερους οπαδούς; Η θρησκεία της ταπείνωσης. Οι ταπεινοί άνθρωποι, που είναι μιμητές Χριστού, είναι ελάχιστοι. Οι εγωιστές δοξάζουν τον εαυτό τους, ενώ οι ταπεινοί δοξάζουν τον Θεό.

Η ταπείνωση είναι η ρίζα, το θεμέλιο, ο θρόνος, η μητέρα και το αλάτι όλων των αρετών

Όσο περισσότερο οι άγιοι πλησιάζουν τον Θεό, τόσο περισσότερο βλέπουν τους εαυτούς τους ως αμαρτωλούς.

Αιωνιότης, Γέροντος Ιγνατίου Καπνίση
https://iconandlight.wordpress.com/2016/03/07/%CE%B1%CE%B9%CF%89%CE%BD%CE%B9%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%B9%CE%B3%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CF%80%CE%BD%CE%AF%CF%83%CE%B7/

Από πού λοιπόν το σκοτάδι αυτό στην Εκκλησία μας; Από πού αυτά τα σχίσματα; Στον εσκοτισμένο μας κόσμο ο πλούτος των γνώσεων εκτιμάται περισσότερο, παρά η αγιότητα! Άγιος Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ
https://iconandlight.wordpress.com/2019/11/28/%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%80%CE%BF%CF%8D-%CE%BB%CE%BF%CE%B9%CF%80%CF%8C%CE%BD-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%84%CE%AC%CE%B4%CE%B9-%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BA%CE%BA/

Βάδιζε εδώ στη γη όχι σαν θνητός, αλλά σαν Ουράνιος άνθρωπος! Οι καλλίτερες αποδείξεις για την ύπαρξη του Θεού πρέπει να είναι οι ζωές μας Όσιος Αρσένιος Μπόκα
https://iconandlight.wordpress.com/2019/11/27/35801/

Όσιος ΣΤΈΦΑΝΟΣ ο ΝΈΟΣ Απολυτίκιον — Ήχος γ’. Θείας πίστεως

Θείαν άσκησιν, ενδεδειγμένος, σκεύος γέγονας, δικαιοσύνης, διαπρεπών ταίς σεπταίς αναβάσεσι· και του Χριστού την Εικόνα σεβόμενος, μαρτυρικής ηξιώθης φαιδρότητος. Θείε Στέφανε, εν όπλω ημάς στεφάνωσον, της θείας ευδοκίας τους υμνούντάς σε.

Απολυτίκιον του Οσίου ― Ήχος δ´. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Ασκητικώς προγυμνασθείς εν τω όρει, τας νοητάς των δυσμενών παρατάξεις, τη πανοπλία ώλεσας παμμάκαρ του Σταυρού. Αύθις δε προς άθλησιν, ανδρικώς απεδύσω, κτείνας τον Κοπρώνυμον, τω της Πίστεως ξίφει· και δι᾽ αμφοίν εστέφθης εκ Θεού, Οσιομάρτυς αοίδιμε Στέφανε.

Απολυτίκιον του Μάρτυρος, Ήχος δ’
Ταχύ προκατάλαβε

Ο Μάρτυς σου, Κύριε, εν τη αθλήσει αυτού, το στέφος εκομίσατο της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών· έχων γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλεν, έθραυσε και δαιμόνων, τα ανίσχυρα θράση· Αυτού ταίς ικεσίαις, Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

Απολυτίκιον Ήχος δ’

Ο Θεός των Πατέρων ημών ο ποιων αεί μεθ’ ημών κατά την σην επιείκειαν, μη αποστήσης το έλεος σου αφ’ ημών, αλλά ταίς αυτών ικεσίαις , εν ειρήνη κυβέρνησον την ζωήν ημών.

Δοξαστικόν
Ήχος πλ. δ’

Το κατ’ εικόνα τηρήσας αλώβητον, Όσιε Πάτερ, υπέρ της Χριστού εικόνος, αντέστης ανδρικώτατα, μη υποπτήξας του Κοπρωνύμου τας απειλάς, αλλά τω του Πνεύματος ξίφει, τούτον απέκτεινας. Διό παρρησίαν κεκτημένος προς Θεόν, περίσωζε την ποίμνην σου, εξ αιρέσεων πασών, Στέφανε πολύαθλε.

Κανών α’, Ωδή γ’, του Οσίου
Ήχος πλ. β’ «Ουκ έστιν άγιος ως συ, Κύριε ο Θεός μου, …».

Ο νούς σου νεύσει προς Θεόν, καλλυνόμενος Πάτερ, ωραιότατος ώφθη, και χαρίσματος παντός, ανάπλεως αληθώς, και της θείας, μέτοχος λαμπρότητος.

Θεοτοκίον
Ήχος δ’ Ο υψωθείς

Καταφυγή των εν δεινοίς υπαρχόντων, καταλλαγή προς τον Θεόν των πταιόντων, Υπεραγία Δέσποινα περίσωζε ημάς, πάσης περιστάσεως, και κακίας ανθρώπων, και φρικτής κολάσεως, και παθών ατιμίας, τους αδιστάκτω πίστει σε αεί, προσκαλουμένους, Παρθένε πανύμνητε.

Saint Arsenie Boca of Romania, the Prophet of the End Times

Venerable Monk-martyr and Confessor Stephen the New of Mt. St. Auxentius (767) and those who suffered martyrdom for the holy icons’ sake: Andrew; Peter; Anna, who refused to bear false witness against Saint Stephen; Basil; Stephen; two Gregories; John and many others (767)
Martyr Irenarchus of Sebastia and the Seven Women martyred with him.
Saint Theodore, Bishop of Theodosiopolis in Armenia (end of 6th century)
Martyrs at Tiberiopolis (361-362) Timothy, Bishop of Tiberiopolis; Theodore the Bishop; Peter, John, Sergius, Theodore, and Nicephorus the Priests; Basil and Thomas the Deacons; Hierotheus, Daniel, Chariton, Socrates, Comasius, and Eusebius the Monks; and Etimasius, in Tiberiopolis.
Martyr Christos the Gardener, of Albania, at Constantinople (1748)
Theodore, Archbishop of Rostov (1394)
Saint Arsenie Boca of Romania (1989)
Elder Ignatius Kapnisis of Evia (Reposed in the Lord in 28 November 2019)

Commemorated on November 28

Saint Arsenie Boca of Romania, the Prophet of the End Times

Saint Arsenie Boca was born on September 29th, 1910 in Vata de Sus, Hunedoara County, Romania and among many things, he prophesied his own date of death. Years before the actual revolution against communism which took down the Iron Curtain, Arsenie Boca said that he will die at about 3 weeks before the revolution and that’s exactly what happened. On the same day he also prophesied the fall of communism in Europe and that Romania will be the only country in Europe which will violently overthrow its communist government, saying that “other countries will switch to capitalism peacefully, just like one changes its shirt with a different one, while Romania will be the only country in Europe that will make the transition to capitalism through bloodshed, and many will die”, and that’s exactly how it happened.

Related to the communist revolution he said: “This guy will die on Christmas day!” When he was asked “Which guy?” He replied “This guy that you say God is not getting you rid of.” Then he was silently asked “Ceausescu, father?” Arsenie Boca said: “Yes! This guy and I too will die at about 3 weeks before him.” The quote goes on with him saying “I will die of poisoning plot which I will not attempt to stop because by then my spiritual mission here on Earth would be over by then anyway”.

It is rumored that Ceausescu was concerned with his power and that he secretly paid a visit to father Arsenie, asking him what he thinks about his rulership. Arsenie Boca warned Ceausescu that if he continues to tyrannically rule Romania, he will surely die in a violent way. Angered by what he was told, the dictator left, threatening Arsenie Boca. A few days later, Father Arsenie died of poisoning on November 28, 1989, at about 3 weeks before Ceausescu’s own death, just like he prophesied and he was buried on December 4, 1989 at the Prislop Monastery.

