Όταν τα αισθάνεσαι αυτά πού διαβάζεις, καλλιεργείς το θείο έρωτα. Αυτό το νόημα έχει η μελέτη. Να διαβάζετε με έρωτα τις Εξομολογήσεις του αγίου Αυγουστίνου..

June 14, 2024 by iconandlight

Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον τοῦ Μηναίου.
Τῇ ΙΕ´ (15ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς Ἰουνίου, μνήμη τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἀμώς. (†787 π.Χ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἱερωνύμου, ὃς ἐχρημάτισε μαθητὴς τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου. (†420)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Αὐγουστίνου, ἐπισκόπου Ἱππῶνος (†430), ἔτι δὲ καὶ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μονίκης. (†387)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀχαϊκοῦ ἐκ τῶν Ο’, λιμῷ καὶ δίψει τελειωθέντος. (α´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Φουρτουνάτου ἐκ τῶν Ο’, ξίφει τελειωθέντος. (α´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Στεφανᾶ ἐκ τῶν Ο’, ἐν εἰρήνῃ τελειωθέντος. (α´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Δουλᾶ τοῦ ἐν Κιλικίᾳ, ξίφει τελειωθέντος. (†305-313)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Νερσῆ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Ὀρτισίου (Ὀρσισίου) ὁ Ταβεννήσιος (308), μαθητοῦ τοῦ Ὁσίου Παχωμίου τοῦ Μεγάλου.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Δουλᾶ τοῦ Αἰγυπτίου. (ε´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ Ἁγία Μάρτυς Γραῦς, ξίφει τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Βίτωνος καὶ τῶν σὺν αὐτῷ Μοδέστου καὶ Κρήσκεντος. (†303)
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Ἰωσήφ, τοῦ ἐν Βηθλεέμ
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Μιχαήλ, πρώτου μητροπολίτου Κιέβου καὶ πάσης Ρωσίας (991)
Τῇ αὐτῆ ἡμέρα, μνήμη τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Σάββα τοῦ διὰ Χριστὸν σαλοῦ, τοῦ Βατοπαιδινοῦ τοῦ καὶ ἐν Εὐβοίᾳ ἀσκήσαντος. (†1349)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Λαζάρου, Κράλη τῆς Σερβίας. (†1389)
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἐν ἁγίοις πατέρων ἡμῶν Σπυρίδωνος (1389) καὶ Ἐφραὶμ Β´ (1400) πατριαρχῶν Σερβίας.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ὁσίων Γρηγορίου καὶ Κασσιανοῦ, ἡγουμένων τῆς Μονῆς Ἀβνέϊκ, σφαγέντων ὑπὸ τῶν ἀθέων Τατάρων. (†1392)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Συμεών, Ἀρχιεπισκόπου Νόβγκοροντ. (†1421)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἰωνᾶ, μητροπολίτου Μόσχας καὶ πασῶν τῶν Ῥωσσιῶν. (†1461)
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων Σεργίου (1477) καὶ Βαρβάρας (1480), γονέων τοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου Σβὶρ (1533)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος Θεοφάνης τῶν Δασῶν τοῦ Ῥοσλάβλ Ῥωσίας (1819)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰωνᾶ τῆς Μονῆς Πεσόνσα, Ῥώσσου, τοῦ διὰ Χριστὸν σαλοῦ. (†1838)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου, πέραν ἐν τοῖς Μαρανακίου (ἤ Μαρινακίου).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνείαν ποιούμεθα θαύματος ἐξαισίου τοῦ ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Μηνᾶ, διασώσαντος ἐκ πυρὸς ὀλεθρίου τὴν ἐν Κύπρῳ φερωνυμοῦσαν αὐτῷ Μονήν. (1967)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἀνάμνησιν εὐγνώμονα ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν ἔτει ͵αϠϞε´ (1995) γενομένων φοβερῶν σεισμῶν ἐν τῇ πόλει Αἰγίου, ἥτις χάριτι θείᾳ καὶ τῆς Παναγίας Τρυπητῆς τῇ μεσιτείᾳ διεσώθη ἐκ τελείας καταστροφῆς.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων τοῦ Χριστοῦ Νεομαρτύρων, τῶν ἐν Σερβίᾳ μαρτυρησάντων, ἀπὸ τῶν χρόνων τοῦ Ἁγίου μεγαλομάρτυρος Λαζάρου ἄχρι τῶν ἡμερῶν ἡμῶν, ἤτοι· τῶν μητροπολιτῶν Δοσιθέου Ζάγκρεμπ, Πέτρου Σεράγιεβο καὶ Ἰωαννικίου Μαυροβουνίου, τῶν ἐπισκόπων Σάββα Γκόρνι Κάρλοβατς καὶ Πλάτωνος Μπάνια Λούκα, τοῦ ἱερομονάχου Ῥαφαὴλ τοῦ Σισάτοβατς, τῶν πρεσβυτέρων Μπράνκο Ντομπροσάβλιεβιτς καὶ Γεωργίου Μπόγκιτς, ὡς καὶ τοῦ λαϊκοῦ Βουκατσίν.
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, σύναξις τῶν ἁγίων Νεομαρτύρων τῆς Σερβίας, Σλοβενίας, Κροατίας, Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, Μαυροβουνίου καὶ Σκοπίων ὑπό Λατίνων παπικῶν 1941-1945 (καί 20/8)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος Κοσμᾶς ὁ Βαλααμίτης Ρωσίας, ὁμολογητής ἱεραπόστολος Ρωσίας καὶ Λεττονίας (1968)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου νεο-ὁσιομάρτυρος Χαρίτωνος Lukic τῆς Μονῆς Ἀρχαγγέλων ἐν Prizren Κοσσόβου Σερβίας (1999)

