Χριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη!
Christ is Risen! Truly He is Risen!
ХристосВоскрес! Воистину Воскрес!
Kristus (ir) augšāmcēlies! Patiesi viņš ir augšāmcēlies!
ქრისტეაღსდგა! ჭეშმარიტადაღსდგა!
Kristos (İsa) dirildi! Gerçekten dirildi!
«Χαίρετε!». «Ειρήνη υμίν!»
Συναξάριον
Τῷ ἁγίῳ καὶ μεγάλῳ Σαββάτῳ τοῦ Πάσχα, αὐτὴν τὴν ζωηφόρον Ἀνάστασιν ἑορτάζομεν τοῦ Κυρίου, καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Συναξάριον
Τῇ Λ’ τοῦ αὐτοῦ μηνός Ἀπριλίου, μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου Ἰακώβου, ἀδελφοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἱερομάρτυροςς διά ξίφους στά Ἱεροσόλυμα ἀπ’ τόν Ἡρώδη Ἀγρίππα (44) .
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Εὐτροπίου 1ου Ἐπισκόπου Saintes Γαλλίας καί μαθητοῦ τοῦ Ἁγίου Διονυσίου Ἀρεοπαγίτου ἱερομάρτυρος (1ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Κλήμεντος τοῦ Ποιητοῦ, ὁμολογητοῦ τῆς μονῆς Στουδίου στήν Κωνσταντινούπολι (9ος αἰ.).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Μαξίμου μάρτυρος στήν Ἐφέσο.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς Ἁγίας Σοφίας παρθενομάρτυρος στό Fermo Ἰταλίας (250)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Δονάτου, Ἐπισκόπου Εὐροίας Παλαιᾶς Ἠπείρου (388).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ Ἐπισκόπου Καυκάσου, Μαύρης Θάλασσας καί Σταυρουπόλεως Ρωσίας (1867)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς εὑρέσεως τῶν λειψάνων τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Βασιλέως Ἀμασείας (322).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς εὑρέσεως τῶν λειψάνων (1725) τῆς Ἁγίας Ἀργυρής/Ἀργυρώ νεομάρτυρος στήν Κωνσταντινούπολι, ἀπό Προύσσα Μ. Ἀσίας (5/4 μαρτύριο 1721)
μνήμη τῆς Ὁσίας Μάρθας Προτάσιεβα (1813), μαθήτριας Ὁσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ.
Στίχοι
Ὡς ἀμνὸς Ἰάκωβος ἀχθεὶς ἐσφάγη,
Τῆς εὐσεβείας μηρυκίζων τοὺς λόγους.
Κτεῖνε, μάχαιρα φόνου, Ἰάκωβον ἑνὶ τριακοστῇ.
Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.
Ύμνος
στον άγιο Απόστολο Ιάκωβο
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Ο Ιάκωβος του Ζεβεδαίου ήταν ένας εκ των τριών,
πού είδαν τα πιο ένδοξα και εξαίσια μυστήρια του Χριστού,
είδαν τη Μεταμόρφωση του Σωτήρος,
το απαστράπτον σαν τον Ήλιο πρόσωπό Του
και τα λευκά σαν το φως ιμάτια Του.
Και πάλι, Τον είδαν στον Κήπο της Γεσθημανή περίλυπο,
σαν άνθρωπο πού έμοιαζε αβοήθητος
δεσμώτης μέσα στο κλουβί του κόσμου.
Ο Ιάκωβος ζαλίστηκε από την αντίφαση πού είδε,
ώσπου φωτίστηκε με το Φως της Αναστάσεως.
Όταν ο Κύριος ηγέρθη, ο Ιάκωβος πίστεψε-
Θρυμματίστηκαν οι αμφιβολίες του, διαλύθηκαν
σαν σύννεφο ονείρου!
Πολλώ δε μάλλον, όταν το Πνεύμα
κατήλθε και του έδωσε δύναμη.
Τότε ο Ιάκωβος έγινε στρατηγός απροσμάχητος-
άρχισε να πολεμά ημέρα και νύχτα
και να κάνει θαύματα, με τη βοήθεια του Θεού.
