Άγιος Λουκάς ο Ευαγγελιστής
Άγιος Μαρίνος ο Γέρων μάρτυς στήν Ταρσό Κιλικίας (4ος αἰ.)
Τρυφωνία η χήρα, αγία μάρτυς στη Ρώμη, μητέρα αγ. Κυρίλλας (3ος αἰ.)
Όσιος Ιουλιανός «ὁ ἐν τῷ Εὐφράτῃ ποταμῷ» (4ος αἰ.)
Άγια Σαράντα (40) παιδομάρτυρες
Άγιοι Γαβριήλ και Κυρμιδώλης οι Νεομάρτυρες «οἱ ἐν Αἰγύπτῳ» (1522)
Ιωσήφ Πρεσβύτερος ἱερομάρτυς Μονής Χαματούρα Λιβάνου (16ος αἰ.)
Όσιοι Συμεών, Θεόδωρος κτήτορες της Ιεράς Μονής του «Μεγάλου Σπηλαίου» οι θαυματουργοί και Ευφροσύνη η ποιμενίδα η θαυματουργός (9ος αἰ.)
Άγιος Μνάσων επίσκοπος Κύπρου (1ος αἰ.)
Πέτρος της Τσετίνιε, Μαυροβουνίου (1830)
Εορτάζουν στις 18 Οκτωβρίου
Ο άγιος Ιερομάρτυς Ονούφριος (Γκαγκαλιούκ), αρχιεπίσκοπος Κούρσκ και Ομπογιάνου (1 Ιουνίου 1938)
Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 η λαίλαπα του αθεϊσμού και των διωγμών άρχισε να εξαπλώνεται σ’ όλη τη χώρα. Η Ρωσική Εκκλησία εισήλθε στη βαβυλώνια αιχμαλωσία της, το καλοκαίρι του 1922 δημιουργήθηκε το σχίσμα της «Ζωντανής Εκκλησίας», του οποίου οι ηγέτες έχοντας την άμεση υποστήριξη των Μπολσεβίκων επιδίωκαν ριζικές και αντιπαραδοσιακές μεταρρυθμίσεις και την εκκοσμίκευση στην εκκλησιαστική ζωή. Στις αρχές του 1923 ο π. Ονούφριος κατόρθωσε να πάει κρυφά στο Κίεβο, όπου στις 4 Φεβρουαρίου χειροτονήθηκε επίσκοπος Έλισάβετγκραντ και ορίστηκε βοηθός επίσκοπος της επαρχίας Οδησσού και Χερσώνος. Λίγες μέρες αργότερα συνελήφθη και φυλακίστηκε. Για τρεις μήνες ο νεαρός ιεράρχης έζησε την Απανθρωπιά των σοβιετικών φυλακών. Στις 15 Μαΐου του 1923 τον απέλυσαν και στις 16 Οκτωβρίου του 1923, τον συνέλαβαν πάλι με αφορμή μιάν εγκύκλιό του προς τους πιστούς, τους οποίους απέτρεπε από κάθε σχέση με το σχίσμα της «Ζωντανής Εκκλησίας». Η εγκύκλιος θεωρήθηκε αντισοβιετική. Στις 16 Ιανουαρίου του 1924 ο επίσκοπος Ονούφριος απολύθηκε από τις φυλακές του Χάρκωφ.
Αψηφώντας κάθε κίνδυνο, δεν έπαυε να ιερουργεί σε ιδιωτικούς χώρους, να κηρύσσει σε κάθε ευκαιρία, να στηρίζει τους χριστιανούς στην πίστη με λόγια και γράμματα, να πολεμάει τους εχθρούς της Εκκλησίας.
