Άγιος Λουκάς Κριμαίας ο Ιατρός
Εορτάζει στις 11 Ιουνίου
Ανέκδοτη Επιστολή Αγίου Λουκά, Επισκόπου Κριμαίας προς πνευματικό του τέκνο (1)
Σεργκέϊ, παιδί μου,
Στενοχωρήθηκες επειδή δε σε πήρα μαζί μου στη Μόσχα και στη Τασκένδη όπου πήγα μετά από παράκληση των εκεί καθηγητών ιατρικής. Πράγματι στο υποσχέθηκα αλλά δεν κράτησα την υπόσχεση μου.
Είναι καλύτερα όμως να κάνεις υπακοή, δε θέλω να σου μαυρίσω τη καρδιά, όμως στο γράφω αυτό επειδή όπου πήγαινα κάποιος πράκτορας με ακολουθούσε και κατέγραφε με ποιόν συναντιόμουν και με ποιόν μιλούσα. Για αυτό ήθελα να σε προφυλάξω. Σεργκέϊ καρδούλα μου γλυκιά, γράφεις ότι πεθύμησες να με δεις.
Στο γραφείο μου έχω τη φωτογραφία που βγάλαμε αυτό το καλοκαίρι μαζί με το πρωθιερέα πατ.Σ. τον αδερφό Θωμά και εσένα.
Κοιτώντας αυτή τη φωτογραφία αισθάνομαι πιο κοντά σου. Και να ξέρεις ότι κάθε βράδυ προσεύχομαι για εσάς και τα βήματά μας συναντιούνται αόρατα και μυστηριακά. Είναι βήματα σκέψης …προσευχής
Σεργκέϊ ακόμη δίνω ιατρικές συμβουλές, ακόμη εγχειρίζω λίγο, αλλά οι άνθρωποι με έχουν ανάγκη. Τώρα που γέρασα δόξα τω Θεώ, έχω πιο πολλή ώρα για προσευχή. Αγάπησα την ιατρική, αλλά μερικές φορές αισθάνθηκα ότι ίσως θα ήταν καλύτερα να μη γινόμουν γιατρός. Αισθάνθηκα ότι σε κάθε άνθρωπο που πέρασε ταπεινά το κατώφλι του ιατρείου μου ή στον οποίο πήγα εγώ στη αίθουσα των εγχειρήσεων, μου παρουσιαζόταν στο πόνο και την απελπισία του καθενός ο ίδιος ο Χριστός. Η ιατρική όπως κάθε επιστήμη ζητάει θυσία. Μόνο ο Κύριος θα κρίνει αν έκανα καλά ότι έκανα …
Σεργιούλη, θυμήσου, θυμήσου αγαπημένο μου παιδί όλα τα συμβάντα της ζωής μας είναι μέρος της παντελώς άγνωστης οικονομίας του Θεού. Τώρα δεν καταλαβαίνουμε τη σημασία τους, αλλά πιο αργά θα τα καταλάβουμε. Τώρα αισθανόμαστε ότι είμαστε αδικημένοι και λοιδορούμενοι κ.α. Αργότερα θα καταλάβουμε ότι από τα πάντα θα μπορούσαμε να έχουμε ένα τεράστιο όφελος: τον ταπεινό λογισμό. Από τα πάντα αγαπητό μου παιδί. Σεργιούλη, σε περιμένω να έρθεις να με δεις .
Σε ενοχλεί εκείνο το τραύμα στο γόνατο που έχεις από το πόλεμο. Μη ξαναβάλεις επάνω φύλλα από λάχανο τουρσί γιατί θα πάθεις μόλυνση. Βάλε κομπρέσες με καθαρό οινόπνευμα ή με δυνατή βότκα αν δε βρεις οινόπνευμα, επίδεσέ το με κάτι καθαρό και κάνε επάνω του το σημείο του Σταυρού με αγιασμένο λάδι. Μην απελπίζεσαι. Εάν δε κάνεις πυρετό δεν είναι κάτι σοβαρό. Αλλά μη κάθεσαι. Έλα στις 1 Φεβρουαρίου …θα σε εγχειρήσω εάν χρειαστεί .
Το βράδυ όταν τα πάντα είναι καλυμμένα με χιόνι και ο αιθέρας ακινητοποιείται από το κρύο, τα αστέρια λάμπουν σπιθοβολώντας κατάπληκτα στον ουρανό. Εκεί ψηλά είναι τα αδέρφια μας τα αθώα αδέρφια μας που σκοτωθήκαν στο πόλεμο και οι μάρτυρες που πέθαναν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Σεργιούλη, σύντομα, σύντομα θα συναντηθούμε όλοι.