Όλα στο Όνομα του Χριστού, όλα προς δόξαν του Χριστού,
μέχρι πού το άγιο Όνομά Του έλαμψε στον κόσμο.
Μάταια ο αιμοδιψής Ηρώδης του έκοψε το κεφάλι!…
Ο Θεός χάρισε στον στρατηγό Του αιώνια δόξα!
Ο Πρόλογος της Αχρίδος, Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Απρίλιος
http://prologue.orthodox.cn/April30.htm
***
Μετά την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος ο Ιάκωβος κήρυξε το Ευαγγέλιο σε πολλά μέρη και ταξίδεψε ως την Ισπανία. Όταν επέστρεψε, οι Ιουδαίοι άρχισαν να φιλονικούν μαζί του σχετικά με την Αγία Γραφή, αλλά κανείς δεν ήταν ικανός να τον αντιμετωπίσει, ούτε καν ο μάγος Ερμογένης.
Ο Ερμογένης και ο μαθητής του Φίλιππος νικήθηκαν από τη δύναμη της αλήθειας πού κήρυττε ο Ιάκωβος και κατόπιν αμφότεροι βαπτίσθηκαν. Τότε, οι Ιουδαίοι κατηγόρησαν τον Ιάκωβο ενώπιον του Ηρώδη και έπεισαν κάποιον Ιωσία να συκοφαντήσει τον Απόστολο. Όμως ο Ιωσίας, βλέποντας το ανδρείο φρόνημα του Ιακώβου και ακούγοντας από τα χείλη του την καθαρή αλήθεια, μετανόησε και πίστεψε στον Χριστό. Όταν ο Ιάκωβος καταδικάστηκε σε θάνατο, καταδικάστηκε και ο Ιωσίας σε θάνατο.
Καθ’ οδόν προς τον τόπο της εκτελέσεως, ο Ιωσίας ικέτευσε τον Ιάκωβο να τον συγχωρήσει για το αμάρτημα της συκοφαντίας εναντίον του. Ο Ιάκωβος τον αγκάλιασε, τον ασπάστηκε και του είπε: «Ειρήνη σοι και συγχώρησις!». Τότε και οι δύο έκλιναν τον αυχένα τους κάτω άπ’ το ξίφος του δημίου και δέχθηκαν αποκεφαλισμό για τον Κύριο, πού αγάπησαν και υπηρέτησαν. Ο άγιος Ιάκωβος μαρτύρησε στην Ιερουσαλήμ το έτος 45. Το τίμιο λείψανό του μεταφέρθηκε στην Ισπανία, όπου ακόμη, μέχρι σήμερα, συμβαίνουν θαυματουργικές ιάσεις πάνω από τον τάφο του.
Ο Πρόλογος της Αχρίδος, Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Απρίλιος
***
Άγιος Αρσένιος Μπόκα
«Οι παλαιότεροι προσεύχονταν γι’ αυτούς που τους βασάνιζαν και τους κρατούσαν δεμένους στα πόδια και ευλογούσαν αυτούς που πήγαιναν για το θάνατο. […] Είναι αλήθεια ότι δεν είναι κατά φύσιν ν’ αγαπάς με όλη σου την καρδιά αυτόν που σε σκοτώνει με διάφορους τρόπους, αλλά είναι πάνω από τη φύση σου. Αυτή είναι η έννοια της αληθινής μετάνοιας: επανάκτηση της άνευ όρων αγάπης, επιστροφή απ’ όλες τις αμαρτίες προς τον ένα Θεό και όλους τους ανθρώπους. Όσες φορές γίνεται το θαύμα αυτού του μυστηρίου, τότε λέμε ότι η θεία χάρη εργάζεται την επιστροφή των ανθρώπων στην αθωότητα των νηπίων.
Όποιος θέλει να νικήσει τον κόσμο, ας προσεύχεται στον Πατέρα ή μυστικά ή με το νου του για όποιον ζει στο σκοτάδι της άγνοιας και της αμαρτίας. Η υπομονή στην πίεση του κακού, η συγχώρηση των αδελφών μας και η μυστική προσευχή γι’ αυτούς ενώπιον του Θεού είναι οι πνευματικές δυνάμεις, με τις οποίες μεταστρέφουμε προς το καλύτερο τον κόσμο με τις κακίες του. Επιμένοντας σ’ αυτό το έργο μπορείς να γίνεις αιτία σωτηρίας και των εκ του κόσμου αδελφών σου».
