Όταν έναν άγιο τον αγαπάς, προσεύχεσαι σ’ αυτόν, αργά ή γρήγορα θα σου φανερωθεί. Και θα μιλάς μαζί του, ο Άγιος Γεώργιος έρχεται πάντα όταν τον επικαλούμαι. π. Ιωάννης Καλαϊδης

November 2, 2020 by iconandlight

Ανακομιδή και κατάθεσι του αγίου Λειψάνου του Aγίου Γεωργίου  του Mεγαλομάρτυρος και Τροπαιοφόρου και τα εγκαίνια του Nαού Αυτού του εν Λύδδη.

Εορτάζεται στις 3 Νοεμβρίου 

«Τις ημάς χωρίσει από της αγάπης του Χριστού; Θλίψις, ή στενοχωρία, ή διωγμός, ή λιμός, ή γυμνότης, ή κίνδυνος, ή μάχαιρα; Καθώς γέγραπται ότι Ένεκέν σου θανατούμεθα όλην την ημέραν• ελογίσθημεν ως πρόβατα σφαγής. Αλλʼ εν τούτοις πάσιν υπερνικώμεν διά του αγαπήσαντος ημάς.» (Ρωμ. 8, 35-7).

Θαύμα του Αγίου Γεωργίου στον πατέρα Ιωάννη Καλαϊδη

Η ζωή του όλη ήταν νηστεία, αγρυπνία, προσευχή και ταπείνωση. Είχε πολλά βάσανα, πολλές δοκιμασίες, αλλά τα ξεπερνούσε με καρτερικότητα και ταπείνωση. Ο Θεός όμως τον αντάμειψε με πολλά χαρίσματα. Η δυνατή του προσευχή, η διορατικότητά του, ο καλός του λόγος, η ταπείνωσή του τον καθιέρωσαν στα μάτια των πιστών ως άγιο. Θα μπορούσα να μιλώ μέρες για τον π. Ιωάννη, όμως νιώθω μέσα μου ένα γλυκόπικρο συναίσθημα, που μ’ αναγκάζει να περιοριστώ μόνο για 10 λεπτά και 2-3 περιστατικά που έζησα μαζί του. Το 1991 όταν στο κτήμα μου την Καλλικράτεια Χαλκιδικής έχτιζα ένα μικρό παρεκκλησάκι προς τιμήν του Αγίου Γεωργίου και με υπόδειξη του πατρός Ιωάννη μετά από ένα τρομακτικό ατύχημα που είχε ο γιος μου, με άδεια την Μητροπόλεως Κασσανδρείας, κι ενώ ήμουν κοσμικός, έρχεται μαζί με την κόρη του Θεοδώρα αργά το απόγευμα και γονατίζει εδαφιαία μέσα στα τσιμέντα και τους σοβάδες και σταυροκοπιέται κλαίγοντας. Όταν σηκώθηκε δεν είχε ίχνος σκόνης. Η κόρη του τον παρακάλεσε να ευλογήσει κι ένα δωματιάκι που είχα για κατοικία. Αφού το ευλόγησε μου λέει «Παιδί μου εδώ θα γίνονται πολλά θαύματα!». Η σύζυγός μου από τη λαχτάρα της να πάρει την ευλογία του π. Ιωάννη τράβηξε την πόρτα του δωματίου και κλειστήκαμε έξω. Τα κλειδιά ήταν πίσω από την πόρτα. Της είπα «Δεν πειράζει! Θα σπάσω το τζάμι και θα μπούμε!». Αυτή όμως, με την αγάπη και την πίστη που είχε και έχει, μου λέει: «Όχι! Ο π. Ιωάννης είπε ότι θα γίνονται θαύματα εδώ!». Ήταν δεδομένο. Πιανόμαστε από το χέρι και αρχίζουμε το τροπάριο του Αγίου Γεωργίου: «Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής και των πτωχών υπερασπιστής…» και κάνει κλακ η πόρτα και ανοίγει χωρίς καμία επέμβαση.

