Αγιοκατατάχθηκε σήμερα, Πέμπτη 14 Απριλίου 2022 ο πιο ταπεινός Γέροντας, ο Άγιος Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης, ο κρυφός άγιος του Νοσοκομείου των Λοιμωδών στο Αιγάλεω και φίλος των λεπρών
Εκοιμήθη στις 23 Μαΐου 1999, Κυριακή των Αγίων Πατέρων της Α’ Οικουμενικής Συνόδου
Στίχοι.
Λεπρών και νοσούντων λοιμικώς ακέστωρ
πιστών, Ευμένιε, ποδηγέτα, ώφθης.
Ο Άγιος Πορφύριος έλεγε για τον Γέροντα Ευμένιο: «Να πηγαίνετε να παίρνετε την ευχή του Γέροντα Ευμενίου, γιατί είναι ο κρυμμένος Άγιος των ημερών μας. Σαν τον Γέροντα Ευμένιο βρίσκει κανείς κάθε διακόσια χρόνια.»
Όσιος Ευμένιος Σαριδάκης του Νοσοκομείου Λοιμωδών
Να μην βάνεις ποτέ κακούς λογισμούς στο νου σου.
Η ταπείνωση φυλάσσει το θησαυρό και η υπερηφάνεια τον σκορπά.
Ο ταπεινός έχει μέσα του τον Χριστόν και ο υπερήφανος το διάβολο.
Εάν νομίζεις πως έχεις αρετές δεν έχεις τίποτα. Όποιος πει πως είναι άγιος δεν είναι. Οι Άγιοι ποτέ δεν είπαν ότι ήσαν Άγιοι.
Με την πίστη στον Θεό όλα ξεπερνούνται, γιατί τα αφήνεις όλα σ’ Εκείνον και αναπαύεσαι.
Ο Θεός θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι. Δεν θέλει να χαθεί κανένας, του δίνει ευκαιρίες να σωθεί. Και να μην θέλει ο άνθρωπος να σωθεί, ο Θεός τον βοηθά με κάθε τρόπο.
…Μην κατηγορήσης ποτέ κανένα ιερωμένον ή αφιερωμένον εις τον Θεόν ούτε τους κοσμικούς ούτε τους μεγαλύτερους αμαρτωλούς και αν ακόμα τους βλέπης να αμαρτάνουν. Όλους τους ανθρώπους, που κατοικούν εις την γην και τους κοιμηθέντας από κτίσεως κόσμου να τους βλέπομε αγίους και δικαίους και μόνον τον εαυτό μας να βλέπομε αμαρτωλόν, τελευταίον όλου του κόσμου και άξιον κατακρίσεως και πολλών τιμωριών. Είναι καλόν και θεάρεστον να πεθάνομε διά τον κόσμον διά να ζήσωμε αιωνίως με τον Θεόν….
Τα πάντα κάποτε θα διαλύσουν, μα η ψυχή θα μένει αιωνίως.
Αν συγχωρείς τους εχθρούς σου και υπομένεις τις θλίψεις είσαι στο δρόμο του Θεού.
Μετά την καταιγίδα έρχεται η γαλήνη. Μετά τη λύπη η χαρά και πρέπει να λέμε: «Ει ο Θεός μεθ’ ημών τις καθ’ ημών;».
Μας έλεγε ο πατήρ Ευμένιος: «Εγώ, δεκαεπτά χρόνων πήγα στο μοναστήρι. Ήμουν δεκαέξι χρόνια στο χωριό μου. Αγαπούσα τον Θεό, βέβαια, σκεπτόμουν πολλές φορές να γίνω καλόγερος. Μια μέρα μου λέει ο παπάς: “Έλα να σε κάνω νεωκόρο”. Πήγα κι εγώ. Άναβα τα καντήλια πρωί-βράδυ, διάβαζα κιόλας, ο,τι βιβλία έβλεπα τα διάβαζα. Ανήμερα της Πρωτοχρονιάς του 1944, το απόγευμα, πήγα, άναψα τα καντήλια στην εκκλησία και, μετά, πήγα στο σπίτι μας. Ήταν εκεί η αδελφή μου η Ευγενία. Φάγαμε ξεροτήγανα, τηγανίτες και μακαρόνες. Εκεί που τρώγαμε, ήρθε μια λάμψι και με τύφλωσε και μπήκε μέσα στα βάθη της ψυχής μου. Κι αμέσως, την ίδια στιγμή, φώναξα της Ευγενίας: “Ευγενία, θα γίνω καλόγερος”. Την ίδια στιγμή. Εκείνη την στιγμή με φώτισε ο Θεός. Την είδα με τα μάτια μου εκείνη την λάμψι, που μπήκε μέσα μου.