Οι καιροί ήταν πολύ δύσκολοι – διωγμοί, σχίσματα, σκάνδαλα. Η Εκκλησία είχε ανάγκη από οδηγητικές μορφές και φωτεινά παραδείγματα χριστιανικής βιωτής…
Ο ιεράρχης έγραφε σε κάποιον φίλο του:
Μόνο στον ναό πρέπει να μιλάμε για τον Κύριο και τη θεία διδασκαλία Του; Όχι! Για τον Θεό πρέπει να μιλάμε όπου χρειαστεί, όπου υπάρχουν ψυχές πού είτε Τον αγνοούν, είτε Τον αρνούνται, είτε Τον αμφισβητούν. Κι αν ακόμα δεν μπορεί ένας πιστός να αποδείξει την αλήθεια της πίστεως, ανασκευάζοντας τα επιχειρήματα των άθεων, ας εκθέσει απλά και καθαρά τη χριστιανική διδασκαλία. Είναι κι αυτό μια νίκη… Τα λόγια του ψεύδους, όταν είναι σκεπασμένα, φέρνουν τον καρπό τους, όταν όμως ξεσκεπαστούν, χάνουν τη δύναμή τους…
Με ρωτάς, αγαπητέ μου φίλε, με ανησυχία: “Τί θα γίνει με την Ορθόδοξη Εκκλησία μας ύστερα από τριάντα χρόνια, όταν πεθάνουν οι πιστοί, πού είναι ακόμη αρκετοί, και τη θέση τους πάρει η σημερινή γενιά των μοχθηρών εχθρών τού Θεού; Ασφαλώς η γενιά αυτή θα στραφεί ανοιχτά εναντίον της Εκκλησίας. Εμείς τί θα αντιπαραθέσουμε; ”. Πρέπει να σου πω, αγαπητέ φίλε, ότι δίπλα στους εχθρούς της Εκκλησίας φυτρώνουν αναμφίβολα και οι φίλοι της. Ας μην είναι πολλοί είναι δυνατοί, γιατί κατέχουν την αλήθεια. Κάτω από το χαλάζι των χλευασμών και των κατατρεγμών ατσαλώνουν την πίστη τους στον Θεό και την αφοσίωσή τους στην Εκκλησία Του. Αυτοί, υψώνοντας το ανάστημά τους, θα υπερασπίσουν τα ιερά και τα όσια…
Ίσως να χυθεί το αίμα των πιστών. Αλλά αυτό θα γίνει σπόρος, όπως στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού, σπόρος από τον οποίο θα φυτρώσει πιο δυνατό το χριστιανικό δένδρο. Για την Εκκλησία του Χριστού, ο διωγμός και το αίμα δεν είναι άγνωστα. Αυτά πάντοτε υπήρχαν και πάντοτε συνεπάγονταν όχι τον αφανισμό αλλά, απεναντίας, τον δοξασμό και την εξάπλωσή της Εκκλησίας.
Μην ξεχνάς, επίσης, αγαπητέ φίλε, ότι τα άγια παραδείγματα πάντοτε βρίσκουν μιμητές. Οι άπιστοι διώκτες, βλέποντας την ακλόνητη σταθερότητα των πιστών, πού θα σφραγίζεται με αίμα, θα προβληματίζονται. Και μερικοί από αυτούς, οι καλοπροαίρετοι και ικανοί για την οικείωση της θείας αλήθειας, οπωσδήποτε θα μεταπηδήσουν στις τάξεις των ομολογητών του Χριστού. Έτσι έγινε πολλές φορές στην αρχαία χριστιανική εποχή με ειδωλολάτρες δημίους, πού, βλέποντας την πίστη των χριστιανών, μεταστράφηκαν σε ομολογητές του Κυρίου. Πολλοί, πάρα πολλοί, από διάφορους τόπους και λαούς, μπορούν να γίνουν φίλοι του Χριστού, αντικαθιστώντας τους προδότες Του, σύμφωνα με τα λόγια του Ίδιου:
«Λέγω δε υμίν ότι πολλοί από ανατολών και δυσμών ήξουσι και ανακλιθήσονται μετά Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ εν τη βασιλεία των ουρανών, οι δε υιοί της βασιλείας εκβληθήσονται εις το σκότος το εξώτερον εκεί εσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων» (Ματθ. 8:11-12).
Μην απελπίζεσαι, λοιπόν, αγαπητέ φίλε! Πάνω απ’ όλα μείνε εσύ ο ίδιος πιστός μέχρι θανάτου στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Συνάμα ικέτευε θερμά και αδιάλειπτα τον Κύριο να αναδείξει εργάτες για τον θερισμό του χωραφιού Του- γιατί «ο μεν θερισμός πολύς, οι δε εργάται ολίγοι» (Ματθ. 9:37).