Μια άλλη φορά μας καλεί στο σπίτι της η κυρία Θεοδώρα, που κι εδώ κοντά είμαστε, στη Θεσσαλονίκη, επειδή μας ζήτησε ο πατέρας της. O π. Ιωάννης, πίσω από το αυτί είχε μια μεγάλη μαύρη ελιά και του είπαν ότι ήταν καρκίνος. Με παρακάλεσε να φέρω από το εκκλησάκι της Καλλικράτειας λίγο λάδι από την καντήλα του Αγίου Γεωργίου. Πράγματι, το έφερα και το έδωσα. Την άλλη μέρα το πρωί μας παίρνουν τηλέφωνο να ξαναπάμε. Πράγματι η ελιά είχε εξαφανιστεί. Και ζήτησε να μεταβούμε στην εκκλησία για να ευχαριστήσει τον άγιο που λάτρευε. Ήταν μια κρύα, βροχερή μέρα. Φτάνοντας στο εκκλησάκι ήμασταν περίπου 10 άτομα. Αρχίσαμε την παράκληση του Αγίου Γεωργίου. Τελειώνοντας μας παρακάλεσε να τον αφήσουμε μόνο του. Οι υπόλοιποι πήγαμε στο δωματιάκι να πιούμε τσάι. Βλέποντας όμως ότι αργεί πήρα μια ομπρέλα και πήγα να τον πάρω. Φτάνοντας στην πόρτα της εκκλησίας τον ακούω να μιλά με κάποιον. Μπαίνοντας τον ρωτώ: «Με ποιον μιλάς γέροντα;». Κι εκείνος χαμογελώντας μου λέει: «Μα με τον άγιο γιέ μου!». Βλέποντάς με να τα χω λίγο χαμένα, μου λέει: «Άκουσε παιδί μου, όταν έναν άγιο τον αγαπάς, προσεύχεσαι σ’ αυτόν, τον υπηρετείς, αργά ή γρήγορα θα σου φανερωθεί. Και θα μιλάς μαζί του, όπως εγώ μιλώ με σένα. Εγώ, στον άγιο Γεώργιο χειροτονήθηκα. Του Αγίου Γεωργίου παντρεύτηκα. Τον Άγιο Γεώργιο υπηρέτησα. Έρχεται πάντα όταν τον επικαλούμαι. Άλλωστε, στην εκκλησία του αγίου Γεωργίου είμαστε και κτήτορα πατρός Γεωργίου». Είπα: «Μα εγώ δεν είμαι ιερεύς!». «Θα γίνεις, παιδί μου», μου λέει, «θα γίνεις». Χωρίς άλλη κουβέντα πήγαμε στο δωματιάκι.

Απο την Εισήγηση του πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Παγώνη, Αρχιερατικού Ρεντίνης, στην Ημερίδα που διοργανώθηκε, προς τιμήν του αγιασμένου λευίτη του Κυρίου, πατέρα Ιωάννη Καλαϊδη.«Ν’ ακούσουμε ”Χριστός Ανέστη” κι απές ας πεθάσκομεν»

