«Αυτό το Πνεύμα υπερεντυγχάνει υπέρ ημών στεναγμοίς αλαλήτοις» (Ρωμ 8,26)
Κύριε, Μόνον Εσύ γνωρίζεις τι μου χρειάζεται.
Καθοδήγησε την θέλησή μου, δίδαξέ με να προσεύχομαι• έλα Εσύ ο Ίδιος και προσεύχου εντός μου.
Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα το Άγιον, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν, ελθέ μεθ’ ημών και αγίασον ημάς. Αμήν
Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ
Συνομιλία με τον Νικόλαο Μοτοβίλωφ για τον σκοπό της χριστιανικής ζωής που είναι η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος.
Ήταν Πέμπτη. Ο ουρανός ήταν γκρίζος. Το χιόνι σκέπαζε τη γη πάνω από δεκαπέντε εκατοστά και έπεφτε σαν μια πυκνή άσπρη σκόνη, όταν ο Πατήρ Σεραφείμ άρχισε τη συνομιλία μας μέσα στο ξέφωτο, κοντά στην “Κοντινή Μικρή Έρημο”, μπροστά στον ποταμό Σαρόβσκα, πάνω στην απόκρημνη πλαγιά του λόφου. Μ᾽ έβαλε να καθήσω πάνω στον κορμό ενός δένδρου, που μόλις είχε κόψει, και ο ίδιος κάθησε μπροστά μου οκλαδόν….
«Πολλές φορές ο Κύριος φανερώθηκε στα μάτια των ανθρώπων, που ήθελε να φωτίση, με την θέα της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος που είναι φως. Θυμηθήτε την Μεταμόρφωση του Κυρίου πάνω στο Θαβώρ.
Η χάρις του Αγίου Πνεύματος εμφανίζεται σαν ένα άρρητο φως σε όλους αυτούς που ο Θεός επιθυμεί να φανερωθή .
– Μα Μπάτουσκα, επέμενε ο Μοτοβίλωφ, με ποιο τρόπο μπορώ να αναγνωρίσω την παρουσία της χάριτος του Αγίου Πνεύματος μέσα μου;
– Είναι πολύ απλό, φίλε του Θεού. Ο Θεός λέγει: «Όλα είναι απλά γι᾽ αυτόν που αποκτά την σοφία». Το κακό με μας είναι ότι δεν αναζητούμε αυτήν την θεϊκή Σοφία, η οποία, επειδή δεν είναι «εκ του κόσμου», δεν είναι και αλαζονική. Μιλώντας γι᾽ αυτή την Σοφία, ο Κύριος είπε: «Ο Θεός θέλει πάντας ανθρώπους σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν». Και μιλώντας προς τους Αποστόλους: «Ούτω και υμείς ασύνετοί εστε;» (Μαρκ. ζ´18) . «Ουδέποτε ανέγνωτε εν ταις γραφαίς » (Ματθ. κα´ 42) . Αφού όμως ήλθε επ᾽ αυτούς το Άγιον Πνεύμα, ο Θεός διήνοιξε τις διάνοιές τους και έτσι μπορούσαν και έγραφαν: «Έδοξε τω Αγίω Πνεύματι και ημίν». . .
«Ωστόσο», ξανάρχισε ο Μοτοβίλωφ, «συνεχίζω να μη καταλαβαίνω πως μπορώ να είμαι σίγουρος ότι βρίσκομαι μέσα στο Άγιον Πνεύμα, να αναγνωρίσω μέσα μου την αληθινή του παρουσία».
– Σας είπα ήδη, φίλε του Θεού, πως είναι πολύ απλό. Τι σας χρειάζεται παραπάνω;
– Μου χρειάζεται να μπορέσω να το καταλάβω ακόμη καλλίτερα!
«Τότε», γράφει ο Μοτοβίλωφ, «ο πατήρ Σεραφείμ με έπιασε από τους ώμους και είπε»:
– Είμαστε και οι δύο μέσα στην πληρότητα του Αγίου Πνεύματος. Γιατί δεν με κοιτάζεις;
– Δεν μπορώ, Μπάτουσκα, ξεπετάγονται κεραυνοί από τα μάτια σας. Το πρόσωπό σας έγινε πιο φωτεινό και από τον ήλιο…
– Μη φοβάστε. Γίνατε και σείς τόσο φωτεινός όσο και γω. Και σείς τώρα είσαστε μέσα στην πληρότητα του Αγίου Πνεύματος, αλλοιώς δεν θα μπορούσατε να με δήτε.