On Christmas day of 1989, Romanians overthrown their communist government by executing the dictator Ceausescu family just as the prophet said. The military also opened fire on protesters, resulting in a total of 1104 people killed and 3352 injured.

Arsenie Boca said that after the revolution, “Many will leave Romania and migrate to foreign countries but few of them will ever return. However, the time will come when all of them will want to return but no one will be able to because Romania will be surrounded by fire.” The prophecy goes on with Father Arsenie warning that “In one day, Romania will be occupied by 3 foreign countries, Hungary, Bulgaria and Russia. A rain of fire will fall over those who occupied us. Bucharest will become the second Jerusalem.” What he meant was that Bucharest will be wiped just like Jerusalem and no stone will be left on top of other stone, but the prophet goes on comforting those who are panicked saying that Virgin Mary herself will be on her knees praying to God for Romania’s forgiveness.

Father Arsenia Boca said that we are living in the final times and that Romania’s capital city, Bucharest will be wiped off the face of the planet by fire.

Father Arsenie prayed for the salvation of Americans saying to God: “God please do not punish the Americans, please forgive them and have mercy on them, they too are your creation.” but God took his spirit to America and he was shown how America really is, after that Father Arsenie said “Yes God, they are worthy of destruction!”. Shortly after this, he painted what he was shown at the Draganescu church, New York City’s skyline with World Trade Center on fire, thus he prophesied the terrorist events of 9/11.

Among many other things related to America, Father Arsenie also prophesied the disaster of Apollo 13 mission, the invention of the cell phones and even space shuttles, which were all painted with dozens of years before they happened.

Arsenie Boca also warned that in the final days, religions will become more and more interested in ecumenism (union). He said that this would be one of the greatest heresies of all times.

Father Arsenie Boca prophesied the end of communism but he also warned of what will come next: “The red scum, the hammer and sickle, the five-pointed star will disappear, but after that the six-pointed star will come and there will be anarchy”, referring to a future Jewish rule over the world, since the hexagram known as “Star of David” is used only by them and the state of Israel. He also said that the Devil is working on corrupting people and destroying the world since the ancient times and his primary goal is to control and dominate the entire world. He goes on saying “the world will focus on Romania for a short period of time because there will be changes and specific signs in this country which are outside of material understanding”.

Father Arsenie Boca was a strong opponent of communism and in 1945 and 1948 he was arrested for aiding anti-communist fighters in the Carpathian Mountains. In 1945-1946 Father Arsenie warned that there will be times when everything will be so bad, that “Everything will be corrupted, at work, in shops, state institutions and especially the politics. Corruption and immorality will work its way even inside the church, tainting priests and the heads of church. Churches will be destroyed by communists but new ones will be built and others will be repaired after communism ends, yet people will loose faith and all those churches will all be empty. There will be chaos, people’s homes will be destroyed, people will step upon people, people will eat human flesh and drink human blood but I and my generation will not be alive to see these things.”

He advised Christians that in the final times, its your duty to save and guide astray people to a correct path, advising “Your neighbor drinks alcohol in bars, your cousin ran away unmarried, your son is running away from church, your children are partying every night and spit after priests! Don’t you have anyone to bring to Jesus? Maybe you can bring yourself.”

One woman said to Father Arsenie “Almost every food is poisoned these days”, referring to chemicals which are added in foods. Father Arsenie replied “Do the Holy Cross sign on everything that you eat and drink: water, tea, coffee, cookies, fruits, bread and any type of food. Even if they were poisoned, the sign of the Holy Cross cancels everything which is poisoned.”..

He said that he is only a messenger of God and Jesus Christ, a messenger to guide us in our final apocalyptic times which we are currently living in right now.
Recently his icon located at the Prislop Monastery was seen crying, photographed and video taped by thousands of Romanians. (source)

***

Elder Ignatius Kapnisis of Evia say :

Without humility all virtues is zero. In humility are all virtues.

Only the humble enter the Kingdom of Heaven.

When we compare ourselves with God sees what we are.

When emptied of us throughout our egoism, the whole God enters our.

“God resisteth the proud, but giveth grace unto the humble.” James 4:6

Humility is the conviction of our heart that we are more sinful than all men.

The more the saints approach God, the more they see themselves as sinners.

Be compared ourselves with God and not with other people.

Humility is the perfection of Christian life.

Perfect Christian will say humble man.

Humility is the key of Paradise.

​ When life seems dire, do yourself a tea and drink it in the prettiest cup, Saint Arsenie Boca of Romania
iconandlight.wordpress.com/2019/11/28/when-life-seems-dire-do-yourself-a-tea-and-drink-it-in-the-prettiest-cup-saint-arsenie-boca-of-romania/

​ All the diamonds of the world are trash compared to one moment in God’s light! Saint Arsenie Boca of Prislop (of Romania)
iconandlight.wordpress.com/2019/11/27/all-the-diamonds-of-the-world-are-trash-compared-to-one-moment-in-gods-light-saint-arsenie-boca-of-prislop-of-romania/

Troparion, in Tone IV:

Struggling in fasting upon the mountain, thou didst slay the noetic hordes of the enemy with the weapon of the Cross, O most blessed one, and didst manfully arm thyself again for martyrdom, slaying Copronymus with the sword of the Faith. And for both hast thou been crowned by God, O ever-memorable venerable martyr Stephen.

Troparion of ST STEPHEN the New — Tone 4

Trained in asceticism on the mountain, / with the weapon of the Cross you destroyed the spiritual assaults of the hostile powers, all-blessed one; / Again you bravely prepared for combat / and slew Copronymus with the sword of faith; / for both struggles you have been crowned by God, monk-martyr Stephen of eternal memory.

Stichera on the Aposticha from the Oktoechos; Glory …, in Tone VIII:

Having preserved intact that which is according to the image of God, O venerable father, thou didst most manfully champion the image of Christ, fearing not the threats of Copronymus; yea, thou didst slay him with the sword of the Spirit. Wherefore, having acquired boldness before God, save thy flock from all heresies, O much-suffering Stephen.

ODE III
Irmos: There is none as holy as Thee, O Lord my God,

Thy mind, made beautiful through gazing upon God, O father, was shown to be most comely, truly filled with every grace, and partaking of divine splendor.

Venerating the precious icon of Christ and her who gaveth birth to Him, O blessed one, with the power of the divine Spirit thou didst despise the vile command of the impious emperor.

Ο Θεός μας με πόση υπομονή ανέχεται τις αμαρτίες μας!! Κι όταν τιμωρεί με πόση αγάπη τιμωρεί!! Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ

Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ

Όταν υπάρχει αγάπη στην καρδιά ο Θεός είναι μαζί μας.

Ο Κύριος μας συνιστά να «βαστάζουμε αλλήλων τα βάρη». Αυτός ο ίδιος μας δίνει την εντολή να αγαπάμε ο ένας τον άλλον, ώστε ενισχυμένοι απ’ αυτή την αγάπη, η «τεθλιμμένη» πορεία προς την ουράνια πατρίδα να μας φαίνεται πιο εύκολη. Θα πρέπει να συμπεριφέρεσαι με ευγένεια στον αδερφό σου, χωρίς να αφήνεις ούτε καν υποψία προσβολής. Όταν αποστρεφόμαστε έναν άνθρωπο ή τον προσβάλλουμε είναι σαν να αφήνουμε μια πέτρα στην καρδιά του. Αν ένας αδερφός έχει αμαρτήσει, κάλυψέ τον, συμβουλεύει ο Αγ. Ισαάκ ο Σύρος: «Ρίξε τον χιτώνα σου πάνω σ’ εκείνον που έχει αμαρτήσει και κάλυψέ τον».