Στις μέρες μας το φαινόμενο του κρυπτοχριστιανισμού αποκαλύπτεται και συζητιέται όλο και περισσότερο, ολόκληρα χωριά του Πόντου, όπου μιλάνε ελληνικά και στα κρυφά πιστεύουνε σε Τριαδικό Θεό και Παναγία! Στα φανερά λέγονται Χασάνηδες και Μεμέτηδες, και τα πραγματικά τους ονόματα είναι Γιωρίκας ( Γεώργιος), Ανάστας (Αναστάσιος)… Στο φανερό είναι Οθωμανοί και Τούρκοι, και στο κρυφό είναι Χριστιανοί και Έλληνες και περιμένουνε να τους γλυτώσει ο Θεός από την σκλαβιά. Αμέτρητες όμως είναι οι μαρτυρίες που φανερώνουν πως ο ελληνισμός ζει, κρυφά και σιωπηλά, ακόμη στον Πόντο… Για «γλωσσολογικό χρυσωρυχείο» κάνει λόγο η καθηγήτρια Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, Ιωάννα Σιταρίδου, η οποία πριν από λίγους μήνες εντόπισε σε χωριά της περιοχής της Τραπεζούντας περίπου 5.000 κατοίκους που μιλούν «ρωμαίικα». Οι ελληνόφωνοι κρυπτοχριστιανοί του Πόντου ζουν σε 60 ελληνόφωνα χωριά ή οικισμούς , κυρίως γύρω από την Τόνια και τον Όφι. Συγκλονιστικές είναι και οι εμπειρίες που έζησαν Πόντιοι, όταν επισκέπτονται ομαδικά τον τόπο τους. 
Σε μια εκδρομή, κάποιος ταξιδιώτης ρώτησε έναν ντόπιο αν υπάρχουν “κλωστοί” (κρυπτοχριστιανοί) στον Πόντο. Κι εκείνος δεν δίστασε να του απαντήσει με τον δικό του τρόπο, γράφοντας σε ένα σπιρτόκουτο το όνομά του: “Γεώργιος – Αχμέτ”.

***

Η ιστορία του Χασάν ή Χατζηχαραλάμπου (Θαύμα Αγ. Γεωργίου)

Ο Χασάν, γυιός Δερβίση, έκαμε τον αγωγιάτη. Μια φορά στην επιστροφή του από τη Μεσοποταμία, όπου οι Χριστιανοί συγχωριανοί του αρχιμεταλλουργοί βρισκότανε στις δόξες των, ενώ ανέβαινε στο χωριό από μια φοβερή κακοτοπιά με τα τρία του άλογα, (ένα άλογο) έπεσε και άρχισε να κατρακυλά προς το βάραθρο. Μη μπορώντας ο Χασάν να του παράσχη άμεση βοήθεια και επηρεασμένος από την πατροπαράδοτη συνήθεια των Χριστιανών, να επικαλούνται εν ώρα κινδύνου τους αγίους των, επεκαλέσθη και αυτός, σύμφωνα άλλωστε με τη συνείδησή του, το τζαμί, φωνάζοντας. «Τζαμή, τζαμή, πρόφτασον»! Όταν όμως είδε, πως η επίκλησή του δεν έφερνε αποτέλεσμα, και το ζώο κόντευε να πέση στο βάραθρο, έστρεψε το βλέμμα προς το απέναντι εξωκκλήσι του Αγίου Γεωργίου, σαν να άκουσε τη φωνή και επιταγή του υποσυνειδήτου του και φώναξε. «Άη Γερ, αγλήγορε, πρόφτασον».(Άγιε Γεώργιε, γοργόφτερε, πρόφτασε). Και το ζώο αμέσως σταμάτησε στο χείλος του βαράθρου! Αυτό ήταν. Ο Χασάν υπέστη σφοδρότατον ψυχικόν κλονισμόν. Ασφαλώς είχαν συγκρουσθή μέσα του αποτόμως το υποσυνείδητον και η συνείδηση και υπερίσχυσε το πρώτο. Και την ίδια στιγμή, αφού πρώτα έψαλε τα εξ αμάξης κατά της τζαμής, έλαβε την αμετάκλητη και ακλόνητη απόφαση να γίνη Χριστιανός. Και ορκίσθηκε, την απόφασή του αυτή να μη την κρατά μυστική, αλλά να την διακηρύξη δημοσία και πανηγυρικώς μόλις φθάση στο χωριό και να την εκτελέση αμέσως.

Ο κόσμος στην αρχή τον πήρε για τρελλό και μ’ όλο του το δίκαιο. Σ’ εκείνη την εποχή, γύρω από το 1850…

Όταν όμως έμαθαν υπό ποίες συνθήκες επήλθε η ψυχική μετάπτωση του Χασάν, τότε επείσθησαν, ότι ποσώς δεν επρόκειτο περί τρελλού. Γιατί, αν οι Χριστιανοί τιμούν τον Άγιο Γεώργιο ως τον περισσότερο θαυματουργό και υπερασπιστή των πτωχών και των σκλάβων, και οι Τούρκοι εξαιρετικώς για τον Μεγαλομάρτυρα αυτόν, τον «Χουτούρ Ελιάς», όπως τον αποκαλούνε, τρέφουν ιδιαίτερο σεβασμό και ευλάβεια.

