Άγιος Σπυρίδων Τριμυθούντος ο Θαυματουργός (348)
Αμμωναθάς ο Πηλουσιώτης (σημ. Port Said) Αἰγύπτου
Άνθος όσιος στήν Παλαιστίνη
Μαξέντιος, Κωνστάντιος, Κρησκέντιος καί Ἰουστίνος, μάρτυρες στήν Trier Γερμανίας (287)
Κολούμβας τής Μονης Terryglass Ιρλανδίας (552)
Φίννιαν τής Μονης Clonard Ιρλανδίας (549)
Κόλμαν στη Glendalough Ιρλανδίας (659)
Θεράπων της Μόνζας, Ρωσίας (1597)
Ηρωδίων ο Ρουμάνος, ο διά Χριστόν σαλός της Καψάλας. (1990)
Μαρία Μαγδαληνή (Marie Madeleine Le Beller), ερημίτισσα του Σινά (2013)
Εορτάζουν στις 12 Δεκεμβρίου
Ο Άγιος Σπυρίδωνας στην Πρώτη Οικ. Σύνοδο της Νίκαιας
Στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο που συνεκάλεσε ο Μέγας Κωνσταντίνος τα 325 μ.Χ. για να αποστομώσει και καθαιρέσει τον Άρειο, συμμετείχε κι ο άγιος Σπυρίδωνας ανάμεσα στους αλλους τριακοσίους δέκα οκτώ θεοφόρους πατέρας. Ο τρομερός αυτός αιρετικός, δίδασκε ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός, αλλά δημιούργημα και πλάσμα του Θεού. Κι η αιρετική του αυτή διδασκαλία είχε προκαλέσει αληθινό σάλο κι είχε συνταράξει ολόκληρη τη Χριστιανική Εκκλησία. Μεταξύ των θεοφόρων πατέρων διακρίνονταν, οι άγιοι Νικόλαος και Αλέξανδρος Κωνσταντινουπόλεως, ιερέας ακόμη, ο Μακάριος ο Ιεροσολύμων, ο επίσκοπος Αντιοχείας Ευστάθιος, ο Παφνούτιος από τη Θηβαΐδα, ο Μέγας Αθανάσιος, διάκονος τότε της Αλεξανδρινής Εκκλησίας, και άλλοι πολλοί. Ο επίσκοπος Τριμυθούντος Σπυρίδων παρ όλο πού δεν γνώριζε γράμματα, είχε αγία ζωή, είχε απλότητα, ταπείνωση και πιστη Ήταν ένα κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος κι αποστόμωσε τον αιρεσιάρχη Άρειο.
Ο άγιος Σπυρίδων, ο ταπεινός βοσκός, ζήτησε να μιλήσει. Στρέφεται προς τον Έλληνα φιλόσοφο Ευλόγιο έναν από τους πιο δεινούς ρήτορες του Αρείου, που είχε προβάλει τέτοια επιχειρήματα και με τόση πανουργία και μαεστρία που είχε νομισθεί ότι το δίκαιο βρισκόταν με το μέρος τους:
-Άκουε, σοφέ. Ένας είναι ο Θεός. Αυτός με τον Λόγο Του και το Πνεύμα Του δημιούργησε όλο τον κόσμο. Και αυτά που βλέπουμε, μα κι εκείνα που δεν βλέπουμε. Αυτός έπλασε και το θαυμαστό κι υπέροχο δημιούργημα, τον άνθρωπο. Αυτός ο Λόγος του Θεού είναι Υιός του Θεού αληθής και ομοούσιος με τον Πατέρα…. Ένας είναι ο Θεός• Τρία Πρόσωπα όμως, τρεις Υποστάσεις, Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα. Τα τρία αυτά Πρόσωπα, ο ένας Θεός, η μία Ουσία είναι για τον νου του ανθρώπου κάτι το άρρητο και ακατάληπτο. Όπως είναι αδύνατο να βάλει κανείς όλα τα νερά της θάλασσας σ’ ένα ποτήρι, έτσι είναι αδύνατο και το πεπερασμένο μυαλό του ανθρώπου να χωρέσει και να κατανοήσει το άπειρο της Θεότητος….
