Χριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη!
Christ is Risen! Truly He is Risen!
ХристосВоскрес! Воистину Воскрес!
ქრისტეაღსდგა! ჭეშმარიტადაღსდგა!
Όσιος Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης: ένας Άγιος με παιδική καρδιά που χωρούσε όλο τον κόσμο
Εκοιμήθη στις 23 Μαΐου 1999, Κυριακή των Αγίων Πατέρων της Α’ Οικουμενικής Συνόδου
Στίχοι.
Λεπρών και νοσούντων λοιμικώς ακέστωρ
πιστών, Ευμένιε, ποδηγέτα, ώφθης.
Ο Άγιος Πορφύριος έλεγε για τον Γέροντα Ευμένιο: «Να πηγαίνετε να παίρνετε την ευχή του Γέροντα Ευμενίου, γιατί είναι ο κρυμμένος Άγιος των ημερών μας. Σαν τον Γέροντα Ευμένιο βρίσκει κανείς κάθε διακόσια χρόνια.»
Η προσευχή είναι πολύ μεγάλη υπόθεση˙ ανεβάζει τον άνθρωπο ψηλά αν προσεύχεται με ταπείνωση και συντριβή καρδίας.
Οι θλίψεις και ο πόνος μας φέρνουν πιο κοντά στον Θεό. Όλα τα ξεπερνά κανείς με την πίστη στο Θεό.
Αν συγχωρείς τους εχθρούς σου και υπομένεις τις θλίψεις είσαι στο δρόμο του Θεού.
Ο Θεός μας σώζει δωρεάν και όχι γιατί το αξίζομε.
Να μην βάνεις ποτέ κακούς λογισμούς στο νου σου.
Οι άνθρωποι ενεργούν περισσότερο με τη λογική και λιγότερο με την πίστη. Γι’ αυτό και πελαγώνουν πολλές φορές.
Από την μια μεριά η χαρά και από την άλλη η λύπη. Και λέει ο άνθρωπος: Τί συμβαίνει; Και γιατί; Με την πίστη στον Θεό όλα ξεπερνούνται, γιατί τα αφήνεις όλα σ’ Εκείνον και αναπαύεσαι.
Μετά την καταιγίδα έρχεται η γαλήνη. Μετά τη λύπη η χαρά και πρέπει να λέμε: «Ει ο Θεός μεθ’ ημών τις καθ’ ημών;».
Αυτός που θέλει ν’ αποκτήσει αρετές, να ξεκινά από την ταπείνωση. Χωρίς ταπείνωση θα γίνει περίγελως των δαιμόνων.
Ο ταπεινός έχει μέσα του τον Χριστόν και ο υπερήφανος το διάβολο.
Όσο ταπεινώνεται ο άνθρωπος, τόσο αγιάζεται.
Να αγαπούμε τον Θεό τόσο πολύ, που να μην χορταίνομε να τον αγαπούμε και να μην φοβούμαστε τίποτα.
***
«Ο Γέροντας Ευμένιος που μ’ έστειλε εδώ μου είπε να βγάλεις από το Ιερό την θαυματουργό εικόνα του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου να την προσκυνήσω».
Θαυμαστή επέμβαση του Γέροντος σε κοπέλα που έπασχε από δαιμονική επήρεια
Μέσα στο έτος 2005 ένα απόγευμα επισκέφθηκαν τη Μονή Κουδουμά μιά κοπέλα με τον πατέρα της από τη Λάρισα, ζητώντας να προσκυνήσουν τον Ναό της Παναγίας.