Από της στιγμής εκείνης αρχίζει το μαρτύριο του Χασάν.
Η διαδικασία σε παρόμοιες περιστάσεις είναι γνωστή από των αρχαιοτάτων χρόνων. Από τον Άννα στον Καϊάφα, στον Πιλάτο, στο Γολγοθά…
Από τον Μολλά-Ιμπραχίμ, αδελφό του Χασάν, λοιπόν στον Μουφτή, στον Καδή, στον Καϊμακάμη… Και τα ενδεδειγμένα φρικαλέα μέτρα γνωστότατα. Τον κρέμασαν κατακέφαλα ώρες πολλές από έναν αβυσσαλέο καταράκτη. Το ίδιο επανέλαβαν έπειτα από λίγες ημέρες και στη γέφυρα της Αδράσσης (Torul), με το κεφάλι πάνω από το ορμητικό ρεύμα του ποταμού, που κυλούσε με δαιμονιώδη ρόχθο.

Κανένα όμως βασανιστήριο δεν στάθηκε ικανό να τον αποτρέψη από την απόφασή του, όσο σκληρό και αποτρόπαιο κι’ αν ήταν. Έμεινε απτόητος και άκαμπτος· και σε κάθε επιμονή των βασανιστών του να αρνηθή τον Χριστόν απαντούσε με σταθερότητα: «Σας είπα και σας επαναλαμβάνω: Είμαι Χριστιανός. Βερ σελάμ». Εν τέλει τον ενέκλεισαν στις φυλακές της Αργυρουπόλεως από τις οποίες επρόκειτο έπειτα από λίγο καιρό να εξέλθη νικητής.

Σε θαύμα οφείλεται η επάνοδος του στην πατρώα θρησκεία έπειτα από διακοσίων ετών έκλειψη αυτής. Σε θαύμα οφείλεται και η τελική στερέωση της πίστεώς του. Λέγεται, ότι μέσα στη φυλακή έβλεπαν οι δεσμοφύλακες το σώμα του με κάποια φωτογένεια, λες και ακτινοβολούσε. Και αυτό τον έσωσε. Γιατί είδαν οι Τούρκοι, πως κάτι το υπερφυσικό συνέβαινε με αυτόν.

Κατόπιν τούτου ο Χασάν εβαπτίσθη και έλαβε το όνομα Χαράλαμπος. Και για να εξιδανικεύση την πίστη του, επήγε στον Πανάγιο Τάφο και γύρισε χατζής…

Πηγή: Αβραμάντη, Από τη ζωή των «Κλωστών» (Κρυφοχριστιανών). Μακεδονικόν Ημερολόγιον 1954, σσ. 283-287.
Αναδημοσίευση από: Γιώργη Θ. Πρίντζιπα, Το Συναξάρι των κρυφών ονείρων – Αληθινές ιστορίες από τη ζωή των Κρυπτοχριστιανών, Συλλογή Δεύτερη, Εκδόσεις Επέκταση.

***

Θαύμα Αγίου Γεωργίου: Τουρκάλα την έκανε χριστιανή

Μια Τουρκάλα με την βοήθεια του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου βαπτίστηκε χριστιανή ονοματι Σοφίας.

Η αγνή και καθαρή καρδιά της Σοφίας χωρίς να γνωρίζει την Ορθόδοξη πίστη μας, έκανε τον Άγιο Γεώργιο να της εμφανιστεί αρκετές φορές και να της γνωρίσει την Μια και αληθινή πίστη μας και να βαπτιστεί ορθόδοξη και να λάβει το όνομα Σοφία.