Πρέπει η αγάπη για τον πλησίον μας να μην ξεπεράση τα όρια του μέτρου – «ως σεαυτόν» – και μας διασπάση απ’ την πρώτη και κύρια εντολή, δηλ. την αγάπη του Θεού.

Ο Θεός μας δείχνει την αγάπη του για το ανθρώπινο γένος όχι μόνο όταν κάνουμε το καλό, αλλά ακόμα και όταν Τον προσβάλλουμε ή τον δυσαρεστούμε. Με πόση υπομονή ανέχεται τις αμαρτίες μας!! Κι όταν τιμωρεί με πόση αγάπη τιμωρεί!!

Όποιος απέκτησε την τέλεια αγάπη για τον Θεό, ζει σ’ αυτή τη ζωή σαν να μην υπάρχει.
Είναι ξένος για τα γήινα και περιμένει ανυπόμονα τα αιώνια. Έχει αλλοιωθεί ολόκληρος από την αγάπη του Θεού και δεν δεσμεύεται από καμία άλλη αγάπη.

Όποιος αγαπά τον εαυτό του, δεν μπορεί να αγαπά τον Θεό. Όποιος χάριν της αγάπης του Θεού δεν αγαπά τον εαυτό του, εκείνος αγαπά τον Θεό.

***

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Αν δεν υπήρχε η αγάπη, όλοι οι άνθρωποι θα ήταν θύματα της κοσμικής νομικής δικαιοσύνης. Χωρίς αγάπη ο νόμος δεν μπορεί να περιφρουρήσει αυτό που ήδη υπάρχει. Η αγάπη όμως δημιουργεί καινούργια και μεγάλα έργα στον κόσμο. Ολόκληρο τον κόσμο τον δημιούργησε η αγάπη. Γι’ αυτό και είναι καλλίτερο στους ανθρώπους ν’ ασκούνται από τη παιδική τους ηλικία στη γνώση της γλυκύτητας που προσφέρει η αγάπη κι η φιλανθρωπία, παρά να μάθουν τη σκληρότητα του νόμου. Το νόμο τον μαθαίνει κανείς οποτεδήποτε. Όταν όμως η καρδιά σκληρυνθεί, είναι δύσκολο να ξαναγυρίσει και να γίνει σπλαχνική. Όταν οι άνθρωποι είναι ελεήμονες δε θ’ αμαρτήσουν ενάντια στο νόμο. Όταν όμως τηρούν το νόμο αλλά τους λείπει η φιλανθρωπία, διακινδυνεύουν να χάσουν το στεφάνι της δόξας που υποσχέθηκε ο Κύριος στους φιλάνθρωπους.

Για ποιό λόγο λοιπόν το παιδί αγαπαέι τη μητέρα του; Επειδή διαισθάνεται την αγάπη της μάνας προς αυτό. Για ποιό λόγο λοιπόν ο άνθρωπος δεν αισθάνεται την αγάπη του Θεού; Επειδή η καρδιά του σκλήρυνε και η πνευματική του όραση σκοτείνιασε από την αμαρτία. Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο για να μαλακώσει την ανθρώπινη καρδιά. Ήρθε στον κόσμο για να αποκτήσει ο άνθρωπος ένα τρυφερό αίσθημα αγάπης προς τον Θεό και για να φωτίσει την πνευματική όραση της σκοτεινής ανθρωπότητας. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός ήρθε στον κόσμο και υπήρξε η πιό δυνατή έκφραση της θεϊκής αναλλοίωτης αγάπης προς τον άνθρωπο. Ο Ιησούς Χριστός ήρθε στον κόσμο για να αναθερμάνει τη φλόγα της αγάπης στις καρδιές των παιδιών του Θεού.

Ο Θεός περιβάλλει εμάς τους αμαρτωλούς και ακάθαρτους ανθρώπους με την ίδια την αγάπη που περιβάλλει τον Μονογενή Του Υιό! Εκείνοι που μπορούν να γνωρίσουν και να αισθανθούν την άσβηστη φλόγα αυτής της θεϊκής αγάπης δεν χρειάζονται καμία εντολή για την αγάπη. Αντίθετα, αυτοί θα ντρεπόντουσαν, εάν κανείς τους διέταζε να αγαπούν τον Θεό, δηλαδή να απαντήσουν με αγάπη στην αγάπη. Ο απόστολος Ιωάννης, που ακούμπησε το κεφάλι του στο στήθος του Κυρίου-Θεού Του και αισθάνθηκε το βάθος και την γλυκύτητα της θεϊκής αγάπης, γράφει: Εμείς αγαπάμε τον Θεό, γιατί Εκείνος πρώτος μας αγάπησε (Ιώαν. Α 4,19,4,10) Δείτε τι γράφει. Αυτό δεν είναι επιδέξια επιλεγμένα λόγια, σαν τα λόγια που λένε οι κοσμικοί σοφοί, αλλά αυτά είναι τα λόγια του ανθρώπου που ήπιε το νερό της αγάπης από τήν ίδια την πηγή και στη συνέχεια με ενθουσιώδη χαρά χρησιμοποίησε τα πιό απλά λόγια να εκφράσει αυτήν την ανείπωτη αγάπη του Θεού.
Ακούστε τώρα ένα άλλον απόστολο που αρχικά μισούσε και καταδίωκε τον Χριστό να γράφει για την αγάπη: Τι, λοιπόν μπορεί να μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού; Μήπως τα παθήματα, οι στενοχώριες, οι διωγμοί, η πείνα, η γύμνια, οι κίνδυνοι, ή ο μαρτυρικός θάνατος; Και ακόμη συμπληρώνει: κι είμαι πράγματι βέβαιος πως ούτε ο θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε άλλες ουράνιες δυνάμει ούτε παρόντα ούτε μέλλοντα ούτε κάτι άλλο είτε στον ουρανό είτε στον άδη, ούτε κανένα άλλο δημιούργημα θα μπορέσουν ποτέ να μας χωρίσουν από την αγάπη του Θεού για μας, όπως αυτή φανερώθηκε στο πρόσωπο του Ιησού Χριστου του Κυρίου μας (Ρωμ. 8, 35-39). Εγώ νομίζω από τότε που υπάρχει ο κόσμος και ο χρόνος κανένας άνθρωπος δεν περιέγραψε με τόσο δυνατά λόγια την αγάπη του προς τον Θεό.

Η άλλη εντολή, όμοια μέ αυτήν, είναι να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου. Δεν λέει πως η παραπάνω εντολή είναι ίδια αλλά λέει όμοια με αυτήν. Αυτό σημαίνει: και η άλλη εντολή αφορά την αγάπη αλλά όχι την αγάπη προς τον Δημιουργό αλλά προς τα δημιουργήματα… Η αγάπη προς την μάνα ενισχύει την αγάπη προς τους αδερφούς και τις αδερφές. Όποιος έχει αγάπη προς τους γονείς του φυσιολογικά θα έχει αγάπη για τα αδέρφια του. Όποιος δεν έχει αγάπη προς τους γονείς σπάνια μπορεί να έχει αγάπη προς τους αδερφούς του. Το ίδιο όποιος έχει αγάπη προς το Θεό εύκολα θα έχει αγάπη για τους ανθρώπους που απέναντι στον Θεό είναι αδέρφια του. Όποιος όμως δεν έχει αγάπη προς τον Θεό αυταπατάται αν πιστεύει πως έχει αγάπη προς τους ανθρώπους. Ο τέτοιου είδους άνθρωπος στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να έχει μόνο μιά κάποια συμπόνια προς τους ανθρώπους.
Παρόλο, λοιπόν που αυτή η εντολή διατυπώθηκε και στην Παλαιά Διαθήκη είναι απολύτως καινούργια στο στόμα του Χριστού. Ο Κύριος λέει σ’ ένα άλλο σημείο: Σας δίνω μία νέα εντολή, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. Όπως σας αγάπησα εγώ, να αγαπάτε κι εσείς ό ένας τον άλλο (Κατά Ιωάν. 13,34). Είναι νέα εντολή γιατί την εκφράζει. Εκείνος ο οποίος έδειξε την μεγαλύτερη αγάπη στην ιστορία του κόσμου. 

