«Πονηροί δε άνθρωποι και γόητες προκόψουσιν επί το χείρον, πλανώντες και πλανώμενοι» (Β΄ Τιμ. 3,12-13)
Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
ΣΗΜΕΡΑ, ο απόστολος περιέχει δύο προφητείες του αποστόλου Παύλου. Η μία λέει, ότι όσοι θέλουν να ζήσουν «ευσεβώς» θα διωχθούν. Η άλλη λέει, ότι αντιθέτως όσοι είνε «πονηροί άνθρωποι» και απατεώνες, αυτοί θα προκόψουν (Β΄ Τιμ. 3,12-13).
Ποιοί είνε οι «πονηροί»; Πονηρός είνε ο αντίθετος χαρακτήρας του απλού. Ο απλός και ειλικρινής έχει στα χείλη ο,τι έχει και στην καρδιά• έχει ως δόγμα «το ναί ναί» και το «ου ου» (Ματθ. 5,37)• λέει «τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη», την ημέρα ημέρα και τη νύχτα νύχτα. Αντιθέτως ο πονηρός άλλα έχει στην καρδιά και άλλα εκφράζει, άλλο είνε και άλλο φαίνεται. Ο πονηρός είνε πηγάδι βαθύ που δεν ξέρεις τι έχει στο βυθό του• είνε ποτάμι θολό και θάλασσα με υφάλους. Κρύβει τα ελαττώματα και τις κακίες του, και παρουσιάζει μια ψεύτικη αρετή. Ο πονηρός είνε υποκριτής όπως ο φαρισαίος του ευαγγελίου (βλ. Λουκ. 18,10-14), που θεωρούσε τον εαυτό του άγιο. Ο πονηρός είνε δίγλωσσος• δεν έχει ένα πρόσωπο αλλά πολλά προσωπεία.
Μοιάζει σαν ένα ερπετό που ονομάζεται χαμαιλέων. Αυτό έχει την ιδιότητα να αλλάζη χρώματα. Χαμαιλέων λοιπόν είνε και ο πονηρός. Σε κύκλο θρησκευτικών ανθρώπων θα κάνη το θρήσκο, σε κύκλο πατριωτών θα κάνη τον πατριώτη, σε κύκλο μοντέρνων θα κάνη το μοντέρνο σε κύκλο συντηρητικών θα κάνη το συντηρητικό. Αλλάζει χρώματα• μόνο λευκός δεν είνε, μόνο την απλότητα και αθωότητα δεν έχει. Ο πονηρός μοιάζει και με την αλεπού. Πόσα τεχνάσματα δε᾿ μεταχειρίζεται η αλεπού για να παγιδεύση τα θύματά της! Πολλές φορές ξαπλώνεται κατά γης και κάνει την ψόφια, για να εξαπατήση τα ανόητα ορνίθια να την πλησιάσουν. Έτσι κι ο πονηρός. Εκμεταλλεύεται τα πάντα.
Θέλετε μερικά παραδείγματα της Γραφής; «Αλώπεκα», αλεπού, ωνόμασε ο Χριστός – ποιόν; Το βασιλιά της εποχής εκείνης, τον Ηρώδη• «Είπατε τη αλώπεκι ταύτη…», πέστε σ᾿ αυτή την αλεπού… (Λουκ. 13,32). Πονηρός και ο Κάιν, που επροσποιείτο ότι αγαπά τον αδερφό του τον Άβελ και τον εφόνευσε στην πεδιάδα. Πονηροί – πονηρότατοι τα αδέρφια του Ιωσήφ• ενώ αυτός τους αγαπούσε, αυτοί τον έρριξαν στο πηγάδι. Πονηρότατος και ο Σαούλ απέναντι στο Δαυίδ. Πονηροτάτη ήτο η Ιεζάβελ απέναντι στον προφήτη Ηλία. Πονηρός και ο Αμάν, που ήθελε να κρεμάση το Μαρδοχαίο (βλ. Εσθ. 7,6). Αλλά ο πιο πονηρός και «δόλιος» ―έτσι τον λέει η Εκκλησία τη Μεγάλη Τετάρτη― ήτο ο Ιούδας• παρίστανε το μαθητή, αλλ᾿ επρόδωσε τον Διδάσκαλό του.