Μια από τις φορές που της εμφανίστηκε ο Άγιος Γεώργιος, της ζήτησε να έρθει στην Ελλάδα να πάει σε μια εκκλησία που είναι αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο και να προσκυνήσει εκεί στην εκκλησία, διότι σε αυτή την εκκλησία ο Άγιος Γεώργιος αναπαύεται πολύ. Η εκκλησία αυτή είναι στο νησί Τριζόνια που βρίσκεται στο νομό Φωκίδος. Εκεί βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου που ο ίδιος ο Άγιος την αγαπά πολύ.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι ο φίλος του Ιησού Χριστού, ο Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος, που πίστεψε στον μόνο αληθινό Θεό, δια μέσω του Θεού να επιτελεί πολλά θαύματα και ιδιαιτέρως σε πολλούς τούρκους και μουσουλμάνους. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπως της Σοφίας που ο Άγιος Γεώργιος ο Κουδουνάς στην Πρίγκηπο της Κωνσταντινούπολης, έχει βοηθήσει πολλούς μουσουλμάνους να μεταστραφούν στην Ορθόδοξη Πίστη μας.

Ο Άγιος Γεώργιος όπως και πολλοί άγιοι της Εκκλησίας μας, με τις εμφανίσεις τους που κάνουν πολλές φορές στους ανθρώπους και τους βοηθούν, μας δείχνουν ότι η πίστη μας είναι ζωντανή. Και ο Θεός χρησιμοποιεί τους αγίους για να ενδυναμώσουν την πίστη των ανθρώπων. Αλλά και να μας δείξει ο Θεός την αγάπη Του και την προστασία Του για τα παιδιά Του, που είμαστε όλοι εμείς. Ο Θεός δεν ξεχωρίζει τους ανθρώπους και γι αυτό ενεργεί και σε μουσουλμάνους. Ο Θεός βλέπει την καρδιά και την πρόθεση του κάθε ανθρώπου.

https://www.youtube.com/watch?v=XSo1lwzQlJkΈβλεπαν τον άγιο μεγαλομάρτυρα Γεώργιο να τους σκεπάζει με τον μανδύα του

Στις 26 Οκτωβρίου του 2002 Έφοδο πραγματοποίησαν οι ειδικές δυνάμεις του ρωσικού στρατού τα ξημερώματα του Σαββάτου στο θέατρο Πολιτισμού της Μόσχας, όπου κρατούνταν όμηροι περισσότερα από 700 άτομα. Στη διάρκεια της επιχείρησης έχασαν τη ζωή τους 67 όμηροι και 34 Τσετσένοι αντάρτες.

Ανέφερε σε συνέντευξη του για την τρομοκρατική επίθεση ο διοικητής της μονάδας των μυστικών υπηρεσιών της FSB Συνταγματάρχης Vitaly Demidkin, ο οποίος και εισέβαλε πρώτος στο θέατρο με τους άντρες του

”Με προσευχή ξεκινήσαμε την επιχείρηση απελευθέρωσης των ομήρων, μας ευλόγησε σε ειδική τελετή ο ιερέας της μονάδας μας. Ακόμα και όταν σφαίρες των τρομοκρατών έπεσαν πάνω σε συναδέλφους αυτοί δεν έπαθαν τίποτα. Υπήρχαν μαρτυρίες μοναχών και λαικων που προσεύχονταν, οι οποίοι έβλεπαν νοερά τον ΑΓΙΟ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑ ΓΕΩΡΓΙΟ ΝΑ ΜΑΣ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΝΔΥΑ ΤΟΥ”!!!

Ο αη Γιώργης μας καλπάζει Τροπαιοφόρος ανά τους αιώνας, υπέρμαχος της αγιασμένης Ρωμηοσύνης, παρακάθημενη στα καπούλια του αλόγου του, ως νεάνις αεί θάλλουσα και διασωζόμενη, από το θηρίο το φρικτό και δαιμονόμορφο
https://iconandlight.wordpress.com/2020/04/22/41708/

Ο Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος πρότυπο του νεομάρτυρα Γεωργίου του Σύρου από τους τζιχαντιστές
https://iconandlight.wordpress.com/2018/11/02/%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%B9%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%B1%CF%82-%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF-%CE%B9sis-%CF%83%CE%BA/