Στίχ. Λάζαρος Μάρτυς ὑπὲρ Σταυροῦ Κυρίου,
Ὃς αὐτῷ τηρεῖ ἀφθαρσίαν τοῦ σκήνους.
Στίχ. Σεισμοῦ φρικώδους τὴν πόλιν σῴζεις Λόγε,
Διὸ τὰ σῶστρα εὐγνωμόνως σοι θύει.

Να διαβάζετε με έρωτα τις Εξομολογήσεις του αγίου Αυγουστίνου, το Κεκραγάριον
Άγιος Πορφύριος

— Να διαβάζετε με έρωτα τις Εξομολογήσεις του Αυγουστίνου, το Κεκραγάριον.
Όταν τα αισθάνεσαι αυτά πού διαβάζεις, καλλιεργείς το θείο έρωτα. Αυτό το νόημα έχει η μελέτη. Διαβάστε το Κεχραγάριον, πού είναι όλο θείο έρωτα. Το διαβάζω και κλαίω. Τί λόγια ωραία, βαθιά πού έχει! Αυτά να διαβάζετε, σ’ αυτά να εντρυφάτε. Έτσι θ’ αποκτήσετε το θείο έρωτα. Φέρτε μου το Κεχραγάριον, να μου το διαβάσετε.
— «~Ω το αθέατο φώς, με το οποίο γίνεται ορατή όλη η άβυσσος της ανθρώπινης καρδιάς!…
»Σύ είσαι η αλήθεια.
Ω Λόγε, με τον οποίον έγιναν τα πάντα, και πού χωρίς εσέ δεν είναι τίποτα πού να ‘γινε…
»Σύ, Λόγε, πού είπες, τότε, στην αρχή,
“Γενηθήτω φως”, κι έγινε φως.
Πες, λοιπόν, και για μένα τώρα,
“Γενηθήτω φως!”.
Και είθε να μου γίνει φως,
είθε να το ιδώ το φως αυτό
και να γνωρίζω καθετί πού δεν είναι φως!» .
— Όπως ο Ιερός Αυγουστίνος, έτσι κι εσείς να σκέπτεσθαι τον Παντοδύναμο Θεό, πού επεφέρετο υπεράνω του σκότους και είπε: «”Γενηθήτω φως” και εγένετο φως» .
Να λέτε με θείο έρωτα και ενθουσιασμό:
«Δόξα σοι τω δείξαντι το φως, δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία.
»Υμνούμέν σε, ευλογούμέν σε, προσκυνούμε σε, δοξολογούμέν σε, εύυχαριστούμέν σοι δια την μεγάλην σου δόξαν».
Πω, πω, τί έχει να πει η Δοξολογία, μεγάλη η Δοξολογία, μεγάλο πράγμα, η πιο ωραία προσευχή! Θεέ μου, αχρείοι δούλοι Σου έσμέν οι ταπεινοί και ανάξιοι να Σε υμνούμεν και να Σε δοξάζομεν. Η μεγάλη Σου αγαθότης μας αξιώνει, όμως, σε αυτήν την χαρά.