***
Άγιος Ιγνάτιος (Αλεξάνδροβιτς Μπριαντσιανίνωφ)
Ο Αντίχριστος έρχεται
κεφάλαιο γ’
Πλησιάζομε σιγά-σιγά στην περίοδο εκείνη, που θα αρχίσουν να γίνωνται πολλά και καταπληκτικά θαύματα• ικανά να σύρουν στην απώλεια τους ταλαίπωρους εκείνους, που θα έχουν σαρκικό φρόνημα και θα γοητευθούν και πλανηθούν από τα θαύματα αυτά. Ο Αντίχριστος έρχεται. Πως, και με τι θα τον αντιμετωπίσωμε;
α . με την ζώσα πίστη.
Η ζώσα πίστη στο Χριστό, γεννιέται μέσα μας, όταν αναζωωθή η ψυχή μας από το λόγο του Θεού. Η ζώσα πίστη τρόπον τινά βλέπει τον Χριστό[105].
Μόνο όταν έχωμε ζώσα πίστη, θα μπορέσωμε να καταλάβωμε κάτι από τα θεία δόγματα της χριστιανικής πίστης• διαφορετικά θα είναι για μας βιβλίο εσφραγισμένο, μυστήριο εντελώς ακατανόητο.
Όταν έχωμε ζώσα πίστη, τα θεία δόγματα, παρ’ ότι θα μένουν και πάλι απρόσιτα, θα μας γίνωνται σαφή• θα τα καταλαβαίνωμε κάπως. Δεν θα καλύπτωνται πια κάτω από εκείνο το αδιαπέραστο και βαρύ καταπέτασμα, που προκαλεί η νεκρή πίστη. Η ζώσα πίστη είναι μια λογική, μια πνευματική λογική[106]. Δεν χρειάζεται πια σημεία, γιατί έχει από όλες τις πλευρές χορτάσει με τα θαύματα του Χριστού. Και ιδίως έχει χορτάσει με τον λόγο Του, που είναι πιο μεγάλος από όλα Του τα θαύματα και στέφανος των θαυμάτων Του. Η επιθυμία να ιδούμε θαύματα είναι γνώρισμα της απιστίας. Τα σημεία εδόθησαν λόγω της απιστίας, για να την μεταβάλλουν σε πίστη. Γι’ αυτό ας προσκολληθούμε στο λόγο του Χριστού με όλη μας την ψυχή. Ας ενωθούμε με Αυτόν σε ένα πνεύμα. Και τότε τα σημεία του αντιχρίστου δεν θα μπορέσουν ποτέ να τραβήξουν την προσοχή μας.
Με καταφρόνηση και παγερή αδιαφορία πρέπει να αποστρέφωμε από αυτά το βλέμμα μας όπως θα εκάναμε για τη πιο αναίσχυντη αισχρή πράξη• για την πιο αποστατική ενέργεια εχθρού του Θεού• για την πιο μυσαρή βλασφημία• για την πιο απάνθρωπη θανάτωση.
Ας ενθυμούμεθα την εξής ιδιαίτερης σημασίας παρατήρηση από την πείρα των ασκητών: Οι εμφανίσεις των δαιμόνων έχουν μια τέτοια ιδιότητα, που ακόμη και την πιο ελάχιστη προσοχή να τους δώσης ζημιά θα έχης. Γιατί ακόμη και την πιο ελάχιστη προσοχή, αν την αφήσης σε ένα τέτοιο θέμα ελεύθερη, χωρίς να συγκρατής, θα σου προκαλέση τις πιο ολέθριες εντυπώσεις και θα σε εμβάλη στον πιο δύσκολο πειρασμό.
β. Με την ταπεινοφροσύνη
Η ταπεινοφροσύνη είναι αδιάσπαστα ενωμένη με την πνευματική λογική. Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέγει: Μόνο εκείνος που έχει ταπείνωση μπορεί να ονομασθή λογικός. Όποιος δεν έχει ταπείνωση, ποτέ δεν θα γίνη λογικός»[107]. Η ζωντανή πίστη δείχνει στα μάτια της ψυχής τον Θεό. Όποιος βλέπει έτσι το Θεό, όποιος έτσι αισθανθή το Θεό, βλέπει τη μηδαμινότητά του. Γεμίζει ανέκφραστη ευλάβεια προς το Θεό, τα έργα τους, τις εντολές του. Και έτσι το κάθε του δίδαγμα θα γίνεται με ταπεινοφροσύνη.