Τότε ο άγιος έβαλε το αριστερό χέρι στην τσέπη του κι έβγαλε ένα κεραμίδι και δείχνοντας το, έκαμε με το δεξί του το σημείο του σταυρού κι είπε:
— «Εις το όνομα του Πατρός».
Κι έσφιξε το κεραμίδι. Με τις λέξεις του αγίου, η φωτιά με την οποία ψήθηκε το κεραμίδι ανέβηκε πάνω.
– «Και του Υιού»,
Τότε το νερό με το οποίο ζυμώθηκε το ξερό κεραμίδι, έτρεξε κάτω.
— «Και του Αγίου Πνεύματος».
Συμπλήρωσε ο θεοφώτιστος διδάσκαλος και το χώμα έμεινε στο χέρι του.
– Αδελφοί και πατέρες μου, συνέχισε ο θαυματουργός• όπως το κεραμίδι αποτελεί ένα πράγμα μιας ουσίας και μιας φύσεως, αλλά είναι τρισύνθετο – φωτιά, νερό, χώμα — έτσι κι ο Άγιος Θεός. Ο Θεός είναι ένας κατά την ουσία και τη φύση. Αλλά κατά τα πρόσωπα ή τις υποστάσεις είναι Τριαδικός: Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα.
Τα λόγια του αγίου κατέπληξαν τους παριστάμενους. Η αίθουσα αντήχησε από τις δοξολογίες προς τον Θεό και τις επευφημίες των Πατέρων. «Τις Θεός μέγας ως ο Θεός ημών. Σύ ει ο Θεός ο ποιών θαυμάσια μόνος». (Ψαλμ. ος’, 14-15). Ψάλλουν και δοξολογούν τον Κύριο. Ο Άρειος κι οι οπαδοί του καταντροπιάστηκαν πραγματικά. Η αλήθεια για μια ακόμη φορά θριάμβευσε. Και επεβλήθη «ουκ εν πειθοίς ανθρωπίνης σοφίας λόγοις, αλλ’ εν αποδείξει Πνεύματος και δυνάμεως» (Α’ Κορ. 6′, 4). Δηλαδή όχι με συναρπαστικά λόγια ανθρώπινης σοφίας, αλλά με απόδειξη θείας δυνάμεως
Ο άγιος Σπυρίδωνας μαζί με άλλους ένδεκα Κυπρίους επισκόπους έλαβε μέρος και στην τοπική σύνοδο της Σαρδικής (της σημερινής Σόφιας), που συνεκλήθη γύρω στο 343 κι η οποία εβεβαίωσε τις αποφάσεις της Α’ Οικουμενικής Συνόδου στη Νίκαια. Στη Σύνοδο αυτή, ανακλήθηκε από την εξορία του κι ο Μ. Αθανάσιος.
Ο μαθητής του αγιου Σπυρίδωνος, άγιος Τριφύλλιος πολύ μορφωμένος και σπουδασμένος στην φημισμένη τότε σχολή της Βηρυτού, σε μια ομιλία του για τον παράλυτο της Καπερναούμ, άλλαξε τη λέξη κράββατο, με την αρχαιοπρεπή λέξη «σκίμποδα», στη γνωστή ρήση του Χριστού ἇρόν σου τόν κράββατον καί περιπάτει. Κι ο Σπυρίδων αγανακτισμένος του είπε: «Δεν είσαι, βέβαια, ανώτερος εσύ από εκείνον [τον Χριστό] που είπε κρεββάτι ۠ εσύ γιατί ντρέπεσαι να χρησιμοποιήσεις την ίδια λέξη;» Κι αυτος πολύ ταπεινά το δέχθηκε. «όσον μέγας ει, τοσούτο ταπεινού σεαυτόν και έναντι Κυρίου ευρήσεις χάριν» (Σοφ. Σειράχ. γ’, 18)
Κραταει τα σύννεφα
Ένας ενάρετος και ελεήμων Χριστιανός, πνευματικό παιδί του αγίου Σπυρίδωνα, λίγο καιρό μετά το θάνατο του αγίου μας, πήγε να προσκυνήσει στον τάφο του και να πάρει την ευλογία του. Την ώρα που, δακρυσμένος ασπαζόταν τον τάφο του πνευματικού του πατέρα, ένα κύμα ευωδίας πλημμύρισε τον τόπο και μια απέραντη χαρά και γαλήνη κυρίευσε την ψυχή του.
