Άγιος Σπυρίδων Επίσκοπος Τριμυθούντος ο Θαυματουργός
Εορτάζει στις 12 Δεκεμβρίου
Ο Άγιος Σπυρίδωνας και η γιαγιά Κουφίταινα
Κάποτε έξω από ένα χωριό της ορεινής Νάξου, σε ένα αγροτόσπιτο ζούσε μία ταπεινή γυναίκα που την έλεγαν Κυρά-Καλή. Έκλεινε τον εαυτό της μέσα βαθιά στην ψυχή της, άνοιγε την καρδιά της στον Θεό και Του μίλαγε κι ο Θεός την άκουγε!
Είχε πίστη μεγάλη, που την συνόδευε με έργα αρεστά προς Τον Κύριο. Όταν έκανε προσευχή, δεν προσευχότανε μόνο για την οικογένειά της, αλλά για όλους που γνώριζε πως είχαν ανάγκη κι ακόμη και για αυτούς που την αδικούσαν παρακαλούσε!
Ζούσε μακριά από τους ανθρώπους αλλά κοντά στον Θεό. Είχε πολλά παιδιά, όμως δεν βαρυγκωμούσε. Εργαζότανε σκληρά μαζί με τον άντρα της στην πέτρινη γη της Κορώνου και μεγάλωναν τα παιδιά τους.
Στις μεγάλες αργίες δεν δούλευε, πήγαινε στα ξωκλήσια κι άναβε τα κανδήλια.Στην κορφή εκείνης της πλαγιάς που καλλιεργούσε τα κτήματα της, ήτανε και είναι το εκκλησάκι του Αγίου Σπυρίδωνα, τον οποίο αγαπούσε και φρόντιζε ιδιαίτερα.
Κι ο Άγιος που έβλεπε τις αρετές της, τις προσευχές της και προς εκείνον δεν έμεινε αδιάφορος! Κατέβηκε στη Γη κι εμφανίστηκε στην Κυρά-Καλή!
Στάθηκε με συμπόνια κοντά στους χωριανούς της, κοντά σε όλους τους Ναξιώτες και σε όσους έρχονταν από τα γύρω νησιά.
Η κυρά –Καλή ήταν από την οικογένεια των «Κουφιτάδων» κι έτσι έμεινε στην ιστορία του νησιού ως η Κουφίταινα.
Ο Άγιος Σπυρίδωνας λοιπόν και η γιαγιά Κουφίταινα ευεργέτησαν πολύ κόσμο.
Ο ΑΓΙΟΣ είπε στην γιαγιά πολλά σημαντικά για το μέλλον που για εκείνη την εποχή ήταν εντελώς απίστευτα! Όμως ΑΓΙΟΣ και η γιαγιά Κουφίταινα επαληθεύτηκαν σε όλα!
Κοιμήθηκε το 1906 σε μεγάλη ηλικία.
Η Κουφίταινα συνήθιζε τον χειμώνα να πηγαίνει στα λιβάδια για χόρτα, πέντε ώρες μακριά από το χωριό της (Κόρωνο). Συνέβαινε όμως κάτι πολύ παράξενο κι ανεξήγητο. Ενώ το σακί της βρισκότανε κάπου στη μέση, ξαφνικά το έβρισκε γεμάτο με χόρτα .
Μία μέρα καθώς γύρισε για να ρίξει χόρτα μέσα στο σακί, είδε ένα γέροντα να την περιμένει δίπλα στο τσουβάλι. Το πρόσωπο του ήταν γαλήνιο κι έκφραση του έκανε την Κουφίταινα να μείνει εκστατική. Ευθύς λοιπόν τον ρώτησε: Εσείς μου γεμίζετe το σακί μου με χόρτα;
Ο Γέροντας κούνησε το κεφάλι του καταφατικά. Και που με γνωρίζετε και με βοηθάτε τον ρώτησε με απορία.