Αλλά το ζενίθ ―η μάλλον το ναδίρ― της ανθρωπίνης πονηρίας είνε στη δαιμονική εκείνη τέχνη που λέγεται διπλωματία. Η διπλωματία δεν είνε τίποτε άλλο παρά μία σχολή του διαβόλου, όπου οι εκπαιδευόμενοι μαθαίνουν να κρύβουν τα καταχθόνια σχέδιά τους. Επιφανειακώς οι πρεσβευταί των μεγάλων κρατών είνε ευγενέστατοι, στα βάθη τους είνε θηρία. Αλλ᾿ εγώ προτιμώ ένα τσοπάνο του χωριού μου, που το ναί που λέει είνε ναί και το όχι όχι. Οι διπλωμάται έχουν αναγάγει το ψέμα σε επιστήμη. Η διπλωματία συχνά γίνεται πηγή κακού στην ανθρωπότητα.
Τέλος έχουμε την πονηρία των αιρετικών. Ο χιλιαστής λ.χ. έχει στα χείλη τη λέξι Χριστός. Όλο περί Χριστού μιλάει Χριστός, Χριστός, Χριστός• μεσ᾿ στην καρδιά του όμως κάθεται διπλοπόδι ο διάβολος. Μέλι στάζει, ευγενέστατος εινε, δεν θα ακούσετε απο το στόμα του κακιὰ λέξι. Θα τον θαυμάσετε για την ευπρέπεια της γλώσσης του, για την ευγένεια των τρόπων του, δια την διπλωματικότητά του. Θα τον θαυμάσετε δια τας γνώσεις του. Τα χείλη του στάζουν μέλι, αλλά μέσα η καρδιά του έχει δηλητήριο. Οι χιλιασταί είνε πονηροὶ –πονηρότατοι. Απλώνουν τα δίχτυα τους και αγρεύουν ανίδεους. Εις αυτοὺς τους οποίους αρμόζει περισσότερο απ᾿ όλους ο λόγος της αγίας Γραφής, οτι πλανούν και πλανώνται· εινε «πλανώντες και πλανωμένοι» (Β΄ Τιμ. 3,13). Από σκοτάδι σε σκοτάδι, τυφλοί τυφλοὺς οδηγούντες (βλ. Ματθ. 15,14).
Ηθέλησα μόνο να σας δείξω αυτό, την ερμηνεία του χωρίου αυτού, της προφητείας του αποστόλου Παύλου, ο οποίος είπε, ότι εν τοις εσχάτοις χρόνοις, όταν πλησιάζη πλέον να σημάνη το μεγάλο σήμαντρο της Δευτέρας Παρουσίας, ότι τότε, λέει, οι μεν ευσεβείς θα διωχθούν, οι δε πονηροί και γόητες και απατεώνες θα προκόψουν.
Δε᾿ βλέπεις αυτούς τους άλλους οι οποίοι καυχώνται και υπερηφανεύονται για τη δημοκρατία τους, και έρχεται κατόπιν η στιγμή που είνε αυτοί οι μεγαλοί δικτάτορες; Εκείνοι που υπερηφανεύονται για τις θέσεις και την εξουσία τους, έρχεται στιγμή που πέφτουν. Διαβάστε την ιερά ιστορία, διαβάστε και την παγκόσμιο ιστορία, ρίξτε ένα βλέμμα και στην κοινωνία, και θα βεβαιωθήτε. Έχετε υπομονή, και θα δήτε ότι το τέλος των πονηρών είνε άθλιο.
Όχι, αδελφοί μου! Κι αν ακόμα ο διάβολος μας στρώση τη γη με χρυσάφι, κι αν μας δώση όλο τον κόσμο, ποτέ εμείς να μη συνθηκολογήσουμε μαζί του. Να μείνουμε σταθεροί και ακλόνητοι. «Στώμεν καλώς»… Όχι, παιδί μου• προτιμότερο να είσαι στρατιώτης και δεκανέας τίμιος, παρά στρατηγός άτιμος• προτιμότερο νεωκόρος ευσεβής παρά πατριάρχης ασεβής• προτιμότερο φτωχός με το Χριστό, παρά πλούσιος με το διάβολο. Προτιμότερο να ζήσης με φτώχεια, τιμιότητα και ευσέβεια στον κόσμο αυτόν, αλλά με το μέτωπο καθαρό, παρά να είσαι δόλιος και υποκριτής. Διότι «πονηροί άνθρωποι και γόητες προκόψουσι επί το χείρον, πλανώντες και πλανώμενοι». Αλλά «οι πονηρευόμενοι εξολοθρευθήσονται» (Ψαλμ. 36,9).
† επίσκοπος Αυγουστίνος
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία Κυριακής Τελώνου & Φαρισαίου (Β΄ Τιμ. 3,10-15), η οποία έγινε σε ι. ναό των Αθηνών την 14-2-1965.
http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=71245
(http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=64312#more-64312)
iconandlight 