Μετά απ’ αυτό, πήγε στην αγορά για να ψωνίσει διάφορα πράγματα, ρούχα και τρόφιμα, για να τα μοιράσει κατά τη συνήθειά του στους φτωχούς. Αφού τα φόρτωσε στα μουλάρια, ξεκίνησε για το χωριό του. Στον δρόμο, όμως, ο ουρανός είχε σκοτεινιάσει πάρα πολύ και φαινόταν πως θα ερχόταν μεγάλη καταιγίδα. Τότε έκανε προσευχή στο Θεό και ζήτησε την βοήθεια του αγίου μας. Οπότε, ξαφνικά, κι ενώ μαύρα σύννεφα ήταν έτοιμα να αφήσουν την βροχή να πέσει άφθονη στη γη, γυρίζει το κεφάλι του ψηλά στον ουρανό και βλέπει τη μορφή του αγίου Σπυρίδωνα να συγκρατεί με τα δυο του χέρια τα σύννεφα, για να μη βρέξουν! Το θέαμα αυτό το έβλεπε συνεχώς, μέχρι που έφθασε στο σπίτι του και μπήκε μέσα. Τότε ξέσπασε μεγάλη θύελλα και έβρεχε ο ουρανός για τρεις ολόκληρες μέρες. Κατάλαβε τότε το θαύμα που του έκανε ο άγιος Σπυρίδων και δόξασε το Θεό.
***
Άγιος Πορφύριος: Όταν γίνεται ένα κακό γύρω σου και δεν διαμαρτύρεσαι είσαι συνένοχος
… Κάποτε μου είχε πει ο πατήρ Πορφύριος που τον είχα πνευματικό μου ότι όταν βλέπεις και γίνεται ένα κακό γύρω σου, γενικά, και δεν διαμαρτύρεσαι, είσαι συνένοχη. Και μάλιστα, μου το είχε πει σε κάποιο θέμα που είχε δημιουργηθεί στην Υπηρεσία, που κι εγώ φοβόμουν …
Κάποιος πρωθυπουργός παλιά, μόλις ανέβηκε κατήργησε την αργία του Αγίου Πνεύματος. Από τη θέση μου πήρα όλα τα υποκαταστήματα που είχε το Ταμείο Εμπόρων στην επαρχία, Πρέβεζα, Θεσσαλονίκη … όλα, και τους είπα ότι καθένας από σας θα στείλει ένα τηλεγράφημα διαμαρτυρίας στον υπουργό και στον πρωθυπουργό. Ένας από σας θα πάρει άλλους είκοσι, οι άλλοι είκοσι άλλους είκοσι και όντως έγινε.
Τελικά, η αργία του Αγίου Πνεύματος επανήλθε σε ένα μήνα με Προεδρικό Διάταγμα.
Θέλω να πω δηλαδή δεν το έκανα εγώ, το ξεκίνησα έτσι με ευλογία του πατρός Πορφυρίου. Μην νομίζει κανείς ότι είναι μόνος του και δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Μπορεί ο κάθε ένας άνθρωπος, έχει τη δύναμη να διαμαρτυρηθεί διότι είναι συνένοχος και υπεύθυνος.
Ευχαριστώ.
Απομαγνητοφώνηση Φαίη για το
averoph.wordpress.com/2017/02/05/άγιος-πορφύριος-όταν-γίνεται-ένα-κακό/
***
Η σημασία των λόγων τού Χριστού «ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην αλλά μάχαιραν» (Μθ 10,34).
Επιστολή στο σιδερά Κώστα
Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Μα ένας τόσο αληθινός και ελεήμων άνθρωπος να μην ξέρει τη βαθιά σημασία αυτών των λόγων; Νομίζω, ότι ξέρεις αλλά μόνο ζητάς επιβεβαίωση. Στους αληθινούς και ελεήμονες ο ίδιος ο Θεός αποκαλύπτει τα μυστικά. Με το Πνεύμα Του. Εάν ήσουν εσύ ο μόνος σιδεράς στα Ιεροσόλυμα όταν οι Εβραίοι σταύρωναν τον Κύριο, δεν θα υπήρχε κανείς να τους σφυρηλατήσει τα καρφιά.