Μόλις είδα αυτή την λάμψι, είπα κατ’ ευθείαν: “Θα γίνω καλόγερος”.
Όταν ο άνθρωπος έχει την κλήσι από τον Θεό για να κάνη κάτι καλό, ο Θεός ενεργεί και τον βοηθά».
***
“Εκύκλωσάν με σαν κύνες πολλοί…”
Έλεγε ο π. Ευμένιος.
“Ήταν το έτος 1967 τέλη Σεπτεμβρίου, που βρέθηκα στον Αχεντριά στο χωριό της μάνας μου και έφυγα για να πάω στο χωριό μας στην Εθιά, που είναι περίπου μια ώρα απόσταση με τα πόδια. Είχε νυχτώσει πολύ, αλλά τι ώρα ακριβώς ήταν δε θυμάμαι. Ίσως εννέα ή δέκα. Ανέβηκα απ’ την μεριά που υπάρχουν πολλά πουρνάρια και λέγεται Φαρμακαρά και βγήκα στο λάκκο του Δρυ.
Εκεί που βάδιζα, βρέθηκα περικυκλωμένος από πάρα πολλούς διαβόλους. Ήταν τόσοι πολλοί που δεν με άφηναν να βαδίσω. Με μεγάλη δυσκολία προχωρούσα και όσο περνούσε η ώρα γινόταν και πιο πολλοί, ήταν χιλιάδες – εκατομμύρια.
Όταν είχα φτάσει στο τέλος του μικρού οροπέδιου, στη θέση που λέγεται Αξώνι, που φαίνεται η κορφή και το εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης, ήταν τόσοι πολλοί, που δεν μπορούσα να βαδίσω. Έκανα τον σταυρό μου, έλεγα προσευχές, απολυτίκια αγίων, το “Θεοτόκε Παρθένε”, το “Αναστήτω ο Θεός”, αλλά οι διάβολοι δεν φεύγανε. Με μεγάλο κόπο ανέβηκα από το λάκκο στο υψωματάκι που είναι απόσταση εκατό μέτρων και λέγεται Κακό Κεφάλι. Μόλις ανέβηκα εκεί που είπαμε, και φάνηκε η Παναγία της Εθιάς, οι διάβολοι έγιναν άφαντοι.
Αφού ανάπνευσα με ανακούφιση και έκαμα τον Σταυρό μου ευχαριστώντας την Παναγία, συνέχισα το δρόμο μου με γρήγορο βήμα. Η απόσταση είναι περίπου μισής ώρας, αλλά πιστεύω ότι την έβγαλα σε 15 λεπτά μόνο. Ποτέ δεν είχα δει τόσους πολλούς διαβόλους”, έλεγε ο Γέροντας και έκανε τον Σταυρό του.