Και γέρνοντας το κεφάλι του προς το μέρος μου, μου είπε στ᾽ αυτί:
– Ευχαριστήστε τον Κύριο, που σας παραχώρησε αυτή την χάρη. Είδατε – ούτε το σημείο του σταυρού έκανα. Μέσα στην καρδιά μου νοερά μόνο προσευχήθηκα. «Κύριε, αξίωσέ τον να δη καθαρά με τα σωματικά μάτια, την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, όπως στους εκλεκτούς σου δούλους, όταν ευδόκησες να τους φανερωθής μέσα στην μεγαλοπρέπεια της δόξης Σου!» Και αμέσως, ο Θεός εισάκουσε την ταπεινή προσευχή του φτωχού Σεραφείμ. Πως να μην τον ευχαριστήσουμε γι᾽ αυτό το καταπληκτικό δώρο που χάρισε στους δυό μας; Ακόμη και στους μεγάλους ερημίτες ο Θεός δεν φανερώνει πάντα έτσι την Χάρη του. . . Γιατί δεν με κοιτάζετε στα μάτια; Κοιτάχτε με χωρίς φόβο. Ο Θεός είναι μαζί μας!
«Τον κοίταζα και ένοιωσα να με συνεπαίρνη ένας ακόμη μεγαλύτερος φόβος. Φαντασθήτε να σας μιλάη ένας άνθρωπος και το πρόσωπό του να βρίσκεται σαν στο κέντρο ενός μεσημεριάτικου ήλιου. Βλέπετε τις κινήσεις των χειλιών του, την εναλλασσόμενη έκφραση των ματιών του, ακούτε τον ήχο της φωνής του, νοιώθετε τα χέρια του να σας σφίγγουν τους ώμους, συγχρόνως όμως δεν βλέπετε ούτε τα χέρια του, ούτε το σώμα του, ούτε και το δικό σας, παρά μόνο ένα εκθαμβωτικό φως που απλώνεται ολόγυρα σε απόσταση πολλών μέτρων, φωτίζοντας το χιόνι που καλύπτει το λειβάδι και που πέφτει απαλά πάνω στο μεγάλο στάρετς και σ᾽ εμένα. Πως να περιγράψη κανείς αυτό που δοκίμαζα τότε;»…
Η θεϊκή χάρις κατοικεί μέσα στα βάθη της υπάρξεώς μας, στην καρδιά μας. «Η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστι» (Λουκ. ιζ´ 21) είπε ο Κύριος. Με την φράση «βασιλεία του Θεού» εννοεί την Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Αυτή η βασιλεία βρίσκεται τώρα μέσα μας, μας θερμαίνει, μας φωτίζει, ευχαριστεί τις αισθήσεις μας και γεμίζει με αγαλλίαση την καρδιά μας. Η τωρινή μας κατάσταση μοιάζει με αυτή για την οποία ο Απόστολος Παύλος λέει: «ουκ έστιν η βασιλεία του Θεού βρώσις και πόσις, αλλά δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω» (Ρωμ. ιδ´ 17). Η πίστη μας δεν στηρίζεται πάνω σε λόγια ανθρώπινης σοφίας, «αλλ᾽ εν αποδείξει Πνεύματος και δυνάμεως» (Α´ Κορ. β´ 4). Εσύ και εγώ βρισκόμαστε τώρα σ᾽ αυτή την κατάσταση, την οποία εννοούσε ο Κύριος όταν έλεγε: «Αμήν λέγω υμίν ότι εισί τινες των ώδε εστηκότων, οίτινες ου μη γεύσωνται θανάτου έως αν ίδωσι την βασιλείαν του Θεού εληλυθυίαν εν δυνάμει» (Μαρκ. θ´ 1). Ορίστε λοιπόν, ποια ασύγκριτη χαρά μας παραχώρησε ο Κύριος. Να τι σημαίνει «να βρίσκεται κανείς μέσα στην πληρότητα του Αγίου Πνεύματος!». Αυτό εννοεί ο άγιος Μακάριος της Αιγύπτου, όταν γράφει: «Υπήρξα κι εγώ μέσα στην πληρότητα του Αγίου Πνεύματος».
«Έτσι ταπεινοί που είμαστε, ο Κύριος μας γέμισε κι εμάς από την πληρότητα του Πνεύματός Του του Αγίου. Μου φαίνεται πως τώρα πιά δεν θα με ξαναρωτήσετε, φιλόθεε, για τον τρόπο που εκδηλώνεται μέσα στον άνθρωπο η Παρουσία της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος.
