Συναξάριον.
Τῇ ιζ΄ τοῦ μηνὸς Φεβρουαρίου, μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος, τοῦ θαυματουργοῦ. (+307)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ἁγίας ἐνδόξου παρθένου καὶ ἰσαποστόλου Μαριάμνης, ἀδελφῆς τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Φιλίππου.(1ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Αὐξιβίου, ἐπισκόπου Σόλων τῆς Κύπρου.(102)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῆς Εὑρέσεως τῶν λειψάνων (867-889) τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ τοῦ Καλλικελάδου (313).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῶν ἐν εὐσεβεῖ τῇ μνήμῃ γενομένων βασιλέων Μαρκιανοῦ(+457) καὶ Πουλχερίας(+453)·oἱ συγκάλεσαντες τὴν Δ’ Οἰκουμενικὴν Σύνοδον. Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῇ Μεγάλῃ Ἐκκλησίᾳ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου Ἱερομάρτυρος Ἑρμογένους Πατριάρχου Μόσχας, τοῦ Θαυματουργοῦ, τοῦ ἀνευρόντος τὴν Ἱερὰν Εἰκόνα τῆς Θεομήτορος τοῦ Καζάν, καὶ ἐν ἔτει χίλια ἑξακόσια δώδεκα (1612) μαρτυρικῶς τελειωθέντος..
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἀνάμνησιν ποιούμεθα τῆς ἐν ἔτει χίλια ὀκτακόσια καὶ ἑβδομήκοντα ἑπτὰ (1877) θαυμαστῆς δακρυῤῥοίας τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τῆς Θεομήτορος, τῆς ἐπικαλουμένης Τικχβίν, ἐν τῇ Ἱερᾷ Σκήτῃ τοῦ Προφήτου Ἠλιοὺ ἐν Ἄθω.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ἅγιος ἔνδοξος τοῦ Χριστοῦ Νεομάρτυς Θεόδωρος ὁ Βυζάντιος, ὁ ἐν Μυτιλήνῃ μαρτυρήσας ἐν ἔτει 1795ῳ, ἀγχόνῃ τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν Βαρνάβας τῆς Σκήτεως τῆς Γεθσημανῆς ἐν τῇ Λαύρᾳ τοῦ ὁσίου Σεργίου τοῦ Ῥαντονέζ, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.(1906)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Νέου Ἱερομάρτυρος Ἑρμογένους, ἐπισκόπου Τομπόλσκ τῆς Ῥωσίας, τοῦ ὑπὸ τῶν μπολσεβίκων μαρτυρήσαντος ἐν ἔτει 1918.
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Η Βίβλος, μέσω παραδειγμάτων μας παιδαγωγεί και μας διδάσκει πως οι ηθικοί νόμοι είναι οι νόμοι του μοναδικού και αληθινού Θεού... Όποιος αμαρτήσει έστω και λίγο, ενώπιον του Θεού και δεν μετανιώσει, υποφέρει και παθαίνει ζημιά…
Η τιμωρία στον Φαραώ και στην χώρα του. Λόγω της επιμονής και της αντίστασης στο θέλημα του Θεού, χτύπησε ο Θεός την Αίγυπτο και τον βασιλιά της με τις δέκα μεγάλες πληγές, οι οποίες περιγράφτηκαν στην Αγία Γραφή (Εξοδ, 5-12)
***
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Όταν παραβαίνη ένας άνθρωπος μια εντολή του Ευαγγελίου, ευθύνεται μόνον αυτός. Όταν όμως κάτι που αντίκειται στις εντολές του Ευαγγελίου γίνεται από το κράτος νόμος, τότε έρχεται η οργή του Θεού σε όλο το έθνος, για να παιδαγωγηθή.
(Λόγοι Παϊσίου, τόμος Δ΄, Οικογενειακή Ζωή, Εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου “Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”, σελ. 76-78)
Να παρακαλούμε να δίνη ο Θεός μετάνοια στον κόσμο, για να αποφύγουμε την δικαία οργή του Θεού. Η μέλλουσα οργή του Θεού δεν μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί διαφορετικά παρά μόνο με μετάνοια και τήρηση των εντολών Του.
(Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου – Λόγοι A’ – Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο)
***
π. Ιωσήφ ο Βατοπαιδινος
Ο Άγιος Παΐσιος μας λέει πως για όλα θα φταίνε οι πολιτικοί και η ασέβεια που έχουν σε όλα …»
«Ο κόσμος θα τους πάρει με τις πέτρες… Θα τους κυνηγάει κι αυτοί θα κρύβονται, γιατί αυτοί θα παραδώσουν τη πατρίδα μας στον Αντίχριστο… Ο κόσμος θα υποφέρει πολλά, αλλά δε θα κρατήσει για πολύ αυτό… Κάποιους μήνες… Μετά θα ξεκινήσει ο πόλεμος με την Τουρκία που θα γίνει Παγκόσμιος… Και η Ελλάδα θα μεγαλουργήσει!
Όλα αυτά θα γίνουν γρήγορα… Θα τα δεί η δική σου γενιά… Γι΄ αυτό να προσεύχεσαι και να ζεις όπως πρέπει, ενάρετα…»
***
Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης
Με “θυμό δικαιοτατον” μιλούσε για τους άρχοντες της χώρας που ψήφιζαν νόμους αντίθετους με τον νόμο του Θεού, και έσπρωχναν την νεολαία στην ανηθικότητα. Με ιερή αγανάκτηση διάβαζε γι αυτούς τον 93ο ψαλμό που λέει: “Θεός εκδικήσεων κύριος, Θεός εκδικήσεων επαρρησιασατο… έως πότε αμαρτωλοί, Κύριε, έως πότε αμαρτωλοί καυχήσονται;”. Και τον 82ο ψαλμό που επίσης λέει:”Ο Θεός, τις ομοιωθησεται σοι; μη σιγησης μηδέ καταπραΰνει, ο Θεός, ότι ιδού οι εχθροί Σου ήχησαν, και οι μισουντες Σε ήταν κεφαλήν, επί τον λαόν Σου κατεπανουργευσαντο γνώμην και εβουλευσαντο κατά των αγίων Σου… Πλήρωσον τα πρόσωπα αυτών ατιμίας, και ζητήσουσι το όνομά Σου, Κύριε “.
Συγχρόνως ο όσιος παρακαλούσε τον Θεό να παρουσιάσει σωστούς ανθρώπους, νέους Μακκαβαίους, και είχε όλη την ελπίδα του σ Αυτόν.
Σε πολλούς που ανησυχούσαν για το μέλλον της Ελλάδος είχε πει με βεβαιότητα:“Μην στεναχωριέστε, η Ελλάδα δεν πρόκειται να χαθεί, διότι είναι το προπύργιο της Ορθοδοξίας. Αν ήταν στα χέρια των πολιτικών, θα είχε σβήσει. Ευτυχώς που είναι στα χέρια του Θεού, ο Οποίος την προστατεύει σκανδαλωδώς. Κάθε φορά που κινδυνεύει να χαθεί, κάτι κάνει την τελευταία στιγμή και την σώζει. Και τώρα θα υπάρχει αναμπουμπούλα, γιατί ο διάβολος οργώνει. Αλλά μην ανησυχείτε, τελικά θα σπείρει και θα θερίσει ο Χριστός. Ο Καλός Θεός δεν επιτρέπει να γίνει κάτι κακό, αν μετά από αυτό δεν πρόκειται να βγη κάτι καλύτερο. Θα περάσουμε γερό τράνταγμα, αλλά θα επακολουθήσει η δόξα της Ελλάδος και η λάμψη της Ορθοδοξίας.
Ο Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης. Έκδοση του Ιερού Ησυχαστήριου “Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”. Σουρωτή Θεσσαλονίκης Σελ.474- 475.
***
Είναι κρίμα, γιατί σήμερα κατόρθωσε ο διάβολος κι αιχμαλώτισε τις ηγεσίες. Κλαίω την Ελλάδα. Δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο σήμερα. Η Ελλάδα για να σωθεί, πρέπει όλοι οι ηγέτες της όπου και αν βρίσκονται, να πάνε εξορία. Να φύγουν, γιατί παρόντες μολύνουν. Σήμερα πουλήθηκαν όλα. Έχει κατορθώσει ο Διεθνής Σιωνισμός, με τα προγράμματα που κάνει εδώ και 180 χρόνια, να εφαρμόσει σήμερα τα σχέδιά του. Σήμερα όμως που όλοι γονατίσαμε και δεν υπάρχει ελπίς, θα επέμβει ο Θεός των Πατέρων μας για τα αίματα των Μαρτύρων μας και τα λείψανα των Αγίων μας. Το αίμα το Ελληνικό, που χύθηκε για την Ορθοδοξία, εάν ενωθεί σήμερα θα γίνει πλωτό ποτάμι, να πνίξει τους κανίβαλους που λέγονται μεγάλοι».