(Από το βιβλίο του Αντωνίου Σαριδάκη “Ο Άγιος Γέροντας Ευμένιος – Ο πράος και ταπεινός τη καρδία”, σελ. 78)
Κάποια μέρα, ο πατήρ Σωφρόνιος (Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης ) κατέβηκε κοντά στην θάλασσα, όπως ο ίδιος έλεγε, και άκουσε μέσα από την θάλασσα την Παναγία μας να του μιλάη και να του λέη, με την γλυκειά φωνή της: «Παιδί μου, μη φοβάσαι κι εγώ δεν θα σε αφήσω να χαθής». Σε ερώτησι, πως κατάλαβε ότι ήταν η Παναγία μας, απάντησε πολύ φυσικά: «Ε, την Παναγία μας δεν γνωρίζω;»
Και άλλοτε πάλι, ενώ επισκεπτόταν την Ιερά Μονή Παναγίας του Κουδουμά , λίγο πρίν φτάσει: «Νοιώθω την Παναγία να με κάνει μια αγκαλιά! Πώς αγκαλιάζεις ένα άτομο; Έτσι… Δεν είδα τίποτα… Μόνο την αγκαλιά ένοιωσα!»
***
«Ο Γέροντας Ευμένιος που μ’ έστειλε εδώ μου είπε να βγάλεις από το Ιερό την θαυματουργό εικόνα του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου να την προσκυνήσω».
Θαυμαστή επέμβαση του Γέροντος σε κοπέλα που έπασχε από δαιμονική επήρεια
Μέσα στο έτος 2005 ένα απόγευμα επισκέφθηκαν τη Μονή Κουδουμά μιά κοπέλα με τον πατέρα της από τη Λάρισα, ζητώντας να προσκυνήσουν τον Ναό της Παναγίας.
Εισερχόμενη στον Ναό η κοπέλα δεν μπορούσε να προσκυνήσει, διότι κάτι την εμπόδιζε. Ο πατέρας εξήγησε στον Ηγούμενο ότι η κόρη του έπασχε από δαιμονική επήρεια και της ενεφανίσθη προ καιρού ο Μακαριστός Γέροντας Ευμένιος από το χωριό της Κρήτης Εθιά (δεν είχαν ακούσει ποτέ γι’ αυτόν) και την προέτρεψε επίμονα να έρθει στον τάφο του και εκείνος θα την θεραπεύσει, διότι, όπως της είπε, Εκείνος είχε ταλαιπωρηθεί το ίδιο από τα δαιμόνια, «μόνο που εγώ το έπαθα από την υπερηφάνεια, ενώ εσύ από βλασφημία». Έτσι ήρθαμε σήμερα στην Κρήτη και πήγαμε στον τάφο του Γέροντα και ενώ προσκυνήσαμε, η κόρη μου άκουσε τη φωνή του Γέροντα να της λέει: “Να πας εις τη Μονή του Κουδουμά να ζητήσεις από τον Ηγούμενο να σε σταυρώσει και θα γίνεις καλά”. Μετά από τα λόγια του πονεμένου πατέρα, της διάβασαν τις καθορισμένες από την Εκκλησία ευχές για τις περιπτώσεις αυτές, μετά πολλών δυσκολιών που προκλήθηκαν από την πάσχουσα κατά την ώρα της ανάγνωσής τους, και μετά το τέλος των ευχών η κοπέλα στράφηκε στον Ηγούμενο λέγοντάς του: «Ο Γέροντας Ευμένιος που μ’ έστειλε εδώ μου είπε να σου πώ ότι, μετά που θα με σταυρώσεις, να βγάλεις από το Ιερό Βήμα την θαυματουργό εικόνα του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου να την προσκυνήσω».
Ο Ηγούμενος δεν γνώριζε για καμιά θαυματουργό εικόνα του Αγίου Γεωργίου που να υπάρχει στη Μονή και ιδιαίτερα να βρίσκεται στο Ιερό Βήμα και της είπε ότι δεν υπάρχει αυτό που ζητά. Εκείνη επέμεινε, όπως της είχε πει ο Γέροντας, ότι υπάρχει στον βοηθητικό χώρο του Ιερού Βήματος, κρεμασμένη πάνω από την πόρτα. Μπαίνοντας μέσα ο Ηγούμενος, διαπίστωσε ότι πράγματι πάνω από την πόρτα του ιερού βρισκόταν η εικόνα του Αγίου Γεωργίου, έργο του έτους 1917, και δόξασε τον Θεό για τη θαυμαστή επέμβαση του γέροντα. Μετά απ’ αυτό προσκύνησαν και έφυγαν από τη Μονή, αναπαυμένη και ήρεμη η κοπέλα, γιατί ήδη σουρούπωνε και ήθελαν να προφθάσουν το πλοίο για την επιστροφή. Έκτοτε τιμούμε στη Μονή ιδιαίτερα την ι. εικόνα του Αγίου Γεωργίου.