Οι άνθρωποι που είναι πλησίον μας είναι το ορατό έδαφος, στο οποίο εμείς δείχνουμε την αγάπη μας προς τον αόρατο Θεό. Σε ποιόν θα δείξουμε την αγάπη μας προς τον Θεό αν όχι στους ανθρώπους που ζούνε μαζί μας στη γη; Ο Θεός συγκινείται με την αγάπη που δείχνουμε προς τους γείτονές μας όπως η μάνα νιώθει συγκινημένη με την αγάπη κάποιου ξένου ανθρώπου προς το παιδί της.
Τόσο είναι απαραίτητο, αναγκαίο να δείχνει κανείς την αγάπη του προς τον Θεό με το να αγαπά τους ανθρώπους που είναι δίπλα του, που ο απόστολος της αγάπης ονομάζει ψεύτη εκείνον που λέει ότι αγαπά τον Θεό αλλά μισεί τον αδελφό του: Αν κάποιος πει «αγαπώ τον Θεό» μισεί όμως τον αδερφό του, είναι ψεύτης (Ιωάν. 4,20)
Ο πλησίον μας είναι για μας το σχολείο στο οποίο εμείς εξασκούμεθα στην τελειοποίηση της αγάπης-της αγάπης προς το Θεό! Κάθε έργο αγάπης το οποίο κάνουμε σε κάποιον άνθρωπο θερμαίνει περισσότερο την αγάπη μας προς το Θεό. Πιο πρέπει να είναι το περιεχόμενο της αγάπης μας προς τους πλησίον μας το έδειξε με το παράδειγμά Του ο ίδιος ο Κύριος, οι άγιοι απόστολοί Του και ολόκληρος ο στρατός του Θεού που αποτελείται από τους Άγιους Πατέρες και τους μάρτυρες. Το βασικά λοιπόν έργα της αγάπης είναι: η ελεημοσύνη, η συγχώρεση των προσβολών, η προσευχή για τους άλλους, η υποστήριξη των αδύναμων, η καταπράυνση των περήφανων ανθρώπων, η υπενθύμιση στους άδικους, η καθοδήγηση των αμαθών, η απόκρυψη των ελαττωμάτων των άλλων ανθρώπων, η παρηγοριά των λυπημένων, η θυσία της ζωής για τους άλλους.

Κανείς δεν έχει μεγαλύτερη αγάπη από κείνον που θυσιάζει τη ζωή του για χάρη των φίλων του (Ιωάν. 15,13). Εάν κάποιος κάνει ακόμη μεγαλύτερες θυσίες γιά κάποιους άλλους λόγους, και όχι λόγια της αγάπης, η θυσία του δεν αξίζει τίποτε.
Κι αν ακόμα μοιράσω στους φτωχούς όλα μου τα υπάρχοντα κι αν παραδώσω στη φωτιά το σώμα μου για να καεί αλλά δεν έχω αγάπη σε τίποτε δεν ωφελεί (Α΄ Κορ. 13, 1-3). Όποιος έχει αγάπη, τα έχει όλα, εφαρμόζει κάθε εντολή.

Η αγάπη είναι σωτηρία, το μίσος είναι καταστροφή.
Αυτές λοιπόν οι δύο εντολές για την αγάπη, είναι οι πιό σημαντικές που υπάρχουν στον θεϊκό νόμο. Ούτε υπήρχαν ούτε υπάρχουν σημαντικότερες από αυτές στην γη. Αυτός είναι Βασιλικός νόμος (Ιάκωβος 2, 8) με τον οποίο κρατιέται ο ουρανός και σώζεται η γη. Σ’ αυτές τις δύο εντολές συνοψίζονται όλος ο νόμος και οι προφήτες.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Να είστε αγαπημένες, μονιασμένες, καταρτισμένες πνευματικά, να έχετε παλληκαριά, να είστε ένα σώμα, και μη φοβάσθε τίποτε. Βοηθάει μετά ο Θεός. Να καλλιεργήσετε την αγάπη την πνευματική. Να έχετε την αγάπη που έχει η μάνα για το παιδί. Να υπάρχη η αδελφοσύνη, η θυσία. Θα περάσουμε σιγά-σιγά δύσκολες μέρες… Η επαφή με πνευματικούς ανθρώπους πολύ τον βοηθάει- περισσότερο κι από την πνευματική μελέτη – διότι αυτή η χαρά του πνευματικού συνδέσμου του δίνει όρεξη μεγάλη, για να αγωνίζεται πνευματικά. Ακόμα και στην εργασία, σε μια δημόσια υπηρεσία κ.λ.π., καλά είναι να γνωρίζονται μεταξύ τους οι πνευματικοί άνθρωποι, για να αλληλοβοηθούνται… Σιγά-σιγά λοιπόν θα γνωρισθούν μεταξύ τους οι πνευματικοί άνθρωποι από όλα τα επαγγέλματα και από όλες τις επιστήμες. Τελικά ο διάβολος με την κακία του, χωρίς να το θέλη, κάνει καλό: χωρίζει τα πρόβατα από τα γίδια. Θα χωρίσουν λοιπόν τα πρόβατα από τα γίδια και θα ζούν ως «μία ποίμνη, εις ποιμήν»….Τώρα τα γίδια αγρίεψαν και χτυπούν άσχημα τα πρόβατα του Χριστού. Τα πρόβατα πάλι ψάχνουν καλό βοσκό και κοπάδι μόνον από πρόβατα. Γιατί έτσι που έγινε ο κόσμος, είναι μόνο για όσους ζούν στην αμαρτία.
Στις μέρες μας και να μη θέλουν να δεθούν οι πνευματικοί άνθρωποι, θα τους αναγκάση ο διάβολος να δεθούν. Ο διάβολος με την πολλή του κακία κάνει το μεγαλύτερο καλό σήμερα στον κόσμο.
Γι᾿ αυτό θα χωρίζωνται οι άνθρωποι και θα ξεχωρίσουν τα πρόβατα από τα ερίφια. Και αυτό το καλό το κάνει τώρα ο διάβολος με την κακία του, χωρίς να το θέλη.
Στα δύσκολα χρόνια δημιουργείται μια αδελφοσύνη πολύ δυνατή.
(Από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ΄ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ» 

Πολλοί λέμε περί αγάπης (όπως και εγώ), αλλά δεν γνωρίζουμε πόσων καρατιών είναι η αγάπη μας. Εάν ο Χριστός ήθελε να μας δοκιμάση, για να γνωρίσουμε ο καθένας την αξία της αγάπης μας, και μας έλεγε: «Παιδιά μου, ο Παράδεισος γέμισε πια, και δεν έχω που να σας βάλω», μερικοί από εμάς θα λέγαμε στον Χριστό με αναίδεια: «Και γιατί δεν μας το έλεγες αυτό νωρίτερα;» Άλλοι θα έτρεχαν, για να μη χασομερήσουν καθόλου, να προλάβουν και το ένα λεφτό, για να το διασκεδάσουν, και δεν θα ήθελαν ούτε να ακούσουν για τον Χριστό.
Τα φιλότιμα όμως παιδιά του Θεού θα έλεγαν στον Χριστό με ευλάβεια: «Μη στενοχωρήσαι καθόλου για μας, αρκεί που γέμισε ο Παράδεισος. Αυτό μας δίνει τόσο μεγάλη χαρά, σαν να βρισκώμαστε κι εμείς στον Παράδεισο!» και θα συνεχίσουν, όπως και πριν, τους φιλότιμους πνευματικούς αγώνες τους με χαρά γι’ Αυτόν που αγάπησαν με ακριβή αγάπη.

