Αγίων Μαρτύρων Γαλακτίωνος καί Επιστήμης των Σιναΐτων (250))
Αγίων Γαΐου επισκόπου Εφέσου και Ερμά επισκόπου Φιλιππούπολης Ανατολικής Ρωμυλίας († α΄αι.)
Λίνου πρώτου επισκόπου Ρώμης († α΄αι.)
Πάτροβα επισκόπου Ποτιόλων και Φιλολόγου επισκόπου Σινώπης χειροτονηθείς απ’ τον απ. Ανδρέα(† α΄αι.)
Μάρτυρος Παμφίλου, του πρεσβυτέρου (307)
Δομνίνου και οι μετ’ αυτου μάρτυρες , Θεοτίμου, Θεοφίλου, Τιμοθέου και Φιλοθέου, Δωροθέου πρεσβυτέρου, Ευψυχίου, Καρτερίου, στην Καισάρεια Παλαιστίνης (308)
Αγαθαγγέλου, Δομετίου, Κάστορος επισκόπου, Σιλβανού εν Παλαιστίνη (307)
Οσίου Γρηγορίου του ομολογητού Αλεξανδρείας († θ΄αι.)
Ιωνά επισκόπου Νοβογοροδίας (1470)
Παύλου επισκόπου και Ιλαρίωνος οσίου ερημίτου στο Τροεκουρόβο Ρωσίας (1853)
Δοσιθέου (Kolchenkov) του Ερημητηρίου του Γκλινσκ (1874)
Εορτάζουν στις 5 Νοεμβρίου
Στίχος
Ασυνδυάστους συζύγους κτείνει ξίφος,
Την ψυχικήν σύζευξιν ηγαπηκότας.
Τμήθη Επιστήμη Γαλακτίων τ’ ενί πέμπτη
«ὅτι κραταιὰ ὡς θάνατος ἀγάπη, σκληρὸς ὡς ᾅδης ζῆλος·» (Ασ. Ασ. 8,6)
(Διότι η αγάπη είναι εξ ίσου ισχυρά, όπως και ο θάνατος. Η φλόγα της αχόρταστη, όπως αχόρταστος είναι ο άδης.)
Η Θεϊκή αγάπη των Αγίων Γαλακτίωνος και Επιστήμης.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Η φυσική αγάπη, σε σύγκριση με την πνευματική αγάπη, είναι λιγότερο από μια σκιά σε σχέση με μια στερεή ουσία. Η αδελφοσύνη εξ αίματος και κατά σάρκα δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με την αδελφοσύνη εκ πνεύματος.
Ο πατέρας του Γαλακτίωνος τον αρραβώνιασε με την παρθένο Επιστήμη. Ο Γαλακτίων βάπτισε την Επιστήμη και, στη συνέχεια, έλαβαν και οι δύο τη μοναχική κουρα. Τότε η φυσική τους αγάπη αντικαταστάθηκε με την πνευματική αγάπη, αγάπη τόσο ισχυρή όσο ο θάνατος. Τόσο μεγάλη ήταν η πνευματική αγάπη του Γαλακτίωνος για την Επιστήμη που ποτέ δεν επιθύμησε να τη δει με τα σωματικά μάτια του.
Ούτε η σωματική επαφή ούτε η εγγύτητα είναι απαραίτητες για την πνευματική αγάπη. Τόσο μεγάλη ήταν η πνευματική αγάπη της Επιστήμης για τον Γαλακτίωνα ώστε, όταν άκουσε ότι είχε συλληφθεί και τον πήγαιναν για βασανισμό, έτρεξε πίσω από αυτόν, και τον ικέτευε να μην την απορρίψει, αλλά να την δεχθεί ως συμμαρτυρα, καθώς αυτός ήταν ο πνευματικός πατέρας και αδερφός της. Όταν οι ανελέητοι βασανιστές μαστίγωναν το γυμνό σώμα του αγίου Γαλακτίωνα, η αγία Επιστήμη έκλαιγε. Όταν όμως οι βασανιστές τους έκοψαν τα χέρια και τα πόδια τους χάριν του Χριστού, χάρηκαν και δοξολογούσαν τον Θεό. Τόσο μεγάλη ήταν η δύναμη της αγάπης τους για τον Κύριό μας Ιησού Χριστό και τόσο υψηλή ήταν η πνευματική αγάπη με την οποία αγαπούσαν ο ένας τον άλλον! Πραγματικά, η σωματική αγάπη είναι σαν μια πολύχρωμη πεταλούδα που περνά γρήγορα, αλλά η πνευματική αγάπη διαρκεί.