Εισερχόμενη στον Ναό η κοπέλα δεν μπορούσε να προσκυνήσει, διότι κάτι την εμπόδιζε. Ο πατέρας εξήγησε στον Ηγούμενο ότι η κόρη του έπασχε από δαιμονική επήρεια και της ενεφανίσθη προ καιρού ο Μακαριστός Γέροντας Ευμένιος από το χωριό της Κρήτης Εθιά (δεν είχαν ακούσει ποτέ γι’ αυτόν) και την προέτρεψε επίμονα να έρθει στον τάφο του και εκείνος θα την θεραπεύσει, διότι, όπως της είπε, Εκείνος είχε ταλαιπωρηθεί το ίδιο από τα δαιμόνια, «μόνο που εγώ το έπαθα από την υπερηφάνεια, ενώ εσύ από βλασφημία». Έτσι ήρθαμε σήμερα στην Κρήτη και πήγαμε στον τάφο του Γέροντα και ενώ προσκυνήσαμε, η κόρη μου άκουσε τη φωνή του Γέροντα να της λέει: “Να πας εις τη Μονή του Κουδουμά να ζητήσεις από τον Ηγούμενο να σε σταυρώσει και θα γίνεις καλά”. Μετά από τα λόγια του πονεμένου πατέρα, της διάβασαν τις καθορισμένες από την Εκκλησία ευχές για τις περιπτώσεις αυτές, μετά πολλών δυσκολιών που προκλήθηκαν από την πάσχουσα κατά την ώρα της ανάγνωσής τους, και μετά το τέλος των ευχών η κοπέλα στράφηκε στον Ηγούμενο λέγοντάς του: «Ο Γέροντας Ευμένιος που μ’ έστειλε εδώ μου είπε να σου πώ ότι, μετά που θα με σταυρώσεις, να βγάλεις από το Ιερό Βήμα την θαυματουργό εικόνα του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου να την προσκυνήσω».
Ο Ηγούμενος δεν γνώριζε για καμιά θαυματουργό εικόνα του Αγίου Γεωργίου που να υπάρχει στη Μονή και ιδιαίτερα να βρίσκεται στο Ιερό Βήμα και της είπε ότι δεν υπάρχει αυτό που ζητά. Εκείνη επέμεινε, όπως της είχε πει ο Γέροντας, ότι υπάρχει στον βοηθητικό χώρο του Ιερού Βήματος, κρεμασμένη πάνω από την πόρτα. Μπαίνοντας μέσα ο Ηγούμενος, διαπίστωσε ότι πράγματι πάνω από την πόρτα του ιερού βρισκόταν η εικόνα του Αγίου Γεωργίου, έργο του έτους 1917, και δόξασε τον Θεό για τη θαυμαστή επέμβαση του γέροντα. Μετά απ’ αυτό προσκύνησαν και έφυγαν από τη Μονή, αναπαυμένη και ήρεμη η κοπέλα, γιατί ήδη σουρούπωνε και ήθελαν να προφθάσουν το πλοίο για την επιστροφή. Έκτοτε τιμούμε στη Μονή ιδιαίτερα την ι. εικόνα του Αγίου Γεωργίου.
Πηγή: Εξαμηνιαίο Περιοδικό της Ιεράς Μονής Κουδουμά Κρήτης, «Κουδουμιανά Μηνύματα» (Ιουλ – Δεκ 2014, Τευχός 26)
***
Κάποιο απόγευμα, ο πατήρ Ευμένιος αισθάνθηκε ένα αφόρητο πόνο στο στομάχι του, σε βαθμό απελπιστικό. Το πως θεραπεύτηκε, μου το διηγήθηκε ο ίδιος: «Δεν ήξερα τι να κάνω. Εμένα το στομάχι μου δεν με είχε πονέσει ποτέ.
Πήγα κι εγώ μέσα στον Ναό, μπροστά στην εικόνα των Αγίων Αναργύρων και άρχισα να σταυρώνω το στομάχι μου και να παρακαλώ τους Αγίους Αναργύρους να με κάνουν καλά. Σταυρωνόμουν για πάνω από τέσσερες ώρες.