Ο ταπεινόφρων δεν θα τολμήση ποτέ, ούτε καν αν ερωτοτροπήση με κάτι, που θα είναι απλά έξω από το θέλημα του Θεού• και – πολύ περισσότερο – με κάτι, που θα το έχη με κάποιο τρόπο καταδικάσει ο λόγος του Θεού. Για αυτό, τα σημεία του αντιχρίστου θα μείνουν ξένα στον ταπεινό. Δεν θα τα δέχεται με κανένα τρόπο. Δεν θα έχη καμμιά σχέση με αυτά.
γ. Με την προσευχή
Όταν μελετάμε την μηδαμινότητα μας και την ασθένειά μας• όταν στρέφουμε τον νου μας στο Θεό, στην μεγαλωσύνη Του, στην παντοδυναμία Του, στην απέραντη αγαθότητά Του• έρχεται στην ψυχή ο πόθος να στραφή με προσευχή σ’ Αυτόν. Τότε όλη η ελπίδα της ψυχής συγκεντρώνεται στον Θεό. Και για αυτό τίποτε δεν είναι ικανό να την κάμη να αφαιρεθή την ώρα της προσευχής. Γιατί προσεύχεται συνενώνοντας όλες της τις δυνάμεις. Αναζητεί τον θεό με όλη της τη δύναμη. Εκμεταλλεύεται για την προσευχή όλες τις δυνατότητές της. Και αγωνίζεται για να προσεύχεται αδιαλείπτως.
Όταν θα αρχίση η μεγάλη θλίψη, την εποχή του αντιχρίστου, όλοι οι αληθινά πιστοί, θα ζητούν από τον Κύριο βοήθεια, ενίσχυση, θεία χάρη, ενδυνάμωση, να τους κρατή από το χέρι[108]. Οι δυνάμεις του ανθρώπου, όσο πιστοί και αν είναι στο Θεό, είναι ανεπαρκείς να αντισταθούν στην δύναμη των ενωμένων εκπεσόντων αγγέλων και ανθρώπων, που θα μετέρχωνται τα πάντα με μια άκαμπτη σκληρότητα, γιατί θα προαισθάνωνται ότι έχει φθάσει πια το τέλος τους[109]. Μα η θεία χάρη θα επισκιάση τους εκλεκτούς του Θεού. Και θα κάμη να μείνουν ανενέργητες και χωρίς αποτέλεσμα όλες οι άσφαιρες απειλές του αντιχρίστου. Και καταφρονεμένα τα θαύματά του. Τότε ο Θεός θα δώση στους δούλους του δύναμη να διακηρύττουν με γενναίο φρόνημα, ότι ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας του κόσμου. Και να αποκηρύττουν τον ψευδομεσσία που θα έλθη για να φέρη την απώλεια.
Θα τους οδηγή στο ικρίωμα, στον θάνατο. Μα αυτοί θα αισθάνωνται, σαν να βρίσκωνται σε βασιλικούς θρόνους, και σε γαμήλιο γεύμα, γιατί η αίσθηση της αγάπης του Θεού είναι πιο γλυκειά από την αίσθηση της ζωής[110]. Γιατί τα παθήματα για το Χριστό και ο βίαιος θάνατος για Αυτόν είναι η αρχή της αιώνιας χαράς του Παραδείσου[111]. Αυτό φαίνεται καθαρά στους μάρτυρες των πρώτων αιώνων. Στην αρχή ενόμιζαν, πως στα μαρτύρια θα έδειχναν την δική τους διάθεση. Μα όταν άρχιζαν τα μαρτύρια, κατεπέμπετο σ’ αυτούς η άνωθεν βοήθεια. Και τα έκανε ποθητά: και το μαρτύριο• και τον θάνατο για το Χριστό.
Βιβλιογραφία
[105] Εβρ. 11, 27.