Από το βιβλίο: π. Δαμασκηνού (Ορλόφσκι), Άγιοι κατάδικοι. Ρώσοι ιερομάρτυρες και ομολογητές του 20ου αι., Ιερά Μονή Παρακλήτου
***
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Δεν πρέπει να ξεσηκώνουμε επαναστάσεις, αλλά να υπηρετούμε την αλήθεια και να μην ενδίδουμε στο φρόνημα του κόσμου τούτου… Κανείς δεν μπορεί να φιμώσει το Πνεύμα μέσα στην Εκκλησία ώστε αυτό να μη φωτίζει τους πιστούς. Θα πρέπει να υποφέρουμε πολύ. Αλλά η δοκιμασία θα είναι σύντομη και μετά δεν θα υπάρχει πια ούτε αθεΐα ούτε απιστία. Κι αυτό είναι μεγάλη παρηγοριά… Η προσευχή είναι το πιο δυνατό όπλο απ’ όλα. Μόνο η προσευχή μπορεί να αναγκάσει τον Θεό να επέμβει με το ζόρι σε μερικές καταστάσεις… Κοίτα, αν ένας μοναχός προσεύχεται αποκλειστικά και μόνο για τη σωτηρία της ψυχής του, με την πεποίθηση ότι είναι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός και γι’ αυτό ανάξιος να προσευχηθεί για τούς άλλους, τότε ακόμα και ένα “Κύριε ελέησον” πού θα πει μέσα στην ταπείνωσή του για τον κόσμο, μπορεί να ισώσει ολόκληρη την ανθρωπότητα»… «Η Αποκάλυψη μιλάει ξεκάθαρα… Μιλάει για τον Αντίχριστο και για τη Βαβυλωνία, πού είναι η Ρώμη». «Δεν λέω ότι θα γίνει σε δύο ή τρία χρόνια ακριβώς, αλλά ότι θα γίνει σίγουρα πολύ σύντομα. Είμαστε στο χείλος, όπως στα χρόνια του Νώε… Και θα κρατήσει λίγο, δεν μπορώ να σου πω πιο πολλά». ( Οδοιπορία στο Άγιο Όρος, Λορέντζο Ντιλέττο, Εκδόσεις Εστία.)
Ο κόσμος καίγεται! Το καταλαβαίνετε; Έπεσε πολύς πειρασμός.
Τέτοια πυρκαγιά έχει βάλει ο διάβολος, που ούτε όλοι οι πυροσβέστες αν μαζευθούν, δεν μπορούν να κάνουν τίποτε, αναγκάζονται οι άνθρωποι να στραφούν στον Θεό και να Τον παρακαλέσουν να ρίξη μια βροχή γερή, για να σβήση.
Έτσι και για την πνευματική πυρκαγιά που άναψε ο διάβολος, μόνον προσευχή χρειάζεται, για να βοηθήση ο Θεός.
Ας αναθέσουμε τον εαυτό μας, τα παιδιά μας, την οικογένειά μας, την ζωή μας ολόκληρη στον Χριστό ο οποίος σαν Θεός που είναι μπορεί να μας περάσει μέσα από την φωτιά και την τρικυμία χωρίς να πάθουμε το παραμικρό.
Έχουμε την δύναμη του τιμίου Σταυρού, του Αγίου Συμβόλου, την θεία Χάρη του Χριστού, μόνο όταν διατηρούμε την Χάρη του Αγίου Βαπτίσματος, με το οποίο απαρνούμαστε το σατανά, συντασσόμαστε με το Χριστό και δεχόμαστε το άγιο Σφράγισμα, “Σφραγίς δωρεάς Πνεύματος Αγίου”.
(Από το βιβλίο “Πνευματική Αφύπνιση”, Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος- Σουρώτη Θεσσαλονίκης)
***
«Πολλά σόγια (έχομε), αλλά σόϊ με τους αγίους Πατέρες δεν έχομε».
«Τα άγρια ζώα είναι πολύ φιλότιμα. Συνάντησα φιλότιμο περισσότερο στα άγρια ζώα, παρά σε πολλούς ανθρώπους. Καλύτερα να έχουμε φιλία με αυτά παρά με τους κοσμικούς ανθρώπους. Αν θέλεις φίλο αληθινό μετά τον Θεό, πιάσε φιλία με τους Αγίους. Αλλοιώς με τ’ άγρια ζώα»
….Τι να πούμε, βρε παιδιά, όλα τα λένε και τα γράφουν τα βιβλία μας (της Εκκλησίας), αλλά ποιος τα διαβάζει; Ο κόσμος χαμπάρι δεν παίρνει. Κοιμάται με τα τσαρούχια!