Μετά κάθισα λίγο να ξεκουραστώ, και με πήρε ο ύπνος. Βλέπω τότε τους Αγίους Αναργύρους με λευκές μπλούζες, σαν γιατρούς, να μου κάνουν εγχείρηση. Μου έβγαλαν έξω το στομάχι και μου το έδειχναν. Αμέσως μετά ξύπνησα και ήμουν μια χαρά. Από τότε δεν με ξαναπόνεσε καθόλου» 
Ο Γέροντας Ευμένιος βλέπει τον άγιο Νικηφόρο να αιωρείται
Μία χειμωνιάτικη ημέρα, ο πατήρ Ευμένιος, αφού έβαλε τον παππούλη, όπως αποκαλούσε τον όσιο Νικηφόρο, να ξαπλώσει, προτού φύγει του είχε υπενθυμίσει ο άγιος ότι έπρεπε να κλείσει τη σόμπα που άναβε μέσα στο δωμάτιό του. Επιστρέφοντας στο κελλί του ο Γέροντας Ευμένιος, κατά τη διάρκεια της προσευχής του άρχισε να αναρωτιέται, «μα, έκλεισα τη θερμάστρα του παππού; Έσβησα τη σόμπα»; Κι επειδή όλο και πιο πολύ τον ενοχλούσε ο λογισμός αυτός, «θα πάω», είπε, «σιγά σιγά χωρίς να τον ξυπνήσω και θα σβήσω τη θερμάστρα, αν είναι αναμμένη». Πάει πίσω στον παππού κι ανοίγει την πόρτα σιγά σιγά για να μην τον ξυπνήσει, γιατί νόμιζε ότι κοιμάται, και τι βλέπει; Βλέπει τον άγιο Νικηφόρο, τον παράλυτο και τυφλό, να αιωρείται στον αέρα, ενάμισι μέτρο πάνω από το κρεββάτι! Να είναι μέσα σε πολύ φως και να προσεύχεται με τα χέρια ανοιχτά προς την εικόνα της Παναγίας που είχε στο κελλάκι του! Έμεινε έκπληκτος! Έκλεισε αθόρυβα την πόρτα, να μην ενοχλήσει τον άγιο από την όραση που είχε του ακτίστου φωτός, πήγε στο κελλί του και, όπως μου είπε• «Και γονάτισα, παιδί μου, και πρώτα είπα συγγνώμη του Θεού, που μπήκα μέσα σ’ αυτή την επικοινωνία που είχε ο Χριστός με τον Γέροντά μου». Και ύστερα, μου λέει, «με έπιασε τέτοια χαρά, που κύματα κύματα η χαρά γέμισε όλο μου το σώμα, όλο μου το είναι και έλεγα: “Χριστέ μου, μα σ’ αυτόν τον μεγάλο άγιο με έστειλες; Αυτόν μου έφερες για να είναι ο δάσκαλός μου. Εγώ, άνθρωπο σου ζήτησα, κι Εσύ μου έστειλες άγιο”»! (Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου )
***
Κάποια άλλη μέρα, ο πατήρ Σωφρόνιος (Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης ) κατέβηκε κοντά στην θάλασσα, όπως ο ίδιος έλεγε, και άκουσε μέσα από την θάλασσα την Παναγία μας να του μιλάη και να του λέη, με την γλυκειά φωνή της: «Παιδί μου, μη φοβάσαι κι εγώ δεν θα σε αφήσω να χαθής». Σε ερώτησι, πως κατάλαβε ότι ήταν η Παναγία μας, απάντησε πολύ φυσικά: «Ε, την Παναγία μας δεν γνωρίζω;».
***
Κάποια φορά, ήλθε ένας άνθρωπος να πάρη την ευχή του Παππούλη [του πατρός Ευμενίου Σαριδάκη]. Αφού προσκύνησε και πήρε την ευχή του, του λέει:
– Αχ, Πάτερ, πολύ θα ήθελα να σας πάρω μια φωτογραφία, αλλά μου τελείωσε το φιλμ.
Του λέει ο πατήρ Ευμένιος:
– Δεν πειράζει. Τράβα, τράβα.
Τράβηξε αρκετές φωτογραφίες και βγήκαν όλες.
Όταν, μετά από χρόνια, είδε αυτός ο άνθρωπος τον π. Ευμένιο στην Κρήτη, του είπε:
– Είμαι αυτός, που σας τράβηξα φωτογραφίες χωρίς φιλμ και βγήκανε.
Και ο Παππούλης του είπε:
– Καλά, καλά.
