Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ
Κατά την σημερινήν εποχήν ο κόσμος αποστρέφεται τον Χριστόν. Και τούτο είναι το θλιβερώτερον το τραγικώτερον, το φοβερώτερον γεγονός της εποχής μας. Να χάσωμεν, δηλαδή, τον Χριστόν δια δευτέραν φοράν, όπως τον έχασε και ο Αδάμ εις τον Παράδεισον. Πώς είναι δυνατόν;
Πρέπει να υποφέρωμεν τας μικράς θλίψεις της καθημερινής μας ζωής και να μη πέσωμεν εις την οργήν, εις το μίσος ή ο,τιδήποτε παρόμοιον, και έτσι θα ημπορούμεν να βλέπωμεν τον πόνο του ανθρώπου και όχι την κακήν αυτού πλευρά. Μια τέτοια στάσις χαρακτηρίζει τη ζωή ενός αληθώς μεγάλου ανθρώπου, η οποία μας υπερβαίνει και περί της οποίας δεν δυνάμεθα ακόμη να ομιλήσωμεν. Αλλ΄ όμως τούτο αρχίζει από εκεί όπου καταλήγω, σχεδόν, εις την κάθε σύναξίν μας. Ακόμη και εις τας μικροτέρας λεπτομερείας της ζωής, να παραμένετε εν πνεύματι εκεί, όπου ευρίσκεται ο Κύριος, πέραν του “καταπετάσματος” της ογδόης ημέρας. Παραμένετε εκεί εν πνεύματι, αλλά σωματικώς να συνηθίζεται να ζείτε εις τας συγκεκριμένας περιστάσεις της ζωής σας. Το πνεύμα του ανθρώπου ευρίσκεται εις τας περιστάσεις αυτάς δια να μάθει να διακρίνει μέσα εις αυτά το Ον. Συχνά ο Κύριος συμπεριφέρεται μαζί μας, ωσάν να μην αντιλαμβάνεται την αδυναμίαν μας. Δεν θα ήτο υποφερτός ο κόσμος αυτός αν ο Χριστός δεν ήτο Θεός. Αλλ΄ εφ΄ όσον είναι Θεός, τα πάντα είναι κατορθωτά. Και ας είπωμεν εις τον Πατέραν αυτόν – διότι είναι Πατήρ ημών – εις όλας τα θλίψεις μας. “Δόξα σοι, Ύψιστε Θεέ, δόξα σοι εις τους αιώνας των αιώνων”.
(Απόσπασμα μετάφρασης απομαγνητοφωνημένης ομιλίας, που έγινε στα Ρωσικά στον Ιερό ναό του Αγίου Σιλουανού της Ι.Μ. του Τ. Προδρόμου Έσσεξ την 1/2/1993).
Πηγή: “ΠΡΩΤΑΤΟΝ”, Ιανουάριος-Φεβρουάριος 1994, αριθ. 45, σελ. 215 κ.ε.
Μείνετε στην προσευχή, μείνετε στον αγώνα, να περάσετε τη μέρα σας χωρίς αμαρτία. Όλα τα υπόλοιπα θα δοθούν από τον Ίδιο τον Θεό.
Όταν επικαλούμαστε αυτό το όνομα, ο Θεός είναι παρών, όπως σ’ ένα δοχείο γεμάτο άρωμα η γλυκύτητα της οσμής. Με αυτή την οσμή γίνεται κατανοητή η παρουσία του Θεού στον κόσμο.
Για να φυλάξουμε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, οφείλουμε ν’ απέχουμε από κάθε λογισμό που δεν αρέσει στον Θεό, μας λέει ο Γέροντας Σιλουανός. Ιδού το έργο μας. Ιδού η πνευματική μας καλλιέργεια. Εφόσον πρόκειται για την αιώνια σωτηρία, αυτό δεν τελειώνει ποτέ. Αρχίζουμε και ξαναρχίζουμε χωρίς τέλος.
Στιχηρά Ιδιόμελα του Τριωδίου Ήχος πλ. α’
Το στάδιον των αρετών ηνέωκται, οι βουλόμενοι αθλήσαι εισέλθετε, αναζωσάμενοι τον καλόν της Νηστείας αγώνα· οι γαρ νομίμως αθλούντες, δικαίως στεφανούνται, και αναλαβόντες την πανοπλίαν του Σταυρού, τω εχθρώ αντιμαχησώμεθα, ως τείχος άρρηκτον κατέχοντες την Πίστιν, και ως θώρακα την προσευχήν, και περικεφαλαίαν την ελεημοσύνην, αντί μαχαίρας την νηστείαν, ήτις εκτέμνει από καρδίας πάσαν κακίαν. Ο ποιων ταύτα, τον αληθινόν κομίζεται στέφανον, παρά του Παμβασιλέως Χριστού, εν τη ημέρα της Κρίσεως.
Ταις πρεσβείαις πάντων των Οσίων Πατέρων και Μητέρων των εν ασκήσει λαμψάντων εν πάση τη οικουμένη, Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον και σώσον ημάς.
Καλή Σαρακοστή
και καλή Ανάσταση!
iconandlight 