[106] Ισαάκ Σύρου, Λόγος ΚΗ’.
[107] Ισαάκ Σύρου, Λόγος ΟΘ’.
[108] Εφραίμ Σύρου, Λόγος 106.
[109] Αποκ. 12, 12.
[110] Ισαάκ Σύρου, Λόγος ΛΗ’.
[111] Λόγια και σκέψεις του αγίου Μάρτυρος Ιακώβου του Πέρσου (Νοέμβριος 26).
Θαύματα και σημεία – Άγιος Ιγνάτιος (Αλεξάνδροβιτς Μπριαντσιανίνωφ) / Κεφάλαιο Γ’ – Πως πρέπει να βλέπουμε τα σημεία σήμερα
http://www.orthodoxfathers.com/THaymata-simeia-Agios-Ignatios-Alexandrovits-Mpriantsianinoph/Antichristos-erchetai
***
Προφητείες οσίου Αρσενίου Μπόκα της Ρουμανίας
Ζούμε στους έσχατους χρόνους… το Βουκουρέστι θα καταστραφεί…
Είπε για μετά την επανάσταση, «Πολλοί θα αφήσουν τη Ρουμανία και θα μεταναστεύσουν σε χώρες του εξωτερικού, αλλά λίγοι θα επιστρέψουν πίσω. Ωστόσο, θα έρθει ο καιρός που όλοι τους θα θέλουν να επιστρέψουν, αλλά κανείς δεν θα μπορεί επειδή η Ρουμανία θα περιβάλλεται από φλόγες.»
Η προφητεία συνεχίζεται, με τον π. Αρσένιο να προειδοποιεί ότι «Σε μια μέρα, η Ρουμανία θα καταληφθεί από 3 ξένες χώρες, την Ουγγαρία, τη Βουλγαρία και τη Ρωσία. Η βροχή της φωτιάς θα πέσει πάνω της, το Βουκουρέστι θα εξαφανιστεί από το πρόσωπο της γης, γιατί εκεί θα αφθονούν οι αμαρτίες. Το Βουκουρέστι (όταν ξανακτιστεί) θα γίνει δεύτερη Ιερουσαλήμ».
Αυτό που εννοούσε ήταν ότι το Βουκουρέστι θα καταστραφεί όπως η Ιερουσαλήμ και δεν θα μείνει πέτρα πάνω στην πέτρα, αλλά ο προφήτης συνεχίζει, παρηγορώντας εκείνους που έχουν πανικοβληθεί λέγοντας ότι: «η Παναγία γονατιστή θα προσεύχεται στο Θεό για τη συγχώρεση της Ρουμανίας.»
Ο πατέρας Αρσενίος Μπόκα είπε ότι ζούμε στους έσχατους χρόνους και ότι η πρωτεύουσα της Ρουμανίας, το Βουκουρέστι θα σβηστεί από το πρόσωπο του πλανήτη από τη φωτιά.
Προσευχήθηκε στον Θεό για τη σωτηρία των Αμερικανών λέγοντας: «Θεέ μου σε παρακαλούμε μην τιμωρήσεις τους Αμερικανούς, συγχώρεσέ τους και ελέησέ τους, και αυτοί είναι δημιουργήματά Σου», και ο Θεός πήρε το πνεύμα του και του έδειξε σε τι κατάσταση είναι πραγματικά η Αμερική, μετά από αυτό ο π. Αρσενίος είπε: “Ναι, Θεέ μου, είναι άξιοι της καταστροφής!”. Αμέσως μετά από αυτό, ζωγράφισε στην εκκλησία Draganescu, αυτό που παρουσιάστηκε στον ορίζοντα της Νέας Υόρκης με το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου φλεγόμενο, προφητεύοντας έτσι τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης/9. Ανάμεσα σε πολλά άλλα πράγματα που σχετίζονται με την Αμερική, ο π. Αρσένιος προφήτευσε επίσης την καταστροφή της αποστολής του Apollo 13, την εφεύρεση των κινητών τηλεφώνων, ακόμα και τα διαστημικά λεωφορεία.
“Ελάτε πίσω στον Θεό γιατί το κόκκινο άλογο χτυπάει τις πύλες της Ανατολής. Αλλά μην λυπάστε γιατί η σωτηρία θα έρθει από εκεί. Ο διωγμός θα έρθει από το ηλιοβασίλεμα”.