***
Το 1991 το φαινόμενο της Λειψυδρίας στην Αθήνα είχε αρχίσει να παίρνει γιγάντιες διαστάσεις και τα έκτακτα δελτία ειδήσεων προειδοποιούσαν τον κόσμο, ότι το απόθεμα νερού στο Μαραθώνα επαρκεί για συγκεκριμένες μέρες. Η αίσθηση της ανησυχίας και του φόβου, που επικρατούσε, ήταν διάχυτη εκείνες τις μέρες. Ο πατέρας Ευμένιος Σαριδάκης, το πνευματικό τέκνο του Αγίου Νικηφόρου του Λεπρού, νιώθοντας την αγωνία του κόσμου, που τόσο ανησυχούσε, προσευχόταν με θέρμη και πόνο ψυχής να λυθεί η ανομβρία και να βοηθηθεί ο κόσμος. Η αγάπη του για τους ανθρώπους, η βαθιά Πίστη και αγάπη του στον Ουράνιο Πατέρα, αλλά και η ευχή του πνευματικού του, Αγίου Νικηφόρου του Λεπρού, που τον συνόδευε από τον Ουρανό, έκαναν την προσευχή του πατέρα Ευμένιου να εισακουστεί. Παρακαλώντας τον Θεό με πόνο Του έλεγε, ότι είναι αρκετή η επερχόμενη μελλοντική δοκιμασία που θα έρθει, ας μην βασανιστεί και τώρα ο κόσμος! Σε κοντινό του πρόσωπο απεκάλυψε, ότι η Παναγία του είπε, ότι σε οκτώ μέρες θα βρέξει και πραγματικά οκτώ μέρες μετά άνοιξαν οι καταρράκτες του ουρανού και το πρόβλημα της ανομβρίας ξεπεράστηκε!
Πληροφορίες από τον π.Αντώνιο (Μοίρες Ηρακλείου)
***
Μου είπε μια φορά ο Γερο-Ευμένιος, ότι θα γινόταν Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος ( ο οποίος δεν έγινε λόγω της παρέμβασης της Παναγίας, όπως αναφέρεται σε κάποιο άλλο σημείο του βιβλίου), εδώ στα μέρη της Ρωσσίας, στην Ουκρανία δηλαδή και μας το είπε και αργότερα όταν πήγαμε στη Ρωσσία (για προσκύνημα).
-Ήμασταν όλοι στο μέτωπο, μας λέει.
-Ποιοι όλοι” ??? του λέω
-Όλοι, ήταν ο πατήρ Πορφύριος, ήταν ο πατήρ Ιάκωβος, ήταν ο πατήρ Παϊσιος, όλοι οι καλόγεροι πήγαμε στο μέτωπο. Άλλο μέτωπο (πιθανόν) εννοούσε, πνευματικό (?) “Κι εγώ έκλαια…έκλαια συνέχισε να μας λέει. Με είδε ο πατήρ Πορφύριος και μου είπε :
–Μην κλαις πάτερ Ευμένιε έτσι, δεν θα γίνει τίποτε. Η Παναγία θα κάμει έλεος. Δηλαδή καταλαβαίνεις ότι ο Γέροντας Ευμένιος, ανήκε σε μια συντροφιά Αγίων ανθρώπων. Γνωρίζονταν μεταξύ τους αυτοί…”
(βλ. Σίμωνος μοναχού, π. Ευμένιος – Ο κρυφός άγιος της εποχής μας, Αθήνα 2010)
Μιά μέρα ήλθε μπροστά στο κελλί του Γέροντα Ευμενίου, ένας γύφτος με ένα Ντάτσουν γεμάτο καρπούζια, μαζί με τα τρία-τέσσερα παιδόπουλά του. Του λέει: «Παπά, θέλεις καρπούζια»;
Ο Γέροντας αναπαυόταν κάτω από το δένδρο, ήταν μεσημέρι προς απόγευμα και του απαντάει, «Θέλω, θέλω».
«Πόσα θέλεις;».
«Βγάλε εσύ και θα σου πω».