«Μη νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γην΄ ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν» (Ματθ. 10, 34). Έτσι είπε ο Κύριος. Διάβαζε σαν να είναι ειπωμένο: δεν ήρθα να συμφιλιώσω την αλήθεια και το ψέμα, την σοφία και την βλακεία, το καλό και το κακό, το δίκαιο και την βία, την κτηνωδία και την ανθρωπιά, την αγνότητα και την ασωτία, τον Θεό και τον μαμωνά αλλά έφερα το ξίφος για να κόψω το ένα από το άλλο, για να μην ανακατεύονται.
Με τί να κόψεις, Κύριε; Με το ξίφος της αληθείας. Ή με το ξίφος τού λόγου τού Θεού, που είναι ίδιο. Αφού η αλήθεια είναι ο λόγος τού Θεού, και ο λόγος τού Θεού είναι η αλήθεια. Ο απόστολος Παύλος συμβουλεύει: πάρετε «την μάχαιραν του Πνεύματος, ό εστι ρήμα Θεού» (Εφ. 6 ,17). Ενώ ο άγιος Ιωάννης στο όραμα για τον Υιό τού Ανθρώπου Τον έβλεπε «εν τω μέσω των επτά λυχνιών όμοιον υιώ ανθρώπου… και εκ του στόματος αυτού ρομφαία δίστομος οξεία εκπορευομένη» (Αποκ. 1, 13-16). Το ξίφος που βγαίνει από το στόμα τί άλλο μπορεί να είναι παρά ο λόγος τού Θεού, ο λόγος τής αλήθειας; Τούτο το ξίφος έφερε ο Ιησούς Χριστός στη γη.
Τούτο το ξίφος είναι σωτήριο για τον κόσμο, και όχι η ειρήνη τού καλού με το κακό. Και τότε και τώρα και πάντα και για πάντα.
Το ότι αυτή η αντίληψη είναι σωστή φαίνεται από τα παρακάτω λόγια τού Χριστού: «ήλθον γαρ διχάσαι άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής» (Ματθ. 10, 35). Πράγματι, εάν ακολουθήσει ο γιός τον Χριστό και ο πατέρας παραμείνει στο σκοτάδι τού ψεύδους, το ξίφος της αλήθειας τού Χριστού θα τους χωρίσει. Η αλήθεια είναι πιο αγαπητή από τον πατέρα. Και εάν η κόρη ακολουθήσει τον Χριστό ενώ η μητέρα παραμείνει επίμονα στην απάρνηση του Χριστού, τί κοινωνία μπορεί να υπάρξει εκεί; Δεν είναι ο Χριστός πιο γλυκός από τη μητέρα; Κατά τον ίδιο τρόπο και με τη νύφη και την πεθερά της.
Όμως μην καταλάβεις λανθασμένα, ότι πρέπει εκείνος που γνώρισε και αγάπησε τον Χριστό αμέσως να αποχωριστεί σωματικά από τους συγγενείς του. Τούτο δεν το γράφει. Αρκεί με την ψυχή να είναι χωριστά, και στην ψυχή του να μην δέχεται τίποτα από τις άπιστες σκέψεις και πράξεις. Εφόσον εάν οι πιστοί αμέσως και σωματικά χώριζαν από τους απίστους, θα είχαν δημιουργηθεί στον κόσμο δυο αντίπαλα στρατόπεδα. Ποιός τότε θα μάθαινε τους απίστους και θα τούς διόρθωνε; Και ο ίδιος ο Κύριος υπέμενε τον άπιστο Ιούδα δίπλα Του τρία ολόκληρα χρόνια. Ο σοφός Παύλος γράφει: «Ηγίασται γαρ ο ανήρ ο άπιστος εν τη γυναικί, και ηγίασται η γυνή η άπιστος εν τω ανδρί» (Α’ Κορ. 7, 14).