«Γι‘ αυτό προσεύχομαι, “να έρθει ένας αέρας”… Να τους σηκώσει όλους αυτούς, πολιτικούς κλπ, και να έρθουν άλλοι στα πράγματα, πιο τίμιοι. Εντάξει να κάνει κι ο πολιτικός μια βίλλα, δε βαριέσαι ας κάνει. Αλλά να ενδιαφερθεί και για τον τόπο, για την Πατρίδα, να κάνει κάτι για το γενικό καλό… Οι σημερινοί, μόνο για το συμφέρον τους νοιάζονται…! Αδιαφορούν τελείως για το γενικό καλό, για την Πατρίδα, για το Κράτος….»
Είδατε τί έπαθε ο Τσαουσέσκου στην Ρουμανία; Τους μωραίνει ο Θεός κι αφού γίνουν ρεζίλι, μετά παίρνουν τον δρόμο τους. Το ίδιο συνέβη και με την Αλβανία, το ίδιο και με τους δικούς μας εδώ. Τους αφήνει πρώτα να ρεζιλευτούν.
( Σκεύος εκλογής, Ιερομόναχου Χριστοδούλου Αγιορείτου, 1998,Άγιον Όρος)
***
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν Βαρνάβας τῆς Σκήτεως τῆς Γεθσημανῆς ἐν τῇ Λαύρᾳ τοῦ ὁσίου Σεργίου τοῦ Ῥαντονέζ, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.(1906)
O Άγιος Βαρνάβας της Σκήτης της Γεθσημανή
Στίχοι
Υιός παρακλήσεως κατά την κλησιν
Ωφθη Βαρνάβας Γεσθημανή της Σκήτης
O Άγιος Βαρνάβας της Σκήτης της Γεθσημανή (+1906) μιλούσε πριν την επανάσταση του 1917 για την δυστυχία που θα βρει την Ρωσία και τους φριχτούς διωγμούς που επρόκειτο να έρθουν εναντίον της Ορθόδοξης πίστης:
«Οι διώξεις ενάντια στην πίστη θα αυξάνονται συνεχώς και θα οδηγήσουν σε µία ανήκουστη θλίψη και σκοτάδι, και σχεδόν όλες οι εκκλησίες θα κλείσουν. Αλλά όταν θα φαίνεται στους ανθρώπους ότι είναι αδύνατο να υπομείνουν άλλο, τότε θα έρθει η ελευθερία. Θα υπάρξει µία άνθιση, οι εκκλησίες θα αρχίσουν ακόμη και να χτίζονται. Αλλά αυτό θα είναι µία ανθοφορία πριν από το τέλος». «π. Σεραφείμ Ρόουζ, η ζωή και τα έργα του, τόμος Γ΄», Μυριόβιβλος, Α έκδοση
Επίσης το 1905, μετά τα γεγονότα της 9ης Ιανουαρίου στην Αγία Πετρούπολη τον επισκέφτηκε ο Τσάρος Νικόλαος και η οικογένειά του. Ο Άγιος Βαρνάβας τον ευλόγησε και όπως ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ του είπε πως θα πρέπει να σηκώσει με υπομονή τον σταυρό του μαρτυρίου όταν θα του το ζητήσει ο Κύριος. Προέβλεψε επίσης “την ακόμη πρωτοφανή δόξα του βασιλικού του ονόματος” στο μέλλον, δηλαδή μετά το θάνατο του μάρτυρα.
