Προφήτης Βαρούχ
Εορτάζει στις 28 Σεπτεμβρίου
Ο Προφήτης Βαρούχ ήταν αχώριστος σύντροφος, μαθητής,αφοσιωμένος φίλος και γραφέας του μεγάλου προφήτη Ιερεμία (1 Μαΐου). «Μπαρούχ», σημαίνει «ευλογημένος», έζησε τον 7ο αιώνα π.Χ. Ήταν φιλαλήθης και θαρραλέος.Ο Βαρούχ στο ομώνυμό του βιβλίο μέσα στην Αγία Γραφή, προλέγει καθαρά για την ενανθρώπηση του Κυρίου Ιησού Χριστού. Οταν ήταν φυλακισμένος ο Ιερεμίας, έγραψε με υπαγόρευσή του προφητείες, με την εντολή να τις αναγνώσει στο λαό και τους άρχοντες σε ημέρα νηστείας (Ιερεμίας 36,8). Είχε την ευλογία του Θεού, όπως δηλώνει το ίδιο το όνομά του, που στα ελληνικά μεταφράζεται «Ευλογημένος». Αυτή την ευλογία μεταφέρει και μεταδίδει και σε μας μέσα από τα πέντε κεφάλαια του προφητικού βιβλίου του.Ο Βαρούχ υπέστη και φυλάκιση, διότι οι Ιουδαίοι τον μισούσαν για τη φιλαλήθη και θαρραλέα του γλώσσα. Τον κατηγορούσαν μάλιστα, ότι αυτός παρακινούσε εναντίον τους τον προφήτη Ιερεμία. Μαζί με το δάσκαλό του, θρήνησε την καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Αιτία της ερημώσεως της Ιερουσαλήμ (586 π.Χ.) και της αιχμαλωσίας των κατοίκων της, λέγει, είναι η παράβαση του νόμου, η περιφρόνηση του κηρύγματος των προφητών. Μπορούν όμως όλα να διορθωθούν, αν ο λαός μετανοήσει ειλικρινά και αλλάξει ζωή.
***
Πώς έγινε η άλωση της Ιερουσαλήμ
Εκείνες τις μέρες είπε ο Κύριος στον Ιερεμία:
Ιερεμία, σήκω και βγές από την πόλη μαζί με το Βαρούχ, επειδή πρόκειται να την αφανίσω για το πλήθος των αμαρτιών των κατοίκων της. Εσείς θα γλιτώσετε, γιατί οι προσευχές σας είναι σα στύλοι ακλόνητοι ανάμεσα τους, και περικυκλώνουν την πόλη σαν ένα διαμαντένιο τείχος.Βγές λοιπόν τώρα κιόλας έξω απ’ αυτήν, πριν την πολιορκήσουν οι στρατιωτικές δυνάμεις των Χαλδαίων. Σε παρακαλώ, Κύριε, είπε ο Ιερεμίας, δούλος Σου είμαι κι επίτρεψέ μου να σου πω κάτι.
Μίλησε, είπε ο Κύριος.
Κύριε, παραδίνεις αυτή την πόλη στα χέρι των Χαλδαίων, για να ‘χουν μετά να καυχιόνται πώς την κυρίεψαν; Κύριε μου, αν είναι θέλημα Σου να χαθεί η πόλη, ας αφανιστεί καλύτερ’ απ’ τα χέρια Σου. Όχι απ’ τους Χαλδαίους.
Και είπε ο Θεός:
Εσύ σήκω και φύγε. Και μην ανησυχείς, οι Χαλδαίοι δεν πρόκειται να καυχηθούν. Γιατί μόνοι τους δε μπορούν να μπουν στην Ιερουσαλήμ, αν εγώ δεν τους ανοίξω τις πύλες της. Πήγαινε στο Βαρούχ και πες του ότι σου είπα. Και την έκτη ώρα της νύχτας ελάτε στα τείχη. Και θα δείτε ότι, αν δεν ανοίξω εγώ τις πύλες, οι εχθροί δε θα μπορέσουν να μπουν.
Αυτά είπε ο Θεός κι απομακρύνθηκε από τον Ιερεμία. Εκείνος πήγε και τα φανέρωσε όλα στο Βαρούχ. Τότε ήρθαν μαζί στο Ναό, ξέσκισαν τα ρούχα τους, έριξαν χώμα στα κεφάλια τους και θρηνούσαν για πολύ.