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Ο Πρόλογος της Αχρίδος – Πνευματικό ημερολόγιο –
http://www.orthodox.cn/prologue/November5.htm
***
Άγιοι Μάρτυρες Γαλακτίων και Επιστήμη ( 5 Νοεμβρίου)
Οι άγιοι αυτοί μάρτυρες έζησαν κατά τα έτη της βασιλείας του αυτοκράτορα Δεκίου (250) και του ηγεμόνος Σεκούνδου στην πόλη Έμεσα (σημ. Χομς στη Συρία). Οι γονείς του Γαλακτίωνος, Κλειτοφών και Λευκίππη, ήταν πλούσιοι ειδωλολάτρες της πόλεως. Είχαν όμως έναν καημό που τους έτρωγε. Η Λευκίππη παρέμενε στείρα παρ’ όλες τις θερμές ικεσίες τους στα είδωλα. Στην πόλη διέμενε τότε ένας μοναχός, ονόματι Ονούφριος. Ζητούσε ελεημοσύνη από τους περαστικούς -όχι για να τρέφεται, αλλά για να μοιράζει εν συνεχεία ό,τι του έδιναν στους φτωχούς— και επωφελούνταν για να κηρύσσει παντού το ιερό Ευαγγέλιο. Μία ημέρα, κτύπησε την πόρτα της Λευκίππης για να ζητήσει ελεημοσύνη. Βλέποντας τη θλιμμένη όψη της γυναίκας ρώτησε να μάθει τον λόγο. Εκείνη του απάντησε ότι δεν μπορούσε να κάνει παιδιά. Ο Ονούφριος τότε είπε ότι επρόκειτο για ένα σοφό μέτρο της θείας Πρόνοιας και ότι ο Θεός μην επιθυμώντας να προσφέρει αυτή το τέκνο της στους δαίμονες, την εμπόδιζε να γεννήσει όσο θα παρέμενε ασεβής. Της δίδαξε τα μυστήρια της πίστεως και την βάπτισε. Μετά από λίγο καιρό γέννησε και έπεισε τον άνδρα της να ασπαστεί κι αυτός την πίστη στον Χριστό, ο οποίος τους είχε λυτρώσει με τον τρόπο αυτό από την αισχύνη τους.
Το παιδί έλαβε το όνομα Γαλακτίων στο άγιο Βάπτισμα. Όταν έγινε είκοσι χρόνων, ο πατέρας του που είχε μείνει χήρος, τον πάντρεψε με μια νέα ειδωλολάτρισσα, ονόματι Επιστήμη. Ο Γαλακτίων δέχθηκε από υπακοή στον πατέρα του, αλλά αρνήθηκε να πλησιάσει τη νέα, από φόβο μήπως μολύνει το βάπτισμά του. Πεπεισμένη από τα επιχειρήματα του ανδρός της, η Επιστήμη έλαβε την απόφαση να απαρνηθεί την ασέβειά της και βαπτίσθηκε από τον ίδιο τον Γαλακτίωνα. Οκτώ ημέρες μετά τη βάπτισή της, είδε σε ένα όνειρο τη δόξα που επιφυλάσσεται στους ουρανούς σε όσους θα έχουν διαφυλάξει την παρθενία τους, για να αφοσιωθούν ακέραιοι στον Θεό. Φανέρωσε το όραμά της στον Γαλακτίωνα και οι δύο σύζυγοι αποφάσισαν να παρατείνουν παρθένοι μέχρι το τέλος της ζωής τους.
Μοίρασαν τα υπάρχοντά τους στους φτωχούς, για να αποκτήσουν στον ουρανό έναν ακατάλυτο θησαυρό, και αναχώρησαν για την έρημο του Σινά. Φθάνοντας σε ένα μέρος που λεγόταν Πούπλιον, βρήκαν μία ομάδα δώδεκα ερημιτών, οι οποίοι δέχθηκαν να πάρουν μαζί τους τον Γαλακτίωνα και έστειλαν την Επιστήμη σε τέσσερις γυναίκες που ασκήτευαν σε ένα κοντινό ερημητήριο. Ο Γαλακτίων ανέλαβε τέτοιους αγώνες στις νηστείες, τις ολονύκτιες προσευχές και στην εγρήγορση κατά των περισπασμών, που πολύ γρήγορα έφθασε σε υψηλό μέτρο αρετής. Την εποχή εκείνη ο διάβολος υπέβαλε στον τύραννο να καταδιώξει τους χριστιανούς που αποσύρονταν στην έρημο. Καθώς ένα στρατιωτικό απόσπασμα κατευθυνόταν προς το ασκηταριό του Γαλακτίωνος, αποκαλύφθηκε στην Επιστήμη η δόξα που επιφυλάσσεται στους μάρτυρες και είδε ότι εκλήθη να την μοιραστεί με τον Γαλακτίωνα.