Άρχισε να βγάζει ο άνθρωπος καρπούζια, τα έδινε στα παιδιά του, τα έπαιρνε ο Γέροντας και τα έβαζε στην αποθήκη. Έδινε ο άνθρωπος, έπαιρνε ο Γέροντας, και συγχρόνως εχαμογελούσε!! Απορούσε και ο γύφτος, αλλά τί να κανε, επουλούσε… Έχασε το μέτρημα ο άνθρωπος. Λέει ο Γέροντας: «Πάμε να τα μετρήσουμε». Βουνό μέσα στην αποθήκη τα καρπούζια, που να μετρηθούν! Του λέει ο Γέροντας, «Πόσο κάνουν;». Τα ζυγιάζει ο γύφτος με το μάτι και λέει τόσα… Του λέει ο Γέροντας «Καλά, καθήστε να φάτε κάτι». Τους βάζει φαγητό, χαρά ο άνθρωπος, χαρά τα παιδόπουλα. Πήγαινε ο Γέροντας, τους έφερνε νερά, ψωμί, κρασί, τυροπιττάκια, ό,τι είχε. Χαρά. Όλοι γέλαγαν!
Πέρασε η ώρα, του έδωσε τα χρήματα όσα του είχε ζητήσει και κάτι παραπάνω. Μπαίνουν μέσα στο αυτοκίνητο ο γύφτος και τα παιδιά του να φύγουν, ξεκινάνε, πάνε πιο πέρα και ο Γέροντας άρχισε να φωνάζει: «Ελάτε πίσω. Ελάτε πίσω». Τι να κάνε ο άνθρωπος; Γυρίζει πίσω και ρωτάει τον Παππούλη τι θέλεις;
«Πόσα παιδιά έχεις;», ρωτάει ο πατήρ Ευμένιος.
«Τέσσερα», του απαντά ο γύφτος.
«Κατέβα από το αυτοκίνητο, πήγαινε στην αποθήκη, διάλεξε έξι καρπούζια, τα καλλίτερα και πάρε τα γιά τα παιδιά σου και γιά σένα».
Απόμεινε ο γύφτος να τον κοιτάζει απορημένος. «Πάρε τα να τα φας με τα γυφτόπουλα, μην τα πουλήσεις, τα κερνάω εγώ», του λέει ο Γέροντας, γελώντας.
Εκοίταζε ο άνθρωπος, έσκυψε και του εφίλησε το χέρι. Αυτός τον ευλογούσε. Άνοιξε ο γύφτος την πόρτα του αυτοκινήτου, έβγαλε τα γυφτόπουλα, του εφίλησαν και αυτά το χέρι και ο Γέροντας τα ευλόγησε. Έφυγαν χαρούμενοι και ο Παππούλης γελούσε.
Ο πατήρ Ευμένιος ήταν σαν μιά κινητή Τράπεζα. Του έδινε ο κόσμος χρήματα, του έβαζε κάτω από τα μαξιλάρια, στις τσέπες του, κι αυτός όλο έδινε απλόχερα σε όποιον του ζήταγε κι έστελνε όπου υπήρχε ανάγκη. Δεν τον ενδιέφερε αν τον κατέκριναν που έπαιρνε χρήματα ή αν τον επαινούσαν που έδινε. Εκείνος εγελούσε και συνέχιζε… το έργο του!!!
Πηγή : Βιβλίο π. Ευμένιος – Ο Ποιμήν ο Καλός και Θαυματουργός.
***
Ενώ έφευγε ο γέρων Ευμένιος από το Λοιμωδών Νόσων για τον Ευαγγελισμό για την τελευταία νοσηλεία του, στο δρόμο ευλογούσε την Αθήνα κι έλεγε: «Ωραία που είναι η Αθήνα! Ευλογημένη Αθήνα!» Ευλογούσε τους δρόμους, την Ομόνοια, την Αγορά, την Μητρόπολη, την Βουλή, όλη τη πόλη!
Ω Αθήνα μου Αγιασμένη! Ω πολύβουη Αγία Έρημος Αθήνα!
Ω Αρχοντική Αθήνα, ταπεινή, που ενω έβγαλες τόσους μεγάλους σύγχρονους Αγίους που συνέχισαν την Αγιότητα της Αγίας Φιλοθέης, έμεινες Άγνωστη σαν τόπος Αγιασμού του 20ου και του 21ου Αιώνα!