Είχαν αποθέσει όλες τις ελπίδες τους στον άγιο Γεώργιο
https://iconandlight.wordpress.com/2019/05/06/28679/

Η εμφάνιση της Παναγίας και του αγίου Γεωργίου στον Aββά Γεώργιο τον Χατζηγιώργη, Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
https://iconandlight.wordpress.com/2018/04/24/%CE%B7-%CE%B5%CE%BC%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%B3/Απολυτίκιον Αγίου Γεωργίου Τροπαιοφόρου Ήχος δ’

Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Μεγαλυνάριον.

Τον θερμόν προστάτην και βοηθόν, τον εν τοις κινδύνοις αντιλήπτορα ταχυνόν, των μαρτύρων κλέος, ειδώλων καθαιρέτην, Γεώργιον το Μέγαν, πάντες τιμήσωμεν.

Συν τω Γεωργίω τω θαυμαστώ, και Πολυχρονία, συγγενέσι σου τον Χριστόν, Νίνα Ιβηρίας, ικέτευε απαύστως, υπέρ των όσοι πόθω, υμάς γεραίρουσι.

Ήχος πλ. α΄. Χαίροις ασκητικών.

Όλος χαροποιός και τερπνός, όλος ευώδης, όλος στιλβών εν χάριτι, εκ τάφου σήμερον ώφθης, ώσπερ νυμφίος φαιδρός, εκ παστού ωραίου εξερχόμενος, παμμάκαρ Γεώργιε, διασώζων τα σήμαντρα, εν σοίς λειψάνοις, αγιότητος άπαντα, το μυρίπνοον, το ωραίον του χρώματος, μάλιστα δε τα θαύματα, α πάσι τοις κάμνουσι, ποταμηδόν αναβλύζεις, πάθη ποικίλα ιώμενος. Χριστόν εκδυσώπει, ταις ψυχαίς ημών δοθήναι, το μέγα έλεος.

Ήχος δ’ Ο εξ υψίστου κληθείς
Στιχ. Δίκαιος ως φοίνιξ ανθήσει και ωσεί κέδρος η εν τω Λιβάνω πληθυνθήσεται.

Ενδεδυμένος Χριστού την πανοπλίαν, ευρέθης Γεώργιε, τοις μη ζητούσί σε, υπέρ Χριστού πυρπολούμενος, και μυκτηρίζων, θεών ματαίων πλάνην ψυχόλεθρον· τότε και στρατεύομαι, τω Βασιλεί μου Χριστώ, τοις παρανόμοις εκραύγαζες· ουδέ γαρ θήρες, ουδέ τροχοί ου πυρ ουδέ μάχαιρα, εμέ χωρίσαι κατισχύσουσι, της αγάπης Χριστού του Θεού ημών· ον ικέτευε σώσαι, και φωτίσαι τας ψυχάς ημών.

Δόξα. Ήχος πλ.β´ .

Αξίως του ονόματος, επολιτεύσω στρατιώτα Γεώργιε, τον σταυρόν γαρ του Χριστού, επ’ ώμων αράμενος, την εκ διαβολικής πλάνης χερσωθείσαν γην εκαλλιέργησας, και την ακανθώδη θρησκείαν των ειδώλων εκριζώσας, της Ορθοδόξου Πίστεως κλήμα κατεφύτευσας· όθεν βλυστάνεις ιάματα, τοις εν πάση τη οικουμένη πιστοίς, και Τριάδος γεωργός, δίκαιος ανεδείχθης, πρέσβευε δεόμεθα, υπέρ ειρήνης του κόσμου, και σωτηρίας των ψυχών ημών.

Ωδή ζ’. Οι εκ της Ιουδαίας.
Και η κλήσίς σου μόνη, και η μνήμη άγιε, και η επίβλεψις, προς τον ποθούμενόν μοι, σου θείον χαρακτήρα, αποδιώκει μου πάσαν ασθένειαν, και τας οδύνας ωθεί, και σώζει με σον δούλον.