Δημήτριος : Αυτά, Γέροντα, είναι σημεία των καιρών;
Γέροντας : Σημεία, σημεία των καιρών, δεν βλέπετε…; Πρέπει να΄ναι βόιδι – να με συγχωρείτε – κανείς, για να μην καταλαβαίνει με όλα αυτά που γίνονται … Πολλοί από τους άγιους πατέρες θα ευχόντουσαν να ζήσουν στην εποχή μας, γιατί είναι εποχή ομολογίας. Οι καιροί είναι δύσκολοι, αλλά δεν το καταλαβαίνουμε. Κοιμόμαστε με τα τσαρούχια. Θα ρωτάνε σε λίγο για τους χριστιανούς, όπως παλαιότερα ρωτούσαν για τα πολιτικά φρονήματα.
Νικόλαος : Θα μας κάνουν φάκελο, Γέροντα;
Γέροντας : Α, μπράβο! Φακέλους.
Δημήτριος : Γέροντα, η Ελλάδα θα πάθει κακό;
Γέροντας : Πολλές μπόρες πέρασε η Ελλάδα, αδικήθηκε πολύ. Αλλά όμως μπόρες θα΄ναι! Η Ελλάδα δεν θα πάθει τίποτε, γιατί την αγαπάει ο Θεός. Στην Μικρά Ασία έχουμε πολλά άγια λείψανα. Θα πάρουμε την Αγία Σοφία και θ΄ανοίξει και η πύλη. Αυτήν την πύλη δεν την ξέρει κανείς … …να δούμε τι θα γίνει όμως; Οι μιναρέδες τι θα γίνουν μετά;
Νικόλαος : Θα τους γκρεμίσουμε!
Θεόδωρος : Θα τα κάνουμε, Γέροντα, καμπαναριά!
Γέροντας : (χαριτολογώντας) : Όχι, θα γίνουν στύλοι για τους στυλίτες και θα κρέμονται τα κομποσκοίνια μέχρι κάτω!
Δημήτριος : Γέροντα, ο ηγέτης αυτός του πολέμου θα είναι Εβραίος;
Γέροντας : Ναι Εβραίος θα΄ ναι. Θα συνεργαστεί πολύ και ο πάπας, γιατί όλα τα παιδιά του διαβόλου θα τα θεωρεί δικά του και θα τους υποδεικνύει ν΄ ακολουθούν τον αντίχριστο.
Γι΄ αυτό κι ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός είπε: «τον πάπα να καταρράσθε, διότι αυτός θα είναι η αιτία.» Ο Άγιος εννοούσε αυτόν τον πάπα της συγκεκριμένης εποχής, που θα βοηθήσει στην ανάδειξη του αντίχριστου. Οι άλλοι πάπες σε σχέση με εκείνον θα φαίνονται σαν καλοί.»
“Σκεύος Εκλογής”, Σελ : 219
Ο Θεός να δώσει δύναμη, πίστη κι υπομονή στον καθένα να αντέξουμε ως την ΛΙΑΚΑΔΑ ΤΗΝ ΘΕΪΚΗ που ακολουθεί! Και θα δώσει!!!
Τώρα μια μπόρα θα είναι, μια μικρή κατοχή του αντίχριστου σατανά. Να ζητούμε μετάνοια για όλον τον κόσμο.. Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2018/10/07/%CF%84%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CF%80%CF%8C%CF%81%CE%B1-%CE%B8%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%AE-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%87/
Ποιές ήταν οι πρώτες εικόνες της Παναγίας; Ποιός τις έφτιαξε;
https://iconandlight.wordpress.com/2013/09/22/%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AD%CF%82-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B5%CF%82-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3/
Απολυτίκιο:
Ήχος γ’.
Απόστολε Άγιε, και Ευαγγελιστά Λουκά, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.
Εξαποστειλάριον. Τοις Μαθηταίς.
Λουκά Χριστού Απόστολε, μύστα των απορρήτων, και των εθνών Διδάσκαλε, μετά Παύλου του θείου, και της αγνής Θεοτόκου, ης την θείαν εικόνα, εκ πόθου ανιστόρησας, εκδυσώπει θεόπτα, υπέρ ημών, των μακαριζόντων σε και τιμώντων, την ιεράν σου κοίμησιν, πάνσοφε μυστολέκτα.