Σύ πού Σε ύμνούσιν άγγελοι, αρχάγγελοι, αρχαί, κυριότητες, τα σεραφείμ και τα χερουβείμ και πάσαι αί ουράνιαι δυνάμεις αγγέλων και αρχαγγέλων.
«Ιδετε ποταπήν αγάπην δέδωκεν ημίν ο πατήρ, ίνα τέκνα Θεού κληθώμεν δια τούτο ο κόσμος ου γινώσκει ημάς, ότι ουκ έγνω αυτόν. Αγαπητοί, νυν τέκνα Θεού έσμεν και ούπω εφανερώθη τί εσόμεθα οίδαμεν δέ ότι, εάν φανερωθη, όμοιοι αυτώ εσόμεθα, ότι οψόμεθα αυτόν καθώς εστί» .

***

Διαβάστε μου τώρα τί λέει ο Ιερός Αυγουστίνος για την θεία χάρι.
— «…βλέπω καλά
ότι το καθετί είναι δικό σου δώρο
και πώς χωρίς εσέ
να πράξομε τίποτα δεν μπορούμε.
Γιατί, εάν σύ, Κύριε,
δεν φυλάξεις την κάθε πόλη,
μάταια οι φύλακες της αγρυπνούν…
»Γιατί, έστω κι αν είχα ποτέ κάποιο αγαθό,
από σένα το είχα.
Κι ότι κι αν έχω, δικό σου είναι
η το χω, γιατί το λαβα από σένα» .
— Είδατε πώς τα αισθάνεται όσα γράφει; Μη νομίσετε ότι αυτά είναι φιλολογίες ή κενά, χωρίς περιεχόμενο λόγια. Βγαίνουν από τα βάθη της καρδιάς του. Είδατε πόση μετάνοια έχει και πόσο ταπεινώνεται; Τον χαρίτωσε ο Κύριος με τη μετάνοια. «Κύριε Ιησού Χριστέ…». “Όσα λέγει όο Αυγουστίνος δεν είναι δικά του. Είναι της θείας χάριτος. Είναι από την Αγία Γραφή. Γι’ αυτό ο Αυγουστίνος έχει τόσο μεγάλο πλούτο. Έχει χωνέψει την Αγία Γραφή. “Ότι λέγει, το λέγει από κει. Πείτε μου τα περιεχόμενα. Θα μου διαβάσετε το «Περί θείας εξυμνήσεως»;
— «…Δεν είμαστε εμείς πού σε υμνούμε, αλλά σύ εσέ, διά σου και διά σε.
Για μας ύμνος είσαι σύ,
γιατί τότε βρίσκομε τον ύμνο τον αληθινό, όταν τον έχομε πηγαίον από σένα…
»Γιατί εσύ, ό αίνος ό αληθινός,
εμπνέεις την αίνεση την αληθινή.
Κι όσες φορές επιζητούμε αίνον,
από άλλον οποιονδήποτε εκτός από σένα,
τόσες φορές άποτυχαίνομε στον αίνο σου.
Γιατί είναι παροδικός εκείνος,
ενώ αυτός πού είναι από σένα
έχει αιώνια διάρκεια…» .
— Τί ωραία τα λέει ο Ιερός Αυγουστίνος! Σύ, ο άνθρωπος, δεν μπορείς. Ο Θεός σου τα λέγει, εκείνος σου βάζει στην καρδιά σου τούς ύμνους και τις δοξολογίες κι έπειτα τις απευθύνεις σ’ Εκείνον. Σύμφωνα με το γραφικό: «Το γαρ τί προσευξόμεθα, καθ’ ο δει, ουκ οιδαμεν, άλλ’ αυτό το Πνεύμα υπερεντυγχάνει υπέρ ημών στεναγμοίς αλαλήτοις».
Βίος και Λόγοι Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτη. Ιερά Μονή Χρυσοπηγής, Χανιά 2010

***

Άγιος Μεγαλομάρτυς Λάζαρος, Κράλης της Σερβίας (1389)

Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Λάζαρος Α’, Κράλης-ηγεμόνας της Σερβίας γεννήθηκε στο χωριό Πρίλεπετς της Σερβίας το 1329 . Ενυμφεύθη μία συγγενή του τσάρου Στεφάνου Δουσάν, την αγία Μιλίτσα (19 Ιουλίου – 11 Νοεμβρίου), με την οποία απέκτησε πέντε θυγατέρες και τρεις γιους. Ο Άγιος Λάζαρος ήταν σε όλη του τη ζωή υπόδειγμα πίστεως, δικαιοσύνης και αρετής και εθεωρείτο προστάτης του Ορθοδόξου Μοναχισμού. Από ευλάβεια και αγάπη προς τον Θεό ανήγειρε πολλούς ναούς και μονές.
Παρά την αντιπαλότητα και τις δολοφονικές απόπειρες εναντίον του, από τις οποίες διεσώθη εκ θαύματος, άρχισε να υλοποιεί το σχέδιο πού είχε, να ενώσει τους διαιρεμένους Σέρβους, με σκοπό να πολεμήσει τους Τούρκους. Τέλος συγκέντρωσε όλους τους τοπικούς άρχοντες και αρχηγούς του στρατού στο Κρούσεβατς και τους παρότρυνε να ξεχάσουν τις έριδές τους για να αγωνισθούν από κοινού όλοι κατά των εχθρών του Σταυρού. Ο άγιος ηγεμόνας το 1387, συμμάχησε με τον Σίσμαν, ηγεμόνα των Βουλγάρων, και εκήρυξε τον πόλεμο προς τους Τούρκους. Στην αρχή ο πρίγκιπας είχε πολλές επιτυχίες, αλλά στο τέλος ηττήθηκε στο Κοσσυφοπέδιο μετά από προδοσία του Σέρβου ηγεμόνος του Μπράνκοβιτς, ο οποίος αποχώρησε κατά την κρίσιμη στιγμή της μάχης με τους 12.000 άνδρες του. 
Σύμφωνα με μία παράδοση, την παραμονή της αποφασιστικής μάχης του Κοσσυφοπεδίου με τους Τούρκους, του εμφανίσθηκε άγγελος Κυρίου και τον ρώτησε εάν προτιμούσε την επίγεια εξουσία ή την Ουράνια Βασιλεία: μπορούσε να κινήσει τις δυνάμεις του σε άμεση επίθεση κατά των Τούρκων και να έχει εγγυημένη τη νίκη, ή να συγκεντρώσει πρώτα το στρατό του για την ιερουργία της Θείας Λειτουργίας· στην περίπτωση όμως αυτή θα ηττάτο. Ο ηγεμόνας απάντησε: «Αν προτιμήσω την επίγεια βασιλεία, θα έχω κάτι μηδαμινό, φθαρτό και εφήμερο, ενώ η Βασιλεία των Ουρανών είναι αιώνια». Διάλεξε το δρόμο για τη Βασιλεία του Θεού. Όλος ο Σέρβικος στρατός συγκεντρώθηκε στη λευκή Εκκλησία της Σαμοντρέζα και κοινώνησε των αχράντων Μυστηρίων. Αντιμετώπισαν τον στρατό του σουλτάνου Μουράτ που ήταν διπλάσιος σε αριθμό στην πεδιάδα του Κοσσυφοπεδίου, στις 15 Ιουνίου 1389. Στη μάχη αυτή σκοτώθηκε και ο Μουράτ ο Α’ και ο Κράλης Στέφανος. Ο πρίγκιπας Λάζαρος αιχμαλωτίσθηκε και κατόπιν αποκεφαλίσθηκε. Την στιγμή που έσκυβε το κεφάλι στο ξίφος, προσευχήθηκε και είπε: «Συ, ο Δημιουργός, ο κρίνων τα εμά ανομήματα τα εν γνώσει και αγνοία, δέομαι Σου και παρακαλώ Σε, συγχώρησον, α ουκ έπραξα κατά το Σον θέλημα και σώσον τον εμόν λαόν ή μάλλον τον λαόν τον Σόν». Όταν ο διάδοχος σουλτάνος Βαγιαζίτ έμαθε με πόση αξιοπρέπεια ο χριστιανός αυτός ηγεμόνας δέχθηκε τον θάνατο, έδωσε την άδεια να ενταφιασθεί με τιμές στον ναό της Αναλήψεως στην Πριζρένη. Οι Τούρκοι κέρδισαν μία «πύρρειο» νίκη, εφ᾿ όσον οι Σέρβοι διέσωσαν το αδούλωτο της ψυχής τους, έστω κι αν ἡ ήττα τους εσήμανε την έναρξι της ζοφερής οθωμανικής δουλείας, η οποία διήρκεσε πέντε ολοκλήρους αιώνες.
Έναν χρόνο αργότερα, κατά την ανακομιδή του το τίμιο λείψανο ανέδιδε εξαίσια ευωδία αφθαρσίας και μεταφέρθηκε στην Μονή Ραβάνιτσα. 
Κατά την μεγάλη έξοδο των Σέρβων τον 17° αιώνα, τα λείψανα του ηγεμόνα μεταφέρθηκαν από την Ραβάνιτσα στο Βρντνίκ (Νέα Ραβάνιτσα) στην βόρεια Σερβία. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κατατέθηκαν στον καθεδρικό ναό του Βελιγραδίου, και κατά την επέτειο της μάχης του Κοσσυφοπεδίου, το 1989, εκτέθηκαν για προσκύνημα στους πιστούς όλης της χώρας, πριν αποκατασταθούν στην Μονή Ραβάνιτσα.
Παρ’ όλο που η παπαρούνα είναι σπάνιο φυτό στη Σερβία, ωστόσο την άνοιξη η πεδιάδα του Κοσσυφοπεδίου κοκκινίζει από τις αναρίθμητες που φύονται εκεί. Ο λαός πιστεύει ότι το έντονο κόκκινο χρώμα τους οφείλεται στο αίμα των σκοτωμένων στρατιωτών.