Πηγή: Εξαμηνιαίο Περιοδικό της Ιεράς Μονής Κουδουμά Κρήτης, «Κουδουμιανά Μηνύματα» (Ιουλ – Δεκ 2014, Τευχός 26)
***
Μου είπε μια φορά ο Γερο-Ευμένιος, ότι θα γινόταν Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος ( ο οποίος δεν έγινε λόγω της παρέμβασης της Παναγίας, όπως αναφέρεται σε κάποιο άλλο σημείο του βιβλίου), εδώ στα μέρη της Ρωσσίας, στην Ουκρανία δηλαδή και μας το είπε και αργότερα όταν πήγαμε στη Ρωσσία (για προσκύνημα).
-Ήμασταν όλοι στο μέτωπο, μας λέει.
-Ποιοι όλοι” ;;; του λέω
-Όλοι, ήταν ο πατήρ Πορφύριος, ήταν ο πατήρ Ιάκωβος, ήταν ο πατήρ Παϊσιος, όλοι οι καλόγεροι πήγαμε στο μέτωπο. Άλλο μέτωπο (πιθανόν) εννοούσε, πνευματικό (?) “Κι εγώ έκλαια… έκλαια συνέχισε να μας λέει. Με είδε ο πατήρ Πορφύριος και μου είπε : –Μην κλαις πάτερ Ευμένιε έτσι, δεν θα γίνει τίποτε. Η Παναγία θα κάμει έλεος. Δηλαδή καταλαβαίνεις ότι ο Γέροντας Ευμένιος, ανήκε σε μια συντροφιά Αγίων ανθρώπων. Γνωρίζονταν μεταξύ τους αυτοί…”
(βλ. Σίμωνος μοναχού, π. Ευμένιος – Ο κρυφός άγιος της εποχής μας, Αθήνα 2010)
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος περιγράφει την εμπειρία που είχε με τον Μακαριστό Γέροντα Ευμένιο τον Σαριδάκη όταν ταξιδέψαν μαζί στην Ρωσία και στην Ουκρανία.
Όταν έφτασαν στο Κίεβο ο Μακαριστός Γέροντας είπε στον Πανιερώτατο, ότι είχε ξαναέρθει μαζί με τον Άγιο Πορφύριο, τον Άγιο Παΐσιο και τον γέροντα Ιάκωβο τον Τσαλίκη, για να κάνουν προσευχή, όπως τους είχε πει η Παναγία. Χαρακτηριστικά τους είχε πει η Παναγία: «Κάντε προσευχή για να μη γίνει τώρα ο μεγάλος ο πόλεμος, να δώσουμε χρόνο μετανοίας στους ανθρώπους».
***
Ο πατήρ Ευμένιος θεράπευε κρυφά ή κάνοντας μικροσαλότητες. Η κυρία (Ευαγγελία Προδρόμου), που υπέφερε από φρικτούς πόνους στο στομάχι και το έντερό της, ιδίως μόλις έτρωγε ή έπινε κάτι αντίθετο, έλεγε ότι πήγε κάποια ημέρα στον πατέρα Ευμένιο, ο οποίος καθόταν έξω από το κελλάκι του, την καλωσώρισε και, για να την κεράση, της γέμισε ένα ποτήρι πορτοκαλάδα να το πιή.
Του λέει εκείνη: «Γέροντα, αδύνατον να πιώ τέτοιο πράγμα. Έχω το έντερό μου και το στομάχι μου και θα με διαλύση». «Πιές, πιές», επέμενε εκείνος και της το έδωσε, μάλιστα, στο στόμα. Το ήπιε και της έδωσε και δεύτερο ποτήρι.