Για να υπάρξει πνευματική επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, πρέπει να εργάζωνται στην ίδια συχνότητα. Αυτό δεν μπορούν να το πιάσουν οι επιστήμονες.

Όταν ο άνθρωπος έχη την Αγάπη, τον Χριστό, και βουβός να είναι, μπορεί να συνεννοηθή με όλα τα δισεκατομμύρια των λαών και με την κάθε ηλικία των ανθρώπων, που έχει και αυτή την δική της γλώσσα.

Στην πνευματική ζωή δεν υπάρχη «κοντά» και «μακριά». Την αγάπη του Χριστού δεν την χωρίζουν αποστάσεις, γιατί ο Χριστός με την αγάπη Του καταργεί τις αποστάσεις. Επομένως, είτε κοντά είτε μακριά βρίσκεται κανείς, νιώθει πάντα κοντά, όταν είναι κοντά στον Χριστό και συνδέεται με τον άλλον αδελφικά με αγάπη Χριστού.
Δοξολογώ τον Θεό που η αγάπη μου είναι τέτοιου είδους, πνευματική, αγγελική, οπότε οι αποστάσεις καταργούνται και η επαφή θα υπάρχη μαζί σας και σ’ αυτήν την ζωή από μακριά και στην άλλη που είναι ακόμη πιο μακριά, γιατί και εκείνη η απόσταση θα είναι πολύ κοντινή, αφού μας ενώνει η Αγάπη, ο Χριστός. (ΛΟΓΟΙ Ε΄ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ)

Πάνε να εξαφανίσουν ένα ορθόδοξο έθνος. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ένα ορθόδοξο έθνος σήμερα είναι μεγάλη υπόθεση! Ευτυχώς που ο Θεός και από το στραβό και από το κακό βγάζει καλό, αλλιώς θα ήμασταν χαμένοι. Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

Άγιος Στυλιανός ο Παφλαγών
Άγιος Νίκων ο “Μετανοείτε” (998),
Όσιος Χαιρέμων
Όσιος Ιάκωβος ο αναχωρητής, της Κυρρου της Συρίας, μαθητής του οσίου Μάρωνα (14 Φεβρουαρίου) (457)
Όσιος Πέτρος Επίσκοπος Ιεροσολύμων (552)
Όσιος Αλύπιος ο ‘’Κιονίτης’’, ο στυλίτης εν Αδριανούπολι Παφλαγονίας Μ. Ἀσίας (608 ή 640)
άγιος μάρτυς Προκόπιος ο Πέρσης
Άγιος Γεώργιος ο Χιοπολιτης, νεομάρτυς στις Κυδωνίες Μ. Ασίας (1807)
Ανάμνηση των εγκαινίων του ναού του Αγίου Γεωργίου «εν τω Κυπαρίσσω» (ἢ Κυπαρισσίῳ) της Κωνσταντινουπόλεως και του ναού του Αγίου Γεωργίου εν Κιέβω (1054)

Εορτάζουν στις 26 Νοεμβρίου

Στίχοι
Ασκήσεως πέπτωκεν ο στερρός στύλος.
Στυλιανός γάρ τόν βίον καταστρέφει.

Στίχοι
Ανείχεν Αλύπιον όρθιος κίων,
Προς ουρανούς ζητούντα βαίνειν, ού μένει.
Εικάδι έκτη άλυπον, Αλύπιε, βής επί οίκον.

Ομιλία:
για το πώς πρέπει να αναπτύσσονται οι πιστοί
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

«ἀληθεύοντες δὲ ἐν ἀγάπῃ αὐξήσωμεν εἰς αὐτὸν τὰ πάντα, ὅς ἐστιν ἡ κεφαλή, ὁ Χριστός» (Εφεσίους 4:15).

Αδελφοί μου, ιδού ό,τι μας ζητείται σε αυτό το επίγειο ταξίδι: να παραμένουμε στην αλήθεια και να ζούμε με αγάπη. Η αλήθεια αποκαλύπτεται από τον Κύριο Ιησού Χριστό, και το παράδειγμα της αγάπης δίνεται στο Πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Δεν μπορεί κανείς να έλθει στην αλήθεια χωρίς τον Χριστό τον Κύριο ούτε να βρει παράδειγμα αληθινής αγάπης εκτός από Αυτόν.

Ο Απόστολος Παύλος, βλέποντας τη μοναδική αυτή αληθινή οδό προς το φως και τη σωτηρία, μέσα στη σύγχυση πολλών άλλων ψεύτικων οδών, μας υπενθυμίζει εκ των προτέρων: Ότι δεν θα είμαστε πλέον παιδιά, άστατοι πέρα ​​δώθε, και παρασυρόμενοι με κάθε άνεμο διδαχής (ἵνα μηκέτι ὦμεν νήπιοι, κλυδωνιζόμενοι καὶ περιφερόμενοι παντὶ ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας, Εφεσίους 4:14 ). Μόνον ο Θεός μπορεί να αποκαλύψει την αλήθεια και μόνον ο Θεός μπορεί να δείξει την αληθινή αγάπη. Ένας άνθρωπος μπορεί να γνωρίζει περισσότερα από κάποιον άλλον, αλλά μόνο ο Θεός μπορεί να αποκαλύψει την αλήθεια. Οι σκέψεις έρχονται στον άνθρωπο όπως ο άνεμος, και οι ψευδαισθήσεις μπορεί να του φαίνονται αληθινές. Ένας άνθρωπος παραπλανημένος από τις ίδιες τις σκέψεις του, μπορει να παραπλανήσει έναν άλλον άνθρωπο. Αλλά η αλήθεια βρίσκεται στον Θεό και είναι του Θεού.

Αδελφοί, ο Χριστός είναι όλη μας η αλήθεια και όλη η αγάπη μας. Όταν σκεπτόμαστε τον Χριστό, σκεπτόμαστε την αλήθεια. Όταν ενεργούμε κατά Χριστόν, ενεργούμε ορθά. Όταν αγαπούμε τον Χριστό, αγαπούμε την ίδια την Αγάπη. Δια του Χριστού ζούμε, δια του Χριστού μεγαλώνουμε, δια του Χριστού γινόμαστε αθάνατοι και δοξαζόμαστε. Είναι η Κεφαλή μας – όχι απλώς ο τίτλος του επικεφαλής μιας ομάδας, αλλά η πραγματική Κεφαλή ενός ζωντανού σώματος, του οποίου είμαστε μέλη. Ενστερνιζόμενοι την αλήθεια και την αγάπη, γινόμαστε άξιοι να κατοικούμε αιώνια σε αυτό το Σώμα του Χριστού.

Κύριε Ιησού Χριστέ, η πιο υπέροχη αλήθεια μας και η αγάπη μας, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν, δέξου μας εντός Σου.

Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ο Πρόλογος της Αχρίδας: Βίοι Αγίων του Αγίου Νικολάι Βελιμίροβιτς
http://prologue.orthodox.cn/November28.htm

***

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

– Λένε, Γέροντα, ότι θα αντικαταστήσουν το ελληνικό αλφάβητο με το λατινικό.