Πολλούς Αγίους ανέθρεψες Αθήνα μου και έχεις στα σωθικά σου! Η Παράδοση συνεχίζεται. Άνοιξε την πόρτα του 20ου Αιώνα ο Άγιος Νεκτάριος, την περπάτησαν όλοι οι πιο πάνω και ακόμη περισσότεροι μυστικοί. Την περπατούν και σήμερα μυστικοί διάδοχοι του Αγίου Πνεύματος. Κι όμως υπάρχουν διαμερίσματα -κελιά κι ησυχαστήρια- σε πολυκατοικίες που γνέθουν μυστικά τις νύχτες το νήμα της Ζωής, αθέατοι ησυχαστές, άνδρες και γυναίκες, που αναπαύουν τον Θεό όντας «πτωχοί τω Πνεύματι» και υπήκοοι της Βασιλείας των Ουρανών! (Ένας Μετανάστης στην Αθήνα για 39 χρόνια.! Ανδρέας Χριστοφόρου)
Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης – Συνομιλεί ο ίδιος με τον καθηγητή Μιχαήλ Χατζηγεωργίου, τη δεκαετία του 1980.
https://www.youtube.com/watch?v=q_zyw3ImPss
Η Παναγία μας επιστράτευσε σε προσευχή για να μην γίνει πόλεμος
https://www.youtube.com/watch?v=Vjr5hJn4v6k
ΤΗΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ Ο ΓΕΡ. ΕΥΜΕΝΙΟΣ ΠΡΙΝ ΣΚΟΤΩΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.
https://www.youtube.com/watch?v=bjNYAGjf9GQ
π. Ευάγγελος Παπανικολάου – Ο Γέροντας της χαράς
https://www.youtube.com/watch?v=yqyprkZCS_k
***
Όσιος Ευμένιος Σαριδάκης, ο άγιος φίλος των λεπρών, ο Γέροντας της χαράς, …το παιδί τον έβλεπε συνεπαρμένο να αιωρείται και να βγάζει φωτιές!
https://iconandlight.wordpress.com/2019/05/22/%CE%B3%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%B4%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CE%BF-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%86/
Η Ουράνια δόξα του αγίου Ιακώβου της Ευβοίας και του οσίου Γέροντος Ευμενίου, Μητροπολίτη Μόρφου Νεοφύτου
https://iconandlight.wordpress.com/2018/05/22/%CE%B7-%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%B4%CF%8C%CE%BE%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8E%CE%B2%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF/
Όταν ο Άγιος Πορφύριος συνάντησε τον π. Ευμένιο τον Λεπρό, Μητροπολίτου Μόρφου Νεόφυτου
https://iconandlight.wordpress.com/2016/05/22/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BF-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%81%CF%86%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80/
«Κρατήθηκα από τα ρούχα του Χριστού και Αυτός ποτέ δεν με απαρνήθηκε». Μια αγία πονεμένη λεπρή γυναίκα
https://iconandlight.wordpress.com/2017/03/02/%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%ae%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b1-%cf%81%ce%bf%cf%8d%cf%87%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%87%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%8d-%ce%ba%ce%b1/
Απολυτίκιον Οσίου Γέροντος Ευμενίου Σαριδάκη.
Ήχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.
Παρακλήτορα θείον των εν τοις κλύδωσι, τον αρωγόν εν ανάγκαις και ποδηγόν απλανή προς ευσέβειαν λαού εγκωμιάσωμεν ύμνοις, Ευμένιον, παθών ως ομόζηλον Ιώβ, πνευμάτων κακών διώκτην και ευμενέστατον πρέσβυν ημών προς Κύριον τον εύσπλαγχνον.
Ήχος πλ. α΄. Χαίροις ασκητικών.
Στίχος. Τίμιος εναντίον Κυρίου ο θάνατος του Οσίου Αυτού.
Χαίροις, υπομονής λαμπηδών, Νοσοκομείου Λοιμωδών Νόσων σέμνωμα, θειότατε υπηρέτα του εν οσίοις λεπρού Νικηφόρου κλέους, ον σοι έστειλε εκ Χίου ο Άνθιμος, ο νεώτατος άγιος της Εκκλησίας, και ου Κύριος βίωσιν την ισάγγελον μετά πότμον ετίμησε δι’ ευωδίας, όσιε, λειψάνων, Ευμένιε, πιστώς βοώντες λιτάς σου τας εκτενείς εκδεχόμεθα προς τον Ζωοδότην, τον παρέχοντα τω κόσμω το μέγα έλεος.