Κι επειδή τελείωσε η πορτοκαλάδα, της γέμισε το τρίτο ποτήρι με sprite αεριούχο. Αφού εκείνη τα ήπιε όλα, λέει στον πατέρα Ευμένιο: «Γέροντα, σε δύο λεπτά κλάψε με». «Πήγαινε, πήγαινε, δεν έχεις τίποτε», της απάντησε ο πατήρ Ευμένιος.
Από τότε έγινε καλά και ιάθη τελείως.
***
Κάποια φορά, ήλθε ένας άνθρωπος να πάρη την ευχή του Παππούλη [του πατρός Ευμενίου Σαριδάκη]. Αφού προσκύνησε και πήρε την ευχή του, του λέει:
– Αχ, Πάτερ, πολύ θα ήθελα να σας πάρω μια φωτογραφία, αλλά μου τελείωσε το φιλμ.
Του λέει ο πατήρ Ευμένιος:
– Δεν πειράζει. Τράβα, τράβα.
Τράβηξε αρκετές φωτογραφίες και βγήκαν όλες.
Όταν, μετά από χρόνια, είδε αυτός ο άνθρωπος τον π. Ευμένιο στην Κρήτη, του είπε:
– Είμαι αυτός, που σας τράβηξα φωτογραφίες χωρίς φιλμ και βγήκανε.
Και ο Παππούλης του είπε:
– Καλά, καλά.
***
Μιά μέρα ήλθε μπροστά στο κελλί του Γέροντα Ευμενίου, ένας γύφτος με ένα Ντάτσουν γεμάτο καρπούζια, μαζί με τα τρία-τέσσερα παιδόπουλά του. Του λέει: «Παπά, θέλεις καρπούζια»;
Ο Γέροντας αναπαυόταν κάτω από το δένδρο, ήταν μεσημέρι προς απόγευμα και του απαντάει, «Θέλω, θέλω».
«Πόσα θέλεις;».
«Βγάλε εσύ και θα σου πω».
Άρχισε να βγάζει ο άνθρωπος καρπούζια, τα έδινε στα παιδιά του, τα έπαιρνε ο Γέροντας και τα έβαζε στην αποθήκη. Έδινε ο άνθρωπος, έπαιρνε ο Γέροντας, και συγχρόνως εχαμογελούσε!! Απορούσε και ο γύφτος, αλλά τί να κάνε, επουλούσε… Έχασε το μέτρημα ο άνθρωπος. Λέει ο Γέροντας: «Πάμε να τα μετρήσουμε». Βουνό μέσα στην αποθήκη τα καρπούζια, που να μετρηθούν! Του λέει ο Γέροντας, «Πόσο κάνουν;». Τα ζυγιάζει ο γύφτος με το μάτι και λέει τόσα… Του λέει ο Γέροντας «Καλά, καθήστε να φάτε κάτι». Τους βάζει φαγητό, χαρά ο άνθρωπος, χαρά τα παιδόπουλα. Πήγαινε ο Γέροντας, τους έφερνε νερά, ψωμί, κρασί, τυροπιττάκια, ό,τι είχε. Χαρά. Όλοι γέλαγαν!
Πέρασε η ώρα, του έδωσε τα χρήματα όσα του είχε ζητήσει και κάτι παραπάνω. Μπαίνουν μέσα στο αυτοκίνητο ο γύφτος και τα παιδιά του να φύγουν, ξεκινάνε, πάνε πιο πέρα και ο Γέροντας άρχισε να φωνάζει: «Ελάτε πίσω. Ελάτε πίσω». Τι να κάνε ο άνθρωπος; Γυρίζει πίσω και ρωτάει τον Παππούλη τι θέλεις;
«Πόσα παιδιά έχεις;», ρωτάει ο πατήρ Ευμένιος.
«Τέσσερα», του απαντά ο γύφτος.
«Κατέβα από το αυτοκίνητο, πήγαινε στην αποθήκη, διάλεξε έξι καρπούζια, τα καλλίτερα και πάρε τα γιά τα παιδιά σου και γιά σένα».