***
O Άγιος Βαρνάβας από την Σκήτη Γεθσημανή μιλούσε πριν την επανάσταση του 1917 για τον ανελέητο διωγµό εναντίον της Ορθόδοξης Πίστης:
«Μερικοί από τους Νέους Μάρτυρες της Ρωσίας έχουν επίσης μιλήσει για παρόμοια πράγματα, χρησιμοποιώντας τα λόγια των Αγίων Πατέρων ότι θα έρθει μια τέτοια θλίψη που ο κόσμος δεν έχει ξαναδεί, αλλά τότε θα έρθει μια σύντομη ανθοφορία – πριν από το τέλος του κόσμου. Πραγματικά, δεν υπήρξε ποτέ μια θλίψη πιο πικρή από τις διώξεις του σατανικού καθεστώτος που καταστρέφει όλα τα ιερά-εκκλησίες, τις εικόνες, τα ιερά λείψανα – με μια καθαρά διαβολική οργή, βασανίζοντας γέροντες ιερείς και μοναχούς, βγάζοντας τα μάτια τους, κόβοντας τις μύτες και τις γλώσσες τους, σταυρώνοντάς τους, πυροβολώντας τους στο στόμα, λέγοντας: «Σας δίνουμε κοινωνία»; Αλλά αυτοί οι διωγμοί θα φέρουν ανθοφορία στην πίστη. Οι άνθρωποι θα περνούν τα βασανιστήρια και τον θάνατο με χαρά, με τραγούδι, θα υπάρξουν μάλιστα και παιδιά πιστοί και μάρτυρες. Και γενικά στη Ρωσία θα γίνει μια τέτοια ανθοφορία που δεν θα μπορούσε να είναι παρα μόνο, ο προάγγελος του τέλους. Σχετικά με τον πνευματικό αυτό ανθρωπισμό ο Πέτρος ο Νεομάρτυρας μίλησε επίσης. Αυτός δεν μιλά για μια εξωτερική ανθοφορία. Όσοι ζουν σύμφωνα μόνο με τα πρότυπα του κόσμου δεν θα μπορούν να το καταλάβουν, γι ‘αυτό πρέπει να υπάρχει αποκάλυψη στην καρδιά».
(Από μια προσωπική επιστολή προς τον Ν . Kieter)
Ο Ορθόδοξος Λόγος, 1969, αρ. 5, σελ. 194
orthodoxathemata.blogspot.com/2018/12/blog-post_323.html
***
Ο Γέροντας Βαρνάβας μίλησε για τις καταστροφές που θα έρχονταν στη Ρωσία και για τις σκληρές διώξεις κατά της Ορθόδοξης Πίστης.
Όταν στο γυναικείο μοναστήρι που ίδρυσε, χτίστηκε μια μεγάλη και υπέροχη εκκλησία, μία από τις μοναχές έλεγε στον πατέρα Βάρναβα γι ‘αυτό με ενθουσιασμό, αλλά ο πρεσβύτερος της είπε:
«Θα ζήσετε μέχρι τη στιγμή που όχι μόνο αυτή η εκκλησία δεν θα είναι εδώ, αλλά ακόμη και ο τόπος στον οποίο στέκεσται θα είναι ασφαλτοστρωμένος. «
Αυτή η μοναχή μας το είπε αυτό μετά την Επανάσταση. Τα λόγια του Γέροντα εκπληρώθηκαν. Όχι μόνο καταστράφηκε αυτή η θαυμάσια εκκλησία, αλλά το ίδιο το μέρος, όπου ήταν εκεί, ήταν ασφαλτοστρωμένο.
Θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμο». Γιατί να φοβάστε, αυτούς που είναι περισσότερο φοβισμένοι; Αυτά είναι λόγια ιερά, αληθινό βάλσαμο για όλους όσους υποφέρουν…
https://iconandlight.wordpress.com/2022/02/16/θαρσείτε-εγώ-νενίκηκα-τον-κόσμο-γιατ/
Ἀπολυτίκιον τοῦ Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος.
Ἦχος β´. Αὐτόμελον.
Μεγάλα τὰ τῆς πίστεως κατορθώματα! Ἐν τῇ πηγῇ τῆς φλογός, ὡς ἐπὶ ὕδατος ἀναπαύσεως, ὁ Ἅγιος Μάρτυς Θεόδωρος ἠγάλλετο· πυρὶ γὰρ ὁλοκαυτωθείς, ὡς ἄρτος ἡδύς, τῇ Τριάδι προσήνε‐ κται. Ταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις Χριστὲ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἀπολυτίκιον τῆς Παναγίας τῆς Δακρυῤῥοούσης.
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.
Εἰκών σου ἡ πάνσεπτος ὡς δῶρόν τι θεϊκόν, δακρύων ἐπήγασεν ἡμῖν ὡς ἄλλος κρουνός, εὐλογημένη Ἄνασσα. Ὅθεν διαφυλάττεις χώρας καὶ πόλεις πάσας, δέησιν νῦν ποιοῦμεν καὶ πιστῶς σοι βοῶμεν· ῥῦσαι ἐκ τῶν κινδύνων τὴν σκήτην ἡμῶν, Ἄχραντε.