Πόνους σης ακραιφνούς βιοτής προς σωτηρίαν αμειβόμενος Κύριος ανέδειξέ σε εν κόσμω αρτίως περιφανή εν αγάπης έργοις, πάτερ όσιε, εν λόγοις, Ευμένιε, προς λαού καθοδήγησιν, εν συμπαθεία προς πανδείνως λοιμώττοντας και εν χάριτι δαψιλώς τη δοθείση σοι· πάσι γαρ υπηρέτησας νοσούσι και κάμνουσι ση ολοθύμω εφέσει ψυχής και τρόποις απλάστοις σου εδίδαξας πάντας σωφρονείν και του Κυρίου τηρείν εντάλματα.
Δόξα. Ήχος πλ. δ΄.
Χριστόν εξευμενίζου ημίν τοις τιμώσί σε και κραυγάζουσί σοι εν κατανύξει, Ευμένιε όσιε· Χαίρε, ο αγάπη τρωθείς ουρανόθεν θεία παιδιόθεν και θεικής ενεργείας εποφθείς παναρμόνιον όργανον· Χαίρε, ο των δαιμόνων διώκτης, των εν θλίψεσι παρακλήτωρ και των αλγούντων κουφιστής ετοιμότατος· Χαίρε, ο Αγγέλοις νυν συγχορεύων εν πόλω δόξης και οσίοις τοις απ’ αιώνος συναγαλλόμενος ως αυτών ισότιμος και εφάμιλλος·
Ήχος δ΄. Ως γενναίον εν μάρτυσι.
Τω Χριστώ εκ νεότητος ηκολούθησας, όσιε, χρόνοις εν εσχάτοις, σεπτέ Ευμένιε, και καθαρθείς την διάνοιαν συντόνοις ασκήσεσιν ουρανίων αρετών ώφθης σκεύος πολύτιμον και του Πνεύματος του αγίου δοχείον μυροβόλον, καθηδύνον τας χορείας των ευλαβώς προσιόντων σοι.
Λοιμωδών καθηγίασας νόσων θεραπευτήριον βίω ακραιφνεί σου, σοφέ Ευμένιε, και θαυμαστώς υπηρέτησας ως άϋλος άνθρωπος Νικηφόρω τω σεπτώ, ου τα τίμια λείψανα ευωδίασε θεία χάρις εις ένδειγμα Κυρίου, πάσι νέμοντος τα γέρα αξίως ευαρεστήσεως.
Θεοείκελον μέροπα, του Ιώβ τον ομόζηλον και πιστών προς θέωσιν τον ιθύντορα, αξιοχρέως υμνήσωμεν ως εύχος πολύτιμον Εκκλησίας του Χριστού και δαιμόνων αντίπαλον πόθω κράζοντες· Χαίρε, Κρήτης εκβλάστημα το θείον και αγλάισμα το νέον των Αθηνών, πάτερ όσιε.
Δόξα. Ήχος πλ. β΄.
Ισαγγέλω αγωγή καταλαμπρύνας Αθηνών το κλεινόν άστυ, εν τοις εσχάτοις χρόνοις δαψιλώς εχαριτώθης παρά Κυρίου, Ευμένιε όσιε, ποδηγέτα πιστών προς τελείωσιν απλανέστατε· συ γαρ την στενήν και τεθλιμμένην παιδιόθεν βαδίσας τρίβον υπέρ φύσιν ηγώνισαι και υπερόπτης προσύλων δέδειξαι· λαβών ούν το στέφος της συν Χριστώ αλήκτου αγαλλιάσεως Αυτώ χάριν είληφας πρεσβεύειν υπέρ των τιμώντων την μνήμην σου.
Ιδιόμελον. Ήχος πλ. β΄
Τον κεκρυμμένον άγιον των ημερών των εσχάτων τον προορατικόν και σημειοφόρον Ευμένιον αξίως καταστέψωμεν άσμασι και ολοθύμως αυτώ βοήσωμεν· απλότητος αμάρυγμα και χρηστότητος σκήνωμα, ως παρρησίαν έχων προς Κύριον μη παύση Αυτού δεόμενος υπέρ ειρήνης του κόσμου και σωτηρίας των τιμώντων την αεισέβαστον μνήμην σου.
iconandlight 