Έλαβε την ευλογία από την ηγούμενη της να τον συναντήσει και να προσφέρει τον εαυτό της στον θάνατο για τον Χριστό μαζί με εκείνον που ήταν διδάσκαλός της στην πίστη και συναθλητής της στη στενή οδό. Παρουσιάσθηκαν μαζί ενώπιον του διοικητή Θύρσου. Καθώς περιφρόνησαν τις απειλές και έμειναν στέρεοι στην πίστη, υποβλήθηκαν σε τρομερά μαρτύρια: τους κτύπησαν απάνθρωπα, εξέθεσαν την Επιστήμη γυμνή στη δημόσια χλεύη, τους έμπηξαν μυτερά καλάμια κάτω από τα νύχια, τους έκοψαν τα χέρια και τα πόδια. Τέλος, ολοκλήρωσαν τον αγώνα του μαρτυρίου με τον αποκεφαλισμό τους. Ο άγιος Γαλακτίων ήταν τότε τριάντα ετών και η Επιστήμη δεκαέξι. Αυτοί λοιπόν που αρνήθηκαν να ενωθούν κατά σάρκα σε τούτη την εφήμερη ζωή, ενώθηκαν έτσι εν Θεώ για την αιωνιότητα.
(Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας-Νοέμβριος, εκδ. Ίνδικτος, σ.55-57)
Στην Σιναϊτική έρημο με τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη
https://iconandlight.wordpress.com/2020/11/04/%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%83%ce%b9%ce%bd%ce%b1%cf%8a%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%ad%cf%81%ce%b7%ce%bc%ce%bf-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf-%cf%80%ce%b1%ce%90%cf%83%ce%b9/
Ο Άγιος Παΐσιος στο ασκητήριο των αγίων Γαλακτίωνος και Επιστήμης…
https://iconandlight.wordpress.com/2018/11/04/25797/
Απολυτίκιον αγίων Γαλακτίωνος και Επιστήμης
Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.
Tην λαμπράν ξυνωρίδα των μαρτύρων τιμήσωμεν ώσπερ συζυγίαν αρίστην και κλειτήν και θεόφρονα• τον θείον Γαλακτίωνα πιστοί, ομού συν Επιστήμη τη σεμνή. Δι’ ασκήσεως γαρ πόνων αθλητικήν εξήνθησαν φαιδρότητα. Δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δι’ υμών πάσιν ιάματα.
Εις τον Στίχον. Ήχος πλ. α΄. Χαίροις ασκητικών.
Στ.: Τίμιος εναντίον Κυρίου, ο θάνατος του Οσίου Αυτού.
Έρωτι θεϊκώ πτερωθείς, την ακροτάτην ησυχίαν επόθησας, και ταύτην ακαταπαύστως ως μανικός εραστής, ανεζήτεις Άγιε έως έφθασας, εις τόπον πανέρημον, ένθα πάθη ενέκρωσας, και των δαιμόνων, τας ενέδρας διέλυσας, δι’ ασκήσεως και πολλής ταπεινώσεως· όθεν Θεώ ενούμενος, Θεού ώφθης όργανον, Όσιε Πάτερ υπείκων Αυτού τω θείω θελήματι, και καύσει καρδίας, ως θυσία προσηνέχθης τω κόσμω άπαντι.
Κοντάκιον. Ήχος α’. Χορός Αγγελικός.
Αγνείας τω φωτί, τας ψυχάς φωτισθέντες, και κόσμου την αχλύν, ομοφρόνως λιπόντες, λυχνία ως δίφωτος, τοις πιστοίς ανελάμψατε, δι’ ασκήσεως, και μαρτυρίου τοις άθλοις, ζεύγος ένδοξον, η Επιστήμη η θεία, συν τω Γαλακτίωνι.
Κάθισμα Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ασκήσει λαμπρύνας σου, το οπτικόν της ψυχής, ακτίσιν αθλήσεως, φωταγωγείς τους πιστούς, Γαλακτίων μακάριε· όθεν σου την αγίαν, και φωσφόρον ημέραν, πίστει επιτελούμεν, ευσεβώς σοι βοώντες· Ως έχων παρρησίαν προς Χριστόν, πρέσβευε σωθήναι ημάς.
iconandlight 