Απόμεινε ο γύφτος να τον κοιτάζει απορημένος. «Πάρε τα να τα φας με τα γυφτόπουλα, μην τα πουλήσεις, τα κερνάω εγώ», του λέει ο Γέροντας, γελώντας.
Εκοίταζε ο άνθρωπος, έσκυψε και του εφίλησε το χέρι. Αυτός τον ευλογούσε. Άνοιξε ο γύφτος την πόρτα του αυτοκινήτου, έβγαλε τα γυφτόπουλα, του εφίλησαν και αυτά το χέρι και ο Γέροντας τα ευλόγησε. Έφυγαν χαρούμενοι και ο Παππούλης γελούσε.
Ο πατήρ Ευμένιος ήταν σαν μιά κινητή Τράπεζα. Του έδινε ο κόσμος χρήματα, του έβαζε κάτω από τα μαξιλάρια, στις τσέπες του, κι αυτός όλο έδινε απλόχερα σε όποιον του ζήταγε κι έστελνε όπου υπήρχε ανάγκη. Δεν τον ενδιέφερε αν τον κατέκριναν που έπαιρνε χρήματα ή αν τον επαινούσαν που έδινε. Εκείνος εγελούσε και συνέχιζε… το έργο του!!!
Πηγή : Βιβλίο π. Ευμένιος – Ο Ποιμήν ο Καλός και Θαυματουργός.
Αγιοκατάταξη Αγίου Γέροντος Ευμενίου Σαριδάκη
https://immorfou.org.cy/%ce%b1%ce%b3%ce%b9%ce%bf%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ac%cf%84%ce%b1%ce%be%ce%b7-%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%ad%cf%81%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%b5%cf%85%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%af%ce%bf/
Είδα μια τεράστια φωτιά, που μπήκε μέσα μου. Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης
https://iconandlight.wordpress.com/2016/05/23/%CE%B5%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B1-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%AC-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CF%80%CE%AE%CE%BA%CE%B5-%CE%BC%CE%AD%CF%83%CE%B1/
Όταν ο Άγιος Πορφύριος συνάντησε τον π. Ευμένιο τον Λεπρό, Μητροπολίτου Μόρφου Νεόφυτου
https://iconandlight.wordpress.com/2016/05/22/%cf%8c%cf%84%ce%b1%ce%bd-%ce%bf-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%bf%cf%81%cf%86%cf%8d%cf%81%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%ac%ce%bd%cf%84%ce%b7%cf%83%ce%b5-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80/
Σήμερα είναι η εποχή των μεγάλων Αγίων – ένα περιστατικό με τον Μακαριστό Γέροντα Εύμενιο σε ένα μοναστήρι της Αττικής. Μητροπολίτης Μόρφου Κύπρου κ. Νεόφυτος
https://www.youtube.com/watch?v=eY5-Fkx6zHA
Η εξομολόγηση κοντά στον Γέροντα Ευμένιο τον Σαριδάκη – Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος
https://www.youtube.com/watch?v=MBtwxqo6fc0
ΤΗΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ Ο ΓΕΡ. ΕΥΜΕΝΙΟΣ ΠΡΙΝ ΣΚΟΤΩΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.
https://www.youtube.com/watch?v=bjNYAGjf9GQ
Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης, ένας Άγιος με παιδική καρδιά που χωρούσε όλο τον κόσμο.
https://iconandlight.wordpress.com/2015/05/22/%CE%B3%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%B4%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%AC%CE%B3%CE%B9/
Ο διάβολος δεν φοβάται τίποτα παρά μόνο την ταπείνωση – Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης
https://www.youtube.com/watch?v=_kKu6DLNCjQ
Απολυτίκιον Οσίου Γέροντος Ευμενίου Σαριδάκη. Ήχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.
Παρακλήτορα θείον των εν τοις κλύδωσι, τον αρωγόν εν ανάγκαις και ποδηγόν απλανή προς ευσέβειαν λαού εγκωμιάσωμεν ύμνοις, Ευμένιον, παθών ως ομόζηλον Ιώβ, πνευμάτων κακών διώκτην και ευμενέστατον πρέσβυν ημών προς Κύριον τον εύσπλαγχνον.