Η μητέρα μου, που η καρδιά της ήταν εκκλησιά, αληθινή κατοικία του Κυρίου, δεν σταματά τους ποταμούς των δακρύων, τους στεναγμούς της καρδίας στις ατέλειωτες ώρες των προσευχών της για μένα! Και Συ Κύριε εισάκουσες την δέησή της και δεν περιφρόνησες τα δάκρυά της, με τα οποία πότισε το έδαφος, παντού όπου προσευχόταν. Άγιος Αυγουστίνος για την μητέρα του αγία Μόνικα
https://iconandlight.wordpress.com/2022/05/03/%ce%b7-%ce%bc%ce%b7%cf%84%ce%ad%cf%81%ce%b1-%ce%bc%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%b4%ce%b9%ce%ac-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%ae%cf%84%ce%b1%ce%bd-%ce%b5%ce%ba%ce%ba%ce%bb/

Ἐλᾶτε, νά γονατίσουμε καί νά ζητήσουμε ἀπ’ τόν Θεό νά σώσει τά παιδιά μας. Λάδι καί δάκρυ χρειάζονται τά παιδιά μας. Μέ λάδι καί δάκρυ δέν χάνονται ποτέ! Άγιος Αυγουστίνος, ο υιός των δακρύων
https://iconandlight.wordpress.com/2022/06/14/%e1%bc%90%ce%bb%e1%be%b6%cf%84%ce%b5-%ce%bd%ce%ac-%ce%b3%ce%bf%ce%bd%ce%b1%cf%84%ce%af%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5-%ce%ba%ce%b1%ce%af-%ce%bd%ce%ac-%ce%b6%ce%b7%cf%84%ce%ae%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%bc/

Μετετέθει το λείψανο του Αββά Δουλά αφού υπόμεινε με ταπείνωση και μακροθυμία τον φθόνο των αδελφών του… οι αδικημένοι είναι τα πιο αγαπημένα παιδιά του Θεού, γιατί έχουν στην καρδιά τους τον αδικημένο Χριστό… Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2020/06/14/46177/

Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος δ´.

Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, χαροποιήσας τοὺς Μαθητάς, τῇ ἐπαγγελίᾳ τοῦ ἁγίου Πνεύματος· βεβαιωθέντων αὐτῶν διὰ τῆς εὐλογίας, ὅτι σὺ εἶ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ λυτρωτὴς τοῦ κόσμου

Ἀπολυτίκιον τοῦ Προφήτου Ἀμὼ
Ἦχος β’.