– Άσ’ τα, δεν θα σταθούν αυτά· δεν θα σταθούν. Ευτυχώς που ο Θεός και από το στραβό και από το κακό βγάζει καλό, αλλιώς θα ήμασταν χαμένοι. Δεν χάθηκε η Παράδοση, η γλώσσα τότε που τα είχαν όλα σε χειρόγραφα και δεν υπήρχαν ούτε φωτοτυπικά ούτε τίποτε και θα χαθή τώρα που βγήκαν τόσα μέσα; Όχι, δεν πρόκειται να χαθή, ό,τι και να κάνουν οι άνθρωποι. Βλέπετε και οι Ρώσοι πρόσφυγες πως κράτησαν τα έθιμά τους! Αυτό που τους βοήθησε ήταν που ήξεραν την ποντιακή γλώσσα. Κράτησαν έτσι την Παράδοση μέσα τους…

Πάνε να εξαφανίσουν ένα ορθόδοξο έθνος. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ένα ορθόδοξο έθνος σήμερα είναι μεγάλη υπόθεση! Παλιά είχαμε την φιλοσοφία. Η Αγία Αικατερίνη με βάση την φιλοσοφία αποστόμωσε τους φιλοσόφους. Οι φιλόσοφοι ετοίμασαν τον δρόμο για τον Χριστιανισμό. Το Ευαγγέλιο γράφτηκε στα ελληνικά και διαδόθηκε στον κόσμο. Μετά οι Έλληνες προχώρησαν να φωτίσουν και τους Σλαύους.
Σε μερικούς δεν συμφέρει να υπάρχη η Ελλάδα. «Μας κάνει κακό, λένε. Πρέπει να την εξαφανίσουμε».

***

– Γέροντα, συχνά λέτε ότι πάνε τα πάντα να διαλύσουν. Εννοείτε και την παιδεία;

– Ναι, δεν βλέπετε τι γίνεται; Σχολεία είναι αυτά; Γλώσσα είναι αυτή που διδάσκουν σήμερα στα παιδιά; Ποια είναι η ιστορία μας; Αλλά και στην Θεολογία τι γίνεται; Έχει ένας άθεος πτυχίο της Θεολογίας και τον αφήνουν να διδάσκη θρησκευτικά. Δεν εξετάζουν όμως· θρησκευτικά διδάσκει ή αθεΐα; «Δεν μπορούμε, λένε, να τον βγάλουμε». Αν ένας φιλόλογος πάη να διδάξη μαθηματικά, θα τον αφήσουν;
Άλλος είναι θεολόγος και δεν αφήνει τους ανθρώπους να κοινωνούν, για να μην κολλήσουν έιτζ! Είναι από αυτούς που τους έστειλε στην Θεολογική Σχολή το κομπιούτερ! Αυτή δεν είναι η γνώση του Θεού. Παλιά λέγανε: «Έμαθε τα ιερά γράμματα το παιδί», γιατί ήταν ιερά τα γράμματα. Βλέπεις καθηγητή Θεολογίας να μην πιστεύη, να βρίζη μπροστά στους φοιτητές τους Προφήτες, και να μην τον βγάζουν. Μα τι θέλεις, καλέ μου άνθρωπε, στην Θεολογική Σχολή; Εσύ, τι θεολόγους θα βγάλης;

Πόσο έχουν επιδράσει οι Προτεστάντες, οι Καθολικοί! Το άθεο πνεύμα πόσο μπήκε στον Καθολικισμό! Οι Καθολικοί πάνε σιγά-σιγά να κουτσουρέψουν τους Αγίους. «Η Αγία Αικατερίνη, λένε, δεν ήταν μεγάλη Αγία· ένας μικρός βασιλίσκος ήταν ο πατέρας της. Ο Άγιος Νικόλαος ήταν μικρός Άγιος. Ο Άγιος Γεώργιος μύθος. Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ δεν υπήρχε· ήταν μια παρουσία του Θεού. Το ίδιο και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ». Μετά θα πουν: «Ο Χριστός δεν είναι Θεός· ήταν μόνον ένας δάσκαλος μεγάλος». Μετά θα προχωρήσουν και άλλο: «»Ο Θεός είναι μια δύναμη». Και μετά θα πουν: «Ο Θεός είναι η φύση»! Ενώ υπάρχουν γεγονότα χειροπιαστά. Προφήτες, προφητείες, τόσο ζωντανά θαύματα, φθάνουν και μερικοί δικοί μας στο σημείο να πιστεύουν τέτοιες χαζομάρες.

Ήρθε και σ’ εμένα κάποιος να πάρη ευλογία, για να πάη στην Ιταλία να σπουδάση Λειτουργική και να κάνη διατριβή. «Είσαι στα καλά σου; του είπα. Θέλεις να πας στους Ιησουΐτες να κάνης την διατριβή σου και ήρθες να σου δώσω και ευλογία; Αυτοί δεν ξέρουν τι τους γίνεται! Εκεί διδάσκουν Ουνίτες, Ιησουΐτες, δεν ξέρω τι!» Θέλει προσοχή από όλες τις απόψεις. Γιατί έτσι κάνουν· πάνε, σπουδάζουν στην Αγγλία, Γαλλία κ.λπ., πιάνουν τα ευρωπαϊκά μικρόβια και κάνουν μετά διατριβή. Μελετούν λ.χ. τους Έλληνες Πατέρες σε μετάφραση που έκαναν οι ξένοι στην γλώσσα τους. Εκείνοι, είτε επειδή δεν μπορούσαν να αποδώσουν τα νοήματα σωστά είτε από πονηριά, πρόσθεσαν και τα δικά τους τα λανθασμένα. Οι δικοί μας πάλι, οι Ορθόδοξοι, που μάθανε τις ξένες γλώσσες, παίρνουν από ‘κει τα ξένα μικρόβια και τα μεταφέρουν εδώ και μετά τα διδάσκουν κιόλας. Φυσικά, όταν προσέξη κανείς, εύκολα ξεχωρίζει το χρυσό από το κεχριμπάρι.

***

Πάντα λέω στα παιδιά που πάνε έξω για σπουδές: «Να πάτε, αφού το θέλετε, αλλά να προσέξετε να μη χάσετε την πίστη σας· να πάρετε μόνον τις γνώσεις τους. Και προπαντός μην ξεχάσετε να γυρίσετε πίσω στην Πατρίδα. Η Ελλάδα σας περιμένει. Έχετε χρέος να την βοηθήσετε. Να είστε κοντά στους Έλληνες, για να μην αναγκάζωνται οι καημένοι να τρέχουν στο εξωτερικό, για να βρουν έναν γιατρό ή έναν ειδικό για μια επιστήμη. Πολύ προσέξτε να μην ψυχρανθή η καρδιά σας. Οι Ευρωπαίοι είναι ψυχροί. Η Αμερική πάλι είναι μόνο για να πλουτίζη κανείς υλικά και να χρεωκοπή πνευματικά».

***

Σήμερα τα φορτώνουν ένα σωρό και τα μπερδεύουν. Τα μπουχτίζουν στα γράμματα χωρίς πνευματικό αντιστάθμισμα. Στα σχολεία τα παιδιά πρέπει πρώτα να μαθαίνουν τον φόβο του Θεού. Μικρά παιδιά να πάνε να μάθουν αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά – ενώ Αρχαία να μη μάθουν – μουσική, το ένα, το άλλο… Τι να πρωτομάθουν; Όλο γράμματα και αριθμούς και εκείνα που είναι να μάθουν για την Πατρίδα τους κ.λπ., δεν τα μαθαίνουν. Ούτε πατριωτικά τραγούδια ούτε τίποτε…. Το έχω δει και σε μεγάλους όχι μόνον σε μικρά παιδιά· φοιτητής να μην ξέρη πόσους κατοίκους έχει η πόλη στην οποία σπουδάζει! Ρώτησα έναν ποιο είναι το μεγαλύτερο βουνό της Ελλάδος, και δεν ήξερε. Ποιος είναι το μεγαλύτερο ποτάμι, τίποτε. Το πιο μικρό, ούτε αυτό. Φοιτητής και να μην ξέρη τίποτε για την Πατρίδα του! Θα ‘ρθούν μετά οι … «φίλοι» μας, οι γείτονες, και θα του πουν: «Αυτή δεν είναι πατρίδα σου· είναι πατρίδα δική μας», και θα τους απαντήση: «Καλά λέτε, έτσι είναι»! Καταλάβατε; Εκεί πάμε! Αν ρωτήσης όμως τα σημερινά παιδιά για το ποδόσφαιρο ή για την τηλεόραση, τα ξέρουν όλα και όλους απ’ έξω.