Απολυτίκιον Οσίου Γέροντος Ευμενίου Σαριδάκη. Ήχος α΄. Της ερήμου πολίτης.
Νήσου Κρήτης τον γόνον Αθηνών το αγλάισμα και της Εκκλησίας απάσης το περίβλεπτον κόσμημα. Ευμένιον τιμήσωμεν πιστοί, ως θείον προς Χριστόν χειραγωγόν, νοσημάτων ιατήρα και δαιμονίων ολετήρα τάχιστον. Δόξα τω αναδείξαντί σε ιερόν, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω δωρησαμένω σε ημίν πρέσβυν ακοίμητον.
Ήχος πλ. α΄. Χαίροις ασκητικών.
Στίχος. Τίμιος εναντίον Κυρίου ο θάνατος του Οσίου Αυτού.
Χαίροις, υπομονής λαμπηδών, Νοσοκομείου Λοιμωδών Νόσων σέμνωμα, θειότατε υπηρέτα του εν οσίοις λεπρού Νικηφόρου κλέους, ον σοι έστειλε εκ Χίου ο Άνθιμος, ο νεώτατος άγιος της Εκκλησίας, και ου Κύριος βίωσιν την ισάγγελον μετά πότμον ετίμησε δι’ ευωδίας, όσιε, λειψάνων, Ευμένιε, πιστώς βοώντες λιτάς σου τας εκτενείς εκδεχόμεθα προς τον Ζωοδότην, τον παρέχοντα τω κόσμω το μέγα έλεος.
Ιδιόμελον. Ήχος πλ. β΄
Τον κεκρυμμένον άγιον των ημερών των εσχάτων τον προορατικόν και σημειοφόρον Ευμένιον αξίως καταστέψωμεν ασμασι και ολοθύμως αυτώ βοήσωμεν· απλότητος αμάρυγμα και χρηστότητος σκήνωμα, ως παρρησίαν έχων προς Κύριον μη παύση Αυτού δεόμενος υπέρ ειρήνης του κόσμου και σωτηρίας των τιμώντων την αεισέβαστον μνήμην σου.
Απολυτίκιον Αγίου Γεωργίου Τροπαιοφόρου Ήχος δ’
Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Μεγαλυνάρια
Χαίροις ιερέων η καλλονή χαίροις μοναζόντων θεοστάλακτος χαρμονή, χαίροις των εν κόσμω ο μέγας παρακλήτωρ και των εμπεριστάτων θείον προσφύγιον.
Χαίροις ο της χάριτος θησαυρός, θαύμασιν εκλάμψας Εκκλησία αρτιφανώς και πιστοίς δεικνύων ως θείος ποδηγέτης οδόν προς σωτηρίαν, πάτερ Ευμένιε.
Χάριν νέμει άφθονον τοις πιστοίς η μορφή σου, πάτερ, ως γλυκύτητος και φωτός θείου πεπλησμένη, χαράς δ’ αναφαιρέτου και ταπεινοφροσύνης σοφέ Ευμένιε.
Χαίροις ο της Κρήτης γόνος λαμπρός, Αθηναίων πάντων ο ακοίμητος αρωγός και των εν ανάγκαις ο μέγας αντιλήπτωρ, Ευμένιε, θεόφρον οσίων καύχημα.
Η Παναγία μας επιστράτευσε σε προσευχή για να μην γίνει πόλεμος
Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης – Ομιλεί ο ίδιος
Tο ηχητικό αυτό ντοκουμέντο είναι πνευματική ιδιοκτησία του Καθηγητή Μιχαήλ Χατζηγεωργίου,
ο οποίος και συνομιλεί με τον γέροντα τη δεκαετία του 1980.
Οἱ προσευχὲς τοῦ Ὁσίου Γέροντος Εὐμενίου τοῦ Νέου (23.5.2021)
π. Ευάγγελος Παπανικολάου – Ο Γέροντας της χαράς
iconandlight 