Τοῦ Προφήτου σου Ἀμὼς τὴν μνήμην, Κύριε ἑορτάζοντες, δι᾽ αὐτοῦ σὲ δυσωποῦμεν, Σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Στεφανᾶ ἐκ τῶν Ἑβδομήκοντα (Γερασίμου μοναχοῦ Μικραγιαννανίτου)
Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.

Τοῦ Παύλου τὸ κήρυγμα ἐν τῇ καρδίᾳ δεχθείς, Κυρίῳ προσέδραμες ἀπὸ ψυχῆς πανοικεῖ, Χριστῷ τῷ Θεῷ ἡμῶν· ὅθεν καὶ Ἀχαΐας, ἀπαρχὴ ἀνεδείχθης, Ἀπόστολος δὲ θεόφρων, Στεφανᾶ θεοφόρε, πρεσβεύων ὑπὲρ πάντων, ἡμῶν τῶν εὐφημούντων σε.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Αὐγουστίνου ἐπισκόπου Ἱππῶνος.
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.

Θείου Πνεύματος, λαμπρὸν δοχεῖον, καὶ τῆς πόλεως, Θεοῦ ἐκφάντωρ, ἀνεδείχθης Αὐγουστῖνε μακάριε· καὶ τῷ Σωτῆρι ὁσίως ἱέρευσας, ὡς Ἱεράρχης σοφὸς καὶ θεόληπτος. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Αὐγουστίνου, ἐπισκόπου Ἱππῶνος καὶ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μονίκης. (Ἀθανασίου ἱερομονάχου Σιμωνοπετρίτου,)
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῶν δακρύων τοῖς ῥείθροις ἐν Χριστῷ ἀνεγέννησας, ὃν τὸ πρώην Μόνικα φύσει, Αὐγουστῖνον ἀπέτεκες, ὁ πλοῦτος γὰρ τῆς Χάριτος Χριστοῦ, ἐδείχθη ὑπερμέτρως ἐν αὐτῷ, καὶ ἀνύψωσεν εἰς θρόνον ἐπισκοπῆς, Ἱππῶνος ᾗ διέπρεψε· δόξα τῷ φιλανθρώπῳ Ἰησοῦ, ὅτι σωθῆναι ἅπαντας, θέλει σφοδρῶς ἁμαρτωλούς, δι’ οὓς σάρκα προσείληφε.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Αὐγουστίνου ἐπισκόπου Ἱππῶνος.
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν Συνάναρχον Λόγον…

Αὐγουστῖνον τὸν μέγαν ἀνευφημήσωμεν, τὸν Ἱεράρχην τὸν θεῖον τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ καὶ σοφὸν ὑφηγητήν· τῆς ἄνω πόλεως, τὸν θεολόγον τὸν κλεινὸν, προσευχῆς τὸν ἔραστὴν, καὶ στήλην τῆς μετανοίας· πρεσβεύει γὰρ τῷ Κυρίῳ, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Ἱερωνύμου Γερασίμου.
Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τὴν σοφίαν τιμήσας Ἱερώνυμε Ὅσιε, παρ’ αὐτῆς ἐτιμήθης οὐρανίοις χαρίσμασι, καὶ γέγονας φωστὴρ περιφανής, βιώσας ὥσπερ ἄγγελος ἐν γῇ· διὰ τοῦτο σοῦ τὴν μνήμην τὴν ἱεράν, τελοῦμεν ἀνακράζοντες· δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ χορηγοῦντι διὰ σοῦ, χάριν ἡμῖν καὶ ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Ἱερωνύμου (Γερασίμου.)
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.

Σοφία καὶ χάριτι κεκοσμημένος λαμπρῶς, ὁσίως ἐβίωσας, ἐν ἐγκρατείᾳ πολλῇ, σοφὲ Ἱερώνυμε· ὅθεν τῆς τοῦ Σωτῆρος, Ἐκκλησίας ἐδείχθης, πάμφωτος λύχνος Πάτερ, ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι· καὶ νῦν Χριστὸν δυσώπησον, ὑπὲρ τῶν τιμώντων σέ.