Κι ο γέροντας της είπε:
Γνωρίζω την πίστη σου προς Τον Θεό. Γνωρίζω την ταπείνωσή σου κι ότι οι αρετές σου έχουν ευαρεστήσει Τον Κύριο. Και το σπουδαιότερο ότι προσεύχεσαι και γι’ αυτούς που σε αδικούν! Κι η κυρά-Κουφίταινα γεμάτη απορίες του είπε: «Καλέ μου άνθρωπε εγώ ποτέ μου δεν σε έχω ξαναδεί, πως ξέρεις ποια είμαι και τι κάνω;»
Κι εκείνος της απεκάλυψε: «Δεν είμαι κάποιος άνθρωπος που να μπορείς να βλέπεις, είμαι ο ΑΓΙΟΣ Σπυρίδωνας!»
Η κυρά-Κουφίταινα έμεινε άναυδη! Αφού κάπως συνήλθε από αυτήν την ευχάριστη έκπληξη, τον παρακάλεσε να της ’πει κάτι να κάνει για το εκκλησάκι του, που δέσποζε στην κορφή του βουνού. Εκείνος όμως που ήξερε το πόσο φτωχιά ήτανε δεν δέχτηκε. Εκείνη επέμενε και τελικά ο ΑΓΙΟΣ της είπε: «Αφού επιμένεις φτιάξε την εικόνα μου και βάλε την στο σπίτι σου.»
Αμέσως μετά εξαφανίστηκε!
Η Κουφίταινα, πήρε την ανηφόρα για να φτάσει στο χωριό της, η Χάρης του Αγίου είχε ντύσει την ψυχή της, η καρδιά της φτερούγιζε, μονολογούσε και δόξαζε Τον Θεό, τώρα δεν ανήκε σε τούτον τον κόσμο, ο ΑΓΙΟΣ με την ολάκερη παρουσία του, της άνοιξε μια πύλη στον Ουρανό, για να βλέπουμε όλοι μας ώστε να μην χάσουμε τον δρόμο μας και μείνουμε ωσάν τυφλοί στη μέση του δρόμου…
***
Η αχειροποίητος εικόνα του Αγίου Σπυρίδωνα
Η κυρά Κουφίταινα δεν ξέχασε ούτε για ένα λεπτό, αυτό που της είπε ο ΑΓΙΟΣ Σπυρίδωνας δηλαδή να του φτιάξει την εικόνα του και να την βάλει στο σπίτι της.
Έτσι κατέβηκε στην χώρα της Νάξου, βρήκε ένα αγιογράφο και του ζήτησε να την φτιάξει.Εκείνος με βάση τις απαιτήσεις της γιαγιάς, της είπε που θα βρει καλό ξύλο όπως ήθελε, για να την ζωγραφίσει …
Πήγε λοιπόν η ευλογημένη γιαγιά και έφερε στον ζωγράφο το κατάλληλο ξύλο για να της ζωγραφίσει την εικόνα…
Μετά από είκοσι μέρες, που της είχε πει ότι θα είναι έτοιμη πήγε για να την πάρει. Όμως δεν την είχε φτιάξει. Εντάξει κυρά Κουφίταινα, (της είπε) μην έχεις τόσο άγχος! Έλα σε δύο εβδομάδες θα την έχω έτοιμη.
Με μεγάλη αγωνία περίμενε να περάσουν αυτές οι μέρες. Κι αμέσως μόλις πέρασαν ξανακατέβηκε για να πάρει την εικόνα. Αλλά πάλι δεν την είχε ούτε καν ξεκινήσει.
Με πολύ πίκρα πήρε την ανηφοριά και γύρισε στο χωριό της.
Εκείνο το βράδυ προσευχήθηκε στον Άγιο και δάκρυσε με παράπονο, επειδή την κορόιδευε ο ζωγράφος.
Την άλλη μέρα, με βαριά την καρδιά βάδιζε στο μονοπάτι για τον μπαξέ της. Ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά της ο ΑΓΙΟΣ Σπυρίδωνας! Και της είπε: «Μην στεναχωριέσαι κυρά-Καλή η εικόνα μου είναι έτοιμη και να πας να την πάρεις!» Δεν πρόλαβε ούτε να τον ευχαριστήσει κι ευθύς εξαφανίστηκε!
Η Κουφίταινα γύρισε πίσω και αφηγήθηκε το θαυμαστό συμβάν στο άντρα της και στα παιδιά της.
Την άλλη μέρα την αυγή ξεκίνησε για την χώρα. Σαν την είδε ο αγιογράφος ξαφνιάστηκε!
