Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης
Οι εσωτερικοί άνθρωποι, επειδή έχουν ταπείνωση, είναι τα αληθινά αστέρια που κινούνται ιλιγγιωδώς αλλά αθόρυβα και ταπεινά, χωρίς να τα καταλαβαίνη κανείς πώς κινούνται, ενώ είναι μεγάλοι πλανήτες. Κρύβονται δε στα βάθη του Ουρανού και δίνουν την εντύπωση στους ανθρώπους ότι είναι αναμμένα κανδηλάκια με ταπεινό φως.
Οι ταπεινοί μοιάζουν επίσης και με τα Αηδόνια, που κρύβονται και αυτά στις λαγκαδιές και σκορπάνε αγαλλίαση στις ψυχές των ανθρώπων με τα γλυκοκελαηδήματα τους, δοξολογώντας τον Δημιουργό του κόσμου μέρα-νύχτα, ενώ οι υπερήφανοι κάνουν όπως μερικές φλύαρες κότες που ξεκουφαίνουν τον κόσμο με τα κακαρίσματα, λες και το αυγό τους είναι ίσια με τον πλανήτη μας μεγάλο.
Τα μεγάλα πουλιά που μεταναστεύουν στις θερμές χώρες (επειδή γνωρίζουν τον μεγάλο κόπο του ταξιδιού) έχουν μεγάλη αγάπη και μεταφέρουν στα φτερά τους μικρά πουλιά, που συναντούνε στην μετανάστευση τους. Συκοφαντούνται όμως πολλές φορές από μερικά κοτόπουλα, που έχουν ερεθισμένα μάτια από τα σκουπίδια και ξεσκαλίζουν καθημερινά, και δεν μπορούν να βλέπουν καθαρά τα ταλαίπωρα. Συμφερότερο είναι τέτοιοι άνθρωποι να βάλουν ψαλίδι στην γλώσσα, για να μην κολασθούν, μια που δυσκολεύονται να βάλουν φερμουάρ στο στόμα.
Όσοι άνθρωποι τα δίνουν όλα στον Θεό και δίνονται ολόκληροι σ’ Αυτόν, στεγάζονται κάτω από τον μεγάλο τρούλο του Θεού και προστατεύονται από την θεία Του Πρόνοια. Τότε γίνονται παιδιά του Θεού και μπορούν να βοηθήσουν περισσότερο δυστυχισμένο κόσμο δια μέσου του Θεού με τις προσευχές τους και, με τον φωτισμό πάλι του Θεού, να δίνουν την ορθή κατεύθυνση στους ανθρώπους, για να πλησιάσουν τον Θεό, να βρουν την σωτηρία τους, την ευτυχία τους και την ειρήνη της ψυχής τους μέσα στην θεία παρηγοριά του Θεού, γιατί μόνον κοντά στον Θεό βρίσκεται η ανάπαυση της ψυχής.
Η ταπείνωση ανοίγει τις πόρτες του Ουρανού και έρχεται στον άνθρωπο η Χάρις του Θεού, ενώ η υπερηφάνεια τις κλείνει. Ο Παπα-Τύχων έλεγε: «Ένας ταπεινός άνθρωπος έχει περισσότερη Χάρη από πολλούς ανθρώπους μαζί. Κάθε πρωί ο Θεός ευλογεί τον κόσμο με το ένα χέρι, αλλά, όταν δη κανέναν ταπεινό άνθρωπο, τον ευλογεί με τα δυο Του χέρια. Εκείνος που έχει μεγαλύτερη ταπείνωση, είναι ο μεγαλύτερος από όλους!» .
Ένας ταπεινός λογισμός κάνει τον άνθρωπο να λάμπη, να ακτινοβολή. Όταν ο άνθρωπος παίρνη όλο το σφάλμα επάνω του, τον λούζει η Χάρις του Θεού. Ήρθε προχθές ένας γιατρός που έχει πολλά παιδιά και μου είπε: «Πάτερ μου, έχω πολλή υπερηφάνεια και γίνεται αιτία η δική μου υπερηφάνεια να κάνουν αταξίες τα παιδιά». Και το έλεγε αυτό μπροστά στα παιδιά του και τα μάτια του ήταν βουρκωμένα, αλλά το πρόσωπό του έλαμπε!
Όσο ανεβάζει πνευματικά την ψυχή ένας πολύ ταπεινός λογισμός που θα φέρη για μια στιγμή ο άνθρωπος, δεν την ανεβάζουν χρόνια ολόκληρα αγώνες υπερφυσικοί.
Πνευματική πρόοδος υπάρχει όπου υπάρχει πολλή ταπείνωση.
Όσοι βρήκαν τον δρόμο της ταπεινοφροσύνης, προχωρούν στην πνευματική ζωή σύντομα, σταθερά και χωρίς κόπο. Ακόμη δεν έχουμε καταλάβει την ταπείνωση, αυτήν την μεγάλη δύναμη! Όλη η πρόοδος εκεί βρίσκεται. Όσο κανείς ταπεινώνεται, τόσο χαριτώνεται από τον Θεό και τόσο πιο πολύ προοδεύει. Πόση δύναμη έχει η ταπείνωση, και όμως δεν την αξιοποιούν οι άνθρωποι!
***
Ο Γέροντας Ιγνάτιος Καπνίσης λέει:
”Ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν.” (Α’ Πέτρου 5: 6 -Ιακώβου 4:6)
Χωρίς την ταπείνωση όλες οι αρετές είναι μηδέν. Στην ταπείνωση υπάρχουν όλες οι αρετές.
Όταν αδειάσουμε από μέσα μας όλο τον εγωισμό μας, τότε ολόκληρος ο Θεός μπαίνει μέσα μας.
Η ταπείνωση είναι το κλειδί του Παράδεισου. Η ταπείνωση είναι η τελειότητα της χριστιανικής ζωής.
Όλοι οι Άγιοι Πατέρες καταλήγουν στο: Τέλειος Χριστιανός θα πει ταπεινός άνθρωπος.
iconandlight 