Και για μετά την πτώση του κουμμουνισμού προείδε το τι θα επακολουθήσει: «Το κόκκινο απόβρασμα, το σφυροδρέπανο, το πεντάκτινο αστέρι θα εξαφανιστεί, αλλά μετά από αυτό, το εξάκτινο αστέρι θα έρθει, και θα υπάρξει αναρχία, και θα είναι θλιβερό και πικρό για τον κόσμο», αναφέρεται σε μια εβραϊκή κυριαρχία πάνω στον κόσμο, αφού το εξάκτινο είναι γνωστό ως “αστέρι του Δαβίδ” που χρησιμοποιείται μόνο από αυτούς και το κράτος του Ισραήλ.
Οι δοκιμασίες και οι ανησυχίες των καιρών μας έχουν κι αυτό τον καλό σκοπό: μας προκαλούν να βρεθούμε κοντά στον Θεό, πού είναι το τελευταίο στήριγμα γιά την αιώνια ανάπαυσι μας.
Η ίδια η υπομονή στον αόρατο πόλεμο έχει γιά στήριγμά της την προσευχή.
Ο Θεός, πού είναι ελεήμων προς τούς δικαίους, όσοι είναι αδιάφοροι ή και αντίθετοι, με την βοήθεια των επερχομένων κινδύνων, τους πείθει να θέλουν και αυτοί ό, τι θέλει ο Θεός, δηλαδή την σωτηρία, πού είναι το μοναδικό, αληθινά αναγκαίο, έργο μας επί της γης. Κάτι άλλο, πού μας βοηθάει, είναι να γνωρίζουμε ότι αυτό πού επιτρέπει ο Θεός είναι καλό, διότι τίποτε δεν γίνεται στον κόσμο χωρίς την θέλησι του Θεού’ οπότε να χαιρώμεθα γιά τις αποφάσεις Του, έστω και αν δεν τις καταλαβαίνουμε. Ας γνωρίζουμε ακόμη ότι με τις ακούσιες δοκιμασίες και τα βάσανα σώθηκαν οι μάρτυρες, με τις εκούσιες ταλαιπωρίες και ασκήσεις σώθηκαν οι όσιοι. «Έτσι ακριβώς και με τα βάσανα πού προκαλούν οι πόλεμοι σώζονται πολύ περισσότεροι απ’ αυτούς πού παραμένουν ειρηνικά στα σπίτια τους.
Όταν δεν απαντούν πλέον οι άνθρωποι στην πρόσκλησι της αγάπης του Θεού, πίπτουν στην σκληρότητα της δικαιοσύνης Του, διότι γιά την παίδευσι και καταστολή της κακίας των κακών ανθρώπων επιτρέπονται οι πόλεμοι. Τότε η ζωή του καθενός ευρίσκεται σε κίνδυνο θανάτου, και αυτών πού είναι στα σπίτια τους και αυτών πού είναι στο μέτωπο του πολέμου.
«Σε λυπάμαι που είσαι αδύναμος στην πίστη. Θα αποτύχεις εξαιτίας του φόβου.
Ο φόβος είναι από τον διάβολο. Μην φοβάστε να σώσετε τις ψυχές σας. Θα έρθουν πολύ δύσκολοι καιροί, αλλά όλα επιτρέπονται από τον Θεό. Είναι ο σύντροφος του καθενός, από τη γέννηση μέχρι το θάνατο.
Θα πέσουν και οι εκλεκτοί. Λυπάμαι που είστε οι τελευταίοι. Θα σας κοσκινίσουν. Θα βάλουν φόρους, φόρους και άλλους φράχτες.
Θα τα πάρουν όλα! …Θα δείτε και θα καταλάβετε τη βρωμιά γύρω σας: στη δουλειά, στα καταστήματα, στους κρατικούς θεσμούς, στην ηγεσία και κυρίως στην πολιτική. Η διαφθορά και η ανηθικότητα θα επικρατούν, δυστυχώς, θα μπει κρυφά και εντός της εκκλησίας, και θα βρωμίσει μερικές ψυχές εδώ. Οι άνθρωποι σχεδόν θα χάσουν την ελπίδα τους.