Τελειώνοντας μπορώ να σου αναφέρω πώς αυτά τα λόγια τού Χριστού τα ερμηνεύει πνευματικά ο δοξασμένος Θεοφύλακτος της Αχρίδας ως εξής: «για τον πατέρα και τη μητέρα και την πεθερά εννόησε όλα τα παλιά, ενώ για τον υιό και την κόρη όλα τα νέα. Ο Κύριος λοιπόν θέλει οι νέες Του θεϊκές εντολές και διδαχές να νικήσουν όλες τις παλιές μας αμαρτωλές συνήθειες και έθιμα».
Έτσι τα λόγια για το ξίφος που φέρνει στη γη, εξολοκλήρου αντιστοιχούν στον Χριστό τον ειρηνοποιό και ειρηνοδότη. Ο Χριστός φέρνει την ουράνια ειρήνη του, σαν κάποιο ουράνιο βάλσαμο, σ’ εκείνους που ειλικρινά πιστεύουν σ’ Αυτόν. Αλλά δεν ήρθε να δημιουργήσει ειρήνη μεταξύ των υιών τού φωτός και των υιών τού σκότους.
Χαιρετισμούς σ’ εσένα και στα παιδιά.
Ειρήνη Θεού και ευλογία.
(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, “Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται…”, Ιεραποστολικές Επιστολές Α’, Εκδ. “Εν Πλω”, σελ.36)
Ο ταπεινός και ανεξίκακος άγιος Σπυρίδων Τριμυθούντος πάντα είχε μεγάλη αγάπη και συμπάθεια στους αμαρτωλούς. Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς και μια διήγηση του π. Γεράσιμου Φωκά
https://iconandlight.wordpress.com/2019/12/11/%CE%BF-%CF%84%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BE%CE%AF%CE%BA%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%82-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%80%CF%85%CF%81%CE%AF/
Άγιος Σπυρίδων Επίσκοπος Τριμυθούντος κι η αχειροποίητος εικόνα του στην Κόρωνο Νάξου
https://iconandlight.wordpress.com/2017/12/11/%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%80%cf%85%cf%81%ce%af%ce%b4%cf%89%ce%bd-%ce%b5%cf%80%ce%af%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%80%ce%bf%cf%82-%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%bc%cf%85%ce%b8%ce%bf%cf%8d%ce%bd%cf%84-2/
H προφητεία του Αγίου Σπυρίδωνος στην γιαγιά Κουφίταινα, για την Μικρασιατική καταστροφή!
https://iconandlight.wordpress.com/2016/12/12/%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%80%cf%85%cf%81%ce%af%ce%b4%cf%89%ce%bd-%ce%bf-%cf%84%ce%b1%cf%80%ce%b5%ce%b9%ce%bd%cf%8c%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%af%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%80%ce%bf%cf%82-%cf%84/
Απολυτίκιον του Αγίου Σπυρίδωνα. . Ήχος α’. Τού λίθου σφραγισθέντος.
Της Συνόδου της πρώτης ανεδείχθης υπέρμαχος, και θαυματουργός θεοφόρε, Σπυρίδων Πατήρ ημών· διό νεκρά συ εν τάφω προσφωνείς, και όφιν εις χρυσούν μετέβαλες· και εν τω μέλπειν τας αγίας σου ευχάς, Αγγέλους έσχες συλλειτουργούντάς σοι ιερώτατε. Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι διά σού, πάσιν ιάματα.
Ήχος πλ. α’ Χαίροις ασκητικών
Πράος και κληρονόμος της γης, συ των πραέων αληθώς αναδέδειξαι, Σπυρίδων Πατέρων δόξα, ο ταίς νευραίς των σοφών, και απλών σου λόγων, θεία χάριτι, εχθρόν τον παμπόνηρον, και παράφρονα Άρειον, εναποπνίξας, και το δόγμα το ένθεον, και σωτήριον, ανυψώσας εν Πνεύματι, πάντας τους ορθοδόξους τε, φωτίσας τρανότατα, ένα δοξάζειν τον Λόγον, ως αληθώς ομοούσιον, Πατρί προανάρχω, παρεχόμενον τω κόσμω το μέγα έλεος.
π. Γεώργιος Μεταλληνός για τον Άγιο Σπυρίδωνα