«Εγγύς Κύριος πάσι τοις επικαλουμένοις αυτόν». «Ου γαρ βλέπει εις πρόσωπον ανθρώπου». Αρκεί να μπορούμε να τον αγαπάμε, τον Ουράνιο Πατέρα μας, αληθινά, σαν παιδιά του. Ο Κύριος ακούει εξ ίσου τον μοναχό και τον λαϊκό αρκεί και οι δύο να έχουν την ορθόδοξο πίστη «ως κόκκον σινάπεως», ικανή «και όρη μεθιστάνειν» και να είναι γεμάτοι από αγάπη…
«Πάντα δυνατά τω πιστεύοντι».
«Πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντί με Χριστώ», λέει ο Απόστολος Παύλος.
«Ο πιστεύων εις εμέ», λέει ο Κύριος, «τα έργα α εγώ ποιώ κακείνος ποιήσει, και μείζονα τούτων ποιήσει, ότι εγώ προς τον πατέρα μου πορεύομαι, και ο,τι αν αιτήσητε εν τω ονόματί μου, τούτο ποιήσω, ίνα δοξασθή ο Πατήρ εν τω Υιώ. Εάν τι αιτήσητε εν τω ονόματί μου, εγώ ποιήσω».
«Επομένως, φιλόθεε, ο,τιδήποτε ζητήσετε από τον Κύριο, θα το λάβετε, αρκεί αυτό να είναι προς δόξαν Θεού ή για το καλό του πλησίον. Γιατί ο Θεός δεν ξεχωρίζει το καλό του πλησίον μας από την Δόξα του. Εφ᾽ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε».
Από το βιβλίο της Ειρήνης Γκοραίνωφ, «Ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ», εκδ. Τήνος, Αθήνα, μτφρ. Π. Κ. Σκουτέρη, Αθήναι 1982
Γέροντος Σωφρονίου του Έσσεξ
Πνεύμα Άγιον, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον και εν Υιώ αναπαυόμενον, ελθέ, απερίγραπτον Φως, το τα πάντα πληρούν και ζωοποιούν, και φώτισον ημάς τους εσκοτισμένους τοις πάθεσιν· ίασαι την φύσιν ημών την συντριβείσαν εκ της πτώσεως του Αδάμ και δια της μεταλήψεως των αχράντων του Χριστού Μυστηρίων τύπωσον εν ημίν την εικόνα Αυτού, του ταπεινού και πράου Αμνού του Θεού, του αίροντος τας αμαρτίας του κόσμου· δεόμεθα Σου, ταχύ επάκουσον και ελέησον.
Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού του Ζώντος, ο διανοίξας τους οφθαλμούς του εκ γενετής τυφλού, Αυτός διάνοιξον και των καρδιών ημών τους νοερούς οφθαλμούς, ίνα αναβλέψωμεν και ίδωμεν Σε, τον Κτίστην και Θεόν ημών. Παρακαλούμεν και δεόμεθα Σου: Μή απορρίψης ημάς από του Προσώπου Σου, και παριδών πάσαν την αθλιότητα και βδελυρότητα ημών, επίφανον ημίν το Φως Σου, ώ Φως του Κόσμου, ίνα γενώμεθα υιοί και θυγατέρες του Σου αθανάτου Φωτός. Ναι, ο αγαπών ημάς Χριστός, ο εκ του Πατρός καταπέμψας τον Άγιον Παράκλητον επί τους αγίους Σου μαθητάς και Αποστόλους, δώρησαι και ημίν τοις αναξίοις την δωρεάν του Πνεύματος Σου του Αγίου, ίνα διδάξη ημάς την Σην γνώσιν και αποκαλύψη ημίν τας μυστικάς οδούς της σωτηρίας Σου.
Όπως, υπό του κράτους Σου πάντοτε φυλαττόμενοι, Σοι δόξαν αναπέμπωμεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Ήχος β’
Είδομεν το φως το αληθινόν, ελάβομεν Πνεύμα επουράνιον, εύρομεν πίστιν αληθή, αδιαίρετον Τριάδα προσκυνούντες· αύτη γαρ ημάς έσωσεν.
Εξαποστειλάριον Ήχος γ’
Φως ο Πατήρ, φως ο Λόγος, φως και το άγιον Πνεύμα, όπερ εν γλώσσαις πυρίναις, τοις Αποστόλοις επέμφθη, και δι’ αυτού πας ο κόσμος φωταγωγείται, Τριάδα σέβειν αγίαν.
Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το άγιον, Τριάς αγία, δόξα σοι.
iconandlight 