Ἀπολυτίκιον του Ἁγίου Μαρτυρος ἐν Ῥώμῃ Βίτου, (Γερασίμου μοναχοῦ Μικραγιαννανίτου)
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Ἐκ παιδὸς τῷ Σωτῆρι κατηκολούθησας, καὶ μαρτυρίου ἀγῶσι στεῤῥῶς διέπρεψας, ἐναθλήσας ἀνδρικῶς Βίτω μακάριε· ὅθεν ὡς Μάρτυρα Χριστοῦ, καὶ γενναῖον Ἀθλητήν, ὑμνοῦμέν σε ἐκβοῶντες· Χριστὸν ἀπαύστως δυσώπει, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Οσίου Σάββα τοῦ διὰ Χριστὸν Σαλοῦ, τοῦ Βατοπαιδινοῦ.
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.

Ἔργοις ἔλαμψας, τῆς εὐσεβείας, πᾶσαν ηὔγασας, τὴν οἰκουμένην, ὑψοποιῷ τῇ ταπεινώσει κοσμούμενος, Βατοπαιδίου Μονῆς σε μνολόγημα, καὶ Ὄρους Ἄθω καλλονὴ καὶ ὡράϊσμα· Σάββα πάνσοφε, χα ρίτων ἐνθέων ἔμπλησον, τοὺς πόθῳ σου τὴν μνήμην ἑορτάζοντας.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Οσίου Σάββα τοῦ διὰ Χριστὸν Σαλοῦ, τοῦ Βατοπαιδινοῦ. (Χ.Μ.Μπουσια)
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Τὸν μωραῖς προσποιήσεσι, ταπεινότητι, σκληραγωγίᾳ, νηστείᾳ καὶ ἀσιγήτῳ εὐχῇ διαπλεύσαντα παρόντος βίου πέλαγος, Σάββαν, τιμήσωμεν πιστοί, Ἀθωνίτην ἀσκητὴν ὡς ἔνοικον καὶ Διρφύων Εὐβοίας ἄλσεων, πόθῳ αὐτοῦ πρεσβείας ἐξαιτούμενοι.

Ἦχος α΄. Τῶν οὐρανίων ταγμάτων.

Ὃν μητρικῇ σου κοιλίᾳ υἱὸν ἐβάστασας, Μόνικα Αὐγουστῖνον, αὖθις ὄμβροις δακρύων, καὶ θείαις προσευχαῖς σου πρὸς τὸν Θεόν, ἀληθείᾳ ἐγέννησας, καὶ ἐδωρήσω Ἱππῶνι χριστοπρεπῆ, ποιμενάρχην καὶ διδάσκαλον.

Δόξα. Ἦχος πλ. β΄.

Ὡς πλοῖον χειμαζόμενον τοῖς κύμασι τῆς πλάνης, λιμένα εὗρες σωτήριον τὴν Ἐκκλησίαν, Αὐγουστῖνε μακάριε. Καὶ τῆς μητρός σου Μονίκης τοῖς δάκρυσι πιανθείς, ὡς δένδρον πολύκαρπον ἐδείχθης, τὰς εὐαγγελικὰς ἀρετὰς ὡς ἄριστα ἐργασάμενος, ὅθεν τῇ καρδιακῇ μετανοίᾳ τὴν θείαν ἀγάπην συνδυάσας, ποιμὴν ἁγιώτατος ἐγένου Ἱππῶνος, καὶ διδάσκαλος θεόσοφος. Νῦν δὲ τῷ θρόνῳ τῆς μεγαλωσύνης Κυρίου παριστάμενος, τῶν σὲ τιμώντων πιστῶς μνήσθητι φιλότεκνε.

Εἰς τὸν Στίχον. Ἦχος β΄. Ὅτε ἐκ τοῦ Ξύλου.

Ἔσπειρας ἐν δάκρυσι πολλοῖς, Μόνικα υἱοῦ σωτηρίαν, ἀποστατήσαντος, καὶ ἐπανεγέννησας, τοῦτον εὐχαῖς μητρικαῖς, ἐνδυθεὶς γὰρ βαπτίσματος, τὴν σώζουσαν χάριν, Ἐκκλησίας δέδεικται, ἀρχιερεὺς θαυμαστός, δείξας ὅτι οἶδεν ἡ Χάρις, κρίμασι γεννᾶν ὑπερλόγοις, ἐκ τῶν λίθων τέκνα θεοτίμητα.