***

– Δηλαδή, Γέροντα, έτσι που έχει διαμορφωθή η παιδεία θα κάνη πολύ κακό.

– Τώρα θα σακατευτούν πολλά παιδιά, αλλά και ο Καλός Θεός θα κρίνη ανάλογα. Θα εξετάση σε τι κατάσταση θα ήταν, αν δεν τα επηρέαζαν και δεν τους έκαναν κακό. Όμως και εμείς χρειάζεται να κάνουμε πολλή προσευχή για τα καημένα τα παιδιά, ώστε να επέμβη ο Θεός να τα βοηθήση και να μη σακατευτούν, αλλά να είναι υγιέστατα πνευματικά και να αποκτήσουν αρετές.

***

– Γέροντα, σήμερα ακόμη και τα πιστά παιδιά αμφιταλαντεύονται ,γιατί στα σχολεία υπάρχουν καθηγητές που διδάσκουν την αθεΐα.

– Γιατί να αμφιταλαντεύωνται; Η Αγία Αικατερίνη δεκαεννιά χρονών ήταν και διακόσιους φιλοσόφους τους αποστόμωσε με την κατά Θεόν γνώση και την σοφία της. Ακόμη και οι Προτεστάντες την έχουν προστάτιδα της επιστήμης.

Στα θέματα της πίστεως και στα θέματα της πατρίδος δεν χωράνε υποχωρήσεις∙ πρέπει να είναι κανείς αμετακίνητος, σταθερός.

Είναι μεγάλη υπόθεση ο σωστός δάσκαλος, ιδίως στις μέρες μας! Τα παιδιά είναι άγραφες κασσέττες· ή θα γεμίσουν βρώμικα τραγούδια ή βυζαντινή μουσική. Το έργο του δασκάλου είναι ιερό. Έχει μεγάλη ευθύνη και, αν προσέξη, μπορεί να πάρη μεγάλο μισθό από τον Θεό. Να φροντίζη να διδάσκη στα παιδιά τον φόβο του Θεού. Πρέπει να βρουν τρόπο οι εκπαιδευτικοί να περνάνε κάποια μηνύματα στα παιδιά για τον Θεό και για την Πατρίδα. Ας σπείρουν αυτοί τον σπόρο, και ας μην τον δουν να βλαστάνη. Τίποτε δεν πάει χαμένο· κάποια στιγμή θα πιάση τόπο.
Και πάντα με το καλό, με επιείκεια, με αγάπη να φέρωνται στα παιδιά. Να προσπαθούν να ξυπνάνε το φιλότιμό τους. Το παιδί θέλει αγάπη, ζεστασιά. Πολλά παιδιά την στερούνται τελείως στο σπίτι. Αν οι δάσκαλοι αγαπήσουν τα παιδιά, θα τους αγαπήσουν και εκείνα, και τότε θα κάνουν πιο εύκολα το έργο τους.

Ο κόσμος ολόκληρος αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο νοσοκομείο, Ο ουράνιος Ιατρός ήρθε στον κόσμο για τη θεραπεία και τη σωτηρία των αρρώστων. Πόσο βοηθάει η μετάνοια, γιά να εξαφανισθή το κακό! Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς – Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης
iconandlight.wordpress.com/2020/11/25/ο-κόσμος-ολόκληρος-αντιπροσωπεύει-έν/

Ο Άγιος Γεώργιος ο Χιοπολίτης από τα ουράνια σκηνώματα φρόντιζε την αρραβωνιαστικιά του βαζωντας κάθε βράδυ πάνω στο τζάκι της ένα φλουρί, όλο το διάστημα κατά το οποίο εκείνη έμεινε πιστή στον αρραβώνα της.
https://iconandlight.wordpress.com/2019/11/25/35769/

Μια μπόρα είναι κι αυτή και θα περάσει… Η μπόρα φέρνει και βροχή, η οποία καθαρίζει την ατμόσφαιρα και πλένει τον τόπο, και βοηθάει για την βλάστηση. Θα γίνει καλό ξεκαθάρισμα και οι πιστοί θα γίνουν πιο πιστοί.. Οι άνθρωποι θα αναγκαστούν να καταφύγουν στον Θεό. Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης – Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2020/08/19/49894/

Άγιος Μεγαλομάρτυς Μερκούριος και η Αγία Αικατερίνη, η πάνσοφος Νύμφη του Χριστού
https://iconandlight.wordpress.com/2019/11/24/35427/

Απολυτίκιον. Ήχος δ’.

Σήμερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον, και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις. Εν ναώ του Θεού, τρανώς η Παρθένος δείκνυται, και τον Χριστόν τοις πάσι προκαταγγέλλεται. Αύτη και ημείς μεγαλοφώνως βοήσωμεν’ Χαίρε της οικονομίας, του Κτιστού η εκπλήρωσις.

Απολυτίκιο. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.

Στήλη έμψυχος, της εγκρατείας, στύλος άσειστος, της Εκκλησίας, Στυλιανέ ανεδείχθης μακάριε· ανατεθείς γαρ Θεώ εκ νεότητας, κατοικητήριον ώφθης του Πνεύματος. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Απολυτίκιο. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.

Χαίρει έχουσα, η Λακεδαίμων, θείαν λάρνακα, των σων λειψάνων, αναβρύουσαν πηγάς των ιάσεων, και διασώζουσαν πάντας εκ θλίψεων, τους σοι προστρέχοντας Πάτερ εκ πίστεως. Νίκων Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Απολυτίκιον Ήχος δ΄.

Ο Μάρτυς Γεώργιε ξίφει την κάραν τμηθείς, θεόθεν δεδόξασται, εν ουρανώ και εν γη, της του Χίου το σέμνωμα, άνω γαρ αφθαρσίας στέφει θείω εστέφθη, κάτω δε θείοις ύμνοις, παρ’ ανθρώπων υμνείται αυτού ταίς ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

Απολυτίκιον αγίου Γεωργίου Τροπαιοφόρου, ’Ηχος δ’

Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, Τροπαιοφόρε μεγαλομάρτυς Γεώργιε: πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Αίνοι Ήχος α΄. Των ουρανίων Ταγμάτων.

Συνωνυμήσας τω πάλαι, Μεγαλομάρτυρι, Γεώργιε τρισμάκαρ, Αθλητά γενναιόφρον, ενήθλησας νομίμως υπέρ Χριστού, εκ ψυχής γενναιότητι, αποσκοπών των βασάνων τας αμοιβάς, και τα γέρα της αθλήσεως. (Δις).

Μεγαλυνάριον

Ένδοξος εν Μάρτυσιν ο κλεινός Γεώργιος ώφθη, τοις αρχαίοις, συ δ’ εν τοις νυν, Γεώργιε νέε, ομώνυμε εκείνω, και σύσκηνε δι’ ο σε τιμώμεν άπαντες.