«Κυρά- Κουφίταινα πάλι ήλθες! Καλά πριν δυο μέρες, σου είπα πως δεν είναι έτοιμη και ‘συ βάδιζες τόσες ώρες για να μου λες πάλι τα ίδια!»
Κι η κυρά-Καλή που δε μπορούσε να καταλάβει τι είχε συμβεί, αρκετά νευριασμένη του είπε: «Μπορείς να μου πεις γιατί με κοροϊδεύεις! Αφού γνωρίζω ότι ζωγράφισες την εικόνα, γιατί μου το κρύβεις;>
Μα ούτε που την άγγιξα ακόμα και ‘συ μου λες πως είναι έτοιμη!
Αλλά η γιαγιά επέμενε και ‘κείνος για να την ξεφορτωθεί έπιασε το ξύλο για να της το δώσει , κάτι προσπάθησε να της ‘πει μα η λαλιά του χάθηκε! Τα μάτια του γέμισαν δάκρυα! Τα χέρια του έτρεμαν κι ύστερα άρχισε να φωνάζει: Έγινε θαύμα έγινε θαύμα! Ο ΑΓΙΟΣ, η εικόνα έγινε μόνη της κι εγώ δεν την άγγιξα!..
Η γιαγιά Κουφίταινα τότε άρχισε να καταλαβαίνει πως ο ΑΓΙΟΣ έκανε αυτό το μεγάλο θαύμα! Κι έτσι εξήγησε και την εμφάνιση του με την προτροπή του: Πήγαινε πάρε την εικόνα μου είναι έτοιμη!
Αμέσως μόλις συνήλθε, αποκάλυψε στον ζωγράφο το πώς της εμφανίστηκε ο ΑΓΙΟΣ και της είπε ότι η εικόνα του ήταν έτοιμη! Όμως ο ζωγράφος αρχικά αρνήθηκε να της δώσει την εικόνα λέγοντας της πως το θαύμα έγινε μέσα σε δικό του χώρο, όμως η Κουφίταινα του απεκάλυψε και την πρώτη εμφάνιση του ΑΓΙΟΥ στο Λιβάδι κι ότι ο ίδιος ο ΑΓΙΟΣ της ζήτησε να του φτιάξει την εικόνα του και να την βάλει στο σπίτι της. Ο ζωγράφος τότε κατάλαβε πως το θαύμα έγινε για την Κουφίταινα. Έτσι της έδωσε την εικόνα του ΑΓΙΟΥ…
Με πολύ μεγάλη ευλάβεια τοποθέτησε την εικόνα στην φτωχική της αγροικία σε μια θυρίδα κι άναψε μπροστά της άσβηστο κανδήλι!
Κι από τότε ο ΑΓΙΟΣ με τις προσευχές και παρακλήσεις της Κουφίταινας ξεκίνησε το ευεργετικό του έργο γι’ αυτούς που του ζητούσαν βοήθεια…
Το θαύμα αυτό του ΑΓΙΟΥ Σπυρίδωνα είναι παγκόσμιο ντοκουμέντο! Από όσα γνωρίζω όσο αφορά τον συγκεκριμένο Άγιο δεν υπάρχει άλλη του εικόνα αχειροποίητος.
Αυτή η καθ’ όλα αληθινή ιστορία, μας διδάσκει πολλά, όμως δεν ταιριάζει σε τούτο το κείμενο να προεκταθώ σε αυτά τα διδάγματα.
Γιάννης Τζουάνου
πηγη-http://orthodoxesmartiries.blogspot.gr/2013/08/blog-post_14.html
*Η Κουφίταινα γεννήθηκε το 1815 και πέθανε το 1905, το πατρικό της όνομα ήταν Καλή Μανδηλαρά του Ιωάννου και της Σταμάτας Μελισσουργού, από τη μητέρα της ήταν εγγονή του ιερέα Ιωάννου Μελισσουργού ή Παπαϊωάννου ή Πουλημένου (από αυτόν προέρχονται όλοι οι Μελισσουργοί και οι Παπαϊωάννου της Ορεινής Νάξου) , παντρεύτηκε τον Απόστολο Ψαρρό του Δημητρίου (τον έλεγαν Κουφίτη, γεννήθηκε το 1812 και πέθανε το 1876 ) απέκτησαν 5 παιδιά..
iconandlight 