Απολυτίκιον τῆς Ἁγίας Μαριάμνης(Ἀθανασίου ἱερομονάχου Σιμωνοπετρίτου)
῏Ηχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.
᾿Αμνῷ ἠκολούθησας τῆς σωτηρίας Χριστῷ, ἀμνὰς ὥσπερ ἄμωμος σὺν ἀποστόλῳ κλεινῷ, Φιλίππῳ ὁμαίμονι, πάνσεπτε Μαριάμνη, ἀλογήσασα πάντων, ὅθεν πολλοῖς ἐγένου, τῶν ψυχῶν εὐεργέτις, ζωὴν ἀνακηρύττουσα, τὴν ἐπουράνιον.
Ἕτερον Απολυτίκιον τῆς Ἁγίας Μαριάμνης (Χαραλάμπους Μπούσια)
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Μαριάμνην τιμήσωμεν ἰσαπόστολον, τοῦ Ἀποστόλου Φιλίππου τὴν αὐτάδελφην, λαμπρῶς ἐπιδείξασαν ψυχῆς ἀνδρείαν ἄῤῥητον καὶ δι᾿ ἀγάπην τοῦ Θεοῦ ὑπομείνασαν στεῤῥῶς βασάνους ὡς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν κληρονόμον ὑπὲρ ἡμῶν Θεῷ πρεσβεύουσαν.
Ἀπολυτίκιον τῆς Ὁσίας Πουλχερίας.
Ἦχος γ´. Τὴν ὡραιότητα.
Τὴν ὡραιότητα τῆς σωφροσύνης σου καὶ τὸ ὑπέρλαμπρον τῆς εὐσεβείας σου πᾶς συνετὸς κατανοῶν ἐκπλήσσεται, Πουλχερία. Πῶς εἰς τὰ βασίλεια παρθενίαν ἐφύλαξας, πῶς δὲ τὸν ἀρχέκακον ὄφιν μόνη κατήργησας. Διό σε εὐφημοῦντες βοῶμεν· δόξα Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῆς Ὁσίας Πουλχερίας
Ἦχος δ΄. Κατεπλάγη Ἰωσήφ.
Συνεκρότησας σοφῶς, Τετάρτην Σύνοδον σοφή, ἐν Χαλκηδόνι σὺν σεπτῷ, Μαρκιανῷ τῷ βασιλεῖ, ἑξακοσίων καὶ τριάκοντα Πατέρων· αὕτη Εὐτυχῆ, καὶ Διόσκορον, καὶ πλάνην τὴν αὐτῶν, κατεδίκασεν, ὡς καὶ τὸ πρὶν ὑπὸ Θεοδοσίου, ἡ ἐν Ἐφέσῳ Νεστόριον, σὺν σοὶ Αὐγούστα, ἐπικυροῦσα, Πουλχερία τὰ δόγματα.
Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Αὐξιβίου, ἐπισκόπου Σολέας τῆς Κύπρου
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Ἀποστόλων τὴν χάριν ὡς τοῦ Πνεύματος ὄργανον, διὰ Μάρκου τοῦ θείου, θησαυρίσας Αὐξίβιε, ἐδείχθης Ἱεράρχης εὐκλεής, καὶ πρόεδρος τῶν Σόλων καὶ ποιμήν, διὰ τοῦτό σου τὴν μνήμην τὴν ἱερὰν τιμῶμεν ἀνακράζοντες· δόξα τῷ δεδωκότι σοὶ ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σοῦ, πάσιν ἰάματα.
Ἀπολυτίκιον τοῦ Νεομάρτυρος Θεοδώρου.
Ἦχος α´. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
Τῷ Θεῷ ὥσπερ δῶρον φερωνύμως, Θεόδωρε, δι᾿ ἀθλήσεως πόνων προσηνέχθης πολύτιμον, καὶ ἄμωμον θῦμα καὶ δεκτή, παμμάκαρ, ἐγένου προσφορά· Ὅθεν πόθῳ συνελθόντες, τοὺς σοὺς ἀγῶνας ἐν ὕμνοις γεραίρομεν καὶ δόξαν προσάγομεν Θεῷ τῷ θαυμαστῶς σε ἐνισχύσαντι κατ᾿ ἐχθρῶν ὁρωμένων καὶ ἀοράτων, πολύαθλε
iconandlight 