Την έκτη ώρα σηκώθηκαν και ήρθαν στα τείχη της πόλης. Εκεί άκουσαν ήχους από σάλπιγγες. Είχαν έρθει άγγελοι από τον ουρανό με λαμπάδες στα χέρια και στάθηκαν στα τείχη. Όταν τους είδαν οι προφήτες, έκλαψαν πικρά: Τώρα διαπιστώνουμε πώς είν’ αληθινός ο λόγος πού λάλησε ο Θεός.
Και ικέτεψαν τους αγγέλους: Σας παρακαλούμε, μην καταστρέψετε την πόλη πριν μιλήσουμε στο Θεό.
Στράφηκε τότε ο Ιερεμίας στο Θεό: Σε παρακαλώ, Κύριε, πρόσταξε να Σου μιλήσω!
Μίλησε!
Να, μάθαμε πώς θα παραδώσεις την Ιερουσαλήμ στα χέρια των έχθρων της και θα συρθεί αιχμάλωτος ο λαός Σου στη Βαβυλώνα. Λοιπόν, τι να κάνουμε τ’ άγια σκεύη του Ναού Σου;
Να τα παραδώσεις στη γη, λέγοντας της: “Άκουσε γη τη φωνή του Θεού, πού σε δημιούργησε, πού σ’ έβαλε πάνω στα νερά των θαλασσών, πού σε σφράγισε μ’ εφτά καιρούς, και πάρε αυτά πού θα σε ομορφαίνουν. Πάρε και φύλαξε τ’ άγια σκεύη της λειτουργίας, μέχρι να συναθροιστεί πάλι ο αγαπημένος λαός”.
Σε παρακαλώ Κύριε, είπε πάλι ο Ιερεμίας στο Θεό, τι να κάνω με τον Αιθίοπα Αβιμέλεχ, πού πολύ ευεργέτησε εμένα, το δούλο Σου; Αυτός είναι που μ’ έβγαλε από το λάκκο του βορβόρου, όπου με είχαν ρίξει, και δε θέλω να δει τον αφανισμό της πόλης, γιατί ‘ναι μικρόψυχος και θα πεθάνει απ’ το φόβο του.
Στείλε τον στο αμπέλι του Αγρίππα και θα τον σκεπάσω με τη σκιά του όρους μέχρι να επιστρέψει ο λαός από την αιχμαλωσία.
Μετά απ’ αυτά, έφυγαν οι προφήτες και πήγαν στο Ναό. Πήραν τα σκεύη της λειτουργίας και τα έκρυψαν στη γη, καθώς τους είχε παραγγείλει ο Θεός.
Ήταν η ώρα που βασίλευε ο ήλιος.
Και να! Ο στρατός των Χαλδαίων ήρθε και κύκλωσε την Ιερουσαλήμ. Και σάλπισε ο μεγάλος άγγελος, λέγοντας:
Μπείτε μέσα στην πόλη όλοι οι Χαλδαίοι! Να, σας άνοιξα την πύλη!
Τότε ο Ιερεμίας πήρε τα κλειδιά του Ναού, βγήκε από την πόλη, τα έριξε μπροστά στον ήλιο και είπε:
Πάρε τα και φύλαξε τα μέχρι τη μέρα πού θα σου τα ζητήσει ο Κύριος. Γιατί εμείς δε βρεθήκαμε άξιοι να τα φυλάξουμε.
Ο βασιλιάς Σεδεκίας πήρε γι’ ανόητες φλυαρίες τα λόγια του προφήτη.Γι` αυτό και δε σώθηκε απ’ την πολεμική ορμή των Βαβυλωνίων. Ο Ναβουζαρδάν,ο αρχιμάγειρας του βασιλιά Ναβουχοδονόσορ, μπήκε στην Ιερουσαλήμ και της έβαλε φωτιά απ’ άκρη σ’ άκρη, ενώ το Ναό του Θεού τον έκανε σκόνη, καθώς είχε προφητέψει ο Ιερεμίας…
Απ’το βιβλίο: Διηγήσεις φοβερές και ωφέλιμες, Ι. Μ. Παρακλήτου Ωρωπού, Αττικής ,1992
Απολυτίκιον. Ήχος δ’. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Προφητικής αξιωθείς λαμπηδόνας, Ιερεμία τω κλεινώ συνεδέθης, και τούτω ομοδίαιτος εγένου σοφέ, όθεν προηγόρευσας, θεηγόρω σου γλώττη, την του Λόγου κένωσιν, εις ανάπλασιν κόσμου, ης μετασχόντες πίστει αληθεί, Βαρούχ Προφήτα, ενθέως τιμώμεν σε.
iconandlight 