Ἦχος δ´.
Τῷ τῆς σοφίας ἀλιευτικῷ καλάμῳ, τῆς νοητῆς θαλάσσης τὸν βυθὸν ἀνιχνεύων, ἐκ θανατηφόρου βυθοῦ τὰς τῶν πιστῶν ψυχὰς ἐζώγρησας, Λουκᾶ παμμακάριστε. Ὅθεν τῷ Παύλῳ μαθητευθείς, ὅλην ἐκάθηρας τὴν σαυτοῦ καρδίαν, τῇ ἐπιλάμψει τοῦ Πνεύματος. Καὶ τοῖς δόγμασί σου τὰ ἔθνη φωτίσας, τὰ τῶν παθῶν νοσήματα τοῖς θαύμασιν ἰάτρευσας, Χριστὸν τὸν Θεόν, ὑπὲρ ἡμῶν ἀεὶ δυσωπῶν, τοῦ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ωδή η΄. Παίδας ευαγείς.
Αφαρπάζεις ταχύ εκ του ολέθρου, κινδύνους αποσοβείς Πάτερ Παΐσιε, επισκέπτη άνωθεν ορατώς τους πάσχοντας, υγείαν τοις νοσούσι μεν παρέχων Όσιε, χαράν δε, ειρήνην και ελπίδα, τοις εν απογνώσει, δεινώς βεβυθισμένοις.
Κατά Λουκά – Ευαγγέλιο, Ι'(10) 16-21
Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς· ῾Ο ἀκούων ὑμῶν, ἐμοῦ ἀκούει· καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς, ἐμὲ ἀθετεῖ· ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν, ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά με. ῾Υπέστρεψαν δὲ οἱ Ἑβδομήκοντα μετὰ χαρᾶς, λέγοντες· Κύριε, καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσεται ἡμῖν ἐν τῷ ὀνόματί σου. Εἶπε δὲ αὐτοῖς· Ἐθεῴρουν τὸν Σατανᾶν, ὡς ἀστραπὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα. Ἰδοὺ, δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων, καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ· καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ. Πλὴν ἐν τούτῳ μὴ χαίρετε, ὅτι τὰ πνεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται· χαίρετε δὲ μᾶλλον, ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς. ᾿Εν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἠγαλλιάσατο τῷ πνεύματι ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν· Ἐξομολογοῦμαί σοι, Πάτερ, Κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἀπέκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν, καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις· ναί, ὁ Πατήρ, ὅτι οὕτως ἐγένετο εὐδοκία ἔμπροσθέν σου.
Καθολικῆς Α´ ἐπιστολῆς Πέτρου τὸ ἀνάγνωσμα. (Α΄, 13-20)
Ἀγαπητοί, ἀναζωσάμενοι τὰς ὀσφύας τῆς διανοίας ὑμῶν, νήφοντες, τελείως ἐλπίσατε ἐπὶ τὴν φερομένην ὑμῖν χάριν, ἐν ἀποκαλύψει Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὡς τέκνα ὑπακοῆς, μὴ σὺ σχηματιζόμενοι ταῖς πρότερον ἐν τῇ ἁγνοίᾳ ὑμῶν ἐπιθυμίαις, ἀλλὰ κατὰ τὸν καλέσαντα ὑμᾶς ἅγιον, καὶ αὐτοὶ ἅγιοι ἐν πάσῃ ἀναστροφῇ γενήθητε, διότι γέγραπται: Ἅγιοι γένεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι. Καὶ εἰ πατέρα ἐπικαλεῖσθε τὸν ἀπροσωπολήπτως κρίνοντα κατὰ τὸ ἑκάστου ἔργον, ἐν φόβῳ τὸν τῆς παροικίας χρόνον ὑμῶν ἀναστράφητε, εἰδότες ὅτι οὐ φθαρτοῖς, ἀργυρίῳ ἡ χρυσίῳ, ἐλυτρώθητε ἐκ τῆς ματαίας ὑμῶν ἀναστροφῆς πατροπαραδότου, ἀλλὰ τιμίῳ αἵματι, ὡς ἀμνοῦ ἀμώμου καὶ ἀσπίλου Χριστοῦ.
iconandlight 