Μόνο αυτοί που κρατούν την αληθινή πίστη τους θα σωθούν και μεγάλη θα είναι τότε η δόξα του Θεού πάνω τους…».
Η νίκη του Σωτήρος είναι μοναδική. Χωρίς αυτόν κανείς δεν ημπορεί να επιτύχει να νικήση τον εχθρό. Να έχεις μέσα σου Τον Χριστό και μη φοβάσαι όταν οι δυνάμεις του κακού σε περικυκλώνουν και ο κατακλυσμός είναι μπροστά σου. Υπάρχει κάποιος πού είναι μαζί σου και αναχαιτίζει το χάος, σε βοηθεί στην πνευματική σου πρόοδο και θα σου δώση το φωτοστέφανο τής δόξης!
Ο κενόδοξος όσο σκυφτός είναι προς τους ανωτέρους του τόσο θρασύς και απάνθρωπος είναι προς τους κατωτέρους του. Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ
https://iconandlight.wordpress.com/2018/03/12/22090/
Διψώ για μετάνοια!… Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ (Brianchaninov)
https://iconandlight.wordpress.com/2017/04/01/%CE%B4%CE%B9%CF%88%CF%8E-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%B1-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B9%CE%B3%CE%BD%CE%AC%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CF%80%CF%81%CE%B9/
Ἀπολυτίκιον. Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ἀπόστολος Ἦχος δ´
Ἀπόστολε ἅγιε Ἰάκωβε, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε.
Στρατείαν κατέλιπες, τὴν κοσμικὴν νουνεχῶς, και ὄπισθεν ἥρμοσαι, τῷ Βασιλεῖ Ἰησοῦ, Ἰγνάτιε ἅγιε· πάντοτε ὑπανάπτων, πρὸς Αὐτὸν τὴν ἀγάπην, γέγονας θεοφόρος, μοναζόντων ἀλείπτης, τυχὼν ἐπισκοπῆς ἀληθοῦς, εἰς πόλιν τὴν ἄσειστον.
Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι. Ἦχος δ’
Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψις, ἐπὶ σὲ καταβέβηκε, τοῦ πυρὸς ἐν εἴδει, καὶ σὲ μακάριε, θεῖον δοχεῖον εἰργάσατο, συντόνως ἐλαύνοντα, ἀθεΐας τὴν ἀχλύν, καὶ τόν κόσμον φωτίζοντα, τῇ λαμπρότητι, τῶν πανσόφων σου λόγων, μυστολέκτα, Ἀποστόλων ἡ ἀκρότης, Χριστοῦ αὐτόπτα Ἰάκωβε.
Ὁ Οἶκος
Ὡς ἁλιεὺς λογικῶν ἰχθύων, τῷ δικτύῳ Τρισμάκαρ τῶν σεπτῶν εὐχῶν βυθοῦ πταισμάτων ἀνάγαγε τὴν ταπεινήν μου ψυχήν, τὴν πάλαι ὑφ’ ἡδονῶν θηρευθεῖσαν τῶν τοῦ βίου ἵνα ἀκλινῶς διελθὼν τὸν ὑπόλοιπον χρόνον μου, ὑμνήσω τὸ ὄνομά σου, καὶ δοξάσω τὸν βίον τὸν ἄμεμπτον, ὃν ἐκτελέσας ἐπὶ τῆς γῆς, ἠξιώθης ἐπ’ ὄρους θεάσασθαι, Κυρίου τὴν θείαν Μεταμόρφωσιν.
Κοντάκιον. Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθείς.
Ἀπὸ παιδὸς τὸν Ἰησοῦν ἐκδιώκων, πᾶσαν τοῦ κόσμου κατεμίσησας δόξαν, εὐχὴν τὴν ἀδιάλειπτον ποθῶν ὅλῃ ψυχῇ· ὅθεν τῆς ἀσκήσεως τὴν ὁδὸν ἐπορεύθης, λόγοις καὶ συγγράμμασιν, ὁδηγὸς χρηματίσας, τῶν ἐθελόντων ζῇν κατὰ Χριστόν, ἀρχιερέων, τὸ κλέος Ἰγνάτιε.
iconandlight 