Σε αγκαλιάζω εν Χριστώ
+ Λουκάς Βόϊνο Γιασινέτσκι 12 Ιανουαρίου 1949
Πρόκειται για τη αλληλογραφία του Αγ Λουκά επισκόπου Κριμαίας (Βόϊνο Γιασινέτσκι ) με τον ηγούμενο Σελαφιήλ της Σιβηρίας ο οποίος είχε πνευματικό δεσμό με το Αγ Λουκά από όταν ήταν λαϊκός με το όνομα Σεργκέϊ. Ο γέροντας με τη σειρά του πρόσφερε αυτόν το πνευματικό θησαυρό –μια σειρά επιστολών από τα τέλη της δεκαετίας του 1940-σε ένα νεαρό Ρουμάνο ο οποίος εξομολογούνταν στον π. Σελαφιήλ μέχρι το θάνατό του το 2007. http://www.razbointrucuvant.ro/ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ http://www.proskynitis.blogspot.com/
Ένας από τους τελεταίους λόγους του Αγίου Λουκά Κριμαίας, στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Συμφερουπόλεως, Κριμαίας
“Είναι εύκολο να είσαι καταδιωγμένος; Είναι εύκολο να περνάς από τη στενή πύλη και από το δρόμο με αγκάθια;” Θα με ρωτήσετε με απορία. Στην καρδιά σας ίσως φωλιάσει η αμφιβολία, αν είναι ελαφρύς ο σταυρός του Χριστού. Εγώ όμως θα σας πω: “Ναί, ναί! Είναι ελαφρύς, εξαιρετικά ελαφρύς.” Και γιατί είναι ελαφρύς; Γιατί είναι εύκολο να τον ακολουθείς σ΄αυτό τον αγκαθωτό δρόμο; Διότι δεν θα προχωράς μόνος σου. Θα σε συνοδεύει ο ίδιος ο Χριστός. Διότι το άπειρο έλεός Του θα σε ενδυναμώνει, όταν θα λυγίζεις από το βάρος του σταυρού. Διότι ο ίδιος θα σε στηρίζει, θα σε βοηθάει να σηκώνεις το σταυρό σου.
Δεν μιλάω μόνο από γνώση, αλλά και από προσωπική εμπειρία. Πρέπει να σας διαβεβαιώσω ότι όταν προχωρούσα σ΄αυτόν τον δύσκολο δρόμο, όταν σήκωνα το βαρύ σταυρό του Χριστού, δεν τον ένιωθα βαρύ και ο δρόμος αυτός ήταν ο δρόμος της χαράς, επειδή το ένιωθα απόλυτα και το διαισθανόμουν ότι δίπλα μου πορεύεται ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός και ότι με βοηθάει να σηκώνω το σταυρό μου... Να θυμάστε τα άγια λόγια Του, διότι κρύβεται μεγάλη αλήθεια σ΄ αυτά: “Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς. Άρατε τον ζυγόν μου εφ΄ υμάς και μάθετε απ΄ εμού, ότι πράός ειμι και ταπεινός τη καρδία και ευρήσετε ανάπαυσιν ταίς ψυχαίς υμών. Ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν εστιν’’.
Ήχος α’
Ανελθών εις ουρανούς, όθεν και κατήλθες, μη εάσης ημάς ορφανούς Κύριε· ελθέτω σου το Πνεύμα, φέρον ειρήνην τω κόσμω, δείξον τοις Υιοίς των ανθρώπων, έργα δυνάμεώς σου, Κύριε φιλάνθρωπε.
Απολυτίκιον Αναλήψεως του Σωτήρος. Ήχος δ’
Ανελήφθης εν δόξη, Χριστέ ο Θεός ημών, χαροποιήσας τους Μαθητάς, τη επαγγελία του αγίου Πνεύματος· βεβαιωθέντων αυτών διά της ευλογίας, ότι συ ει ο Υιός του Θεού, ο λυτρωτής του κόσμου.
Απολυτίκιον. Ήχος πλ. Του α’. Τον συνάναρχον λόγον.
Ιατρόν και ποιμένα, Λουκά τιμήσωμεν, Συμφερουπόλεως ποίμνης, Αρχιερέα λαμπρόν, τον βαστάσαντα Χριστού τα θεία στίγματα, τας εξορίας, τα δεινά, εγκλεισμούς εν φυλακαίς, τας θλίψεις και τα ονείδη, τον επ’ εσχάτων φανέντα, εν τη Ρωσία νέον Άγιον.
iconandlight 