St. John (Maximovitch) of Shanghai loved children. And that love remained in my heart forever. Above all he loved orphaned children and took special care of them

Saint Stylianos of Paphlagonia The Protector of Children (7th century)
Saint Alypius the Stylite of Adrianopolis (640)
Saint Nikon “Metanoeite,” the Preacher of Repentance (998)
Saint George the New Martyr of Chios
Saint Akakios of Sinai who is mentioned in The Ladder
Dedication of the Churchs of the Greatmartyr George in the district of Cyparission in Constantinople and at the Golden Gates in Kiev
Saint Innocent of Irkutsk (1731)
Saint Athanasius, “the Iron Staff” and Saint Theodosius of Cherepovets, disciples of Saint Sergius of Radonezh (1388)

Commemorated November 26

Verses
The firm pillar of asceticism has fallen,
For Stylianos has left this life.
Stylianos joyfully stands by God on the twenty-sixth.

The Archbishop Who Knew Everything
Reminiscences of a Spiritual Daughter of St. John (Maximovitch) of Shanghai and San Francisco.

Nun Theodosia (Tikhonovich) was born in Paris, raised alongside Russian emigrants, tonsured a nun in the Holy Land, and now she lives at the Kiev Caves Lavra. She had the privilege of associating with saintly men who remained in her heart forever. Mother Theodosia tells how St. John of Shanghai taught those under his care to be merciful to others …

…I was born in France in 1954. My mother who hailed from the Poltava region [central Ukraine] was sent to a Nazi concentration camp, but survived, so my sister and I were born in Paris. We were very poor and hungry in our childhood, and our mother was often sick. Our living conditions distressed her greatly, and so we were sent to an orphanage. However, we spent all weekends and holidays at the Convent of the Mother of God of Lesna. It is 100 kilometers (about sixty-two miles) away from Paris… And, if I can boast about it, I am a goddaughter of St. John of Shanghai. I was born ten weeks premature and weighed 1.5 kilos (c. 52.91 ounces) and was almost dying. A week later St. John baptized me and I have considered him as my protector ever since.

—What memories of him can you share?

—The only memories I have of St. John are those of my childhood. Above all he loved orphaned children and took special care of them. St. John taught us to love prayer and be merciful towards others.
For example, he would take us to a hospital with him. I remember, there were three of us little girls: Lyalya, Lelya and Lyulya. I was Lelya. There was also a boy named Philip. First the archbishop took us to a shop and said:
“Choose toys for yourselves.”
We had no toys at all at that time. We were very poor.
So he said to me:
“You, Lelya, will take two toys.”
I was a child but I already realized that a number before comma on a price tag meant “expensive”, and a number after comma on a price tag meant “cheap”. Thus I was looking at the toys very closely. Then Vladyka came up to me and said:
“Don’t look at the prices. Just select what you like.”
In my childhood I liked “furry” soft toy rabbits very much, so I chose two rabbits—a bigger one and a smaller one—and hid the latter behind my back.

Next we proceeded to a children’s hospital. On seeing St. John the babies immediately burst out crying. The fact is that his physical appearance was not attractive, he was humpbacked, with unusual hair, and he would often walk barefoot. In a word, he was like a “fool-for-Christ”. We approached one of the girls, and he said:
“Lelya, give your toy to this girl.”
But I thought to myself that I had not yet had time to play with them. So I gazed at Vladyka, and then at the girl. And St. John told me:
“This girl is now ill, and you are well. But later you will be ill, too.”
I loved Vladyka so much that I couldn’t help but obey him. So I gave the bigger rabbit to that girl, keeping the smaller one behind my back. And from that day on I had a nickname—“Rabbit”.

When we went out of the hospital, Vladyka said to my friend Lyalya:
“You will become a matushka [the Russian word that may refer to either a nun or a priest’s wife in the Orthodox environment as a rather informal and affectionate form of address—Trans.].”
But the girl shouted: “No, I don’t want to live at a convent!”
“Well, you will have to accept it. You will be a matushka,” he replied. Now she is a priest’s wife in Geneva.
This is what he said to me:
“Where you take your first steps you will take your last.”
The holy bishop used to speak figuratively, so we interpreted his words in the following way: If my first steps were at a convent, then my final steps were to be taken at a convent as well.

Only Philip refused to give his toys to sick kids pointblank. St. John and Philip were standing at the bed of a sick boy: and the both boys were crying—the sick child was afraid of the strangers, while Philip did not want to share his toy.
Later Vladyka John said to him:
“You will come to a bad end.”
And, alas, when Philip grew up he became a drug addict and died very young…

We loved our Vladyka John dearly and were ready to follow him everywhere, although he was strict. I would hold his staff when he served at Lesna Convent, and I was not allowed to shift from one foot to another—I was supposed to stand straight. He demanded the same of others as well. We were not supposed to talk in the church. Vladyka John never omitted anything at the Liturgy, services were very long and so we sometimes grumbled mentally: “When will this service finally end?”
We were little yet we loved him beyond all measure, and we have kept this love over all these years. And I know that if I pray to him my prayer will certainly be answered. The same thing occurs with people who come to the Kiev Caves Lavra—they address their petitions to the holy fathers in the Caves, and I am sure that their prayer requests are always fulfilled.

—If he was strict, unattractive and sometimes behaved weirdly, then why was he loved so dearly?

—He knew everything. Words cannot explain it. I loved him as a child and was attached to him…

There is one more story, this time from my early childhood. I was young, but very stubborn. I already had a duty to place the eagle rugs [the small circular rugs on which a bishop stands during the service. They depict an eagle (symbolizing his power) hovering over a city (symbolizing his diocese)—Trans.] on the floor during hierarchal services. One day a bishop kicked an eagle rug aside, saying that he wouldn’t stand on it after Vladyka John. And I loved Vladyka John so much. So I thought to myself: “Ah well! I’ll show you!” I decided not to tell Mother Theodora anything this time. There was a meeting of the Holy Synod on the following day with five hierarchs celebrating the Liturgy. I laid eagle rugs in front of each of them but one. The abbess commanded:
“Lelya, the eagle rug!”
But I shook my head.
She repeated again: “Lelya, the eagle rug!”
But I shook my head again.
After the Liturgy everybody began to ask me: “Lelya, what is the matter? Why did you not place the eagle rug?”
At the same moment Vladyka John entered and uttered, “But maybe someone didn’t want to stand on this eagle rug?”
I was five and a half years old, and I thought: “Now Vladyka is going to give me away and tell everybody about my mischievous behavior and childish tricks.”
But before I was fully exposed I said, “Oh, I am sorry, Vladyka! I stole some cucumbers in the kitchen-garden yesterday! I had such a great temptation!”
He loved children. And that love remained in my heart forever.

Oleg Karpenko spoke with Nun Theodosia (Tikhonovich), Translated by Dmitry Lapa
http://orthochristian.com/108405.html

Apolytikion in the Third Tone

A living monument of self restraint, an immovable pillar of the Church you were shown to be, blessed Stylianos, for you were dedicated to God from your youth, and were seen as a dwelling place of the Spirit. Holy Father, entreat Christ our God, to grant us His great mercy.

Oikos

You were dedicated from God the Benefactor from childhood, as the great Baptist (St. John), and were shown a zealot and an imitator and type of his pure life and virtuous ways. Therefore like him, O Father, you dwelt in the desert in fasting and vigil, having purified your nous, and brought to mind ceaseless prayer to the Lord. Therefore you were filled with light that surpasses all thought, and with God-given graces, being shown a helper of all, and a most-speedy healer in afflictions. For Christ radiantly glorifies you, O Stylianos, who from childhood glorified Him.

Megalynarion

Sacred pillar placed by God, and a multitude of virtues which your life imparts to us, O Father Stylianos, in godly manner order our minds, of those who praise you.